|
==အာကဍ္ဎနသတ္တိ==
လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း ၃ဝဝ ကျော်က
အသက် ၂၃ နှဟ်အရွယ်ရှိနှစ်အရွယ်ရှိ လူငယ်တစ်ဦးသည် တစ်နေ့တွင်
အဂ‡လန်ပြည်ရှိအင်္ဂလန်န်ပြည်ရှိ တစ်ခုသော ဥယျာဉ်အတွင်း၌ တစ်ကိုယ်တည်း
ထိုင်လျက်ရှိစဉ် အနီးအနားရှိ ပန်းသီးပင်ပေါ်မှ ပန်းသီးတစ်လုံး
ကျလာသည်ကို သတိထားမိလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ သတိထား
မိလိုက်သည့် အခိုက်အတန့်တွင် သူ့စိတ်ထဲ၌ ထိုပန်းသီးသည်
အခြားတစ်ပါးသို့ လွင့်စဉ်မသွားးဘဲလွင့်စဉ်မသွားဘဲ အဘယေ်0x100ကာင့်အဘယ့်ကြောင့် မြေ0x100ကီးမြေကြီး
ပေါ်သို့ ေ0x100ကွကျရသနည်း။ကြွေကျရသနည်း။ မြေ0x100ကီး၌မြေကြီး၌ ထိုပန်းသီးကို ဆွဲငင်သည့်
သတ0x048ိထူးတစ်ခုခုသတ္တိထူးတစ်ခုခု ရှိလေသလော၊ ထိုသို့ဖြစ်က လသည်
အဘယကြောင့် ကမ္ဘာမြေပေါ်သို့ ကြွေကျခြင်းမရှိပဲ နေရ
အဘယေ်0x100ကာင့် ကမ0x056ာမြေပေါ်သို့ ေ0x100ကွကျခြင်းမရှိပဲ နေရ
သနည်း။ လသည် ကမ0x056ာကိုကမ္ဘာကို လမ်းေ0x100ကာင်းလမ်းကြောင်း မှန်မှန်ဖြင့် အစဉ်
တစ်စိုက် လှည့်ပတ်နေခြင်းနှင့် ဤပန်းသီး မြေ0x100ကီးပေါ်သို့မြေကြီးပေါ်သို့
ေ0x100ကွကျခြင်းကြွေကျခြင်း တို့သည် တစ်နည်းတစ်လမ်း အဆက်အသွယ်
ရှိသလော၊ အာကာသလောကရှိ[[အာကာသ]]လောကရှိ နေ၊[[နေ]]၊ လ၊[[လ]]၊ 0x100ကယ်၊[[ကြယ်]]၊ [[ဂြိုဟ်]]
အားလုံးတို့၏ သွားလာမှုတို့နှင့်လည်း အဘယ်ပုံ သက်ဆိုင်
သနည်း စသဖြင့် မေးခွန်းပေါင်းများစွာ တစ်သီတစ်တန်း
ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ သူသည် အဖြေမှန်ကို
မရမခြင်း 0x100ကံဆတွေးတောကြံဆတွေးတော လာခဲ့ရာ နောင်သော် ကမ0x056ာကကမ္ဘာက
ယနေ့ထက်တိုင် ချီးကျူးလက်ခံရသော ဂရက်ဗစ်တီခေါ်
အာကဎ္0x046နသတ0x048ိအာကဍ္ဎနသတ္တိ အေ0x100ကာင်းကိုအကြောင်ကို သဘာဝစည်းနှင့်တကွ
ဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့ပေသည်။ ထိုသူကား ကမ0x056ာ့ရှေ့တန်းကမ္ဘာ့ရှေ့တန်း သိပ0x053ံသိပ္ပံ
ပညာရှင် တစ်ဦးဖြစ်သူ အိုင်ဇပ် နျူတန်ပင်တည်း။[[နယူတန်]]ပင်တည်း။ (နျူတန်
ဆာ အိုင်ဇပ်။)
ဤ''ပန်းသီး''ပုံကလးကိုပုံကလေးကို ယခုအခါ အများကပင်ပြုလုပ်
ပြီးနောက် မိမိ၏ အယူအဆများကို ထုတ်ဖော် ေ0x100ကညာလေထုတ်ဖော်ကြေညာလေ
သည်။ အာကာသအတွင်း ရှိရှိသမျှသော ဒြဗ်ဝတ0x049ုအားလုံး၌ဒြဗ်ဝတ္ထုအားလုံး၌
အချင်းချင်း ဆွဲငင်သည့်အား အသီး အသီးရှိ0x100ကသည်။အသီးရှိကြသည်။ နေသည်
ကမ0x056ာကိုကမ္ဘာကို ဆွဲငင်၏။ ကမ0x056ာကလည်းကမ္ဘာကလည်း နေကို ဆွဲငင်၏။ လက
ကမ0x056ာကိုကမ္ဘာကို ဆွဲငင်၏။ ကမ0x056ာကလည်းကမ္ဘာကလည်း လကို ဆွဲငင်၏။
သို့ရာတွင် ထိုသို့ ဆွဲငင်သည့် အားချင်းမှာ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု
မတူ0x100ကချေ။မတူကြချေ။ ပုံပမာ-ပန်းသီးနှင့် ကမ0x056ာမြေ0x100ကီးတို့သည်ကမ္ဘာမြေကြီးတို့သည် တစ်ခု
နှင့်တစ်ခု ဆွဲငင်0x100ကသော်လည်းဆွဲငင်ကြသော်လည်း ကမ0x056ာသည်ကမ္ဘာသည် ပန်းသီးရှိရာသို့
လိုက်ပါခြင်းမရှိပဲ ပန်းသီးကသာ ကမ0x056ာမြေ0x100ကီးပေါ်သို့ ေ0x100ကွကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်သို့ကြွေ
ကျခြင်းမှာ ပန်းသီးတွင် ပါဝင်သော ဒြဗ်ပမာဏဒြဗ်ပမာဏက က ကမ0x056ာမြေကမ္ဘာမြေ
0x100ကီးတွင်ကြီးတွင် ပါဝင်သော ဒြဗ်ပမာဏအောက် မနှိုင်းရှည့်လောက်
ေအောင်အောင် နည်းပါးသွားသေော0x100ကာင့်နည်းပါးသွားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တစ်ဖန်
အရာဝတ0x049ုအရာဝတ္ထု အချင်းချင်း ဆွဲငင်0x100ကရာတွင်ဆွဲငင်ကြရာတွင် အရာဝတ0x049ုတို့၏အရာဝတ္ထုတို့၏ စပ် 0x100ကားရှိစပ်ကြားရှိ အကွာအဝေး သည်လည်း အရေး0x100ကီးသည့်အရေးကြီးသည့် အချက်
ဖြစ်သည်။ အဓိပ0x053ါယ်မှာအဓိပ္ပာယ်မှာ အရာဝတ0x049ုတို့သည်အရာဝတ္ထုတို့သည် နီးကပ်လျှင်
ဆွဲအား0x100ကီးမားဆွဲအားကြီးမား ၍ ဝေးလျှင် ဆွဲအားနည်းပါးသွားလေသည်။
ဤဆွဲအားကို ''ဂရက်ဗစ်တီ ဆွဲအား''ဟု ခေါ်၍ နျူတန်က
ထိုဆွဲအားနှင့် သက်ဆိုင်သည့် သဘာဝစည်း ကို ''ဂရက်ဗစ်တီ
ဆွဲအားစည်း''ဟူ၍ ပြဋ္ဌာန်းခဲ့လေသည်။ အရာဝတ0x049ုနှစ်ခုတွင်အရာဝတ္ထုနှစ်ခုတွင်
တစ်ခုကိုတစ်ခု ဆွဲငင်နေ သည့် ဆွဲအား၏ ပမာဏကို ရှာလို
သောအခါ အရာဝတ္ထုတို့၏ ဒြဗ်ထုချင်းမြောက်၍ မြောက်ရ
သောအခါ အရာဝတ0x049ုတို့၏ ဒြဗ်ထုချင်းမြေ|ာက်၍ မြေ|ာက်ရ
ကိန်းကို အရာဝတ0x049ုတို့၏အရာဝတ္ထုတို့၏ စပ်0x100ကားရှိစပ်ကြားရှိ အကွာအဝေး၏
နှစ်ထပ်ကိန်းနှင့် စားရသည်။ ရလဒ်သည် အရာဝတ0x049ုနှစ်ခုအရာဝတ္ထုနှစ်ခု
အချင်းချင်း ဆွဲငင်သောအား၏ ပမာဏ ဖြစ်သည်။
အထက်ပါ နျူတန်၏ ဂရက်ဗစ်တီ ဆွဲအားစည်းသည်
စ0x100ကာဝဠာတစ်ခုလုံးနှင့်[[စကြာဝဠာ]]တစ်ခုလုံးနှင့် သက်ဆိုင်လေသည်။ နေ၊ လ၊ ကမ0x056ာ၊ကမ္ဘာ၊
0x100ကယ်၊ကြယ်၊ ဂြိုဟ်အားလုံးသည် ထိုစည်းအရ ဆက်သွယ်ရွေ့ရှား
လျက် ရှိ0x100ကသည်။ရှိကြသည်။ ဒြဗ်ဝတ0x049ု အားလုံးဒြဗ်ဝတ္ထုအားလုံး နှင့် သက်ဆိုင်သော
ဆွဲအားကို ယေဘုယျအားဖြင့် ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားဟုခေါ်၍
ကျွန်ုပ်တို့ ကမ0x056ာမြေတစ်ခုကမ္ဘာမြေတစ်ခု တည်းနှင့်သာ သက်ဆိုင်သော
ဆွဲအားကိုမူ ''(ကမ0x056ာကမ္ဘာ)မြေဆွဲအား''ဟု ခေါ်လေ့ရှိသည်။
အမှန်မှာ ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားအေ0x100ကာင်းကိုဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားအကြောင်းကို နျူတန်မပေါ်မီ
ရှေးနှစ်ပေါင်းများစွာကပင် ပညာရှိ0x100ကီးပညာရှိ အသီး အသီးကအသီးအသီးက
တွေးတောမှန်းဆခဲ့0x100ကလေသည်။တွေးတောမှန်းဆခဲ့ကြလေသည်။ သို့သော် ထိုဆွဲအားနှင့်
သက်ဆိုင်သည့် သေချာကျနသော အယူ အဆမှာ နျူတန်
လက်ထက်သို့ရောက်မှ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။
ရှေးဂရိသိပ္ပံပညာရှင် အရစ္စတိုတယ်က လေးသော
ရှေးဂရိသိပ0x053ံပညာရှင်0x100ကီး အယ်ရစ0x038တိုတယ်က လေးသော
အရာဝတ0x049ုတို့သည်အရာဝတ္ထုတို့သည် ပေါ့သော အရာဝတ0x049ုတို့ထက်အရာဝတ္ထုတို့ထက် အောက်သို့
အကျမြန်သည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ဤအယူအဆမှာ အယ်ရစ0x038အရစ္စတိုတယ်၏ မှန်းဆထင်မြင်ချက်မျှသာ ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်
ရှေးကလူများသည် အထူးသဖြင့် အယ်ရစ0x038တိုတယ်၏အရစ္စတိုတယ်၏▼တိုတယ်၏ မှန်းဆထင်မြင်ချက်မျှသာ ဖြစ်လေသည်။ သို့သော်
▲ရှေးကလူများသည် အထူးသဖြင့် အယ်ရစ0x038တိုတယ်၏
ဟောပြောချက်ဟုဆိုလျှင် မည်သူမျှ စောဒကမတက်တော့
သည့်အတိုင်း နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်တိုင်တိုင် အထက်ပါ
အယူအဆကို ဧကန် အမှန်ဟူ၍ လက်ခံယုံ0x100ကည်လာခဲ့0x100ကရာလက်ခံယုံကြည်လာခဲ့ကြရာ
ဂယ်လီလေအိုဂယ်လီလီယို လက်ထက်ကျခါမှပင် တက်တက်စင် မှားနေ
ကြောင်းကို သိရလေတော့သည်။
ေ0x100ကာင်း ကိုသိရလေတော့သည်။ (အယ်ရစ0x038တိုတယ်။
ဂယ်လီလေအို-။)
ဂယ်လီလေအိုသည်ဂယ်လီလီယိုသည် ပီစာမြို့ရှိ ယိုင်နေသော မျှော်စင်0x100ကီးမျှော်စင်ကြီး
ပေါ်သို့ တက်ပြီးနောက် မျှော်စင်အထက်ထပ်မှ နေ၍ အလေး
ချိန်ချင်းမတူသော ပစ0x038ည်းနှစ်ခုကိုပစ္စည်းနှစ်ခုကို အများပရိသတ်ရှေ့တွင်
ပြိုင်တူချပြသည်။ ထိုအခါ ထိုပစ0x038ည်းထိုပစ္စည်း နှစ်ခုစလုံး မြေ0x100ကီးပေါ်မြေကြီးပေါ်
သို့ ပြိုင်တူကျရောက်သည့် အခြင်းအရာကို ကိုယ်တွေ့ ဒိဋ္ဌ
တွေ့မြင်0x100ကရလေသည်။တွေ့မြင်ကြရလေသည်။ ဂယ်လီလေအိုသည် ထိုမှတစ်ဆင့်တက်
၍ လက်တွေ့ စမ်းသပ်မှု အမြောက်အမြားကို ပြုလုပ်ရာတွင်
အထက်မှ အောက်သို့ကျနေသော အရာဝတ0x049ု၏အရာဝတ္ထု၏ အသွားနှုန်း
သည် တစ်ချိန်ထက်တစ်ချိန် ပိုမို လျင်မြန်လာသည်ကို
တွေ့ရလေသည်။ ပုံပမာ-အရာဝတ0x049ုတစ်ခုသည်အရာဝတ္ထုတစ်ခုသည် ကျလျက်ရှိစဉ်
တွင် ပထမစက0x033န့်၌ပထမစက္ကန့်၌ ၁၆ ပေ၊ ဒုတိယစက0x033န့်၌ဒုတိယစက္ကန့်၌ ၄၈ ပေ၊
တတိယစက0x033န့်၌တတိယစက္ကန့်၌ ပေ ၈ဝ စသည်ဖြင့် အကျနှုန်းသည်
တစ်စက0x033န့်ထက်တစ်စက္ကန့်ထက် တစ်စက0x033န့်တစ်စက္ကန့် ၃၂ ပေကျ တိုးတက်လျင်
မြန်လာသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ ဤအကျနှုန်းတို့ကို
ကမ0x056ာမြေဆွဲအားေ0x100ကာင့်ဖြစ်သောကမ္ဘာမြေဆွဲအားကြောင့် ဖြစ်သော အကျ နှုန်းတိုးဟုခေါ်၍
ဤုဂယ်လီလေအို၏ဤ[[ဂယ်လီလီယို]]၏ သဘာဝစည်းကို ကျနေသောပစ0x038ည်းများကျနေသောပစ္စည်းများ
စည်းဟု ခေါ်လေသည်။
ဤစည်းအရပင်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကုလားထိုင်စသော
သော ကျောက်ခဲသည် အနိမ့်မှကျလာသော ကျောက်ခဲထက်
လူကို ထိခိုက်သောအခါ ပိုမို နာကျင်စေသည်။
အရာဝတ0x049ုတိုင်း၌အရာဝတ္ထုတိုင်း၌ အလေးထုနှင့် အလေးချိန်ဟူ၍ သီးခြား
ရှိသည့်အချက်ကို ပထမပြဆိုသူမှာ နျူတန်ပင် ဖြစ်သည်။
အလေးထုဆိုသည်မှာ အရာဝတ0x049ုတွင်ရှိသောအရာဝတ္ထုတွင်ရှိသော ဒြဗ်ပမာဏဖြစ်၍
အလေးချိန်ဆိုသည်မှာ ထိုအရာဝတ0x049ု ၌ထိုအရာဝတ္ထု၌ သက်ရောက်သည့်
ကမ0x056ာမြေ၏ကမ္ဘာမြေ၏ ဆွဲအားပမာဏာပင် ဖြစ်သည်။
အရာဝတ0x049ုတစ်ခု၏အရာဝတ္ထုတစ်ခု၏ ဒြဗ်ထုသည် မည်သည့်နေရာတွင်ပင်
နေနေ အမြဲတမ်း ထိုအတိုင်းပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် အလေး
ချိန်မှာမူ နေရာကိုလိုက်၍ ပြောင်းလဲတတ်လေသည်။ ကမ0x056ာမြေကမ္ဘာမြေ
0x100ကီးမှာကြီးမှာ လုံးသည်ဟု ဆိုရ သော်လည်း ပကတိ အလုံးမဟုတ်၊
ဝင်းရိုးစွန်းနေရာများ၌ အနည်းငယ် ပြားလျက်ရှိသည့်အတွက်
ဝင်ရိုးစွန်း ဒေသသည် အခြားနေရာနှင့်စာလျှင် ကမ0x056ာလုံး၏ကမ္ဘာလုံး၏
ဗဟိုချက်နှင့် ပို၍ နီးသည်။ ထေို0x100ကာင့် အရာဝတ0x049ုတစ်ခုကိုထို့ကြောင့်အရာဝတ္ထုတစ်ခုကို
စပရင်ချိန်ခွင်နှင့် ဝင်ရိုးစွန်းဒေသ၌ ချိန်တွယ်ရရှိသည့် အလေး
ချိန်သည် အီကွေတာ၌ ချိန်တွယ်ရရှိသည့် အလေးချိန်ထက်
ပိုသည်ကို တွေ့ရလေသည်။ တစ်ဖန် ကမ0x056ာမြေမှကမ္ဘာမြေမှ ဝေးကွာသွား
သောအခါ ကမ0x056ာမြေ0x100ကီး၏ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ဆွဲအားသည် လျော့သွားပြန်သည့်
အတိုင်း ကမ0x056ာမြေမှကမ္ဘာမြေမှ ဝေးကွာသွားသည်နှင့်အမျှ အရာဝတ0x049ုတို့၏အရာဝတ္ထုတို့၏
အလေးချိန် သည်လည်း နည်းသွားရလေသည်။ လက်တွေ့စမ်း
သပ်မှုများအရ အလေးချိန်တစ်ခုသည် မြေပြင်မှ အထက်သို့
နှစ်မိုင်မြင့်သွားတိုင်း မူလ အလေးချိန်၏ ၂Ýဝဝဝ၂ဝဝဝ ပုံ တစ်ပုံခန့်
လျော့သွားသည်ကို တွေ့ရလေသည်။
ထိုပြင် နေ လ 0x100ကယ်ကြယ် ဂြိုဟ်တို့သည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု
အရွယ်လည်းမတူ၊ ပါဝင်သည့် ဒြဗ်ပမာဏာချင်း လည်း
မညီမျှသည့်အတွက် ထို နေ၊ လ၊ 0x100ကယ်၊ကြယ်၊ ဂြိုဟ် အသီးသီးတွင်
ရှိသော ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားချင်းမှာ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မတူညီ0x100ကမတူညီကြ
ပေ။ ထေို0x100ကာင့်ထို့ကြောင့် ကမ0x056ာမြေ0x100ကီးပေါ်၌ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ ပေါင် ၁ဝဝ လေးသောသူ
သည် လပေါ်၌ ၁၆ ပေါင်သာလေး၍၊ အင်္ဂါဂြိုဟ်ပေါ်၌[[အင်္ဂါဂြိုဟ်]]ပေါ်၌ ၃၅
ပေါင်မှ ၅ဝ အတွင်းလေးမည်။ နေပေါ်၌ဆိုလျှင် ပေါင်ပေါင်း ၂Ý၆ဝဝ၆ဝဝ
မှ ၂Ý၈ဝဝ၈ဝဝ အထိပင် လေးမည်ဟု ခန့်မှန်းရလေသည်။ တစ်ဖန်
ကမ0x056ာမြေ0x100ကီးပေါ်၌ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ လေးပေခန့်သာ အမြင့် ခုန်နိုင်သူ တစ်ဦး
သည် အင်္ဂါဂြိုဟ်ပေါ်၌ ရှစ်ပေခန့် ခုန်နိုင်မည်ဆိုလျှင်ကား
ကျွန်ုပ်တို့သည် နေ၏ဆွဲအား ေ0x100ကာင့်နေ၏ဆွဲအားကြောင့် ခြေထောက်ကို ဠကွ
ဖို့ရန်ပင် အတော်ခဲယဉ်းပေလိမ့်မည်။
အရာဝတ0x049ုအသီးအသီးသည်အရာဝတ္ထုအသီးအသီးသည် မိမိတို့တွင် ပါဝင်သောဒြဗ်
ပမာဏ အနည်းအများကိုလိုက်၍ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု သိပ်သည်း
ပုံချင်း မတူ0x100ကပေ။မတူကြပေ။ ပုံပမာ- လေထက် ရေက ပိုမိုသိပ်သည်း၍၊
ရေထက်ဆိုလျှင် သစ်သား သံ စသည်တို့က တဆင့်ထက်
တဆင့် ပိုပြီးသိပ်သည်းကြသည်။ ထို့ကြောင့် သိပ္ပံပညာတွင်
တဆင့် ပိုပြီးသိပ်သည်း0x100ကသည်။ ထေို0x100ကာင့် သိပ0x053ံပညာတွင်
အရာဝတ0x049ုသိပ်သည်းအရာဝတ္ထုသိပ်သည်း ဆကို ရှာလိုသော် အရာဝတ0x049ု၏အရာဝတ္ထု၏
အလေးချိန်ကို ထိုအရာဝတ0x049ုနှင့်အရွယ်ထုချင်းတူညီသောထိုအရာဝတ္ထုနှင့်အရွယ်ထုချင်းတူညီသော ရေ၏
အလေးချိန်နှင့် စားရလေသည်။ သိပ်သည်းဆ တွက်ချက်နည်း ကို ပထမဦးစွာ ဂရိပညာရှိ0x100ကီးဂရိပညာရှိကြီး အာခီးမီးဒီးက စတင် တွေ့ရှိ
ပြသခဲ့လေသည်။ အာခီးမီးဒီး၏ သဘာဝစည်းအရ အရာဝတ0x049ုအရာဝတ္ထု
တစ်ခုသည် ရေထဲသို့ နစ်မြုပ်၍ လျော့သွား သော အလေးချိန်
သည် ထိုအရာဝတ0x049ုနှင့်ထိုအရာဝတ္ထုနှင့် အရွယ်ထုချင်းတူညီသော ရေထု၏
အလေးချိန်နှင့် ညီမျှသည်။ ထိုထိုကြောင့် ေ0x100ကာင့် အရာဝတ0x049ုတစ်ခုကိုအရာဝတ္ထုတစ်ခုကို
လေထဲ၌ ချိန်တွယ်ရရှိသော အလေးချိန်ကို ရေထဲ၌ ချိန်တွယ်၍
တွေ့ရှိသော အလေးချိန် အလျော့နှင့်စားလျှင် ရလဒ်သည်
ထိုအရာဝတ0x049ု၏ထိုအရာဝတ္ထု၏ သိပ်သည်းဆပင် ဖြစ်သည်။ ဤသဘောကို
မူတည်၍ အာခီးမီးဒီးသည် ဘုရင့်သရဖူမှ ရွှေခိုးမှုပြဿနာကို
ဖြေရှင်းပေးခဲ့သည်။ (အာခီးမီးဒီး။)
ဂရက်ဗက်တီ ဆွဲအားနှင့် သက်ဆိုင်သည့်ကိစ0x038တွင်သက်ဆိုင်သည့်ကိစ္စတွင် အစိုင်
အခဲတို့၏ဟန်ချက်သည်လည်း အရေး0x100ကီးပေသည်။အရေးကြီးပေသည်။ ဟန်ချက်
ဆိုသည်မှာ အရာဝတ0x049ုတစ်ခုခု၏ အလေးထု၊ သို့မဟုတ်
အရာဝတ္ထုတစ်ခုခု၏ အလေးထု၊ သို့မဟုတ်
အလေးချိန်၏ ဗဟိုချက်ဖြစ်သည်။ အရာဝတ0x049ုအရာဝတ္ထု တစ်ခုသည်
အောက်ခြေမြဲပြီး ယိုင်လဲခြင်း မရှိပဲ နေရန်မှာ ထိုအရာဝတ0x049ုအရာဝတ္ထု
အထက်ဘက်၌ တည်ရှိရန် လိုပေသည်။ ဟန်ချက်သည်
အကယ်၍ အောက်ခံအခြေ၏ အပြင်ဘက်သို့ ရောက်သွားလျှင်
အရာဝတ0x049ုသည်အရာဝတ္ထုသည် ယိုင်လဲသွားသည်။ တစ်နေရာရာ၌ ချိတ်ဆွဲ
ထားသော
ထားသော အရာဝတ0x049ုတို့တွင်အရာဝတ္ထုတို့တွင် ဟန်ချက်သည် ထိုချိတ်ဆွဲထား
ရာအမှတ်၏ အောက်တည့်တည့်၌ ရှိသည်။ ဟန်ချက်သည်
မယိုင်လဲဘဲ တည်နေရမည့်ပစ0x038ည်းတည်နေရမည့်ပစ္စည်း မှန်သမျှတွင် အတော်ပင်
အရေး0x100ကီးပေသည်။အရေးကြီးပေသည်။ ပီစာမြို့ရှိ မျှော်စင်ယိုင်0x100ကီးသည်မျှော်စင်ယိုင်ကြီးသည် ယိုပ်ပင်
ယိုင်လျက်ရှိ သော်လည်း၊ ဟန်ချက်သည် အောက်ခြေ၏အပေါ်
အတွင်းဘက်၌ရှိသေော0x100ကာင့်သာအတွင်းဘက်၌ရှိသောကြောင့်သာ လဲကျမသွားဘဲ ခြေမြဲ
နေခြင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍သာ ထိုမျှော်စင်ယိုင်0x100ကီးကိုထိုမျှော်စင်ယိုင်ကြီးကို ယခု
ထက် တိုးမြှင့် ဆောက်လုပ်လိုက်မည်ဆိုပါက ဟန်ချက်သည်
အောက်ခြေ၏ နယ်အတွင်းမှ လွတ်သွားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်
အဆောက်အအုံ0x100ကီးလည်းအဆောက်အအုံကြီးလည်း ပြိုကျသွားမည်မှာ သေချာပေသည်။
မည်သည့်ပစ0x038ည်းမဆိုမည်သည့်ပစ္စည်းမဆို အောက်ခံအခြေနယ်ကျဉ်းက၊ ယိုင်လဲ
မသွားအောင် ထိန်းထားရန်မှာ ခဲယဉ်းမြဲဖြစ်သည်။
ဂရက်ဗစ်တီ ဆွဲအားသည် ကျွန်ုပ်တို့အား အဆိုးအကောင်း
နှစ်မျိုးစလုံးသောအကျိုးကို ပေးလေသည်။ အမြင့်သို့တက်ရာ၌
မောပန်းရခြင်း၊ လေးလံသည့် အရာဝတ0x049ုတို့ကိုအရာဝတ္ထုတို့ကို မရာ၌ မောပန်း
ရခြင်းတို့မှာ အမှန်စစ်စစ် ကမ0x056ာမြေ0x100ကီး၏ကမ္ဘာမြေကြီး၏ ဆွဲအားကို
ကျော်လွန်ရန် လုံးပန်းရသေော0x100ကာင့်လုံးပန်းရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည်
အကယ်၍ စက်ဘီးစီးနေစဉ် စက်ဘီးပေါ်မှာ ဟန်မထားနိုင်ပဲ
လဲကျသွားလျှင် ကမ0x056ာမြေ0x100ကီး၏ဆွဲအားကိုသာကမ္ဘာမြေကြီး၏ဆွဲအားကိုသာ အပြစ်ဆို0x100ကအပြစ်ဆိုကြ
ရပေလိမ့်မည်။
သို့ရာတွင် ရေအားဖြင့်လည်သော ဒိုင်နမိုမှ လျှပ်စစ်ဓာတ်
ရရှိပုံကို စဉ်းစားသောအခါ ထိုရေသည် ကမ0x056ာကမ္ဘာ မြေဆွဲအား
ေ0x100ကာင့်ကြောင့် မြင့်ရာမှ နိမ့်ရာသို့ စီးရသည့်အချက်ကို သတိရကာ
ကမ0x056ာမြေဆွဲအားကိုကမ္ဘာမြေဆွဲအားကို ကျေးဇူးတင်ရပေ လိမ့်မည်။ အမေရိကန်
နိုင်ငံတွင် အထပ်ငါးဆယ်၊ ခြောက်ဆယ်အမြင့်မှ စာအိတ်
ကလေးကို ထိုအထပ်ရှိ အပေါက်ကလေးထဲသို့ ထည့်လိုက်ရုံမျှ
နှင့် ထိုစာအိတ်သည် အောက်ဆုံးထပ်ရှိ စာအိတ်ပုံးထဲသို့
ချောမောစွာ ရောက်သွားနိုင်ခြင်းမှာလည်း ကမ0x056ာမြေဆွဲအား၏ကမ္ဘာမြေဆွဲအား၏
ကျေးဇူးေ0x100ကာင့်ပင်ဖြစ်သည်။ကျေးဇူးကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ တိုင်ကပ်နာရီရှိ ချိန်သီး အချိန်
မှန်မှန် လွှဲနေခြင်းမှာလည်း ကမ0x056ာမြေဆွဲအား၏ကမ္ဘာမြေဆွဲအား၏ ကျေးဇူးေ0x100ကာင့်ကျေးဇူးကြောင့်
ပင် ဖြစ်လေသည်။
သို့ရာတွင် ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားအေ0x100ကာင်းနှင့်ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအားအကြောင်း နှင့် စပ်လျဉ်း၍
ကျွန်ုပ်တို့ သိရသော အချက်များမှာ လုံးဝ ပြည့်စုံပြီဟု မဆို
နိုင်သေးချေ။ အာကာသလောကအတွင်းရှိ နေ၊ လ၊ 0x100ကယ်၊ကြယ်၊
ဂြိုဟ်တို့သည် တစ်ခုကိုတစ်ခု မည်သို့ ဆွဲနိုင်0x100ကသနည်း၊ဆွဲနိုင်ကြသနည်း၊
နေသည် မိုင်သန်းပေါင်းများစွာ ကျယ်သော လဟာပြင်0x100ကီးကိုလဟာပြင်ၾကီးကို
ကျော်ဖြတ်ကာ မိမိ၏ဆွဲအားကို ကျွန်ုပ်တို့ ကမ0x056ာပေါ်သို့ကမ္ဘာပေါ်သို့
အဘယ်ပုံ သက်ရောက်စေနိုင်သနည်း ဟူသော မေးခွန်းများမှာ
နျူတန်ကိုယ်တိုင် အဖြေမပေးနိုင်ခဲ့သော မေးခွန်းများ ဖြစ်လေ
သည်။
အထက်ပါ မေးခွန်းတို့အတွက် ကျေနပ်လောက်သော အဖြေ
ကို ၁၉၁၃ ခုနှစ်သို့ ရောက်ခါမှ ကမ0x056ာကျော်ကမ္ဘာကျော် သိပ0x053ံနှင့်သိပ္ပံနှင့် သင်္ချာ
ပညာရှင်0x100ကီးဖြစ်သူပညာရှင်ကြီးကီးဖြစ်သူ အိုင်စတိုင်းက[[အိုင်စတိုင်း]]က ''သီအိုရီ အော့ ရေလေး
တစ်ဗစ်တီး''ခေါ် ''အမှီသဟဲပြု ဝါဒ''ဖြင့်ဖြေရှင်း ပြနိုင်လေ
သည်။ သို့ရာတွင် အိုင်စတိုင်း၏ဝါဒမှ နျူတန်[[နယူတန်]] ၏ ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအား၏ ▼
သည်။ (အိုင်စတိုင်းÝအဲလဗတ်-။) သို့ရာတွင်
▲အိုင်စတိုင်း၏ဝါဒမှ နျူတန် ၏ ဂရက်ဗစ်တီဆွဲအား၏
အခြေမှန်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အသစ်ဖြစ်သော သဘောအချက်အလက်
အချို့တို့ကို ထပ်မံ ထုတ်ဖော်ပေးခြင်းသာ ဖြစ်လေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၄)</ref>
== ကိုးကား ==
<references/>
[[Category: ရူပဗေဒ]]
| 