မိုးညှင်းမြို့: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
စာကြောင်း ၄၅ -
စိုက်မြို့ဖြစ်သည်။ ယခင်က တိုက်နယ်ဖြစ်ခဲ့၍ ၁၉၅၇ ခုနှစ်
ဇန်နဝါရီလ ၁ ရက်နေ့တွင် မိုးညှင်းမြို့နယ် ဖွဲ့စည်းသည်တွင်
မြို့နယ်၏ ရုံးစိုက်မြို့ဖြစ်လာသည်။ ၂၀၀၄ ခုနှစ်တွင် သီးခြားခရိုင်ဖြစ်လာခဲ့ပြီး မိုကောင်းမြို့နယ်၊
မြို့ကလေးသာ ဖြစ်သော်လည်း ရှေးအခါ ရှမ်းစော်ဘွားများ
တန်ခိုးထွားစဉ်က မိုးကောင်းမြို့နှင့် တလှည့်စီဆိုသလို ရှမ်းမြို့
စာကြောင်း ၉၆ -
ဘုရားပွဲတော် ကျင်းပသည်။ [[ဘီလူးမြို့သမိုင်း]] လည်းရှု
===== ရာဇဝင် =====▼
မိုးညှင်းမြို့ကို သက္ကရာဇ် ၃ဝ၂(ခရစ် ၉၄ဝ) ခန့်က
တည်သည်ဆို၏။ တည်သူမှာတရုတ် ဥတည်ဘွားနှင့် ကိန္နရာ
Line ၁၁၂ ⟶ ၁၁၃:
တည်ရာဒေသသို့ ရောက်ရှိသောအခါ ဗျိုင်းသည်ကျယ်လောင်စွာ
အော်၏။ ယင်းဒေသတွင် မြို့တည်ထောင်၍ မိုင်းယန်းဟု
အမည်ပေးသည်။
မိုင်းယန်းမှ မိုးညှင်းဖြစ်လာသည်ဟု ဆိုလေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၉)</ref>
ပုဂံနိုင်ငံတော်ပျက်သုန်းပြီးနောက်တွင် မောရှမ်းတို့အင်အားကောင်းလာချိန်တွင် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းတို့အရေးပါလာသည်။ အင်အားကောင်းသည့်အခါ တောင်ဖက်သို့ဆင်းလာပြီး ပြည်မ(အင်းဝ)ကိုထိပါးသည်။ ထိုအချိန်တွင် အင်းဝတွင်စိုးစံနေသည့်မင်းများမှာလည်းရှမ်းမင်းများ(သို့မဟုတ်)ရှမ်းဗမာကပြားမင်းများဖြစ်ကြသည်။ မင်းကြီးစွာလက်ထက်တွင် မိုးညှင်းနှင့်ကလေးစစ်ဖြစ်ရာနှစ်ဖက်လုံးက အင်းဝဘုရင်ထံစစ်ကူတောင်းကြသည်။ အင်းဝမင်းက စစ်ကူမပေးဘဲထားပြီး စစ်ပန်းလာချိန်တွင် နှစ်နိုင်ငံလုံးကိုသိမ်းယူလေသည်။ ထို့နောက်ရှမ်းလူမျိုးတစ်ဦးကိုကျေးစားခန့်သည်။ မိုးညှင်းပုန်ကန်ပြန်သဖြင့် 'ငါသည်ရှမ်းကိုပင်ကျေးစားခန့်မိချေသဖြင့် မိုးညှင်းပုန်စားသည်' ဟု မင်းကြီစွာက မိုးညှင်းနှင့်အင်းဝနှစ်နိုင်ငံကြား နယ်ခြားမှတ်တိုင်များစိုက်ရန်စီစဉ်သည်။ အမတ်ကြီးဝန်ဇင်းမင်းရာဇာက မိုးညှင်းအင်အားနည်းနေသည်ကိုသိသဖြင့် နောင်တွင်သိမ်းပိုက်နိုင်ရန်အတွက် မှတ်တိုင်မစိုက်ပဲပြန်လာသည်။ သားဖြစ်သူ မင်းခေါင်လက်ထက်တွင် မိုးညှင်းကိုပြန်လည်သိမ်းယူခဲ့သည်။
▲===== ရာဇဝင် =====
မိုးညှင်းကိုအပိုင်စားရသော မိုးညှင်းသတိုးသည်နောင်အခါအင်းဝရွှေနန်းတွင် မိုးညှင်းမင်းတရားဟူသည့်အမည်ဖြင့်ဘုရင်ဖြစ်လာသည်။
မိုးညှင်းစလုံလက်ထက်တွင်သားဖြစ်သူသိုဟန်ဘွားနှင့်တပ်ကြီးချီလာပြီးအင်းဝကိုတိုက်ခိုက်ရာ အင်းဝမင်း ရွှေနန်းကျော့ရှင်ဆင်ပေါ်တွင်သေနတ်မှန်၍သေဆုံးလေသည်။ (မြန်မာ့သမိုင်းတွင်ပထမဆုံးသေနတ်မှန်၍သေရသောမင်းဖြစ်သည်။ ) စလုံနှင့်သားဖြစ်သူသိုဟန်ဘွားတို့သည်တောင်ဖက်သို့ဆက်လက်ချီတက်ပြီး ပြည်မြို့အထိသိမ်းယူသည်။ စလုံသည် သားဖြစ်သူ သိုဟန်ဘွားအား အင်းဝတွင်နန်းတင်ပြီး မိုးညှင်းသို့ပြန်ရာလမ်းတွင် မှူးမတ်များ၏လုပ်ကြံခံရသည်။ သိုဟန်ဘွားသည်လည်းရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သောကြောင့် မင်ကြီးရန်နောင်ကလုပ်ကြံသုတ်သင်ခဲ့သည်။
ဘုရင့်နောင်မင်းတရားကြီးလက်ထက်တွင် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းတို့နှင့်တကွယင်းလက်အောက်ခံများဖြစ်သည့် မိုးဝန်း၊ စန္ဒား၊ လပြည့်ဝန်း၊ ကိုင်းမား တို့ကိုသိမ်းယူခဲ့ပြီး စော်ဘွားသေလျှင်ကျွန်များကိုသတ်၍ထည့်ရသော တရုတ်ထံမှရသည့် ဓလေ့ဆိုးကို တားမြစ်ခဲ့သည်။ အလေးတင်းတောင်းများကို ပြည်မနှင့်တစ်ညီတစ်ညွှတ်တည်းဖြစ်စေပြီး ဗုဒ္ဓဘာသာထွန်းကားရန်စေတီပုထိုးများတည်ခြင်း၊ ပိဋကတ်စာပေကျမ်းဂန်များ၊ သံဃာတော်များစေလွှတ်ခြင်းဖြင့် ရှမ်းနယ်များတွင် ဗုဒ္ဓသာသနာထွန်းကားစေခဲ့သည်။
ညောင်ရမ်းခေတ်နောက်ပိုင်းတွင် အင်းဝအားနည်းလာသဖြင့် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းနယ်များသို့ တရုတ်သြဇာသက်ရောက်လာသည်။ အလောင်းမင်းတရားလက်ထက်တွင် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းတို့ကိုပြန်လည်သိမ်းယူခဲ့သည်။ ဆင်ဖြူရှင်လက်ထက်တရုတ်နှင့်စစ်ဖြစ်ချိန်တွင် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းတို့သည်စစ်မြေပြင်များဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ဘိုတော်ဘုရားလက်ထက်တွင်စော်ဘွားအုပ်ချုပ်ရေးကိုဖျက်သိမ်းပြီး မြို့ဝန်များထားရှိခဲ့သည်။ ကုန်ဘောင်ခေတ်နောက်ပိုင်းတွင် မိုးညှင်း၊ မိုးကောင်းတို့၏လက်အောက်ခံများဖြစ်သည့် မိုးဝန်း၊ စန္ဒား၊ လပြည့်ဝန်း၊ ကိုင်းမား နယ်များ တရုတ်အောက်ရောက်သွားခဲ့သည်။
[[ရှမ်းလေးမြို့သမိုင်း]] တွင်ရှု
| |||