မြန်မာအက္ခရာထုပ္ပတ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
စာကြောင်း ၄၂ -
မရောက်သဖြင့် ဆင်းရဲကြီးစွာပင် ရချေသေး၏။ ထိုကြောင့်
ပထမ မဟာဝိသုဒ္ဓါရုံ ဆရာတော်ဘုရားကြီးကလည်း
''အက္ခရာပျက်၊ ယွင်းသွေကွက်၊ အနက်ချွတ်တိမ်းရာ။''<br>
''အနက်မဖြောင့်၊ နည်းယူမှောင့်၊ ယွင်းထောင့်ကျင့်မှုရာ။''<br>
''အကျင့်ပေါက်ပြဲ၊ နိဗ္ဗာန်လွဲ၊ ငရဲလားဘို့သာ။''<br>
''အက္ခရာမှန်၊ ယင်းအပြန်၊
မဓုသာရတ္ထသတ်ပုံကျမ်းတွင် ရေးထုံးမှန် အက္ခရာမှန် ရေးရန်
လိုလားအပ်ကြောင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍ ရေးသား စပ်ဆိုတော်မူ
စာကြောင်း ၅၇ -
အထူးမှတ်သား ဆင်ခြင်ရာ ကုန်၏။
==အက္ခရာ အရေးအသားစောင့်နတ်များ==
{| class="wikitable"
|-
! လူမျိုးအမည်!! အက္ခရာတီထွင်သောနတ် (သို့) အက္ခရာနှင့် ပညာတိုးတက်
ကြီးပွားမှုစောင့်နတ်!! Header text▼
|-
| အီဂျစ်လူမျိုး || နေဗို || Example▼
|-
▲ကြီးပွားမှုစောင့်နတ်
| ဗက်ဗီလုံး || မိုးဇက် (မောရှေ)|| Example▼
|-
▲အီဂျစ်လူမျိုး
|ယဟူဒီ || ဟားမီး|| Example
|-
| ဂရိ || Example || Example
|-
| အိန္ဒိယတိုင်းသား|| ဗြဟ္မာကြီး|| Example▼
|-
|အာရိယန်လူမျိုး || Example || Example▼
|-
|ဟိန္ဒူ၊ ဇိန(ဂျိန်း)နှင့် ဗုဒ္ဓအယူဝါဒ ကိုးကွယ်သူများ▼
ထော့နှင့် အိုင်ဆစ်|| Example || Example▼
|}
▲အိန္ဒိယတိုင်းသား
▲အာရိယန်လူမျိုး
▲ဟိန္ဒူ၊ ဇိန(ဂျိန်း)နှင့် ဗုဒ္ဓအယူဝါဒ ကိုးကွယ်သူများ
▲ထော့နှင့် အိုင်ဆစ်
▲မိုးဇက် (မောရှေ)
(ဗြဟ္မီအက္ခရာကို ရေးသားတီထွင်သည်ဟု ရှေးအိန္ဒိယတိုင်းသားတို့ ယူဆကြ၏။)
Line ၁၁၂ ⟶ ၈၈:
စာပေစောင့်နတ်များရှိသည်ဟု ယူဆကြပေ သေးသည်။
==အက္ခရာများ၏ ဇာစ်မြစ်သမိုင်း==
အက္ခရာ အရေးအသား၏ ဇာစ်မြစ်သမိုင်းကို တာဝန်ခံ၍
ရေးသားသူသည်လည်း ကဗျာ၊ လင်္ကာဆရာ ကဲ့သို့ပင်
Line ၁၉၄ ⟶ ၁၇၀:
ကြ၏။
==အိန္ဒိယ တိုင်းရင်း ကျောက်စာကြီးများ==
အိန္ဒိယတိုင်းရင်း ကျောက်စာကြီးများအကြောင်းကို အကျဉ်း
အားဖြင့် မဖော်ပြမီ အိန္ဒိယအမည်များကို သိသာဖော်ပြရန်ပေ
Line ၂၁၁ ⟶ ၁၈၇:
ကို ဂရိလူမျိုးများက အိန္ဒိယဟုခေါ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
မြောက်ပိုင်း အိန္ဒိယတိုင်းရင်းသား ကျောက်စာကြီးများကာ
တောင်ပိုင်း အိန္ဒိယတိုင်းရင်းသား ကျောက်စာကြီးများမှာ
သားဟု မြန်မာလို အနက်ရ၏။
Line ၂၃၅ ⟶ ၂၁၂:
အခြားကျောက်စာများနှင့် ဆက်သွယ်ရေး မည်သို့မည်ပုံ ရှိ၊
မရှိလည်း ဝေဖန်စဉ်းစားကြလျက်ပင် ရှိသေး၏။ ကျောက်စာ
လောကတွင်
အနောက်မြောက်တွင် ပန်ဂျပ်နယ်ရှိ ဟရပ္ပနှင့် သိန္ဓုနယ်ရှိ
မိုဟိန်ဇိုဒရိုမြို့ကြီးနှစ်မြို့နှင့် သိန္ဓုနယ်တောင်ပိုင်းရှိ ဆနှုဒရို
Line ၂၄၈ ⟶ ၂၂၅:
သိရပေ၏။
ကျောက်စာ ရှေးအရေးအသား
ဆည်းပူးရာ၌လည်း (၁) စိတ်ရှည်ရှည်ထားရသည့် သည်းခံမှု၊
တစ်ဖတ်သတ် လိုရာသို့ မယိမ်းယိုင်မှု၊ (၃) သန့်ရှင်း
Line ၂၆၄ ⟶ ၂၄၁:
မဆည်းပူးသူတို့ အတွက် နားထွေးစရာ ဖြစ်မည်ကား မုချ
မလွဲတည်း။
ဗြာဟ္မီအက္ခရာမှ အိန္ဒိယ အက္ခရာများ၊ ဂြန္ထ၊ ပျူနှင့်
Line ၂၇၂ ⟶ ၂၅၀:
ဟန်တူကြောင်းကိုသာ မူတည်ထား၍ ရေးသားဖော်ပြ
လိုပေသည်။
ဣန္ဒုမြစ်ဝှမ်း အရေးအသားနှင့် ဗြာဟ္မီအက္ခရာ ဆက်သွယ်
Line ၂၉၁ ⟶ ၂၇၀:
ပိုင်းအက္ခရာများ တိုးပွားထွန်းကားလာသည်ဟု ပညာရှင်အများ
ယူဆကြ၏။
အလွန်ထင်ရှားသော အသောကမင်းတရား၏ ကျောက်စာ
Line ၃၀၅ ⟶ ၂၈၅:
၏။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် မည်သည့် ဧကရာဇ်မင်းများမှ ရှေးက
ဤကဲ့သို့ စုံလင်စွာ ရေးသားမထားခဲ့ဘူးချေ။
အသောကမင်းတရား ကျောက်စာများသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်
Line ၃၁၃ ⟶ ၂၉၄:
လမ်းမကြီးများနှင့် ဘုရားဖူးရန် အရပ်များမှာ စိုက်ထူထား၏။
ကျောက်စာများကို လူနည်းစုအတွက်သာ အကျိုးရှိသော
စာသံပေသံ ပြောင်လှသော
(ပြာကရိတ-ပြကတိ၊ ရိုးရိုးနှင့် ထီးသံနန်းသံ မပါသော ကျေး
လက်သုံး ဆင်းရဲသား ဘာသာစကား)ဖြင့်သာ ရေးသားထား၏။
Line ၃၂၁ ⟶ ၃၀၂:
လောက်အောင် လူထုနားလည်မှုကို အရင်းခံထား၍ ပြာကြိုက်
ဘာသာဖြင့် ရေးသားခဲ့လေသည်။
ဤသို့ ရေးသားပြီးသကာလ သာသနာပြု၍သာလျှင်
Line ၃၃၂ ⟶ ၃၁၄:
နှောင်းဗြာဟ္မီ အက္ခရာဖြင့် ရေးသားထားသည်ဟု ဆိုရချေမည်။
==မြောက်ပိုင်း အိန္ဒိယကျောက်စာ ==
ဂုတ္တလိပိ-ဂုတ္တဝံသီ မင်းများ ခေတ်အခါတွင်အိန္ဒိယပြည်
မြောက်ပိုင်း တစ်ပိုင်းလုံးတွင်ယင်းကျောက်စာအရေးအသားကို
Line ၃၄၁ ⟶ ၃၂၃:
သော အချက်တစ်ရပ်မျာ သရများ၏ ရေးချ၊ လုံးကြီးတင်၊
ချောင်းငင်၊ သေ0xkd;၊ သေ0xkd;ရေးချ စသောအမှတ်လက္ခဏာ
တို့သည်
ကုဋိလဟု အမည်နာမပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကုဋိလ အရေး
အသားသည် ဂုတ္တိလိပိ အက္ခရာပွားဖြစ်၍ ခရစ်နှစ် ခြောက်ရာစု
Line ၃၅၉ ⟶ ၃၄၁:
အသွင်တစ်မျိုးဖြင့် ဤအက္ခရာများကို ရေးကြပြန်၏။ တောင်
ပိုင်းအရပ်တွင် ဤအရေးအသားကို နန္ဒီနာဂရီခေါ်တွင်လေ၏။
ရှေး အရေးအသား နာဂရီမှ ရှေးကျသော
အရေအသား ပေါက် ပွားလာ၏။
နာဂရီ အရေးအသားမှ တစ်ဖန် ကဲတီ၊ မဟာဇနီ၊ ရာဇာ
Line ၃၇၇ ⟶ ၃၆၀:
အရေးအသားဟု ယူဆ၏။ ယခုခေတ်တွင်လည်း နာဂရီကို
'နတ်စာ'၊ 'ပုဏ္ဏားစာ' (ဝါ) နန်းသုံးထီးသုံးစာဟု ဆိုလိုကြ
သေး၏။
ကျော် ကာရီက စ၍ ဒေဝနာဂရီ အက္ခရာဖြင့်သာ ရေးကြ၏။
သျှရဒါ-ဤအရေးအသားကို အိန္ဒိယ အနောက်
Line ၃၉၅ ⟶ ၃၇၉:
ပန်ဂျာဗီခေါ် ဂုရုမုခီအက္ခရာလည်း ယင်းသျှရဒါမှ ပေါ်ထွက်လာ
ရသော အကြောင်းရင်းခံချေ၏။
ဘင်္ဂလာ (ဘင်္ဂါလီ)-ဤအရေးအသားသည် ရှေး နာဂရီအက္ခရာမှ
Line ၄၀၆ ⟶ ၃၉၁:
တစ်ဖန်ပွားထွက်လာပြန်၏။
==တောင်ပိုင်း အိန္ဒိယကျောက်စာများ==
တောင်ပိုင်းကျောက်စာများသည် ရှေးဗြာဟ္မီ အရေးအသားမှ
ပုံအသွင် အဆင့်ဆင့် ပေါ်ထွန်းလာပြီး သကာလ ခတြပနှင့်
Line ၄၁၅ ⟶ ၄၀၀:
များသည် အောက်ပါအတိုင်း ဖြစ်၏။
ပစ္ဆိမိ (
အသုံးပြုခဲ့သော ကာဠိအာဝါဍ၊ ဂုဇရာတ်၊
နာဆိက၊ ခါန်သျှေနှင့် ဆတာရာခရိုင် များ၊ ကုန်ကန်နှင့်
Line ၄၆၀ ⟶ ၄၄၅:
အုပ်ချုပ်စိုးမိုးသော မင်းများကို အစွဲပြု၍ခေါ်သော ပလ္လဝ၊
ကဒံဗ၊ အနောက် အနောက်ပိုင်း စာလုကျ၊ အရှေ့ပိုင်း စာလု
ကျ၊ ရာဠကူဋ၊
သည်တို့ ဖြစ်ကြသည်။
မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပျူစာကို လေ့လာဆည်းပူးလိုသူတိုင်းပင်
Line ၄၈၁ ⟶ ၄၆၇:
ကန္နဋီက ကျောက်စာနှင့် အိန္ဒိယရှေးဖြစ် အတ္ထုပ္ပတ္တိစာများကို
လေ့လာဖတ်သားရန် အလွန် အရေးကြီးလေသည်။
ဂြန္ထလိပိ-ဤအရေးအသားကို မဒရပ်နယ် မြောက်
Line ၄၉၁ ⟶ ၄၇၈:
မာလာယာလမ်နှင့် တုဠု အရေးအသားတို့သည် ဂြန္ထလိမိမှ
ပေါက်ပွားလာကြ၏။ မဒရပ်နယ်ရှိ တာမိဠ အရေးအသား၌
အက္ခရာ မစုံလင်သဖြင့်
ချေ။
အရေးအသားဖြင့် ကျမ်းပြုလေ့ရှိကြသဖြင့် သသ‡ ကြိုက်
ဂြန္ထလိပိ (ဝါ)
ရသည်။
ခေါ်ကြလေသည်။ ဂြန္ထ၏ အဓိပ္ပာယ်သည် ပါဠိလို ဂန္ထ
(ကျမ်းဂန်)ပင် ဖြစ်သည်။ ကျမ်းဂန်းရေးရန်စာစု ဆိုလိုရင်း
ဖြစ်သည်။
စီကောကောလနှင့် ဂံဇာမ်နယ် နှစ်နယ်ကြားအရပ်ရှိ
ရေးသားရာ၌ ခရစ်ခုနစ်မှ ၁၁ ရာစုနှစ်ကိုပင် အနည်းငယ်
ကျော်လွန်၍ ရေးသားကြသည်ကို တွေ့ရ၏။ ဤအရေး
အသားကို
သံဝတ် နှစ် ၈၇ ခု၌ ရှေးအကျဆုံး အလှူပေးလွှာတွင်
ရေးသားထားကို တွေ့ရ၏။ ဤအရေးအသားတွင် မချပြဒေသ
Line ၅၁၇ ⟶ ၅၀၆:
ယင်းအက္ခရာများထဲ၌ နာဂရီ၊ တေလုဂု-ကနဍီ၊ ဂြန္ထလိမိများနှင့်
ရောပြွမ်း၍ ရေးကြ၏။
တေလုဂု-ကနဍီ အရေးအသားဟု ဆိုအပ်သော ပလ္လဝ၊
ကဒံဗနှင့် စာလုကျလိပိများကို လေ့လာဆည်းပူး ထားသောသူ
များအတွက်
ပေမည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ခရစ် ငါးရာစုနှစ်မှ ခုနစ်
ရာစုနှစ်အတွင်း ရေးသားသော တေလုဂု-ကနဍီ အရေးအသား
များသည်
တွေ့ရသောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ ဤစာရေးသူ၏ ယူဆချက်
အတိုင်းဆိုလျှင် ရှေးရေး ပျူ-မွန်-မြန်မာ ကျောက်စာများတွင်
သည်။
Line ၅၄၂ ⟶ ၅၃၂:
တာမိဠ လိပိအသွင်သို့ ဖြစ်ပေါ်လာချေသည်ဟု ယူဆသည်
အလျောက် တာမိဠဟု အမည်ပေးထား၏။
ဝဓေ ဠုတ္တုလိပိ၊ ဤအရေးအသားသည် တာမိဠလိပိ၏
Line ၅၅၂ ⟶ ၅၄၃:
မကြာမီပင် ဤအရေးအသားသည် တိမ်ကော၍ သွားလေ၏။
အိန္ဒိယ ကျောက်စာဟောင်းကြီးများနှင့်
ပျူ၊ မွန်၊ မြန်မာကျောက်စာများ ဆက်သွယ်ပုံ
Line ၅၇၁ ⟶ ၅၆၃:
နှင့်တကွ ရည်မွန်မှု၊ ယဉ်ကျေးမှုသည်လည်း ထက်ချပ်မကွာ
လိုက်မြဲဖြစ်သည်ဟု ဆင်ခြင်မိပေသည်။
ကဒံဗနှင့် တူသည်ဟု ယူဆထားသော ပျူအက္ခရာများကို
Line ၅၈၃ ⟶ ၅၇၆:
အက္ခရာဟောင်း)ဖြင့် ရေးသားထား၏။
==ဒေသဆိုင်ရာ ဗြာဟ္မီအက္ခရာပွားများ==
ပျူ-မွန်-မြန်မာ အက္ခရာများသည် ဒေသဆိုင်ရာ ဗြာဟ္မီ
အက္ခရာပွားများဟု ကျောက်စာပညာကျော်တို့ ယူဆသည့်
Line ၅၉၄ ⟶ ၅၈၇:
ပေသည်။
ဂုတ္တလိပိ၊
အနည်းငယ် ရောပြွမ်းနေဟန် တူကြောင်းကိုလည်း တွေ့ရသည်။
ပဏ္ဍိတ်ဂေါ်ရီသျှန်ကား ဟီရာ စန္ဒ
အရေးအသားကျမ်းတွင် ရေးသားလွှာချပ်များ အမှတ် ၈၂ နှင့်
၈၃ ၌ ယခုခေတ် အက္ခရာများသည် ရှေးအက္ခရာများမှ အဆင့်
ဆင့် ပေါ်ထွက်လာပုံကိုလည်း အခြေခံထား၍ ရေးသားထား
သည်။
ဗြာဟ္မီအက္ခရာပွားဖြစ်သော ပျူ(ကဒံဗ) အရေးအသား
Line ၆၀၈ ⟶ ၆၀၂:
တို့ကို မည်သည့် ခုနှစ်က စထွင်ရေးသားသည်ကို တပ်အပ်
သေချာစွာ မည်သူမျှ မပြောနိုင်ချေ။
မဟာယာဉ်ဂိုဏ်း ဗုဒ္ဓအယူဝါဒသည် ခရစ် ငါးရာစုနှစ်
Line ၆၃၀ ⟶ ၆၂၅:
ပေသည်။
မွန်-မြန်မာ ကျောက်စာများ စတင်ရေးသားသည့်နှစ်
မွန်-မြန်မာ ဘာသာစကားများကို ရေးသောအခါ မွန်-
Line ၆၆၅ ⟶ ၆၆၁:
မွန်အက္ခရာသည် အဖိုးတူ၊ အဖွားတူ အက္ခရာများဟု ယူဆလျှင်
မှားနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ ကဒံဗ၊ ပလ္လဝ၊ စာလုကျ၊ ဂြန္ထနှင့်
ဖြစ်ချေသည်။
ခရစ် ငါးရာစုနှစ်နှင့် ခုနစ်ရာစုနှစ်အကြား ယင်းဖော်ပြပါ
Line ၆၇၅ ⟶ ၆၇၂:
ရှေး အရေးအသားများနှင့် ဆက်သွယ်ရန် အလှမ်းဝေးကွာ
ပေသည်။ ထိုအတူ မွန်-မြန်မာ အက္ခရာ 'ဏ'နှင့် 'မ' ကို
ရှေးရေး
မွန်-မြန်မာ အက္ခရာ 'ဈ'ကို အခြားရှေး အရေးအသားများနှင့်
လုံးဝ ဆက်သွယ်၍မရကြောင်းကို ဈအက္ခရတ္ထုပ္ပတ္တိတွင် ဖော်ပြ
ထားပေသည်။
ပါဠိတော်ကို သိရီခေတ္တရာ မြို့ဟောင်းနှင့် သထုံပြည်တွင်
Line ၆၉၉ ⟶ ၆၉၇:
ထား၍သာလျှင် ဂြန္ထအက္ခရာများနှင့် ယှဉ်တွဲ၍ ပြရခြင်း
ဖြစ်သည်။
ဤကျမ်းတွင် အက္ခရာတစ်လုံးစီအတွက် ဖော်ပြထားသော
Line ၇၁၀ ⟶ ၇၀၉:
အလျောက် ရှေးရေး အက္ခရာဟောင်းများဖြင့် အဆင့်ဆင့်
ယှဉ်တွဲဖော်ပြထားသည်။
ဗြာဟ္မီ၊ (၂) ဗြာဟ္မီ ကုသန၊ (၃) ဂုတ္တလိပိ၊ (၄) ဂြန္ထ၊
စာကြောင်း ၇၁၈ -
(စာလုံး)များ အဆင့်ဆင့် ပေါ်ထွန်းလာပုံကို ယှဉ်တွဲဖော်ပြ
ထားသည်။
ကျောက်စာကို လေးထောင့် အက္ခရာများအဖြစ် ကျောက်
Line ၇၂၅ ⟶ ၇၂၆:
(စာလုံး)များ အဆင့်ဆင့် ပေါ်ထွန်းလာပုံကို ယှဉ်တွဲဖော်
ပြထားသည်။
ကျောက်စာကို လေးထောင့် အက္ခရာများအဖြစ် ကျောက်
| |||