ထီးလင်းမြို့: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီးNo edit summary
No edit summary
စာကြောင်း ၃၉ -
|utc_offset = + ၆ နာရီ ၃၀ မိနစ်
|website =
}}<br />ထီးလင်းမြို့သည် [[ပခုက္ကူခရိုင်]] ထီးလင်းမြို့နယ်၏ ရုံးစိုက်ရုံးစိုက်မြို့ဖြစ်သည်။ ထီးလင်းမြို့နယ်၏ မြေမျက်နှာပြင်သည် ကျောက်ထူထပ်၍ မညီညာသည့်ပြင် တောင်ကုန်းများလည်းရှိသဖြင့်
လယ်ယာစိုက်ပျိုးခြင်းကို မြစ်များချောင်းများနှင့်နီးသော မြေပြန့်ပိုင်းတွင်သာလုပ်ကိုင်နိုင်ကြသည်။ ထီးလင်းမြို့နယ်၏ အကျယ်အဝန်းမှာ ၄၉၃ စတုရန်းမိုင်ရှိသည်။ ပိုးမွေးမြူခြင်းလုပ်ငန်းလည်း အတော်အသင့်ရှိ၍၊ ယာတိုင်ပိုး ယောလုံချည်များကို
မြို့ဖြစ်သည်။ ထီးလင်းမြို့နယ်၏ မြေမျက်နှာပြင်သည် ကျောက်
ထူထပ်၍ မညီညာသည့်ပြင် တောင်ကုန်းများလည်းရှိသဖြင့်
လယ်ယာစိုက်ပျိုးခြင်းကို မြစ်များချောင်းများနှင့်နီးသော မြေပြန့်
ပိုင်းတွင်သာလုပ်ကိုင်နိုင်ကြသည်။ ထီးလင်းမြို့နယ်၏ အကျယ်
အဝန်းမှာ ၄၉၃ စတုရန်းမိုင်ရှိသည်။ ပိုးမွေးမြူခြင်းလုပ်ငန်း
လည်း အတော်အသင့်ရှိ၍၊ ယာတိုင်ပိုး ယောလုံချည်များကို
ရက်လုပ်ရောင်းချသည်။ ဗြိတိသျှအစိုးရ မအုပ်ချုပ်မီက
ထီးလင်းမြို့သည် စော်ဘွားနယ်တစ်ခုဖြစ်၏။
 
ထီးလင်းမြို့နယ်အတွင်းရှိ ထင်ရှားသော တန်ခိုးကြီးဘုရားမှာ ရွှေကွန်အုပ်ဘုရားဖြစ်၍၊ နရပတိစည်သူမင်းကြီးက တည်ထားကိုးကွယ်သည်ဟုဆိုလေသည်။ ထိုဘုရားကို ကဝိလက္ခဏာသတ်ပုံတွင် ထီးလင်းတမ်းခွန်၊ ဖုန်းရှိန်မွန်၊ ရွှေကွန်အုပ်မြတ်စွာ
ထီးလင်းမြို့နယ်အတွင်းရှိ ထင်ရှားသော တန်ခိုးကြီးဘုရား
မှာ ရွှေကွန်အုပ်ဘုရားဖြစ်၍၊ နရပတိစည်သူမင်းကြီးက တည်
ထားကိုးကွယ်သည်ဟုဆိုလေသည်။ ထိုဘုရားကို ကဝိလက္ခဏာ
သတ်ပုံတွင် ထီးလင်းတမ်းခွန်၊ ဖုန်းရှိန်မွန်၊ ရွှေကွန်အုပ်မြတ်စွာ
ဟု စပ်ဆိုထားလေသည်။ ထီးလင်းမြို့နယ်အတွင်း မှီတင်း
နေထိုင်စားသောက်ကြသော လူမျိုးများသည် တောင်သာလူမျိုး
နှင့် [[ချင်းလူမျိုး]]များဖြစ်၏။ ထီးလင်းမြို့သည် ပခုက္ကူမြို့နယ်၏
၉၇ မိုင်ခန့်ဝေး၍၊ မော်တော်ကားလမ်းဖြင့် ဆက်သွယ်ထားလေသည်။ ထိုအပြင် ထီးလင်းမှ အထက်ချင်းတွင်းခရိုင် ကလေးဝမြို့သို့ နွေရာသီတွင် သွားလာနိုင်သော ကားလမ်းတစ်လမ်းတည်းရှိ၍၊ အရှည် ၁၃၈ မိုင်ရှိ လေသည်။ မြို့နယ်၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၆ ခုနှစ် သန်းခေါင်စာရင်းအရ ၂၂ဝဝဝ ယောက်ဟူ၍
၉၇ မိုင်ခန့်ဝေး၍၊ မော်တော်ကားလမ်းဖြင့် ဆက်သွယ်ထားလေ
သည်။ ထိုအပြင် ထီးလင်းမှ အထက်ချင်းတွင်းခရိုင် ကလေးဝ
မြို့သို့ နွေရာသီတွင် သွားလာနိုင်သော ကားလမ်းတစ်လမ်း
တည်းရှိ၍၊ အရှည် ၁၃၈ မိုင်ရှိ လေသည်။ မြို့နယ်၏ လူဦးရေ
မှာ ၁၉၅၆ ခုနှစ် သန်းခေါင်စာရင်းအရ ၂၂ဝဝဝ ယောက်ဟူ၍
ခန့်မှန်းရသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၅)</ref>
==ကိုးကား==