ရေညှောင့်ကောင်ငှက်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီး r2.7.1) (ရိုဘော့က ပေါင်းထည့်နေသည် - ar:طيطوي وشنقب |
No edit summary |
||
စာကြောင်း ၄၃ -
ရေညှောင့်ကောင်ငှက် (Sandpoper) သည် အကောင်အရွယ်အစား သေးငယ်ပြီး ကမ်းခြေရေစပ်နေ ခြေတံရှည် ငှက်မျိုးနွယ်စိတ် ဖြစ်ပါသည်။
အဆိုပါ တွေ့ရှိရသည့် အရေအတွက်က ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ ရေညှောင့်ကောင်ရေ အရေအတွက်၏ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းခန့် ရှိသည်ဟု အဆိုပါ အစီရင်ခံစာတွင် ဖော်ပြထားပါသည်။ ခန္ဓာဗေဒ
ရေညှောင့်ကောင်ငှက်၏ ခန္ဓာကိုယ် အထက်ပိုင်းတွင်မူ အဝါနုရောင်နှင့် အနက်ရောင် ရောစပ်တည်ရှိသော်လည်း အမြီးပိုင်းနှင့် တောင်ပံအနားစွန်းတို့ရှိ အရောင်အသွေးမှာမူ အရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့သာ ရှိသည်။ သားပေါက်မွေးမြူနိုင်ခြင်း မရှိတော့သည့် ရေညှောင့်ကောင် ငှက်အမ တစ်ကောင်၏ အရောင်အသွေးမှာ အနီရင့်ရင့်ရှိသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ပိုင်းတွင်မူ အညိုရောင်ရင့်ရင့်ဖြင့် တည်ရှိပါသည်။
== ပျံ့နှံ့တည်ရှိမှုနှင့် ဓလေ့သဘာဝ ==
ရေညှောင့်ကောင် ငှက်မျိုးနွယ်စုမှာ ပင်လယ် ကမ်းခြေဒေသများတွင် ကျင်လည်ကျက်စားတတ်ကြပါသည်။ ရေညှောင့် ကောင်ငှက်များမှာ တစ်နေရာမှ တစ်နေရာသို့ ပြောင်းရွှေ့ ကျက်စားနေထိုင်တတ်သည်နှင့်အညီ ပစိဖိတ်ကမ်းခြေ
၎င်းတို့ အစားအစာ ရှာဖွေစားသောက်မှု ပုံစံမှာ ဦးခေါင်းကိုရှေ့သို့ငိုက်၍ ခုန်ဆွခုန်ဆွ လျှောက်လှမ်းပြီး ငါးအသေးများကို နှုတ်သီးဖြင့် ထိုးဆွကာ ကောက်ယူ စားသောက်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ သားပေါက်ရာသီကာလ အသိုက်များကိုမူ တန်ဒြာဒေသရှိ ကမ်းခြေဒေသများ၌ ဇွန်လမှ ဇူလိုင်လအတွင်း အသိုက်ဖွဲ့ နေကြပါသည်။ အသိုက်ဖွဲ့ တည်ဆောက်ရာတွင်လည်း ကြည်လင်သန့်ရှင်းသည့် ရေအိုင်နှင့် နီးကပ်သည့် မြက်ထူထူဒေသများကို ရွေးချယ်ကြပါသည်။
== မြန်မာနိုင်ငံ၌ တွေ့ရှိရမှု အခြေအနေ ==
မြန်မာနိုင်ငံ၌ ရေညှောင့်ကောင် ငှက်များတွေ့ရှိမှု အခြေအနေကို ရှားပါးငှက်မျိုးစိတ်များစောင့်ကြည့် လေ့လာရေး နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုက ၂၀၀၈ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီ
ကျေးငှက်တို့၏ ကမကထ ပြုမှုဖြင့် ထိုင်း၊ ပျပန်နှင့် ရုရှားတို့မှ ကျေးငှက်တိရစ္ဆာန်များ ကျွမ်းကျင်သူ ပညာရှင် အဖွဲ့သည်
ရေညှောင့်ကောင်ငှက်များ၏ ပြောင်းရွှေ့ ကျင်လည် ကျက်စားမှုအရ ဆားဗီးယားမှ တစ်ဆင့် ဂျပန်၊ မြောက်ကိုရီယား၊ တောင်ကိုရီယားနှင့် တရုတ်နိုင်ငံ၊ ၎င်းမှတစ်ဆင့် အရှေ့တောင် အာရှဒေသသို့ ဆောင်းရာသီ ကာလတွင် လာရောက် ခိုလှုံကြသည်ဟု ဆိုပါသည်။ ထို့ကြောင့် အရှေ့တောင် အာရှဒေသအတွင်း ဆောင်းခိုငှက်များအား စောင့်ကြည့် လေ့လာရန်အတွက် သုံးနှစ်နီးပါး ကြာအောင်ဂြိုလ်တု ဆက်သွယ်ရေးစနစ်၊ သုတေသနပြု စနစ်များဖြင့် အထောက်အထားများ ရရှိအောင် မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ကြပါသည်။
စာကြောင်း ၆၅ -
ရလဒ်အဖြစ် ထိုင်းနယ်စပ်အနီးရှိ မုတ္တမ ပင်လယ်ကွေ့၊ ဘင်္ဂလား ပင်လယ်ကွေ့နှင့် ရခိုင်ပြည်နယ်တို့၌ ရေညှောင့်ကောင် ငှက်များအား ရှာဖွေမှတ်တမ်းတင် နိုင်ခဲ့ကြပါသည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် နိုင်ငံတွင်မူ ကောင်ရေ အနည်းငယ်သာ တွေ့ရှိရသော်လည်း အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်မူ မတွေ့ရှိရဟု ဆိုပါသည်။ ယင်းနောက်ပိုင်း သုတေသန ပြုချက်များအရ မြန်မာနိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံတည်း၌ပင် ရေညှောင့်ကောင်ငှက် အရေအတွက် ၁၅၀ မှ ၂၀၀ အကြားတွင် တွေ့ရှိရကြောင်း၊ အဆိုပါ အရေအတွက်က ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ ရေညှောင့်ကောင်ရေ အရေအတွက်၏ ထက်ဝက်ကျော်ပင်ဖြစ်ကြောင်း ဂေဟဗေဒပညာရှင် အတိုင်ပင်ခံ အဖွဲ့၏ ခေါင်းဆောင် ဒေါက်တာ Christoph Zoeckler က ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ်၊ မတ်လ ၂၉ ရက်နေ့တွင် ပြောကြားခဲ့သည်။
လေ့လာသုံးသပ်ချက် အစီအရင် ခံစာများအရ ရေညှောင့်ကောင်များ၏ ဆောင်းခိုရာသီ ကာလအတွင်း ပျံ့နှံ့တည်ရှိမှုမှာ၂၀၁၀ မတ်လအတွင်း ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် နိုင်ငံ၌ ကောင်ရေ ၃၀
== အာရှဒေသအတွင်း
ရေညှောင့်ကောင် ငှက်မျိုးနွယ်စုမှာ လက်ရှိအချိန်တွင်ကောင်ရေ ၂၅၀ အောက်သာရှိသည်ဟု ခန့်မှန်းထားပြီး အသက်အန္တရာယ် ခြိမ်းခြောက်မှု အမြင့်မားဆုံး အနေအထားသို့ ရောက်ရှိနေပါသည်။ အဓိက အကြောင်းရင်းမှာ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်တတ်သည့် အပြုအမူအတိုင်း ဆောင်းခိုရာသီ ကာလတွင်မူ ၎င်းတို့ပျော်မွေ့ရာ ကျွန်းစုများ ပျက်စီး လျော့နည်းလာခြင်း တို့ကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် တောင်အာရှဒေသရှိ တရုတ်နှင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ဆောင်းခိုငှက်များ ကျင်လည်ကျက်စားရန် အတွက် ကာကွယ် ထိန်းသိမ်းမှုတို့ ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်။[http://news.yatanarpon.com.mm/news/news-3952]
ရေညှောင့်ကောင်ကို ပါဏဗေဒအလိုအရ ထရင်ဂါ
မျိုးရင်းတွင် ပါဝင်၏။
စာကြောင်း ၇၉ -
ရှိသည်။ ပျံသန်းရာ၌ ထိုငှက်၏ အတောင်မည်းများကို
ဖြူဖွေးနေသော တင်ပါး၊ အမြီးနှင့် ရင်ပတ်တို့ကြောင့် ထင်
ရှားစွာ မြင်နိုင်လေသည်။
တတ်သဖြင့် ထူးခြားသည်။ ပျံနေစဉ် လန့်သောအခါ ပထမ
တွင် တဆစ်ချိုး ပျံတက်ပြီးလျှင်
မြင့်သည်ထက် မြင့်အောင် ပျံတက်သွားတတ်သည်။ သို့
မဟုတ် ကောင်းကင်ပြင်တွင် စနိုက်ငှက်ကဲ့သို့ ပတ်၍ ပျံနေ
စာကြောင်း ၈၇ -
လန့်သောအခါ၌ အော်လေ့ရှိသောအသံမှာ နားထောင်၍
ကောင်းသည့် 'တလူစီ-တလူစီ' ဟူသည့်အသံ၊ သို့မဟုတ်
'ကလူစစ်' ဟူသည့် အသံမျိုးဖြစ်ပြီးလျှင် ပထမအသံကို ဆွဲ၍
အော်တတ်သည်။
စာကြောင်း ၉၇ -
စားလေ့ရှိခြင်းနှင့် မည်မျှပင်သေးငယ်သော ကျွဲလူးအိုင်၏အနီး၌
ဖြစ်စေ နားပြီးလျှင် အစာကို ရှာဖွေစားလေ့ရှိခြင်းတို့သည် ထို
ရေညှောင့်ကောင်၏ ထူးခြားချက်တစ်ရပ် ဖြစ်သည်။
ထုံးအိုင်များနှင့် ရေလွှမ်းမိုးသည့် နေရာများတွင်လည်း
ရေညှောင့်ကောင်ကို တွေ့ရတတ်သည်။ သို့သော် လဟာပြင်များနှင့်
စာကြောင်း ၁၀၃ -
တွင်မူ ရေညှောင့်ကောင်ကို တွေ့ရခဲသည်။ လမ်းလျှောက်ရာ
တွင် ဖျတ်လတ်သည့်အပြင် ဦးခေါင်းကိုလည်း ညိတ်တတ်
သည်။
သည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၌ ရာသီဥတု သင့်တော်သော ဒေသများတွင်
ရေညှောင့်ကောင်ကို တွေ့ရ၏။ အထူးသဖြင့် ပဲခူးရိုးမ ရှိ သစ်
|