သပြေတန်း ခံတပ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး Robot: Cosmetic changes
အရေးမကြီးNo edit summary
စာကြောင်း ၁ -
==သပြေတန်း ခံတပ်==
'''သပြေတန်းခံတပ်၊ ရွှေကြက်ယက်ခံတပ်၊ ခံတပ်တော်ကြီးဟူ၍ခံတပ်တော်ကြီး'''ဟူ၍ အမည်အမျိုးမျိုးနှင့် ထင်ရှားခဲ့သော ဤခံတပ်ကိုဤ[[ခံတပ်]]ကို မင်းတုန်းမင်းလက်ထက်၊[[မင်းတုန်းမင်း]]လက်ထက်၊ ၁၈၆၈-ခုနှစ်ခန့်လောက်က တည်ဆောက်ခဲ့သည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။ ခံတပ်တော်ကြီးကို မူလက တော်ဝင်နန်းသုံး အမည်ပေးခဲ့သော်လည်း အမည်မတွင်ဘဲ ရွှေကြက်ယက်တောင်ကုန်းကိုစွဲ၍[[ရွှေကြက်ယက်]]တောင်ကုန်းကိုစွဲ၍ ရွှေကြက်ယက် ခံတပ်ဟု၄င်း၊ သပြေတန်းရွာငယ်ကို စွဲ၍ သပြေတန်း ခံတပ်ဟု၄င်း ခေါ်တွင်ခြင်းဖြစ်ဟန်ရှိသည်။
 
သပြေတန်းခံတပ်၏ အနိမ့်ဆုံးအဆင့် အုတ်ခုံသည် စောက်သုံးပေခန့်ရှိ၏။ မြောက်ဘက်နှင့် အနောက်ဘက် အခြမ်းသည် လက်နက်သိုလှောင်ရာ အုတ်လက်နက်တိုက်များအပါအဝင် ထုလေးထပ်လေးဆင့်ရှိ၏။ အရှေ့ဘက်နှင့် တောင်ဘက်ခြမ်းသည် အခြေခံဖိနပ်နှင့် အုတ်လက်နက်တိုက်များ အပါအဝင် ထုသုံးထပ် သုံးဆင့်ရှိသည်။ ခံတပ်အပြင်ဘက် အုတ်ဖိနပ်သည် သုံးပေမြင့်သည်။ ထို့နောက် လေးပေကျယ်သော ပြင်ညီပတ်လည်ရှိသည်။ ထိုနောက်တွင် ဆယ်ပေမြင့်၍ ဆင်ခြေလှျောဆင်ခြေလျှော အနံပေ ၂၀-ရှိသော ခံတပ်ရိုးရှိသည်။ ခံတပ်ရိုးအခြေကို အုတ်ဖြင့် သုံးပေပိုးထား၊ မ,ထားသည်။
 
ဤခံတပ်ရိုးအောက် လေးပေအနိမ့်တွင် ၂၅-ပေကျယ်သော သူရဲပြေးစင်္ကြံပတ်လည်ရှိသည်။ ထိုစင်္ကြံတဖက်အနားမှ ဒုတိယတပ်ရိုးတခု ထပ်မံတည်ဆောက်ထားသည်။ ဒုတိယတပ်ရိုးသည် ပေ ၂၀-မြင့်၍ ဆင်ခြေလှျောပေဆင်ခြေလျှောပေ ၂၀-ကျယ်သည်။ ဒုတိယတပ်ရိုးအတွင်းဘက်မျက်နှာ ဆင်ခြေလှျောတွင်ဆင်ခြေလျှောတွင် လေးပေအမြင့် အုတ်ပေါင်ကတုတ် ကာထားသည်။ ထို့နောက် ပေ ၂၀-အကျယ် အုတ်စီသူရဲပြေးစင်္ကြံတခု လာပြန်သည်။ ထိုဒုတိယစင်္ကြံ၏အောက်တွင် လက်နက်တိုက်များရှိသည်။ အတွင်းဘက်အနားတလှျောက်တွင် လေးပေမြင့်သောလေးပေမြင့်လျှောသော အုတ်ပေါင်ကတုတ် ကာထားသည်။ ခံတပ်အတွင်းသည် ၁၅၅-ပေ ကျယ်သည်။
 
လက်နက်တိုက်များသို့ လေးဖက်လုံးမှ ဝင်နိုင်သည်။ တဖက်လှျင်တဖက်လျှင် ဝင်ပေါက်တပေါက်စီရှိသည်။ဝင်ပေါက်တစ်ပေါက်စီရှိသည်။ ခံတပ်ရှေ့ဘက်တွင် ဝင်ပေါက်ကြီးတခုရှိသည်။ နောက်ဘက်တွင် ခံတပ်ရိုးနှစ်ခုအကြားနေရာသို့ ပေါက်သော မလွယ်ပေါက်တခုရှိသည်။ ထိုအပေါက်များအနီးတွင် ခံတပ်ရိုးပေါ်သို့တက်ရန် လှေကားထစ်များရှိသည်။ အရှေ့ဘက်ဝင်ပေါက်ကြီးအပေါ်တွင် ရဲမက်များ အလွယ်တကူ ဆက်သွယ်နိုင်ရန် ပေါင်းကူးတံတားတခုရှိသည်။ ရှေ့ဘက်ဝင်ပေါက်ကြီး ရှေ့တည့်တည့် ပေ ၅၀-အကွာတွင် ကန့်လန့်ဖြတ်ဆောက်ထားသော မြေတံတိုင်းကြီးတခု ရှိသည်။ ပေ ၈၀-ရှည်၍ ပေ ၅၀-ကျယ်ကာ ၁၈-ပေ မြင့်သည်။ တံတိုင်းထိပ်သည် ၅-ပေကျယ်သည်။ ခံတပ်နှင့်ကပ်လျက် တောင်ဘက်တွင် ပေ ၅၀-ရှည်၍ ၁၀-ပေကျယ်သော မြင်းဇောင်းသုံးခုရှိသည်။
 
တောင်ဘက်နှင့် အရှေ့ဘက်တွင် တပ်သားများနေထို်င်ရာ သက်ငယ်မိုးဝါးတဲများရှိသည်။ တပ်သားများကို သုံးလတကြိမ် မန္တလေးမှလာ၍ လူစားလဲသည်။ ခံတပ်၏ တောင်ဘက် ပေ ၂၅၀-အကွာတွင် အိမ်ခြေ ၁၅-အိမ်ခန့်ရှိသော သပြေတန်းရွာငယ်ရှိ၏။ ရွာ၏တောင်ဘက်တွင် သစ်ပင်ကြိုးကြားနှင့် နှစ်မိုင်ခန့်ကျယ်သော ကိုင်းတောကြီးရှိသည်။ ကိုင်းပင်များသည် ၆-ပေမှ ရ-ပေထိရှည်သည်။ ခံတပ်၏အနောက်ဘက်တွင် မြစ်ငယ်မြစ်ထိ ပြောင်းခင်း၊ ပဲခင်းများရှိသည်။ အရှေ့ဘက်ခြေလှမ်း ၂၀၀၀-ခန့်အကွာတွင် ရွှေကြက်ယက်စေနီရှိသည်။ ဘုရားကုန်းသည် ခံတပ်ကို စီးမိုးနေသော အနေအထားရှိသည်။
 
သပြေတန်းခံတပ်ကို ဧရာဝနီမြစ်ကမ်းနဖူး ဒုဋ္ဌဝတီခေါ် မြစ်ငယ်မြစ်နှင့်ဆုံရာဒုဋ္ဌဝတီ(ခေါ်)[[မြစ်ငယ်မြစ်]]နှင့်ဆုံရာ သန်လျက်စွန်းတွင် ဆောက်လုပ်ထားသည်။ မန္တလေး နေပြည်တော်နှင့် မြစ်ကမ်းတဖက်တည်းတွင် ရှိသည်။ နေပြည်တော်နှင့်အနီးဆုံး ခံတပ်ဖြစ်သည်။ မည်သူတည်ဆောက်ခဲ့သည်၊ မည်မှျကုန်ကျသည်။မည်မျှကုန်ကျသည်။ စသည့်အချက်အလက်များ ရှာမေတွေ့ပေ။ မင်းတုန်းမင်းလက်ထက်၌ တည်ဆောက်ကြောင်း၊ ၁၈၇၀-ပြည့်နှစ် (၁၂၄၀-ပြည့် ပြာသိုလဆန်း ၁၀-ရက်နေ့) တွင် သီပေါမင်းနန်းတက်ပြီး[[သီပေါမင်း]]နန်းတက်ပြီး လေးလခန့်အကြာတွင် ခံတပ်ပြီးစီးသည့် အခမ်းအနား ကျင်းပကြောင်း ကုန်းဘောင်ဆက် မဟာရာဇဝင်တော်ကြီးတွင် ဖော်ပြထားသည်။
 
၁၈၈၅-ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၂၈-ရက်နေ့တွင် ဂျင်နရယ်ပရင်ဒါဂတ် ဦးစီးသော ဗြိတိသှျတပ်များဗြိတိသျှတပ်များ သပြေတန်းခံတပ်ကို သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့သည်။ ၄င်းခံတပ်မှ ခြောက်ပေါင်ဒါ သံသွန်းအမြောက်ခုနစ်လက်၊ ကျည်မွှေကြေးအမြောက် ငါးလက်၊ အမြောက်ငယ် နှစ်လက်၊ စိန်ပြောင်းတလက် သိမ်းဆည်းရရှိကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။
 
ဒုတိယ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ စစ်အပြီး မြန်မာတို့သည် အထက်မြန်မာနိုင်ငံ လုံခြုံရေးကို အထူးဂရုစိုက် လုပ်ဆောင်လာခဲ့ကြသည်။ ရေကြောင်းမှ အလွယ်တကူ ဝင်ရောက်မစွက်ဖက်လာနိုင်အောင် အချက်အချာကျသော နေရာများတွင် ခံတပ်ကြီးများ ခိုင်ခိုင်မာမာ တည်ဆောက်ခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ကာကွယ်ရေးအစီအရင်များအဖြစ် ဆင်ပေါင်ဝဲစစ်အောင်ခန်း[[ဆင်ပေါင်ဝဲစစ်အောင်ခန်းခံတပ်]]၊ ခံတပ်၊[[ပန်းတော်ပြင်ကတုတ်]]၊ ပန်းတော်ပြင်ကတုတ်၊[[ထူးပေါက်ကတုတ်]]၊ ထူးပေါက်ကတုတ်၊[[မင်းလှခံတပ်]]၊ မင်းလှခံတပ်၊[[ဂွေးချေင်းခံတပ်]]၊ ဂွေးချေင်းခံတပ်၊[[အဝခံတပ်]]၊ အဝခံတပ်၊ စစ်ကိုင်းခံတပ်၊[[စစ်ကိုင်းခံတပ်]]၊ သပြေတန်းခံတပ်တို့မှာ အထူးထင်ရှားသည်။ ၄င်းခံတပ်များကို ၁၈၈၅-ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလတွင် ဂျင်နရယ်ပရင်ဒါဂတ် ဦးစီးသော ဗြိတိသှျတပ်များကဗြိတိသျှတပ်များက သိမ်းပိုက်ခဲ့၍ မြန်မာနိုင်ငံသည် နယ်ချဲ့လက်အောက်သို့ ကျရောက်သွားခဲ့ရလေသည်။
 
<ref>ဦးမြင့်စော (သမိုင်းပါမောက္ခ၊ ပုသိမ်တက္ကသိုလ်) (မင်္ဂလာမောင်မယ် ၂၀၀၉-ခု ဇွန်လ)</ref>
Line ၂၄ ⟶ ၂၅:
[[Category:မြန်မာ့ သမိုင်း]]
[[Category:သမိုင်း]]
[[Category:ခံတပ်]]