ဟူးကောင်းတောင်ကြား: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

==ဟူးကောင်းတောင်ကြား==

မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ပိုင်း ကချင်ပြည်နယ်၊ မြစ်ကြီးနားခရိုင်အတွင်း၌ရှိသော

အထွက်ကောင်းသောဒေသအဖြစ် ကျော်ကြားခဲ့သည်။

ယင်းသည် ၅၅၈၆ စတုရန်းမိုင်ကျယ်ဝန်းသော ချိုင့်ဝှမ်းကြီး

ကျော်ဖြတ်ရန်ခဲယဉ်းသည့် မြင့်မားသောတောင်တန်းကြီး

များဖြင့်ကာဆီးလျက်ရှိပြီးလျှင် တောင်ဘက်၌မူ

(အိန္ဒိယနိုင်ငံ) မြစ်တို့၏ မြစ်လက်တက်များမြစ်ဖျားခံရာ

ရေဝေကုန်းတန်းဖြစ်သည်။ ဟူးကောင်းချိုင့်ဝှမ်း၏

အရှေ့ဘက်နှင့်အနောက်ဘက် ရေဝေကုန်းတန်းတို့မှ ချောင်းကြီး

ချောင်းငယ် အသွယ်သွယ်တို့သည် ချိုင့်ဝှမ်း၏

ချင်းတွင်းမြစ်၏ အကြီးဆုံးမြစ်လက်တက်ဖြစ်သော တနိုင်ခကို

ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ပတ်ကွိုင်တောင်၏ မြောက်ဘက်တောင်ကြား

ထိုတောင်ကြားလမ်းကို ဖြတ်ကျော်သွားလေသည်။

( လီဒိုလမ်း·။)

ပြန့်ပြူးသော်လည်း နံဘေးတစ်လျှောက်တွင်တောင်ကုန်း

တောင်နှာမောင်းတို့သည် အပြတ်ပြတ်တည်ရှိနေကြရာ

အနောက်တောင်ဘက်ရှိ တောင်ကုန်းနိမ့်များတွင်

ပယင်းတွင်းများတည်ရှိခဲ့သည်။ ပယင်းတွင်းများ

ကြက်ပေါင် တို့လည်း အထွက်ကောင်းခဲ့သည်။ ယခုမူ

ယင်းတို့လည်း အထွက်နည်းသွားလေပြီ။ ဟူးကောင်း

မိုးကောင်းသောဒေသဖြစ်သဖြင့် သစ်တောထူထပ်သည်။

ယခင်က ချိုင့်ဝှမ်းကြီးတစ်ခုလုံးသည် မြက်ခင်းပြင်များ၊

မထူထပ်တော့ချေ။

မိုးကောင်းသောဒေသဖြစ်ပြီးလျှင် ချိုင့်ဝှမ်းအတွင်း

တောင်ကုန်းဒေသများ၌ တောင်ယာစပါးစိုက်ပျိုးခြင်းကို

ယခုအခါ အဓိကထား၍ လုပ်ကိုင်ကြသည်။

မြစ်ရိုးချောင်းရိုးများ၌ ရွှေကျင်သည့်လုပ်ငန်းကိုလည်း လုပ်ကိုင်

ဟူးကောင်းတောင်ကြားတွင်ယခုအခါ ရွာကြီးရွာငယ်

များ အတော်များများရှိနေပေပြီ။ နေထိုင်ကြသော

ရှမ်းအဆက်အနွယ်၊ အာသံလူမျိုး အဆက်အနွယ်များလည်း

နေထိုင်လျက်ရှိကြသည်။ ရှေးအခါကမူ ရှမ်းလူမျိုးများ

နန်ချောင်ပြည်တန်ခိုးထွားခဲ့စဉ်က အိန္ဒိယနှင့်လည်းကောင်း၊

လည်းကောင်း၊ ဆက်သွယ်ရန် ကုန်သွယ်လမ်းမကြီးများ

ဖောက်လုပ်ခဲ့ရာ၊ နန်ချောင်၏ ပဒေသရာဇ်နယ်တစ်နယ်

ထိုလမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် အစောင့်အရှောက် တပ်စခန်းများ

ဖွင့်ထားခဲ့ရာ ရှမ်းလူမျိုးများသည် ထိုစခန်းများ၌လာ

တို့သည် မြန်မာနိုင်ငံမှ အခြားရှမ်းစော်ဘွားများနှင့်လည်း

အဆက်အဆံရှိခဲ့ရာ၊ ယင်းခေတ်၌လည်း ဟူးကောင်းချိုင့်ဝှမ်းကို

ဖြတ်သန်းသွားရသော မိုးကောင်း·အာသံလမ်း ကြောင်းကို

မိုးကောင်းစော်ဘွား၏ပိုင်နက်တွင် ပါဝင်ခဲ့လေသည်။

ထိုခေတ်များအတွင်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးဖြင့်

ကချင်များသည် ဟူးကောင်းဒေသသို့ တဖြည်းဖြည်း

အာသံလူမျိုးများလည်း ဟူးကောင်းချိုင့်ဝှမ်းအတွင်းသို့

ဝင်ရောက်နေထိုင်ခဲ့ကြ၍ ကချင်တို့ထံ အမှုထမ်းခဲ့ကြသည်။

သစ္စာတော်ခံများဖြစ်လာကြ၍ နောက်ပိုင်းကျသောမြန်မာမင်းများ

လက်ထက်တွင်မိုးကောင်းကို မြန်မာဘုရင်ခံတစ်ဦးက

သည်လည်း မြန်မာဘုရင်ခံ၏ အအုပ်ချုပ်ခံ ဒေသတစ်ခု

ဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ခရစ် ၁၈၂၄ခုနှစ်တွင် မြန်မာနှင့်ဗြိတိသျှတို့

အထက်မြန်မာနိုင်ငံကိုသိမ်းပိုက်ပြီးနောက် ၁၈၉၁ ခုနှစ်တွင်

ဟူးကောင်းတောင်ကြားလမ်း ကိုသိမ်းပိုက်ရန် စစ်တပ်တစ်တပ်

ကချင်တို့သည် လူများစုဖြစ်နေပြီးလျှင် အေးချမ်းစွာ

နေထိုင်လျက်ရှိကြောင်း တွေ့ရသည်။ မိုးကောင်း ·အာသံ

ဗြိတိသျှတို့ အုပ်ချုပ်စခေတ်က ဟူးကောင်း

တောင်ကြားသည် ပယင်း၊ ဆား၊ ညောင်ကြက်ပေါင်

တဖြည်းဖြည်းအထွက်နည်းလာသဖြင့် ဟူးကောင်းတောင်ကြား၏

အမည်သည်လည်း မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

တရုတ်·မြန်မာလမ်းမကြီး၏ တောင်ပိုင်းကို ဂျပန်များ

သိမ်းပိုက်လိုက်သောအခါ မဟာမိတ်တပ်များသည်

အတွက် လီဒိုလမ်းမကြီးကို ရန်သူတပ်များနှင့်တိုက်ခိုက်ယင်း

ဖြစ်သော မြစ်ကြီးနားနှင့်လီဒိုမြို့(အာသံ)ကို ဆက်သွယ်သော

အစိတ်အပိုင်းသည် ရှေးမိုးကောင်း·အာသံလမ်းကြောင်းကဲ့သို့

ဟူးကောင်းချိုင့်ဝှမ်းကို ဖြတ်သန်းသွားပြီးလျှင်

ဟူးကောင်းတောင်ကြားလမ်းသည် အရေးပါသော

မြန်မာပြည်ကိုပြန်လည်သိမ်းပိုက်ရန် အာသံပြည်၌

အခြေခံစစ်စခန်းကြီးတစ်ခုဖွင့်၍ စစ်ဆင်သောအခါ ဟူးကောင်း

လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက်တွင် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ

အစိုးရနှင့် တရုတ်ပြည်သူ့သမတနိုင်ငံ အစိုးရတို့သည်

နယ်နိမိတ်သစ်များ ပြန်လည်သတ်မှတ်ခဲ့သည်။