ရှမ်းညီနောင်သုံးဦး: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး →‎အမူထမ်းခြင်း
စာကြောင်း ၉ -
 
== ကျော်စွာမင်းကိုနန်းချခြင်း ==
ကျော်စွာမင်းကြီးသည် မင်းဖြစ်ပြီး မင်းမဖြစ်ခင်က အတိုင်အပင်ရှိခဲ့သော မိဖုရားဘွားစောကို မေ့ထားတော်မူသဖြင့် မိဖုရားမှ နှလုံးတော်နာသဖြင့် မင်းညီနောင်သုံးပါးကို ခေါ်၍ ''သင့်တို့ကို သူကောင်းဖြစ်အောင် ငါကြံမည်၊ သူကောင်းဖြစ်လျှင် ငါ၏ စည်းစိမ်ကို မဖျက်နှင့်ဟု ကတိသစ္စာခံစေလေ၏ '' မင်းညီနောင်သုံးပါး တို့လည်း တစ်စိတ် တစ်ဝမ်း တည်း ဖြစ်ကြလေသည်။ မိဖုရားလည်း မင်းညီနောင်သုံးပါးကို မြင်စိုင်းအရပ်၌ ဂူပုထိုးတို့ကို တည်ထားစီရင်စေလ၏။ ပြီးသော် မင်းကြီးကျော်စွာကို လှည့်လည် ကြွချီ ချင်စိတ်ရှိအောင် လျှောက်တင်လေသည်။ မင်းကြီးလည်း ယုံကြည်တော်မူပြီး လှည့်လည်လေသည်။ မိဖုရားဘွားစောလည်း မှူးမတ်တို့နှင့် တစ်စိတ်တစ်ဝမ်း တည်း ဖြစ်သောကြောင့် မင်းကြီး မြင်စိုင်းသို့ရောက်သော် မင်းညီနောင် သုံးပါးက မင်းကြီးကို ဖမ်း၍ သင်္ကန်းလဲစေပြီး ထိုကျောင်းတွင် အစောင့်အရှောက်နှင့် ထားလေသည်။
 
== နန်းမြို့တည်ကြခြင်း ==
ရှမ်းညီနောင် သုံးပါးလည်း ကျော်စွာမင်းကို နန်းချပြီးသော် မိမိတို့ အပိုင်စားရာမြို့များတွင် မင်းလုပ်ကြလေသည်။ ကျော်စွာကို နန်းချသော် သားတော်စောနစ်က တရုတ်မင်းထံသို့ စစ်ကူတောင်းလေသည်။ တရုတ်မင်းလည်း မင်းရိုးကို ထီးနန်းတင်လေ ဟုဆိုကာ တရုတ်စစ်သူကြီးများကို မှာ၍ စစ်သည် ခြောက်သိန်းဖြင့် ချီစေလေသည်။ တရုတ်တို့ ချီလာသည်မှာ စစ်သည်ဗိုလ်ပါ များပြားလှသဖြင့် မြင်းချေးတစ်ယောက်တစ်လုံး၊မြေတစ်ယောက်တစ်ဆုပ်နှင့် ပစ်သော် မြင်စိုင်းမြို့သည် ပျက်ဖွယ် ရှိသည် ဟု ဆိုစမှတ်ပြုကြသည်။ ရှမ်းညီနောင်တို့လည်း တရုတ်စစ်သူကြီးများကို ပဏ္ဏာကာရသာ ပေးပြီး စစ်မဖြစ်အောင် ကြိုးစားကြလေသည်။ တရုတ်စစ်သူကြီးများလည်း ပဏ္ဏာကာရသာ များကို ယူပြီး တရုတ်ပြည်သို့ ပြန်လေသည်။