ဆန်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီး Bot: Automated text replacement (-ဥာ +ဉာ, -ဥ် +ဉ်, -ုွ +ွု, -ံွ +ွံ, -ှွ +ွှ, -ံု +ုံ, -စျ +ဈ, -သြ +ဩ, -ဪ +ဪ, -၀ိ +ဝိ, -၀ီ +ဝီ, -၀ု +ဝု, -၀ူ +ဝူ, -၀ေ |
အရေးမကြီးNo edit summary |
||
စာကြောင်း ၁၉၁ -
၏ ရာသီဥတု နှင့်သင့်လျော်မည့် စပါးမျိုးကို ရှာကြံစမ်းသပ်
လျက်ရှိလေသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် စပါးရိုးရိုးနှင့် ကောက်ည|င်း
ဟု ခွဲခြားခေါ်ဝေါ်ကြသည့်အနက်
အလိုအားဖြင့် အိုရီဇာ ဂလူတီနိုး ဇားဖြစ်သည်။ ယင်းကို အာရှ
တိုက်၌ အနှံ့အပြားစိုက်ပျိုးကြ၏။ တရုတ်နှင့် ဂျပန်နိုင်ငံထွက်
စပါးစုစုပေါင်း ၁ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှာ
ဆိုသည်။
[[File:Watermill at Onden.jpg|thumb|150px|ရှေးရိုးနည်းတစ်ခုဖြစ်သည့် ဆန်အား ပြုပြင်မွန်းမံနေသော ဂျပန်နိုင်ငံရှိလုပ်ငန်းခွင်တစ်နေရာ]]
စာကြောင်း ၂၃၇ -
နှစ်နိုင်ငံပေါင်း၏ ဆန်ထွက်သည် တစ်ကမ္ဘာလုံးလုံးမှ ထွက်
သော ဆန်တန်ချိန်စုစုပေါင်း၏ ထက်ဝက်မျှရှိသည်။ လွန်ခဲ့
သည့် နှစ်ပေါင်း ၆ဝ အတွင်း
တိုးချဲ့စိုက်ပျိုးခဲ့သည့်ပြင်၊ မျိုးကောင်းများ စိုက်ပျိုးကာ မြေဩ
ဇာများကို သုံးခဲ့ကြသဖြင့် တစ်ဧကထွက် ဆန်တန်ချိန်မှာလည်း
စာကြောင်း ၃၂၅ -
အဘက်ဘက်မှ ကြိုးစားကြရမည်ဖြစ်သည်။ စစ်ပြီးခေတ်နောက်
ပိုင်း၌ ၁၉၅၃ ခုနှစ်အထိ ဗမာ့ဆန်မှာ ကမ္ဘာ့ဈေး၌ မျက်နှာပန်း
ပွင့်လှသည်။ ထိုနှစ်နောက်တွင်ကား၊
အမျှ နိုင်ငံတော်အစိုးရ၏ နိုင်ငံခြားသုံးငွေမှာလည်း လျော့နည်း
လာ၏။ ထိုကြောင့် နောင်အခါတွင် ဆန်တန်ချိန် အမြောက်
စာကြောင်း ၃၅၂ -
ကတိုက်၊ အမေရိကတိုက်၊ အနောက်အိန္ဒိယကျွန်းစုနှင့် ကမ္ဘာ့
အရှေ့အလယ်ပိုင်းနိုင်ငံများ၊ တတိယအုပ်စု၌ ဂျပန်နိုင်ငံ၊
တရုတ်နိုင်ငံ၊ အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ၊
အိန္ဒိယနှင့် သီဟိုဠ်နိုင်ငံတို့ အသီးသီးပါဝင်ကြ၏။ စစ်ပြီးခေတ်
လွတ်လပ်သော ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် ဖြစ်လာသော
|