အပုပ်နိုင်ဆေး: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး →‎ကိုးကား
အရေးမကြီးNo edit summary
စာကြောင်း ၁ -
'''အပုပ်နိုင်ဆေး''' (အန်တီဆက်ပတစ်{{lang-en|antiseptic}}) (အနာမရင်းဆေး)ဆိုသည်မှာ ရောဂါဖြစ်စေသည့် ဗက်တီးရီးယား[[ဘက်တီးရီးယား]] ပိုးများကို သတ်၍ ဗက်တီးရီးယားတို့ကြောင့်ဘက်တီးရီးယားတို့ကြောင့် ဖြစ်သော ပုပ်သိုးခြင်းကို တားဆီးနိုင်သည့် ဆေးကို ဆိုသည်။ လူတို့သည် ဆီ၊ ဆားနှင့်တကွ အခြားဓာတ်ပစ္စည်းများကိုအသုံးပြု၍ အစာများကို မပုပ်မသိုးအောင် ကာကွယ်လေ့ ရှိကြသည်။ ထိုနည်းကို သိခဲ့ကြသည်မှာ ကမ္ဘာဦးအခါလောက်ကပင်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသင့်လေသည်။ သို့သော် အပုပ်နိုင်ဆေးကို ခွဲစိတ်ပညာတွင် စတင် အသုံးပြုခဲ့သည်မှာ ဗြိတိသျှလူမျိုး ဆရာဝန်ကြီး[[လစ်စတာ၊ ဂျိုးဇက်|လစ်စတာ]]လက်ထက် ခရစ် ၁၈၆၅-ခုနှစ်တွင် ဖြစ်သည်။ လစ်စတာသည် ဗက်တီးရီးယားကြောင့်ဘက်တီးရီးယားကြောင့် ရောဂါဖြစ်သည်ဟူသည် ပါးစတား၏အဆိုကို အခြေပြုပြီး စုံစမ်းမှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့၏။
==အပုပ်နိုင်ဆေး==
အပုပ်နိုင်ဆေး(အန်တီဆက်ပတစ်) (အနာမရင်းဆေး)ဆိုသည်မှာ ရောဂါဖြစ်စေသည့် ဗက်တီးရီးယား ပိုးများကို သတ်၍ ဗက်တီးရီးယားတို့ကြောင့် ဖြစ်သော ပုပ်သိုးခြင်းကို တားဆီးနိုင်သည့် ဆေးကို ဆိုသည်။ လူတို့သည် ဆီ၊ ဆားနှင့်တကွ အခြားဓာတ်ပစ္စည်းများကိုအသုံးပြု၍ အစာများကို မပုပ်မသိုးအောင် ကာကွယ်လေ့ ရှိကြသည်။ ထိုနည်းကို သိခဲ့ကြသည်မှာ ကမ္ဘာဦးအခါလောက်ကပင်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသင့်လေသည်။ သို့သော် အပုပ်နိုင်ဆေးကို ခွဲစိတ်ပညာတွင် စတင် အသုံးပြုခဲ့သည်မှာ ဗြိတိသျှလူမျိုး ဆရာဝန်ကြီး[[လစ်စတာ၊ ဂျိုးဇက်|လစ်စတာ]]လက်ထက် ခရစ် ၁၈၆၅-ခုနှစ်တွင် ဖြစ်သည်။ လစ်စတာသည် ဗက်တီးရီးယားကြောင့် ရောဂါဖြစ်သည်ဟူသည် ပါးစတား၏အဆိုကို အခြေပြုပြီး စုံစမ်းမှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့၏။
 
 
သူ၏ယုံကြည်ချက်တစ်ခုမှာ ဒဏ်ရာများ၌ ပြည်တည်ခြင်းသည် ထိုဒဏ်ရာတွင် ဗက်တီးရီးယားများဘက်တီးရီးယားများ ဝင်လာသောကြောင့် တည်ရသည်ဟူသော အချက် ဖြစ်လေသည်။ လစ်စတာသည် ခွဲစိတ်ရာ၌ ဗက်တီးရီးယားများဘက်တီးရီးယားများ ဝင်မလာနိုင်အောင် အပုပ်နိုင်ဆေးသုံးနည်းကို ကြံစည်သည်။ ပထမဆုံးသူသည် အညစ်အကြေးများကို သန့်စင်အောင်လုပ်ရာ၌ အသုံးပြုလေ့ရှိသည့် ကာဗောလစ်အက်ဆစ်ကို အပုပ်နိုင်ဆေးအဖြစ်ဖြင့် အသုံးပြု ကြည့်သည်။ ကာဗောလစ်အက်ဆစ်ကို ခွဲစိတ်သည့်အခန်းတွင် ခွဲစိတ်သော ကိရိယာတန်ဆာပလာများ၊ စပန်းရေမြှုပ်နှင့် အနာစည်းပတ်တီးများကိုပါ ကာဗောလစ်အက်ဆစ်နှင့်စီရင်ပေးလေသည်။
 
 
လစ်စတာ ကွယ်လွန်ပြီးသည့်နောက်တွင် ခွဲစိတ်ပညာသည် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ပြောင်းလဲ တိုးတက်ခဲ့လေသည်။ အမြောက်အများ ပေါ်လာသော အပုပ်နိုင်ဆေးတို့တွင် မာကျူရစ်ကလို ရိုဒ်၊ မာကျုရိုကရုမ်၊ ဗောရစ်အက်ဆစ်၊ အိုင်အိုဒင်း၊ ဆီးလဗား ဓာတ်ပေါင်းများနှင့် အခြားဩဂဲနစ်ပစ္စည်းများသည် အသုံးအများဆုံး ဖြစ်လေသည်။ ခွဲစိတ်မှုမပြုလုပ်မီ ခွဲစိတ်ရာ၌သုံးမည့် ကိရိယာများကိုလည်းကောင်း၊ ဆရာဝန်နှင့်သူနာပြု ဆရာမများကိုလည်းကောင်း၊ ဗက်တီးရီးယားများ ကင်းစင်အောင် ပြုလုပ် ထားတတ်လာကြလေသည်။ ခွဲစိတ်သည့်အခန်းကိုလည်း ဗက်တီးရီးယားများ မဝင်နိုင်အောင် စီမံထားတတ် လာကြလေသည်။
ထားတတ်လာကြလေသည်။ ခွဲစိတ်သည့်အခန်းကိုလည်း ဗက်တီးရီးယားများ မဝင်နိုင်အောင် စီမံထားတတ် လာကြလေသည်။
 
 
Line ၂၅ ⟶ ၂၃:
== ကိုးကား ==
<references/>
[[Category:ဆေးဝါးများဆေးများ]]