အက်ဖ်/အေ-၁၈ စူပါဟောနက်
Boeing F/A-18E နှင့် F/A-18F Super Hornet တို့သည် McDonnell Douglas F/A-18 Hornet ကို အခြေခံ၍ အင်ဂျင်နှစ်လုံးတပ် ဘက်စုံသုံး တိုက်လေယာဉ် မျိုးကွဲများဖြစ်သည်။ F/A-18E တစ်ယောက်မောင်းဖြစ်ပြီး F/A-18F ကမူ မောင်းနှင်ရန် လူ၂ဦး လိုအပ်သည်။ ၎င်းတို့သည် F/A-18C နှင့် D Hornet ထက်ပိုအဆင့်မြင့် သည်။
| F/A-18E Super Hornet F/A-18F Super Hornet | |
|---|---|
_11,_makes_a_sharp_turn_above_the_flight_deck_aboard_the_Nimitz-class_nuclear-powered_aircraft_carrier_USS_Harry_S._Truman.jpg)
| |
| F/A-18F Super Hornet | |
| အဆင့် | လေယာဉ်တင်သင်္ဘော အသုံးပြုနိုင်သော ဘက်စုံသုံးတိုက်လေယာဉ် |
| မူလရင်းမြစ် နိုင်ငံ | အမေရိကန် |
| ထုပ်လုပ်သူ | ဘိုးရင်း ကုမ္မဏီ |
| ပထမဆုံး ပျံသန်း | နိုဝင်ဘာ ၂၉ ၁၉၉၅ |
| မိတ်ဆက် | 2001 (IOC)[၁] |
| အခြေနေ | အသုံးပြုဆဲ |
| ပင်မ အသုံးပြုသူ | အမေရိကန်ရေတပ် |
| ထုတ်လုပ်ခဲ့ | ၁၉၉၅-လက်ရှိ |
| တည်ဆောက် နံပါတ် | ၆၀၈+ (၂၀၂၀ အေပရယ်လ)[၂] |
| ယူနစ် ကုန်ကျ |
၆၆ မီလီယံဒေါ်လာ[၃]
|
| မွမ်းမံမှု | မက်ဒေါ်နယ်ဒေါက်ကလက် အက်ဖ်/အေ-၁၈ ဟောနက် |
Super Hornet တွင်m 61 အမည် ရှိ၂၀ မီလီမီတာ အမြှောက်ံပါရှိသည်။ ။ အပိုလောင်စာဆီများကို ပြင်ပလောင်စာဆီကန်ငါးခုအထိ သယ်ဆောင်နိုင်ပြီး လေယာဉ်ကို ပြင်ပ လေမှ ဝေဟင်ဆီဖြည့်သည့်စနစ် ထည့်သွင်းခြင်းဖြင့် ဝေဟင်ဆီတင်သင်္ဘောအဖြစ် ပြင်ဆင်သတ်မှတ်နိုင်သည်။
ဖြစ်စဉ်
ပြင်ဆင်ရန်Super Hornet သည် မက်ဒေါ်နယ်ဒေါက်ကလက် အက်ဖ်/အေ-၁၈ ဟောနက်၏ ဒီဇိုင်းအသစ်ဖြစ်သည်။ တောင်ပံနှင့် အမြီးပုံစံဖွဲ့စည်းပုံသည် Northrop ရှေ့ပြေးပုံစံ လေယာဉ် P-530, c. 1965 တွင် ပေါ့ပါးသော Northrop F-5E (ပိုကြီးသော တောင်ပံ၊ အမြီးနှစ်တောင် နှင့် ထူးခြားသော ဦးဆောင်အစွန်းထွက် အမြစ်တိုးချဲ့မှု သို့မဟုတ် LERX) ၏ ပြန်လည်ပြုပြင်မှုအဖြစ် စတင်ခဲ့သည်။ [၄] နောက်ပိုင်းတွင် Northrop YF-17 "Cobra" အဖြစ် ပျံသန်းခဲ့ပြီး ၎င်းသည် ပိုမိုကြီးမားသော McDonnell Douglas F-15 Eagle အား ဖြည့်တင်းရန်အတွက် ပိုမိုသေးငယ်၍ ရိုးရှင်းသော တိုက်လေယာဉ်ကို ထုတ်လုပ်ရန် အမေရိကန် လေတပ်၏ Lightweight Fighter (LWF) အစီအစဉ်တွင် ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့သည်။ YF-17 သည် ပြိုင်ပွဲတွင် YF-16 ကို ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်။ [၅]
ရေတပ်သည် YF-17 အား ကြီးမားသော F/A-18 Hornet တွင် ပြန်လည်ဒီဇိုင်းထုတ်ရန် ညွှန်ကြားထားပြီး ကြီးမားပြီး ပိုဈေးကြီးသော အက်ဖ် ၁၄ ရေယာဉ်စုကာကွယ်ရေးကြားဖြတ်တပ်နှင့် လေကြောင်းသာလွန်မှုအခန်းကဏ္ဍများတွင် ထမ်းဆောင်နေသော ဘက်စုံသုံးတိုက်လေယာဉ်များအတွက် လိုအပ်ချက်နှင့် ကိုက်ညီစေရန် ညွှန်ကြားထားသည်။ . Hornet သည် ထိရောက်မှုရှိသော်လည်း တိုက်ခိုက်ရေးခရီး အကန့်အသတ်ရှိသည်။ ကျယ်ဝန်းသော Hornet အယူအဆကို McDonnell Douglas မှ Hornet 2000 အဖြစ် 1980 ခုနှစ်များတွင် စတင်ရောင်းချခဲ့သည်။ Hornet 2000 concept သည် ပိုကြီးသော တောင်ပံနှင့် ပိုရှည်သော လေယာဉ်ကိုယ်ထည်ပါရှိသော အဆင့်မြင့် F/A-18 အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး လောင်စာဆီနှင့် ပိုမိုအားကောင်းသည့်အင်ဂျင်များကို သယ်ဆောင်ရန် ပိုရှည်သည်။ [၅] [၆]
စစ်အေးတိုက်ပွဲ ပြီးဆုံး ချိန်သည် စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ အသုံးစရိတ် ဖြတ်တောက်မှုများနှင့် တော်ရုံတန်ရုံ ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းမှု ကာလကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရေတပ်ၑလေကြောင်းတပ်ဖွဲ့ သည် ပြဿနာများစွာကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။ မက်ဒေါ်နယ်ဒေါက်ကလက် အေ ၁၂ ပရိုဂရမ်သည် ပြင်းထန်သော ပြဿနာများ ဖြစ်ပွားပြီးနောက် ၁၉၉၁ ခုနှစ်တွင် ဖျက်သိမ်းခံခဲ့ရသည်။ အသုံးမပြုတော့သော ဂရူမန် အေ ၆ ကို အစားထိုးရန် ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။ [၇] ရေတပ် သည် Clean-sheet ပရိုဂရမ်အတွက် ပိုမိုဆွဲဆောင်မှုရှိသောချဉ်းကပ်မှုအဖြစ် ရှိပြီးသား ဒီဇိုင်းကို အဆင့်မြှင့်တင်ရန် စဉ်းစားခဲ့သည်။ A-12 ၏အခြားရွေးချယ်စရာတစ်ခုအနေဖြင့် McDonnell Douglas သည် "Super Hornet" (အစပိုင်းတွင် " Hornnet II " ကို 1980 ခုနှစ်များကအဆိုပြုခဲ့သည်)၊ F/A-18 ၏တိုးတက်မှုများသည် အောင်မြင်ခဲ့သည်၊ [၆] A-6 Intruder ကို အစားထိုးနိုင်ခဲ့သည်။ မျိုးဆက်သစ် Hornet ဒီဇိုင်းသည် လက်ရှိ F-14 များလောက် နည်းပညာမကောင်းဟု ယူဆထားသူများကို F-14 Tomcat ကိုအဆင့်မြှင့်ထားသော ဂရူမန် ၏ Quick Strike ထက် ပိုမိုဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ [၈]
ထိုအချိန်တွင်၊ Grumman F-14 Tomcat သည် ရေတပ်၏ ပင်မလေကြောင်းစွမ်းဆောင်ရည်ကောင်း သော တိုက်လေယာဉ်နှင့် ရေယာဉ်စု ကာကွယ်ရေး ကြားဖြတ်တပ် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီး Dick Cheney က F-14 ကို 1960s နည်းပညာအဖြစ် ဖော်ပြခဲ့ပြီး 1989 ခုနှစ်တွင် F-14D ဝယ်လိုအားကို သိသိသာသာ လျှော့ချခဲ့ပြီး 1991 ခုနှစ်တွင် ထုတ်လုပ်မှုကို လုံးဝ မဖျက်သိမ်းမီ၊ မွမ်းမံထားသော F/A-18E/F ကို ထောက်ခံအားပေးခဲ့သည်။ [၉] [၁၀] Tomcat ကို Hornet Carrier Air Wing ဖြင့် အစားထိုးရန် ဆုံးဖြတ်ချက်သည် အငြင်းပွားဖွယ်ရာဖြစ်ခဲ့သည်။ Vietnam War ace နှင့် အောက်လွှတ်တော်အမတ် Duke Cunningham က Super Hornet သည် လေကြောင်းသာလွန်ကောင်းမွန်မှုကို ထိခိုက်စေသည့် သက်သေမပြနိုင်သော ဒီဇိုင်းတစ်ခုလို ဝေဖန်ခဲ့သည်။ [၈] [၁၁] ၁၉၉၂ ခုနှစ်တွင် ရေတပ်သည် လေတပ်၏ Lockheed Martin F-22 Raptor ၏ ရေတပ်ပုံစံဖြစ်မည့် Navy Advanced Tactical Fighter (NATF) ကို ဖျက်သိမ်းခဲ့သည်။ [၅] NATF ၏ ဈေးသက်သာသော အစားထိုးတစ်ခုအနေဖြင့်၊ Grumman သည် Quick Strike ထက် F-14 အတွက် သိသိသာသာ တိုးတက်မှုများကို အဆိုပြုခဲ့သော်လည်း ကွန်ဂရက်လွှတ်တော်က ၎င်းတို့အား ကုန်ကျစရိတ်များလွန်းသောကြောင့် ပယ်ချခဲ့ပြီး ဈေးနည်းသော F/A-18E/F အတွက် ၎င်း၏ကတိကဝတ်ကို ထပ်မံအတည်ပြုခဲ့သည်။ [၁၂]
.jpg)
ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်မှတ်စုများ
ပြင်ဆင်ရန်ကိုးကားများ
ပြင်ဆင်ရန်- ↑ ၁.၀ ၁.၁ "F/A-18 fact file." Archived 11 January 2014 at the Wayback Machine. U.S. Navy, 13 October 2006. Retrieved: 25 July 2011.
- ↑ "Navy takes delivery of final Block II Super Hornet, looks ahead to Block III" Archived 5 January 2022 at the Wayback Machine.. Naval Air Systems Command, U.S. Navy, 23 April 2020.
- ↑ Northrop YF-17 Cobra။
- ↑ ၅.၀ ၅.၁ ၅.၂ Jenkins, Dennis R. F/A-18 Hornet: A Navy Success Story.
- ↑ ၆.၀ ၆.၁ "F/A-18E/F Super Hornet."
- ↑ Donald 2004, p. 45.
- ↑ ၈.၀ ၈.၁ Rogoway၊ Tyler။ TOP GUN Day Special: The Super Tomcat That Was Never Built။ jalopnik.com။Rogoway, Tyler.
- ↑ F-14 Tomcat - Military Aircraft။
- ↑ Donald, David.
- ↑ FUTURE OF NAVAL AVIATION -- HON.RANDY'DUKE'CUNNINGHAM (Extension of Remarks - May 07, 1991)။
- ↑ Donald 2004, pp. 13, 15.
ကျမ်းပြုစာရင်း
ပြင်ဆင်ရန်- Donald, David. "Boeing F/A-18E/F Super Hornet", Warplanes of the Fleet. London: AIRtime Publishing Inc, 2004. ISBN 978-1-88058-889-5.
- Elward, Brad. Boeing F/A-18 Hornet (WarbirdTech, Vol. 31). North Branch, Minnesota: Specialty Press, 2001. ISBN 978-1-58007-041-6.
- Elward, Brad. The Boeing F/A-18E/F Super Hornet & EA-18G Growler: A Developmental and Operational History. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing, Ltd. 2013. ISBN 978-0-76434-041-3.
- Holmes, Tony. US Navy Hornet Units of Operation Iraqi Freedom. London: Osprey Publishing, 2004. ISBN 978-1-84176-801-4.
- Jenkins, Dennis R. F/A-18 Hornet: A Navy Success Story. New York: McGraw-Hill, 2000. ISBN 978-0-07134-696-2.
- Winchester, Jim. The Encyclopedia of Modern Aircraft. San Diego: Thunder Bay Press, 2006. ISBN 978-1-59223-628-2.