ဝိပရိဏာမ ဆိုသည်မှာ ပျက်စီးခွင့် ဆိုက်ခဲ့လျှင် ခဏချင်း ပျက်စီးတတ်သော အလေ့ကို ဆိုလိုသည်။[၁]

ဝိပရိဏာမ ပြင်ဆင်ရန်

ပဋိသန္ဓေမှ စ၍ မပျက်စီးနိုင်သောအခါဟူ၍ မျက်တောင်တစ်ခတ် လျှက်တစ်ပြက်မျှ မရှိ၊ ပျက်စီးမည်ကို ကြောင့်ကြရန် အခွင့်အလမ်း အမြဲပါရှိ၍ နေ၏၊ ပျက်စီး၍ သွားပြန်လျှင် ကြီးစွာသော ဒုက္ခ ဖြစ်၏။ ဤသို့လျှင် သုဂတိစက္ခုသည် သတ္တဝါတို့ကို ဝိပရိဏာမဒုက္ခဒဏ်ချက်ဖြင့် အမြဲနှိပ်စက်၏။[၁]

ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်

  1. ၁.၀ ၁.၁ လယ်တီဆရာတော်။ ကျေးဇူးရှင်လယ်တီဆရာတော်ဘုရားကြီး ရေးသားစီရင်တော်မူသော မဂ္ဂင်္ဂဒီပနီ။ မန္တလေးပိဋကတ်စာပုံနှိပ်တိုက်။ pp. ၅၂။