ငှက်ပျော: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q503 (translate me)
No edit summary
စာကြောင်း ၄ -
ဖြစ်သည်။ ထိုဒေသရှိ တိုင်းရင်းသားတို့သည် ငှက်ပျောကို
မိမိတို့ စားသုံးရန် စိုက်ပျိုးကြသည်။ ယခုအခါ ငှက်ပျောကို
အကြီးအကျယ် စိုက်ပျိုးလျက်သည့်စိုက်ပျိုးလျက်ရှိသည့် အနောက်အိန္ဒိယကျွန်းစုကို
ကိုလံဗပ်တွေ့ရှိစဉ်က ထိုကျွန်းစုတွင် ငှက်ပျောပင်ကို စတင်၍
စိုက်ပျိုးခြင်း မရှိသေး။ ခရစ် ၁၅၂ဝ ပြည့်နှစ်သို့ရောက်မှ ထို
စာကြောင်း ၂၄ -
တွဲများဖြင့် တင်ပို့သည်။ ငှက်ပျောခိုင်များထားရာ အခန်းမှာ
အပူချိန် ၅၆ ဒီဂရီ(56 °F) သာ ရှိရပေမည်။ အသီးများ အခိုင်မှ ကြွေ
မကျစေရန် အတင်အချတွင် အလွန်ဂရုစိုက်ရသည်။လိုရာမြို့ကြီးအလွန်ဂရုစိုက်ရသည်။ လိုရာမြို့ကြီး
များသို့ ငှက်ပျောခိုင်အစိမ်းများ ရောက်သောအခါ အမှည့်ခံ
အခန်းများတွင် ငှက်ပျောခိုင်များကို အပူဓာတ်ပေးခြင်းဖြင့် နာရီ
အနည်းငယ်အတွင်း အသီးများ ဝင်းထိန်၍ မှည့်လာကြသည်။
ငှက်ပျောပင်သည် ၁၂ပေ၁၂ မှ၃ဝပေ မှ ၃ဝ ပေအထိမြင့်သော တစ်နှစ်ခံ
ပင်မျိုးဖြစ်၍ ရှည်ဖားဖား အရွက်ကြီးများရှိသည်။ ငှက်ပျောပင်
တစ်ပင်မှ ငှက်ပျောတစ်ခိုင်သာ ထွက်၍ အခိုင်ကို ခုတ်ယူပြီး
စာကြောင်း ၄၁ -
လူတို့အတွက် အာဟာရဓာတ်ဖြည့်စွမ်းသော အစားအစာတစ်ရပ်
ဖြစ်ပေသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် လူတို့သိနှင့်ပြီးသော ငှက်ပျောပင်
မျိုးပေါင်း ၇ဝ နီးပါးရှိသည်။ သို့ရာတွင် မြန်မာနိုင်ငံ၌ရှားသောမြန်မာနိုင်ငံ၌ထင်ရှားသော
ငှက်ပျောမျိုးမှာ ထောပတ်၊ ရခိုင်၊ နံ့သာပု၊ သီးမွှေး၊ ဖီးကြမ်း၊
သူငယ်စာ၊ ပျားရည်ဆမ်း၊ ရသာရုံ၊ မယားမန်၊ ငှက်ပျောခဉ်၊
စာကြောင်း ၅၄ -
ငှက်ပျောသီးမှည့်များကို သကြားဖြူး၍ နေလှန်းလျှင်
တာရှည်ခံသော ငှက်ပျောခြောက်ကို ရရှိသည်။ ငှက်ပျော
ခြောက်များမှာ ချို၍ အရသာရှိကြောင့်အရသာရှိသောကြောင့် အချိုစားဖွယ်အဖြစ်
စားသုံးကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပခုက္ကူခရိုင်၊ ပြည်ခရိုင်နှင့်
ဟင်္သတခရိုင်တို့တွင် ငှက်ပျောခြောက်ကို လုပ်ကြသည်။
စာကြောင်း ၈၀ -
နောက်မှထွက်သည့် အပွင့်ခိုင်များမှာ ကြာလျှင် ရိရော်၍ ပျက်
စီးသွားလေသည်။ ငှက်ပျောမျိုးကိုလိုက်၍ ငှက်ပျောတစ်ခိုင်တွင်
အဖီး အနည်းအများ ပါရှိသည်။ စံမှီငှက်ပျောတခိုင်တွင် အဖီး၉ဖီးအဖီး ၉ ဖီး
မျှပါ၍ တစ်ဖီးလျှင် အသီး ၁ဝ လုံးမှ ၁၅ လုံးအထိ
ရှိတတ်သည်။ သီးစတွင် ငှက်ပျောခိုင်ရှိ ငှက်ပျောသီးများသည်