ချင်းမိုင်မြို့: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

No edit summary
စာကြောင်း ၁ -
==ဇင်းမယ်==
ယနေ့ [[ထိုင်းနိုင်ငံ]] အနောက်မြောက်ပိုင်းက [[ချင်းမိုင်မြို့]]ကို ရှေးက မြန်မာတို့ခေါ်သည့်[[မြန်မာ]]တို့ခေါ်သည့် အမည်ဖြစ်သည်။
ရှေးမြန်မာတို့အရေးထားဆက်သွယ်ခဲ့သောမြို့ မြန်မာအမျိုးသမီးများ တန်ဖိုးထား၍ ဝတ်ဆင်လေ့ရှိသော ဇင်းမယ်လုံချည်ထုတ်လုပ်ရာဌာနမှာ[[ဇင်းမယ်လုံချည်]]ထုတ်လုပ်ရာဌာနမှာ
ရှေးကမြန်မာ့နိုင်ငံခြားရေးရာတွင် အလေးတစ်မူ
အရေးယူခဲ့ရသော ဒေသလည်းဖြစ်ခဲ့သည်။
စာကြောင်း ၇ -
 
ဇင်းမယ်သည် ထိုင်း (ယိုးဒယား)နိုင်ငံမြောက်ပိုင်းရှိ မြို့
ကြီးတစ်မြို့ဖြစ်၍၊ [[မြန်မာနိုင်ငံ]] [[ပြည်မြို့]] အရှေးစူးစူး လောင်ဂျီ
တွဒ် ၉၉°မျဉ်းတပြေးတည်း၌ တည်ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံနယ်
စပ်အရှေ့ဘက် မိုင် ၈ဝ အကွာတွင်တည်ရှိ၍၊ ထိုင်းအခေါ်ဖြင့်
စာကြောင်း ၁၃ -
(ယိုးဒယား)နိုင်ငံ၏ မြို့ကြီးတစ်မြို့ဖြစ်နေသော်လည်း၊ ရှေးအခါ
ကမူ ကိုယ့်မင်းကိုယ့်ချင်းနှင့် လွတ်လပ်သော ပြည်နယ်ကလေး
တစ်ခုဖြစ်၍၊ လာအိုလူမျိုးတို့၏[[လာအိုလူမျိုး]]တို့၏ ဒေသဖြစ်၏။ ဇင်းမယ်ကို
ခရစ် ၁၂၉၆ ခုနှစ်တွင် ဘုရင်မိုင်းရဲဘုရင်[[မိုင်းရဲ]] က စတင်တည်ထောင်ခဲ့
သည်။ မြန်မာဘုရင်များ လက်ထက်က ဇင်းမယ်ကို တိုက်ခိုက်
သိမ်းသွင်း၍၊ လက်အောက်ခံပြည်နယ်အဖြစ် ထားခဲ့ဘူးသည်။
စာကြောင်း ၂၈ -
သည်။ ဇင်းမယ်မြို့သည် ကျွန်းသစ်ကုန်ကူးရာဌာနအဖြစ်ဖြင့်
လည်းအရေးပါသည်။ ဇင်းမယ်မြို့မှ လမ်းကြီးလမ်းငယ်အသွယ်
သွယ်တို့ ဖြာထွက်လျက်ရှိသဖြင့် ရှေးအခါကစ၍ တရုတ်၊[[တရုတ်]]၊
မြန်မာ၊ ယိုးဒယား၊ ရှမ်းကုန်သည်တို့ဆုံရာ[[ရှမ်း]]ကုန်သည်တို့ဆုံရာ ဗဟိုဌာနဖြစ်ခဲ့
သည်။ ဇင်းမယ်မြို့သည် မဲနမ်မြစ်၏[[မဲနမ်မြစ်]]၏ မြစ်လက်တက်လေးခု[[မြစ်လက်တက်]]လေးခု
အနက် တစ်ခုဖြစ်သော မဲပင်မြစ်ပေါ်တွင်[[မဲပင်မြစ်]]ပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။
 
ဗန်ကောက်မြို့တော်မှလာသော[[ဗန်ကောက်မြို့]]တော်မှလာသော ၄၆၇ မိုင်ရှည်သည့် မီးရထား
လမ်းဆုံးမြို့ဖြစ်၍၊ ရှမ်းပြည်နယ်ကို ယိုးဒယားနိုင်ငံမြောက်ပိုင်း
နှင့်ဆက်သွယ်သော ကုန်းလမ်းများဆုံရာဌာနလည်းဖြစ်သည်။
စာကြောင်း ၄၂ -
သစ်တောထူထပ်သော တောင်ကြီးများဖြင့် ဝန်းရံလျက်ရှိ
သည့် ဇင်းမယ်မြို့တည်ရာ ချိုင့်ဝှမ်းဒေသမှာ မြေဩဇာအတန်
ကောင်း၏။ ဆန်စပါးသည်[[ဆန်စပါး]]သည် အဓိကသီးနှံဖြစ်၍၊ အခြားသီးနှံများ
မှာ ပဲ၊[[ပဲ]]၊ ဆေးနှင့်[[ဆေး]]နှင့် ဝါဂွမ်းဖြစ်သည်။[[ဝါဂွမ်း]]ဖြစ်သည်။ ဇင်းမယ်တွင် နေထိုင်သူများ
မှာ လာအို၊ ယိုးဒယား၊ တရုတ်နှင့် ရှမ်းတို့ဖြစ်သည်။ ယခု
အခါ လာအိုနှင့် ယိုးဒယားတို့မှာ ကွဲပြားခြားနားမှု မရှိသလောက်
ပင်ဖြစ်၏။ [[ဥရောပတိုက်]]သားအချို့တို့သည်လည်း [[သစ်လုပ်ငန်း]]၊
ပင်ဖြစ်၏။ ဥရောပတိုက်သားအချို့တို့သည်လည်း သစ်လုပ်ငန်း၊
သာသနာပြုလုပ်ငန်း၊ သံအဖွဲ့ ဥပဒေဆိုင်ရာလုပ်ငန်း စသည်တို့
အတွက် နေထိုင်လျက်ရှိကြသည်။
 
ဇင်းမယ်နှင့် မြန်မာနိုင်ငံ ဆက်သွယ်ခဲ့ပုံကား [[ပုဂံခေတ်]]
အနော်ရထာမင်းစောသည်[[အနော်ရထာမင်းစော]]သည် ဇင်းမယ်တစ်ဝိုက်ကို တိုက်ခိုက်သိမ်း
ယူခဲ့ဘူးသည်ဆို၏။ ထိုနောက် ဟံသာဝတီဆင်ဖြူများရှင်
ဘုရင့်နောင်လက်ထက်[[ဘုရင့်နောင်]]လက်ထက် ဒုတိယမြန်မာနိုင်ငံတော်ကို စည်းရုံးရာ၌
ဇင်းမယ်ကိုအောင်မြင်၍ မြန်မာတပ်များအား အစောင့်အနေထား
ခဲ့ဘူးသည်။ ဇင်းမယ်မှ ပညာသည်တို့ကို ခေါ်ယူခဲ့၍၊ ဟံသာ
စာကြောင်း ၆၇ -
သောင်းကျန်း၍ ချီတက်တိုက်ခိုက်ရပြီးလျှင်၊ မဟာဒေဝီကို
မင်းပြုစေခဲ့သည်။ ၉၄ဝ ပြည့်နှစ်တွင် မဟာဒေဝီလွန်သဖြင့်
ဘုရင့်နောင်သည် သားတော် နော်ရထာစောအား[[နော်ရထာစော]]အား ဇင်းမယ်ကို
ပေးတော်မူသည်။
 
စာကြောင်း ၇၇ -
ဇင်းမယ်ကို မြန်မာတို့ပြန်ရသည်။
 
ဘိုးတော်ဘုရားလက်ထက်[[ဘိုးတော်ဘုရား]]လက်ထက် သက္ကရာဇ် ၁၁၅၉ ခုနှစ် (ခရစ်
၁၇၉၇ ခုနှစ်) တွင် လကွန်းစား ကာဝီလသည် ဇင်းမယ်သို့ဝင်၍
မြို့ပြသစ် တည်ထောင်နေသည်နှင့် တပ်တော်များစေလွှတ်ရပြန်
စာကြောင်း ၉၂ -
ထိုနောက် ခရစ် ၁၈၆၇ ခုနှစ်တွင် အမေရိကန် ပရက်ဇ
ဗီတီးရီးယန်း သာသနာပြုအဖွဲ့သည် ဇင်းမယ်သို့ စတင်ရောက်
ရှိလာပြီးလျှင်၊ ကောလိပ်၊[[ကောလိပ်]]၊ ဆေးရုံ၊[[ဆေးရုံ]]၊ ကုဋ္ဌနူနာရုံစသည်တို့ကို
တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ဗရင်ဂျီဂိုဏ်းကလည်း စာသင်ကျောင်းနှစ်
ကျောင်း တည်ထောင်ထားခဲ့လေသည်။ ဗြိတိသျှကုမ္ပဏီကြီး ၂
ခုသည် ဇင်းမယ်တွင် သစ်လုပ်ငန်းကို လုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်။
ဇင်းမယ်ရှိ ဘုရားစေတီတို့၏ ပုံသဏ္ဌာန်မှာ မြန်မာဘုရား
စေတီတို့၏ပုံသဏ္ဌာန်နှင့်တူကြသည်။ ယွန်းထည်လုပ်ငန်းသည်[[ယွန်းထည်]]လုပ်ငန်းသည်
အထူးကြီးကျယ်သော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်၍၊ မြန်မာတို့ကဲ့သို့ပင်
ကွမ်းအစ်၊ သပိတ်၊ သေတ္တာ၊ ဗျပ်စသည်တို့ကို ပြုလုပ်သည်။
စာကြောင်း ၁၀၃ -
တွင် ရက်လုပ်ကြသည်။ ဇင်းမယ်လုံချည်မှာ မြန်မာအမျိုးသမီး
လောကတွင် ယခုထက်တိုင် ခေတ်စားလျက်ရှိသည်။ ကြေးဖြင့်
လုပ်သော ဟင်္သာရုပ်၊[[ဟင်္သာ]]ရုပ်၊ ခြင်္သေ့ရုပ်၊[[ခြင်္သေ့]]ရုပ်၊ ဆင်ရုပ်စသည့်[[ဆင်]]ရုပ်စသည့် အလေးတို့ကို
လည်း ပြုလုပ်ရောင်းချကြလေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၄)</ref>
 
စာကြောင်း ၁၁၀ -
 
[[Category:အရှေ့တောင်အာရှရှိ မြို့များ‎]]
[[Category:ထိုင်းနိုင်ငံရှိ မြို့များ‎]]
[[Category:ထိုင်းနိုင်ငံ]]