အင်္ဂလန်နိုင်ငံ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီး →လုပ်ငန်းကြီးများ |
အရေးမကြီး →သမိုင်းနှင့်ဖြစ်ရပ်များ |
||
စာကြောင်း ၂၀၀ -
==သမိုင်းနှင့်ဖြစ်ရပ်များ==
ခရစ်မပေါ်မီ နှစ်ပေါင်းများစွာကပင် ဂရိ၊ ဖီနီရှန်းနှင့်
ကားသေ့လူမျိုးများသည် အင်္ဂလန်ပြည်သို့
သည်။ ဘီစီ
ဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ရောမယဉ်ကျေးမှု
သည် အင်္ဂလန်ပြည်၌ထွန်းကားလာသည်။ လမ်းများ၊ ရေသွယ်
စာကြောင်း ၂၀၉ -
ငါးရာစုနှစ်ခန့်၌ ရောမတပ်များ ပြန်လည်ရုပ်သိမ်းသွားသော
အခါ ဂျု၊ ဆက်ဆွန်၊ အန်းဂဲလူမျိုးများ ဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်
ခုနှစ်တိုင်
ဘုရင်
လန်းဟု မှည့်ခေါ်လိုက်သည်။ ဤသည်ကစ၍ အင်္ဂလန်ပြည်ဟု
လူသိများလာသည်။
စာကြောင်း ၂၂၂ -
ထားခဲ့သည်။ ၁ဝ၆၆ ခုနှစ်တွင် နော်မန်လူမျိုးများက သိမ်းပိုက်
အုပ်ချုပ်ပြန်သည်။နော်မန်ဘုရင် ဝီလျံလက်ထက်မှစ၍ အင်္ဂလန်
ပြည်၌ [[
စာကြောင်း ၂၃၅ -
ဘုရင်များသည် အတိုင်ပင်ခံအမတ်များကို တိုင်ပင်
ဆွေးနွေးခြင်းမပြုပဲ ဥပဒေသစ်ပြုလုပ်ခြင်း၊
ခြင်း
တော်အငယ်ဆုံး [[ဂျွန်ဘုရင်]]လက်ထက်၌မူ
ရန်၊ မိမိအကျိုးကျေးဇူးထွန်းကားရန်၊ မိမိပျော်ရွှင်ရန်မှတစ်ပါး
မည်သည်ကိုမျှဂရုစိုက်၊ မည်သူ့အားမျှမတိုင်ပင်ဘဲ ကိုယ်ထင်
သလို ကိုယ်အုပ်ချုပ်ခဲ့လေသည်။ မှူးမတ်တို့လည်း မခံမရပ်နိုင်
မျှတသော အုပ်ချုပ်မှုကိုရရှိရန်
များသည် သက်ဦးဆံပိုင် အာဏာရှင်ဆန်ဆန် မစိုးမိုးနိုင်အောင်
အာဏာများ ကန့်သတ်ဟန့်တားသော
[[မဂ္ဂနာကာတာ]]
၁၂၁၅ ခုနှစ်တွင်
ထိုးလိုက်သည်မှ အစပြု၍ အင်္ဂလန်ပြည့်ရှင် ဘုရင်များသည်
ဥပဒေအရသာ ဆောင်ရွက်ရသည်။ မှူးမတ်တို့၏ တရားဝင်
စီရင်ဆုံးဖြတ်ချက်အရသာလျှင်
နှင့် အုပ်ချုပ်သောစနစ်၊ ခရိုင်နယ် စသည်တို့မှ ကိုယ်စားလှယ်
ဖြည်း ပေါ်ပေါက်လာသည်။ ၁၂၉၅ ခုနှစ် ပထမ အက်ဒွပ်
ဘုရင်လက်ထက်တွင် ပါလီမန်အုပ်ချုပ်ရေး စတင် အကောင်
စာကြောင်း ၂၆၂ -
ပထမအက်ဒွပ်ဘုရင်သည် စကော့တလန်နှင့် ဝေလ
ပြည်တို့ကို အင်္ဂလန်ပြည်နှင့်
ဝေလပြည်နှင့်ပူးပေါင်းရေးတွင် အောင်မြင်သော်လည်း စကော့
တလန်ပြည်နှင့် ပူးပေါင်းရေးတွင်မူ မအောင်မြင်ချေ။ ၁၃၁၄
ခုနှစ်တွင် ရောဘတ်ဗရုစခေါင်းဆောင်းသော စကော့လူမျိုးတို့က
ကို လက်လွှတ်လိုက်ရလေသည်။ အင်္ဂလိပ်ဘုရင်များသည်
ဆက်ခံရရှိသောအမွေအရ ပြင်သစ်နိုင်ငံ နော်မန်ဒီရှိ နယ်ပယ်
အချို့ကို ပိုင်ဆိုင်ထိုက်သည်ဟု
မှစ၍ အင်္ဂလိပ်နှင့် ပြင်သစ်တို့ ၁၃၃၈ ခုနှစ်မှ ၁၄၅၃ ခုနှစ်
အတွင်း
တတိယအက်ဒွပ်ဘုရင်လက်ထက်မှစ၍ မင်းငါးဆက်တိုင်သည်။
[[နှစ်တစ်ရာစစ်ပွဲ]]
ထိုစစ်ပွဲကြောင့်အင်္ဂလိပ်တို့သည်ပြင်သစ်နိုင်ငံရှိ
နယ်မြေအားလုံးကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရရုံမက
ပြည်သူတို့ ဆင်းရဲငတ်မွတ်ခေါင်းပါး၍ကျန်ခဲ့သည်။
၁၃၄၈-၄၉ ခုနှစ်တွင်ဖြစ်ပွားသော ပလိပ်ကပ်ရောဂါ
အင်္ဂလန်ပြည်သည် ထိုအချိန်၌
ထိုသို့ဖြစ်၍မျှ အတောမသတ်သေးမီတွင် မှူးမတ်အချင်းချင်း
အာဏာလုသော နှင်းဆီစစ်ပွဲ(၁၄၅၅
ထိုစစ်ပွဲ၌ အင်္ဂလန်ပြည်ကိုအုပ်စိုးသောဘုရင်အား
သည့် မှူးကြီးမတ်ငယ်တို့သည် များစွာကျဆုံးပျက်စီးကြလေ
သည်။
သေဆုံးသူမှူးမတ်များနှင့် ကျန်ရစ်၍ဘုရင်အား ပုန်ကန်ရန်
နယ်မြေပေါင်းများစွာကို ဘုရင်ကပြန်လည်ရရှိရာ
ဒွပ်ဘုရင်သည် တန်ခိုးအာဏာသာမက
အလွန်ကြီးလာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ငွေကြေးတောင်းခံရန်အတွက်
ပါလီမန်အစည်းဝေးကို ခေါ်ဖို့မလိုခဲ့ချေ။ ပါလီမန်ကို မှီခို
အားထားခြင်းမပြု၊ စည်းစိမ်ရစ်၍သာနေသဖြင့် အင်္ဂလန်ပြည်
သည် တိုးတက်လာသည်ဟူ၍ မရှိချေ။
ငယ်များသာကျန်ခဲ့သဖြင့် ဂလော့စတာမြို့စားရစ်ချတ်က ရင်ခွင်
ပိုက်အုပ်ချုပ်လေသည်။ သို့ရာတွင် မင်းသားကလေးများ
ပြင်းလာပါက ထီးနန်းကိုလွှဲအပ်ပေးရမည်
မင်းသားကလေးများအား ဖျောက်ဖျက်ပစ်လိုက်လေသည်။၁၄၈၅
ခုနှစ်တွင် ဗော့စဝပ်တိုက်ပွဲတွင် ဟင်နရီတျူဒါက ရစ်ချတ်
အားအနိုင်ရရှိလိုက်သဖြင့် ဟင်နရီသည်
အဖြစ် အင်္ဂလန်ပြည်တွင်အုပ်စိုးသည်။ ထိုအခါမှစ၍ တျူဒါ
မင်းဆက်ပေါ်ပေါက်လာ လေသည်။
ထက်တွင် ဘုရင်နှင့်ရဟန်းမင်းတို့ သဘောမတိုက်ဆိုင်ဖြစ်ကာ
သာသနာအရေးပုံဖြစ်လာသည်။ ပုပ်ရဟန်းမင်းကို အင်္ဂလန်ပြည်
သာသနာ့အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဟု အသိအမှတ်မပြုတော့ဘဲ မိမိ
ကိုယ်တိုင် အင်္ဂလန်ပြည်၏ သံဃာအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်အဖြစ်ခံယူ
လိုက်သည်။
ပြည်သံဃာအဖွဲ့သည်လည်း ဗရင်ဂျီသံဃာအဖွဲ့မှ ခွဲထွက်ကာ
ဂိုဏ်းသီးခြားဖြစ်လာသည်။
စာကြောင်း ၃၁၈ -
နန်းတက်သော ပထမအယ်လစ်ဇဘက်ဘုရင်မ လက်ထက်တွင်
အင်္ဂလန်ပြည်သည် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာ၍ အင်္ဂလန်ပြည်သည်
[[အယ်လစ်ဇဘက်ဘုရင်မ၊ ပထမ]]
ပထမအယ်လစ်ဇဘက်ဘုရင်မ နတ်ရွာစံပြီးနောက်
စကော့တလန်ဘုရင် ဆဋ္ဌဂျိမ်းသည် အင်္ဂလန်ပြည်၏ ပထမ
ဂျိမ်းဘုရင်အဖြစ်
အင်္ဂလန်ပြည်သည် ဘုရင်တစ်ဦးတည်းလက်အောက်သို့ ကျ
ရောက်ခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် နိုင်ငံရေးအရ စည်းလုံးခြင်းမရှိဘဲ
စာကြောင်း ၃၃၃ -
ဂျိမ်းဘုရင်၏ဝါဒမှာ ဘုရင်ဟူသည် ဘုရားသခင်က
အုပ်စိုးနိုင်ခွင့် ပေးထားသည်ဟူ၍ဖြစ်သဖြင့် ဘုရင်များသည်
ပါလီမန်နှင့်
ဆောက်ရွက်သမျှကို မှူးမတ်များနှင့်
ချေ။ တိုင်းသူပြည်သားတို့အား လွတ်လပ်စွာကိုးကွယ်ခွင့် မပေး
ဘဲ ပရိုတက်စတန့်ဂိုဏ်းသို့ဝင်စေသည်။ ဗရင်ဂျီဂိုဏ်းဝင်များ
နှင့် ပျူရီတန်ဂိုဏ်းဝင်များကို
သဖြင့် ချုပ်ချယ်မှုကို မခံလိုသော ပျူရီတန်များသည် ၁၆ဝ၇
ခုနှစ်တွင် အမေရိကတိုက်သို့ သွားရောက်ကာ ပထမဆုံး
စာကြောင်း ၃၅၁ -
ချားဘုရင်အသတ်ခံရပြီးနောက် ပါလီမန်ဘက်မှ ခေါင်း
အိုင်ယာလန်တို့ပါဝင်သည့် ဓနသဟာယနိုင်ငံကို ကာကွယ်
ထိန်းသိမ်းသူ ''လော့ပရိုတက်တာ'' ဟူသောဘွဲ့ကိုသာ ခံယူ
စာကြောင်း ၃၆၉ -
မန်ကိုပယ်ဖျက်၍ ပါလီမန်၏အကူအညီမပါဘဲ တိုင်းပြည်ကို
အုပ်ချုပ်ရန်နှင့် ဗရင်ဂျီဂိုဏ်းကို အင်္ဂလန်ပြည်တွင် ပြန်လည်
ထွန်းကားလာရန်
မုန်းတီးလာကြသည်။
ဂျိမ်း၏ ပရိုတက်စတန့်ဂိုဏ်းဝင် သမီးတော် မေရီ၏ခင်ပွန်း
နန်းကို စိုးစံစေသည်။ ဒုတိယဂျိမ်းဘုရင်လည်း ထောက်ခံ
အားပေးမည့်သူကင်းမဲ့ကာ ပြင်သစ်နိုင်ငံသို့ ထွက်ပြေးတိမ်း
|