ဖိုးပါကြီး: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အမျိုးသား ရုပ်ရှင် လုပ်ငန်းကြီးတွင် ရွှေရတုခေတ်မှသည် စိန်ရတုခေတ် အထိ ဝဏ္ဏကျော်ထင် အကယ်ဒမီ နှစ်ထပ်ကွမ်း ဟာသဟာသထိပ်သီး ဖိုးပါကြီး အဖြစ် ထင်ရှားလာမည့် သူကို မြောင်းမြမြို့ ကြေးတိုင် အင်စပက်တော် ဦးစံဖေ၊ ဒေါ်လှတို့၏ သားဖြစ်ရာ မွေးချင်းသုံးယောက် အနက် ဒုတိယ မြောက်သား ဖြစ်ပြီး မွေးသက္ကရာဇ်မှာ ၁၂၇၉ ခုနှစ် ဖြစ်၏။ ငယ်စဉ်က သူ့ကို အပါဟု ခေါ်ခဲ့ကြပြီးနောက် မောင်ညွန့်လှိုင် ဟုခေါ်ကြသည်။

ထိုကဲ့သို့ ပင်ပန်း ဆင်းရဲခံခဲ့ ရသော်လည်း မှျော်မှန်း ထားသလိုမှေျာ်မှန်းထားသလို အဆင့်ကို ရောက်မလာသဖြင့် စိတ်ပျက်ပြီး သူသည် ဟင်္သာတသို့ ပြန်သွားတော့သည်။ ဂျပန်ခေတ်တွင် ရုပ်ရှင် လုပ်ငန်းကြီး ရပ်ဆိုင်း သွား၍၊ ရုပ်ရှင် ပညာသည်များက လူဘိုင်စကုတ် အဖြစ် နယ်တကာ လှည့်၍ ပြဇာတ် ကပြနေကြရာ ဟင်္သာတမြို့သို့ ဒါရိုက်တာ ဆရာခန့်တို့ အဖွဲ့ ရောက်လာသည်။ သူ့ကို တွေ့တော့ ဆရာခန့်က “ဟေ့ သူငယ်၊ မင်း ပြဇာတ် လူရွှင်တော် လုပ်မလား” ဟု မေး၍ သူက မဆိုင်းမတွပင် “ဟာ ဆရာကလည်း ကွျန်တော် လုပ်မှာပေါ့”ဟု ပြန်ပြောလိုက်၍ ပြဇာတ် နောက်သို့ ပါသည့် အဖြစ် ရောက်ရလေတော့သည်။ ပြဇာတ်စင်သို့ ပထမဆုံး ပါဝင်ခဲ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံကို ပြောပြဖူး သည်မှာ “ပြဇာတ ်လူရွှင်တော် လုပ်မယ် သာ ပြောလိုက်ရတာ တကယ်တော့ ကျုပ်က ပရိသတ်ကို အိုက်တင် လုပ်ပြရဲသူ မဟုတ်ဘူး။ ဆရာက ဇာတ်ခုံပေါ်သို့ တွန်းတင် ပေးလိုက်တော့ ပရိသတ်ကို ရင်မဆိုင်ရဲဘဲ ကြောက်ဒူးတုန်လျက် စကားပြောတဲ့ အခါမှာလည်း ကြောက်စိတ်ကြောင့် ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ ဖြစ်နေတာပေါ့။

[[ခင်မောင်ညို (မန်း)]]