ဒိုင်လူမျိုး: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး →‎ကျမ်းကိုး
အရေးမကြီးNo edit summary
စာကြောင်း ၁ -
ဒိုင်လူမျိုးနွယ်စုများသည် မြန်မာပြည်၏ အနောက်ပိုင်း၊ ချင်းပြည်နယ်၏ တောင်ပိုင်းမြို့နယ်များဖြစ်သည့် ကန်ပက်လက်၊ မင်းတပ်၊ မတူပီနှင့် ပလက်ဝ ဒေသများတွင်မှီတင်း နေထိုင်ကြသော ချင်းလူမျိုးနွယ်စု (၅၃) စု ၊ မြန်မာနိူင်ငံ၏မြန်မာနိုင်ငံ၏ ၁၅၃ မျိုးသော တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများတွင် တစ်မျိုးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးတို ့သည်ဒိုင်လူမျိုးတို့သည် ကိုယ်ပိုင် ရိုးရာယဉ် ကျေးမှု ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ယနေ့ထက်တိုင် ကျင့်သုံးကြသည်။ ယနေ့မြန်မာပြည်၊ ဒိုင်ဒေသတွင်လူဦးရေ ၆၀၀၀ဝ ကျော်ခန်ကျော်ခန့် ့နေထိုင်လျက်ရှိပြီးနေထိုင်လျက်ရှိပြီး မြန်မာပြည်တစ်ဝှမ်းနှင့် ပြည်ပရောက် ဒိုင်လူမျိုးများ စုစုပေါင်း လူဦးရေ ၉၀၀၀ဝ ခန်ခန့်ရှိသည်။ ့ရှိသည်။ မြန်မာနိူင်ငံတွင်မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရှေးကျသော လူမျိုးတစ်မျိုးအဖြစ် ယနေ့တိုင် နေထိုင်လျက်ရှိကြသည်။ ဒိုင်လူမျိုးများ ၏ နှာခေါင်းမှုတ်ပလွေမှာ တောင်ပိုင်းချင်းလူမျိုးများ အကြားထင်ရှား ကျော်ကြားသည်။ အခြားတောင်ပိုင်းချင်းလူမျိုးများနည်းတူ ဒိုင်လူမျိုးများ၏ အမျိုးသမီးများမှာ ယခင်က ပရဲ ခေါ် ပါးမဲ(မျက်နှာပြင် ထိုးကွင်းမှင်ကြောင်) ထိုးလေ့ရှိခဲ့သည်။ ဒိုင်လူမျိုးနွယ်စု ၏ပင်တိုင်ဟင်းဖြစ်သော ပြာဟင်း ( ပြာရည်ဖြင့်ချက်လုပ်သောဟင်း) သည် ချင်းလူမျိုးများ တို့၏ တစ်မျိုးတည်းသော ဂုဏ်ယူရမည့် နာမည်ကျော် ဟင်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများကို ချင်းပြည်နယ်တွင် ဒေသလေးခုအကြား နယ်မြေများပိုင်းခြားကာ ထည့်သွင်း ထားသောကြောင့် ဘာသာစကားပြောဟန်သည်လည်း မျိုးနွယ်စုများအကြား အနည်းငယ်ကွဲပြားသည်။ ယခင်က ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံကိုလိုက်၍ “ရင်ဒူး” ချင်း (အမျိုးသမီးများ သည် အကျင်္ ီကိုအင်္ကျီကို ရင်မှစဝတ်ကာ ထမိန်ကို ဒူးအထိသာ ဝတ်ဆင်သောကြောင့်) ဟုနယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသော ယောလူမျိုး(တောင်သားချင်းမျိုးနွယ်စုများ) မှ ခေါ်ဆိုကြ သည်။ ဂျာမန် အက္ခရာစဉ်ကို အခြေခံတည်ထွင်ထားသော ဒိုင်ဘာသာစာ မှာ ယနေ့တွင် ခရစ်ယာန် ဓမ္မကျမ်းစာကို ဘာသာပြန်ဆိုနိူင်ခဲ့သည်။ဘာသာပြန်ဆိုနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုပြင် ဒိုင်လူမျိုးများအတွက် ဒိုင် သဒ္ဒါစာအုပ် မှာလည်း ကမ္ဘာသိ ထုတ်ဝေပြီးဖြစ်သည်။ ဒို်င်လူမျိုးများ၏ဒိုင်လူမျိုးများ၏ ကိုယ်ပိုင်ဟန်ပန်မှာ အေးဆေးတည်ကြည် ဖော်ရွှေစွာနေတတ်ပြီး၊ ရဲရင့်ပြတ်သားကာ အမှန်တ ရားအတွက် အလုပ်လုပ်တတ်သည့် လူမျိုးအဖြစ် ချင်းလူမျိုးနွယ်စုများအကြား ထင်ရှားသည်။ လူမျိုးစု ၏ ၉၉ % မှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ကိုးကွယ်ယုံကြည်ကြသည်။ ဒိုင်နယ်ဒေသအတွင်းရှိ သဘာဝ သစ်ခွတောများနှင့် သားငှက်တိရိစ္ဆာန်များသည် ခရီးသွားပြည်သူများကို ကြည်နူးမှုအပြည့်အဝ ပေးနိူင်စွမ်းရှိသည်။ပေးနိုင်စွမ်းရှိသည်။ ဒေသအတွင်း လေမြို့ မြစ်သည် အဓိကမြစ်အဖြစ် စီးဆင်းပြီး၊ မုန်းချောင်း၊ ဆောချောင်းတို့မှာ လည်းထင်ရှားသောချောင်းများဖြစ်သည်။ အခြားရေဝေ စိမ့်၊ စမ်း၊ ချောင်းများလည်း ဒိုင်နယ်တွင် အနှံအပြားရှိသည်။ ဒိုင်လူမျိုးတို့၏ တော်ဝင်ငှက်မှာ ငှက်မင်း [http://en.wikipedia.org/wiki/Greater_Racket-tailed_Drongo](ငှက်တော်မျိုးနွယ်စုဝင်ငှက်တစ်မျိုး) ဖြစ်ပြီး၊ ရွက်လှ သဇင်ပန်း (Ling Leih)[http://en.wikipedia.org/wiki/Bulbophyllum_refractum], [http://www.orchidspecies.com/cirrhopetalumrefractum.htm], [http://www.orchidfoto.com/thumbnails.php?album=130] သည် ဒိုင်လူမျိုးတို့၏ တော်ဝင် ပန်းဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများသည် အခြားချင်းလူမျိုးများနှင့်အတူ မိမိလူမျိုးနှင့်နိူင်ငံကိုချစ်သောမိမိလူမျိုးနှင့်နိုင်ငံကိုချစ်သော လူမျိုးတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများကို ယောလူမျိုးများနှင့် အခြားချင်းလူမျိုးများက ဒိုင်၊ ဒို်င်ရ်ဒိုင်ရ် နှင့် ရင်ဒူး ချင်းအဖြစ် အမျိုးမျိုးခေါ်ဝေါ်ကြသည်။
=='''ဒိုင်လူမျိုးများ (ဒိုင်ရ်လူမျိုးများ)'''==
[[File:Dai flag.jpg|200px|thumb|right|ဒိုင်ရ်အလံ]]
ဒိုင်လူမျိုးနွယ်စုများသည် မြန်မာပြည်၏ အနောက်ပိုင်း၊ ချင်းပြည်နယ်၏ တောင်ပိုင်းမြို့နယ်များဖြစ်သည့် ကန်ပက်လက်၊ မင်းတပ်၊ မတူပီနှင့် ပလက်ဝ ဒေသများတွင်မှီတင်း နေထိုင်ကြသော ချင်းလူမျိုးနွယ်စု (၅၃) စု ၊ မြန်မာနိူင်ငံ၏ ၁၅၃ မျိုးသော တိုင်းရင်းသားလူမျိုးများတွင် တစ်မျိုးအပါအဝင်ဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးတို ့သည် ကိုယ်ပိုင် ရိုးရာယဉ် ကျေးမှု ထုံးတမ်းစဉ်လာများကို ယနေ့ထက်တိုင် ကျင့်သုံးကြသည်။ ယနေ့မြန်မာပြည်၊ ဒိုင်ဒေသတွင်လူဦးရေ ၆၀၀၀ဝ ကျော်ခန် ့နေထိုင်လျက်ရှိပြီး မြန်မာပြည်တစ်ဝှမ်းနှင့် ပြည်ပရောက် ဒိုင်လူမျိုးများ စုစုပေါင်း လူဦးရေ ၉၀၀၀ဝ ခန် ့ရှိသည်။ မြန်မာနိူင်ငံတွင် ရှေးကျသော လူမျိုးတစ်မျိုးအဖြစ် ယနေ့တိုင် နေထိုင်လျက်ရှိကြသည်။ ဒိုင်လူမျိုးများ ၏ နှာခေါင်းမှုတ်ပလွေမှာ တောင်ပိုင်းချင်းလူမျိုးများ အကြားထင်ရှား ကျော်ကြားသည်။ အခြားတောင်ပိုင်းချင်းလူမျိုးများနည်းတူ ဒိုင်လူမျိုးများ၏ အမျိုးသမီးများမှာ ယခင်က ပရဲ ခေါ် ပါးမဲ(မျက်နှာပြင် ထိုးကွင်းမှင်ကြောင်) ထိုးလေ့ရှိခဲ့သည်။ ဒိုင်လူမျိုးနွယ်စု ၏ပင်တိုင်ဟင်းဖြစ်သော ပြာဟင်း ( ပြာရည်ဖြင့်ချက်လုပ်သောဟင်း) သည် ချင်းလူမျိုးများ တို့၏ တစ်မျိုးတည်းသော ဂုဏ်ယူရမည့် နာမည်ကျော် ဟင်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများကို ချင်းပြည်နယ်တွင် ဒေသလေးခုအကြား နယ်မြေများပိုင်းခြားကာ ထည့်သွင်း ထားသောကြောင့် ဘာသာစကားပြောဟန်သည်လည်း မျိုးနွယ်စုများအကြား အနည်းငယ်ကွဲပြားသည်။ ယခင်က ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံကိုလိုက်၍ “ရင်ဒူး” ချင်း (အမျိုးသမီးများ သည် အကျင်္ ီကို ရင်မှစဝတ်ကာ ထမိန်ကို ဒူးအထိသာ ဝတ်ဆင်သောကြောင့်) ဟုနယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသော ယောလူမျိုး(တောင်သားချင်းမျိုးနွယ်စုများ) မှ ခေါ်ဆိုကြ သည်။ ဂျာမန် အက္ခရာစဉ်ကို အခြေခံတည်ထွင်ထားသော ဒိုင်ဘာသာစာ မှာ ယနေ့တွင် ခရစ်ယာန် ဓမ္မကျမ်းစာကို ဘာသာပြန်ဆိုနိူင်ခဲ့သည်။ ထိုပြင် ဒိုင်လူမျိုးများအတွက် ဒိုင် သဒ္ဒါစာအုပ် မှာလည်း ကမ္ဘာသိ ထုတ်ဝေပြီးဖြစ်သည်။ ဒို်င်လူမျိုးများ၏ ကိုယ်ပိုင်ဟန်ပန်မှာ အေးဆေးတည်ကြည် ဖော်ရွှေစွာနေတတ်ပြီး၊ ရဲရင့်ပြတ်သားကာ အမှန်တ ရားအတွက် အလုပ်လုပ်တတ်သည့် လူမျိုးအဖြစ် ချင်းလူမျိုးနွယ်စုများအကြား ထင်ရှားသည်။ လူမျိုးစု ၏ ၉၉ % မှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာကို ကိုးကွယ်ယုံကြည်ကြသည်။ ဒိုင်နယ်ဒေသအတွင်းရှိ သဘာဝ သစ်ခွတောများနှင့် သားငှက်တိရိစ္ဆာန်များသည် ခရီးသွားပြည်သူများကို ကြည်နူးမှုအပြည့်အဝ ပေးနိူင်စွမ်းရှိသည်။ ဒေသအတွင်း လေမြို့ မြစ်သည် အဓိကမြစ်အဖြစ် စီးဆင်းပြီး၊ မုန်းချောင်း၊ ဆောချောင်းတို့မှာ လည်းထင်ရှားသောချောင်းများဖြစ်သည်။ အခြားရေဝေ စိမ့်၊ စမ်း၊ ချောင်းများလည်း ဒိုင်နယ်တွင် အနှံအပြားရှိသည်။ ဒိုင်လူမျိုးတို့၏ တော်ဝင်ငှက်မှာ ငှက်မင်း [http://en.wikipedia.org/wiki/Greater_Racket-tailed_Drongo](ငှက်တော်မျိုးနွယ်စုဝင်ငှက်တစ်မျိုး) ဖြစ်ပြီး၊ ရွက်လှ သဇင်ပန်း (Ling Leih)[http://en.wikipedia.org/wiki/Bulbophyllum_refractum], [http://www.orchidspecies.com/cirrhopetalumrefractum.htm], [http://www.orchidfoto.com/thumbnails.php?album=130] သည် ဒိုင်လူမျိုးတို့၏ တော်ဝင် ပန်းဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများသည် အခြားချင်းလူမျိုးများနှင့်အတူ မိမိလူမျိုးနှင့်နိူင်ငံကိုချစ်သော လူမျိုးတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဒိုင်လူမျိုးများကို ယောလူမျိုးများနှင့် အခြားချင်းလူမျိုးများက ဒိုင်၊ ဒို်င်ရ် နှင့် ရင်ဒူး ချင်းအဖြစ် အမျိုးမျိုးခေါ်ဝေါ်ကြသည်။
 
== တည်နေရာနှင့် မြေမျက်နှာသွင်ပြင်==
Line ၁၁ ⟶ ၉:
== '''ရာသီဥတု''' ==
 
ဒိုင်ဒေသအတွင်းမြန်မာပြည်ကဲ့ပင် ဒေသသုံးခုရှိသည်။ ဖေဖော်ဝါရီလနှောင်းပိုင်းမှ မေလကုန်ထိ နွေဥတု၊ ဇွန်လဆန်းမှ အောက်တိုဘာလကုန်ထိ မိုးဥတုနှင့် နိုဝင်ဘာလဆန်းမှ ဇန်နဝါရီလကုန်ထိ ဖြတ်သန်းရသော ဆောင်းဥတုတို့ဖြစ်သည်။ မိုးဥတုအလယ်ပိုင်း တွင် မိုးများသည်။ အအေးဆုံးအချိန်မှ ဒီဇင်ဘာလနှောင်းပိုင်းနှင့် ဇန်နဝါရီလဆန်းပိုင်းတို့ဖြစ်သည်။ ဧပြီလလည် သည်အခြောက်သွေ့ဆုံး၊ အပူပြင်းဆုံးကာလဖြစ်သည်။ သာမာန်ပျဉ်းမှျအပူချိန်မှာ သုညဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်မှ ၂ဝ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်အထိရှိသည်။ ဒိုင်ဒေသသည် သမိုင်းပိုင်းဇုံအတွင်း ကျရောက်ပြီး ရာသီဥတု အထူး မှျတသည်။မျှတသည်။
 
== '''သစ်တောများ''' ==
[[File:Dai lady.JPG|200px|thumb|left| ဒိုင်လှပျိုဖြူများ]]
ဒိုင်ဒေသအတွင်း ပေါက်ရောက်သော သစ်တောများမှာ အပူလျော့ပိုင်း သမပိုင်းသစ်တောများဖြစ်သည်။ ရွက်ဟောင်းလှဲသစ်တောဖြစ်သော ရွက်လှဲသစ်တော [http://en.wikipedia.org/wiki/Deciduous] သည် ဒိုင်ဒေသအတွင်း ၄ဝ % ၊ အမြဲစိမ်းတောများ ၃၅ % နှင့် အခြားအပူပိုင်းရွက်ပြတ်တောများပေါက်ရောက်သည်။ ဝိတိုရိတောင်တန်းပါတ်ဝန်းကျင်တွင် ထင်းရှုးတောများနှင့် အအေးပိုင်းသစ်များ ပေါက်ရောက်ရှင်သန်ကြသည်။ ကျွန်း၊ ကညင်၊ အင်၊ သစ်ရာ၊ ပိတောက် ပင်များလည်း ဒေ သအတွင်းပေါက်ရောက်သည်။ဒေသအတွင်းပေါက်ရောက်သည်။
 
== '''သဘာဝအရင်းအမြစ်များ''' ==
 
ဒိုင်ဒေသ ၏ အကြီးမားဆုံး သဘာဝ အရင်းအမြစ်မှာ သန့်စင်သော လေ နှင့် သတ္တုဓါတ်ပါဝင်သော ရေဝေကြောကြီးများ (mineral water) [http://en.wikipedia.org/wiki/Mineral_water] ဖြစ်သည်။ ထိုပြင်ဒိုင်ဒေသသည် သားငှက်တိရိစ္ဆာန်များနှင့် သစ်ပင်ပန်းမာန်များ ပေါများကြွယ်ဝသော ဌာနေဇာတိဖြစ်သည်။ ဒေသအတွင်း လုံလောက်သော သစ်ဝါးများရှိနိူင်ရုံသာမကသစ်ဝါးများရှိနိုင်ရုံသာမက အခြားမြို့နယ်များကို တင်ပို့နိူင်သောတင်ပို့နိုင်သော သစ်တောများရှိသည်။ သစ်တောကြီးများအတွင်း ဆေးဘက်ဝင် အပင်မြောက်များစွာ နှင့်အတူ စားသုံးနိူင်သောစားသုံးနိုင်သော သီးနှံအရွက်များလည်းပေါက်ရောက်သည်။ သားငှက်တိရိစ္ဆာန်များမှ ဒေသအတွက်လိုအပ်သော အဟာရဓါတ်များကို ပေးစွမ်းနိူင်ရုံသာမကပေးစွမ်းနိုင်ရုံသာမက
ဒေသဂုဏ်ကိုပါမြှင့်တင်ပေးသည်။