လင်းတ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

[[Image:Vulture11.jpg|thumb|left|တိုက်ခိုက်ရန် အသင့်ဖြစ်နေသော လင်းတ]]

လင်းတသည် လင်းယုန်၊ စွန်၊ သိမ်းတို့နှင်အတူ

လင်းတသည် ငှက်အကြီးစားထဲကဖြစ်၍ လူတိုင်းလိုလိုပင် မြင်ဖူးကြသည်။

ဆိုး၏။ ထို့ကြောင့် 'လင်းတလောက်တော့ ငှက်တိုင်းလှသည်' ဟု စကား

တင်စား ပြောဆိုတတ်ကြသည်။ လူများအကြံအစည် အလုပ်အကိုင် ပျက်စီး

ကင်၌ပျံဝဲနေသော လင်းတများက တွေ့ရှိရာမှ အခြားလင်းတများပါ ရောက်

လာကြပြီးနောက် အသေကောင်ကို အရိုးသာကျန်အောင် အလုအယက် စား

ပြန်၍ အပန်းဖြေရင်း ငိုက်မြည်းနေတတ်ကြသည်။ လင်းတသည် အသေ

ကောင်ပုပ်များကို စားသောက်သဖြင့် အပုပ်အသိုး သုတ်သင်ရှင်းလင်းရာတွင်

ယူဆထားကြသည်။ အိမ်များ၊ ဘုရားများပေါ်တွင်လင်းတနားမိပါက မုချ

ပျက်စီးသွားတတ်သည်ဟု ယူဆကြသည်။ လင်းတသည် အပုပ်အသိုးကိုမှ

သော အနံ့မှာ မခံမရပ်နိုင်အောင် ပုပ်ဟောင်လေသည်။ ထိုဆိုးရွားလှသော

အနံ့သည် အသိုက်နှင့်ဥများ၌ပင် စွဲနေလေသည်။

နေသော ဆိတ်များကို တိုက်ခိုက်သတ်ဖြတ်နိုင်ကြသည်။

 

သစ်ပင်ကြီးများပေါ်တွင် ပြုလုပ်၍ အသိုက်ဟောင်းကို နှစ်စဉ် ပြန်လည်

အသုံးပြုကြသည်။ အသိုက်ကို သစ်ကိုင်းသစ်ခက်ကြီးများနှင့် သစ်ရွက်များ

လင်းတထိပ်နီ စသောလင်းတအမျိုးမျိုးကို သိမ်းကျုံးခေါ်သောအမည်ဖြစ်

သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် လင်းတထိပ်နီမှာ လူသိအများဆုံးဖြစ်သည်။

အတောင်၊ နီရဲနေသော ဦးခေါင်းပြောင်နှင့် လည်ပင်းရှိ အသားတွဲများကို

အထင်အရှားမြင်နိုင်သည်။ ပျံသန်းနေစဉ်တွင် ပေါင်မှ အဖြူကွက်များကို

ကောင်းမွန်စွာ မြင်နိုင်သည်။

 

မင်းမူကာ အစာကို မိမိဝအောင်စားပြီးမှ အခြားလင်းတများကို စားစေသည်။

တွင် နှစ်ကောင်၊ သုံးကောင်လောက်သာ စုရုံးနေတတ်ကြသည်။ အချို့

လင်းတထိပ်နီများသည် အောက်တိုဘာလမကုန်မီ အသိုက်များကို ပြန်လည်

လင်းတနှုတ်သီးရှည်မျိုးကို ပါဏဗေဒအလိုအားဖြင့် ဂျစ်အင်ဒီကပ်

ဟုခေါ်သည်။ အလျား ၃၅ လက်မရှိသည်။ လည်ပင်းနှင့် နှုတ်သီးသည်

အပြားလောက်ပင်ရှိသည်။ သို့သော် အခြားလင်းတမျိုးတို့လောက် မများချေ။

မြန်မာနိုင်ငံ မြောက်ဘက်စွန်းနှင့် ယူနန်နယ်တို့တွင် မတွေ့ရချေ။ ရခိုင်

ပြင်ဆင်ကြသည်ကို တွေ့ခဲ့ရဖူးသည်။ မြစ်ကြီးနားခရိုင်တွင် နိုဝင်ဘာလ၊

သို့မဟုတ် ဒီဇင်ဘာလအတွင်းတွင် သားပေါက်ကြသည်။ အိန္ဒိယ၊ မြန်မာ၊

တွေ့နိုင်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် အများဆုံးတွေ့ရသည်။ လွင်တီးပြင်များ

တွင် အနှံ့အပြားတွေ့ရသော်လည်း တောင်ပေါ်များတွင် တစ်ခါတစ်ရံမှသာ