သစ်လုပ်ငန်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး Bot: Automated text replacement (-ဥာ +ဉာ, -ဥ် +ဉ်, -ုွ +ွု, -ံွ +ွံ, -ှွ +ွှ, -ံု +ုံ, -စျ +ဈ, -သြ +ဩ, -ဪ +ဪ, -၀ိ +ဝိ, -၀ီ +ဝီ, -၀ု +ဝု, -၀ူ +ဝူ, -၀...
အရေးမကြီးNo edit summary
စာကြောင်း ၁ -
==တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာ==
သစ်ရတနာသစ်ထုတ်လုပ်ငန်း၏ သည်ထိပ်ရင်ဖိုဖွယ်ရာများ၊ ကမ္ဘာ၌ သစ်ထွက်ကောင်းသောနိုင်ငံကြီးများ၊ မြန်မာနိုင်ငံထွက်သစ်အမျိုးမျိုး၊ မြန်မာနိုင်ငံ၏
သစ်ရတနာသစ်ထုတ်လုပ်ငန်း၏
ဒုတိယဝင်ငွေအကောင်းဆုံးလုပ်ငန်း၊ ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်၌ မျက်နှာပန်းလှနေသော မြန်မာ့ကျွန်းသစ်။
သည်ထိပ်ရင်ဖိုဖွယ်ရာများ၊ ကမ္ဘာ၌
သစ်ထွက်ကောင်းသောနိုင်ငံကြီးများ၊
မြန်မာနိုင်ငံထွက်သစ်အမျိုးမျိုး၊ မြန်မာနိုင်ငံ၏
ဒုတိယဝင်ငွေအကောင်းဆုံးလုပ်ငန်း၊ ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်၌
မျက်နှာပန်းလှနေသော မြန်မာ့ကျွန်းသစ်။
==သစ်လုပ်ငန်း==
သစ်တောတွင်းမှ သစ်ပင်ကို ခုတ်လှဲသစ်ထုတ်ခြင်း၊ ထိုနောက်သစ်စက်တွင် သစ်ခွဲခြင်း၊အသုံးချမည့်လူတို့လက်သို့ရောက်အောင် အဆင့်ဆင့်ဖြန့်ဖြူးရောင်းချခြင်း တို့ကို သစ်လုပ်ငန်း ဟုခေါ်သည်။ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်တွင်သစ်တောများကိုအသုံးချသည့်ဒေသမှန်သမျှ သစ်လုပ်ငန်းရှိသည်။ သစ်လုပ်ငန်းသည်ရှေးအစဉ်အဆက်ကပင်
သစ်တောတွင်းမှ သစ်ပင်ကို
လုပ်ကိုင်လာခဲ့ကြသော လုပ်ငန်းကြီးတစ်ရပ်ဖြစ်ပေသည်။ လူတို့၏ နေအိမ်အဆောက်အအုံများ၊သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး ယာဉ်အမျိုးမျိုးစသည်တို့သည် သစ်နှင့်မကင်းကြသဖြင့် သစ်လုပ်ငန်းသည်ခေတ်အမျိုးမျိုးနှင့်စံနစ်အမျိုးမျိုးပြောင်းလဲခဲ့သော်လည်း ကမ္ဘာ၌အဓွန့်ကြာရှည်စွာ တည်တံ့နေမည့်လုပ်ငန်းပေတည်း။
ခုတ်လှဲသစ်ထုတ်ခြင်း၊ ထိုနောက်သစ်စက်တွင်
သစ်ခွဲခြင်း၊အသုံးချမည့်လူတို့လက်သို့ရောက်အောင်အဆင့်ဆင့်
ဖြန့်ဖြူးရောင်းချခြင်းတို့ကိုသစ်လုပ်ငန်း ဟုခေါ် သည်။
ကမ္ဘာအရပ်ရပ်တွင်သစ်တောများကိုအသုံးချသည့်ဒေသမှန်သမျှ
သစ်လုပ်ငန်းရှိသည်။ သစ်လုပ်ငန်းသည်ရှေးအစဉ်အဆက်ကပင်
လုပ်ကိုင်လာခဲ့ကြသော လုပ်ငန်းကြီးတစ်ရပ်ဖြစ်ပေသည်။
လူတို့၏ နေအိမ်အဆောက်အအုံများ၊သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး
ယာဉ်အမျိုးမျိုးစသည်တို့သည် သစ်နှင့်မကင်းကြသဖြင့်
သစ်လုပ်ငန်းသည်ခေတ်အမျိုးမျိုးနှင့်စံနစ်အမျိုးမျိုးပြောင်းလဲ
ခဲ့သော်လည်း ကမ္ဘာ၌အဓွန့်ကြာရှည်စွာ
တည်တံ့နေမည့်လုပ်ငန်းပေတည်း။
 
ကမ္ဘာပေါ်တွင် သစ်တောဧရိယာ ၆ဝရာခိုင်နှုန်း ခန့်သည် အာဖရိကတိုက်၊ အာရှတိုက်၊ လက်တင်အမေရိကတိုက်၊ (တောင်အမေရိကတိုက်)နှင့် ပစိဖိတ်ဒေသတို့၌ တွေ့ရှိရသည်။ သို့သော်ထိုဒေသများမှ စုစုပေါင်း သစ်အထွက်နှုန်းသည် ကမ္ဘာ့သစ်အထွက်၏ ၃ဝ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သာရှိသည်။ ကမ္ဘာ့မြောက်ဘက်လုံးခြမ်း
ကမ္ဘာပေါ်တွင် သစ်တောဧရိယာ ၆ဝရာခိုင်နှုန်း
သမပိုင်းနိုင်ငံများသည် ရဝ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကိုထုတ်လုပ်နိုင်ကြရာ သစ်ထုတ်ရေး၊ သစ်ခွဲရေး၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးတို့၌ အလွန်တိုးတက်သော စက်မှုပစ္စည်းများကိုထိုနိုင်ငံများက တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် အသုံးပြုကြသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ တောင်အမေရိကတိုက်၊ အာဖရိကတိုက်တို့၌
ခန့်သည် အာဖရိကတိုက်၊ အာရှတိုက်၊လက်တင်
လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး အခက်အခဲတို့ကြောင့် သစ်ထုတ်ခြင်းမပြုနိုင်သော သစ်တောကြီးများအများအပြားရှိသည်။ သစ်အထွက်ကောင်း၍ သစ်လုပ် ငန်းကြီးကျယ်သော
အမေရိကတိုက်၊ (တောင်အမေရိကတိုက်)
ကမ္ဘာ့နိုင်ငံကြီးများမှာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုနိုင်ငံ၊ ဆိုဗီယက်ရုရှနိုင်ငံ၊ ကနေဒါ နိုင်ငံနှင့်ဥရောပနိုင်ငံများဖြစ်ကြသော ဖင်းလန်၊ ဆွီဒင်၊ ပြင်သစ်၊ ပိုလန်နှင့်
နှင့်ပစိဖိတ်ဒေသတို့၌ တွေ့ရှိရသည်။ သို့သော်ထိုဒေသများ
ဂျာမနီနိုင်ငံတို့ဖြစ်ကြသည်။ အာရှနိုင်ငံများအနက် ထိုင်းနိုင်ငံ၊ ဂျပန်နိုင်ငံ၊ မလေးရှားပြည်ထောင်စုနိုင်ငံ၊ အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ၊ ဖိလစ် ပိုင်နိုင်ငံတို့သည်လည်း သစ်အထွက်ကောင်းသည်။
မှစုစုပေါင်း သစ်အထွက်နှုန်းသည် ကမ္ဘာ့သစ်အထွက်၏ ၃ဝ
ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံသည်ကျွန်းနှင့် အခြားအဖိုးတန် သစ်မာအများအပြားထွက်ရှိသဖြင့် ကျော်ကြားလေသည်။ အထက်တွင်ဆိုခဲ့သောသစ်လုပ်ငန်း၏အဆင့်သုံးဆင့်
ရာခိုင်နှုန်းခန့်သာရှိသည်။ ကမ္ဘာ့မြောက်ဘက်လုံးခြမ်း
အနက် သစ်ထုတ်ရသည့်အဆင့်သည် အတော်ခက်ခဲသော အလုပ်ဖြစ်သည်။သစ်ပင်ခုတ်လှဲခြင်းကိုသစ်ခုတ်သမားတို့က ဆောင်ရွက်ရသည်မှာ လူတိုင်းအသိပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သစ်တောအတွင်း၌ ကြံ့ခိုင်မြင့်မားသော သစ်ပင်ကြီးများကို ခုတ်လှဲရခြင်း သည်သက်သာလွယ်ကူသော အလုပ်မဟုတ်ချေ။ သစ်ခုတ်သမားများသည် ကြမ်းတမ်းကြံ့ခိုင်၍ ဇွဲသတ္တိရှိသူများဖြစ်ကြရသည်။
သမပိုင်းနိုင်ငံများသည် ရဝ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ကိုထုတ်လုပ်နိုင်ကြ
ရာ သစ်ထုတ်ရေး၊ သစ်ခွဲရေး၊ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးတို့၌
အလွန်တိုးတက်သောစက်မှုပစ္စည်းများကိုထိုနိုင်ငံများက
တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် အသုံးပြုကြသောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။
တောင်အမေရိကတိုက်၊ အာဖရိကတိုက်တို့၌
လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး အခက်အခဲတို့ကြောင့်
သစ်ထုတ်ခြင်းမပြုနိုင်သော သစ်တောကြီးများအများအပြား
ရှိသည်။ သစ်အထွက်ကောင်း၍ သစ်လုပ် ငန်းကြီးကျယ်သော
ကမ္ဘာ့နိုင်ငံကြီးများမှာ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုနိုင်ငံ၊
ဆိုဗီယက်ရုရှနိုင်ငံ၊ ကနေဒါ နိုင်ငံနှင့်ဥရောပနိုင်ငံများဖြစ်ကြ
သော ဖင်းလန်၊ ဆွီဒင်၊ ပြင်သစ်၊ ပိုလန်နှင့်
ဂျာမနီနိုင်ငံတို့ဖြစ်ကြသည်။ အာရှနိုင်ငံများအနက် တုတ်နိုင်ငံ၊
ဂျပန်နိုင်ငံ၊ မလေးရှားပြည်ထောင်စုနိုင်ငံ၊ အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ၊
ဖိလစ် ပိုင်နိုင်ငံတို့သည်လည်း သစ်အထွက်ကောင်းသည်။
ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံသည်ကျွန်းနှင့် အခြားအဖိုးတန်
သစ်မာအများအပြားထွက်ရှိသဖြင့် ကျော်ကြားလေသည်။
အထက်တွင်ဆိုခဲ့သောသစ်လုပ်ငန်း၏အဆင့်သုံးဆင့်
အနက် သစ်ထုတ်ရသည့်အဆင့်သည် အတော်ခက်ခဲသော
အလုပ်ဖြစ်သည်။သစ်ပင်ခုတ်လှဲခြင်းကိုသစ်ခုတ်သမားတို့က
ဆောင်ရွက်ရသည်မှာ လူတိုင်းအသိပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်
သစ်တောအတွင်း၌ ကြံ့ခိုင်မြင့်မားသော သစ်ပင်ကြီးများကို
ခုတ်လှဲရခြင်း သည်သက်သာလွယ်ကူသော အလုပ်မဟုတ်ချေ။
သစ်ခုတ်သမားများသည် ကြမ်းတမ်းကြံ့ခိုင်၍
ဇွဲသတ္တိရှိသူများဖြစ်ကြရသည်။
 
အေးမြသောသမပိုင်းဒေသနိုင်ငံများတွင် သစ်ခုတ်ရသည့်အချိန်ကာလသည် ရာသီဥတုဆိုးဝါးသော ဆောင်းအခါဖြစ်သည်။ ထိုနိုင်ငံများ၌ ဆောင်းရာသီတွင် သစ်ခုတ်လုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်ရသည် အကြောင်းမှာဆောင်းရာသီ၌ မြေပြင်ကိုဆီးနှင်းများဖုံးလွှမ်းနေသဖြင့် ခုတ်လှဲပြီးသောသစ်များကိုတောတွင်းမှ ထုတ်ယူရန်
အေးမြသောသမပိုင်းဒေသနိုင်ငံများတွင်
လွယ်ကူသည်။သစ်လုံးများကိုချောင်းဘေးတွင်စုဆောင်းထား၍ နွေဦး၌ ဆီးနှင်းများအရည်ပျော်ပြီးလျှင် မြစ်ချောင်းများအတွင်းသို့စီးဆင်းသောအခါ
သစ်ခုတ်ရသည့်အချိန်ကာလသည် ရာသီဥတုဆိုးဝါးသော
သစ်လုံးများကိုထိုမြစ်ချောင်းများထဲသို့တွန်းချ၍မျောပါစေခြင်း ဖြင့်သစ်စက်များသို့သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးလွယ်ကူသည်။ ရေခဲအောင်အေးမြလှသည့် ဆောင်းကာလတွင် တောကြီးမျက်မည်းများထဲ၌ သစ်ခုတ်ရသည့်အလုပ်သည် မည်မျှပင်ပန်းခက်ခဲမည်ကို တွေးဆကြည့်ကသိနိုင်ကြပေမည်။ သစ်ခုတ်ရမည့် သစ်တောအတွင်း၌
ဆောင်းအခါဖြစ်သည်။ ထိုနိုင်ငံများ၌
တဲစခန်းများဆောက်လုပ်၍ သစ်ခုတ်သမားများသည် နေ့စဉ်မိမိတို့ဆိုင်ရာအဆိုင်းနှင့် သစ်ခုတ်ထွက်ကြရသည်။ စက်မှုမထွန်းကားမီခေတ်ကကြီးမားသောလွှကြီး များကို
ဆောင်းရာသီတွင်သစ်ခုတ်လုပ်ငန်းကိုဆောင်ရွက်ရသည်
အသုံးပြုကြရာ ထိုလွှကြီးများကို နှစ်ယောက်ဆွဲရသည်။ ခုတ်ကွက်တစ်ခု၏ သင့်လျော်ရာ တစ်နေရာတွင် ခုတ်ပြီးသားသစ်များကို ရွှေ့ပြောင်းသယ်ယူရေးအတွက်
အကြောင်းမှာဆောင်းရာသီ၌
စက်ကြိုးယန္တရားတပ်ဆင်ရန် ကြီးမားကြံ့ခိုင်၍ မြင့်မားသောသစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ကို မဏ္ဍိုင်အဖြစ်ရွေးချယ်ရသည်။ မဏ္ဍိုင်ပင်အဖြစ်ထားမည့် သစ်ပင် ကြီးကိုသစ်ခုတ်သမားတစ်ယောက်တည်းက သစ်ပင်အပေါ်ပိုင်းသို့တက်ကာ ထိပ်ဖျားကိုပိုင်းချရသည်။
မြေပြင်ကိုဆီးနှင်းများဖုံးလွှမ်းနေသဖြင့်
ခုတ်လှဲပြီးသောသစ်များကိုတောတွင်းမှ ထုတ်ယူရန်
လွယ်ကူသည်။သစ်လုံးများကိုချောင်းဘေးတွင်စုဆောင်းထား၍
နွေဦး၌ ဆီးနှင်းများအရည်ပျော်ပြီး
လျှင်မြစ်ချောင်းများအတွင်းသို့စီးဆင်းသောအခါ
သစ်လုံးများကိုထိုမြစ်ချောင်းများထဲသို့တွန်းချ၍မျောပါ စေခြင်း
ဖြင့်သစ်စက်များသို့သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးလွယ်ကူသည်။
ရေခဲအောင်အေးမြလှသည့် ဆောင်းကာလတွင် တောကြီး
မျက်မည်းများထဲ၌ သစ်ခုတ်ရသည့်အလုပ်သည်
မည်မျှပင်ပန်းခက်ခဲမည်ကို တွေးဆကြည့်ကသိနိုင်ကြပေမည်။
သစ်ခုတ်ရမည့် သစ်တောအတွင်း၌
တဲစခန်းများဆောက်လုပ်၍ သစ်ခုတ်သမားများသည်
နေ့စဉ်မိမိတို့ဆိုင်ရာအဆိုင်းနှင့် သစ်ခုတ်ထွက်ကြရသည်။
စက်မှုမထွန်းကားမီခေတ်ကကြီးမားသောလွှကြီး များကို
အသုံးပြုကြရာ ထိုလွှကြီးများကို နှစ်ယောက်ဆွဲရသည်။
ခုတ်ကွက်တစ်ခု၏ သင့်လျော်ရာ တစ်နေရာတွင် ခုတ်ပြီးသား
သစ်များကို ရွှေ့ပြောင်းသယ်ယူရေးအတွက်
စက်ကြိုးယန္တရားတပ်ဆင်ရန် ကြီးမားကြံ့ခိုင်၍
မြင့်မားသောသစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ကို
မဏ္ဍိုင်အဖြစ်ရွေးချယ်ရသည်။ မဏ္ဍိုင်ပင်အဖြစ်ထားမည့်
သစ်ပင် ကြီးကိုသစ်ခုတ်သမားတစ်ယောက်တည်းက
သစ်ပင်အပေါ်ပိုင်းသို့တက်ကာ ထိပ်ဖျားကိုပိုင်းချရသည်။
ယင်းသို့ ထိပ်ဖျားကိုပိုင်းရသည့်အလုပ်သည်
အလွန်အသက်ဘေးအန္တရာယ်နှင့်နီးလှပေသည်။ ထိပ်ဖျားကို
Line ၉၁ ⟶ ၃၃:
ခုတ်ထွင်ရှင်းလင်းရသည်။
ထိုနောက်တွင်သင့်လျော်မည့်အနေသစ်လုံးများရရှိအောင်
ပင်လုံးကိိုပိုင်းပင်လုံးကို ဖြတ် ကြရပြန်သည်။ပိုင်းဖြတ်ကြရပြန်သည်။ ယင်းသည့်နောက်မှ
သစ်လုံးများကို သစ်စက်များရှိရာသို့သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး
စံနစ်အမျိုးမျိုးဖြင့် ပို့ဆောင်ကြလေသည်။
Line ၁၂၉ ⟶ ၇၁:
သည်အတားအဆီးတခုခုနှင့်တွေ့သဖြင့်ကစဉ့်ကရဲဖြစ်သွားခြင်း၊
သစ်လုံးများစုပြုံမောက်တက်ပြီးလျှင်
ထိုးထိုးထောင်ထောငထိုးထိုးထောင်ထောင် ်ဖြစ်ခြင်းများလည်းဖြစ်ခြင်းများလည်း ဖြစ်တတ်သေးသည်။
ယင်းသည့်အခါ သစ်လုံးကိုနေရာတကျ ဖြစ်အောင်
ပြန်၍စီစဉ်ရသည့်အလုပ်သည်လည်း
Line ၁၇၉ ⟶ ၁၂၁:
သစ်စက်များတွင် သစ်လုံးမျာကိုခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရသည်။
သစ်ခွဲရာ၌ ''ဂိုဏ်းလွှ''ဟုခေါ်သော လွှသားအများအပြား
ပါဝင်သည့် လွှစက်ကိုအသုံးများးကြသည်။လွှစက်ကိုအသုံးများကြသည်။ ထိုလွှစက်ဖြင့်
သစ်လုံးကိုစိတ်ဖြာ လိုက်ရာတစ်ချိန်တည်းတွင်
သစ်လုံးတစ်လုံးတည်းမှ သစ်ခွဲသားအများအပြား
Line ၁၈၅ ⟶ ၁၂၇:
အလဟဿဖြစ်သွားသောအစိတ်အပိုင်းဟူ၍မရှိချေ။
ဂ္ဂွဲခြမ်းညံ့ညံ့များ ကိုတန်းပျဉ်များအဖြစ် သုံးနိုင်သည်။
အခေါက်၊ လွှစာနှင့် အခြားအစအနမျာုးကိုအခြားအစအနများကို ထင်းဆိုက်ကြရ
သည်။ သစ်တိုသစ်စများကိုလေလုံသောပေါင်းအိုးများတွင်
အပူဓာတ်ပေးပြီးပေါင်းခံခြင်းအားဖြင့် မက်သဲ
အယ်လကိုဟော၊အက်သဲအယ်လကိုဟော၊ အက်သဲ အယ်လကိုဟော၊ ကတ္တရာတစ်မျိုးနှင့်
မီးသွေးကိုလည်း ရရှိနိုင်လေသည်။
 
Line ၂၉၁ ⟶ ၂၃၃:
တိရစ္ဆာန်အင်အားကိုအသုံးပြုသည်။ အိန္ဒိယတွင်
ကျွဲနွားများကိုအသုံးများ၍၊ ခရီးလမ်းပန်းကြမ်းတမ်းသော
ဒေသများတွင် ဆင်များကိုအသုံးပြုသည်။ ဗင်္ဂလားဒေ့ရှနိုင်ငံဘင်္ဂလားဒေ့ရှနိုင်ငံ
(ယခင်အရှေ့ပါကစ္စတန်) တွင်ပုဂ္ဂလိကသစ်ခုတ်ကွက်များ၌
ဆင်ကိုအသုံးပြု၍ အစိုးရပိုင်သစ်တောများ၌မူ ထရက်တာများ
Line ၃၁၀ ⟶ ၂၅၂:
တန်ထုတ်လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။
 
ပစိဖိတ်ဒေသတွင် 0x100သစတြေးလီးယားနိုင်ငံ၊ဩစတြေးလီးယားနိုင်ငံ၊ နယူးဇီလန်နိုင်ငံနှင့်
ဖီးဂျီးကျွန်းတို့မှလွဲ၍ အခြားဒေသများတွင်
များသောအားဖြင့် သစ်ခုတ် သစ်ထုတ်ရေးတို့ကို
သမားရိုးကျစံနစ်များဖြင့်သာ ဆောင် ရွက်နေဆဲဖြစ်သည်။
ဩစတြေးလီးယားနှင့်နယူးဇီလန်နိုင်ငံတို့ရှိ
0x100သစတြေးလီးယားနှင့်နယူးဇီလန်နိုင်ငံတို့ရှိ
ကြီးကျယ်သောသစ်လုပ်ငန်းများတွင်
ခေတ်မှီစက်ကရိယာပစ္စည်းများကို အသုံးပြုလျက်ရှိကြလေသည်။
Line ၃၄၈ ⟶ ၂၉၀:
ဥရောပနိုင်ငံများသည် မြန်မာ့ကျွန်းတောကြီးများကို
လိုချင်မက်မောလာကြသည်။ ဗြိတိသျှတို့
မြန်မာနိုင်ငံကိ်ုသိမ်းပိုက်ခဲ့မြန်မာနိုင်ငံကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ သည့်အကြောင်းရင်း
တွင်အဖိုးတန်မြန်မာ့သစ်တောကြီးများကို
ပိုင်ဆိုင်လိုမှုသည်လည်း အဓိကအကြောင်း ရင်းတစ်ရပ်အဖြစ်
Line ၃၇၂ ⟶ ၃၁၄:
ရွေးချယ်သတ်မှတ်ပေးခြင်းမပြုဘဲ ကျွန်းပင်များကိုမည်သူမျှ
မခုတ်လှဲရဟူ၍ ခရစ် ၁၈၈၅ခုနှစ်တွင် အမိန့်ထုတ်ပြန်ရသည်။
၁၈၅၆ ခုနှစ်တွင်အိ်န္ဒိယနိုင်ငံခုနှစ်တွင်အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဗြိတိသျှအစိုးရသည်
အိန္ဒိယနှင့်မြန်မာသစ် တောများကိုအုပ်ချုပ်ရန်
ဂျာမန်လူမျိုးသစ်တောပါရဂူ ဒေါက်တာ ဗရန်းဒစ်ကို
Line ၄၂၃ ⟶ ၃၆၅:
အစိုးရသို့ပြန်အပ်လေသည်။ ထိုအခါမှစ၍ သစ်လုပ်ငန်း
ကိုနိုင်ငံတော်သစ်လုပ်ငန်းအဖွဲ့ (မြန်မာနိုင်ငံသစ်လုပ်ငန်းအဖွဲ့)
သည် သစ်ထုတ်ရေး၊ သစ်ခွဲရေး၊ နိုင်ငံ ခြားသို့တင်ပို့ပေးရေးနိုင်ငံခြားသို့တင်ပို့ပေးရေး
စသည်တို့ကို ဦးစီးဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ သို့သော်
နှစ်ရှည်စာချုပ်သစ်တောများမှ
အပဖြစ်သောအချို့သစ်တောများတွင်
အပဖြစ်သောအချိုုူ့သစ်တောများတွင်
ခုတ်ကွက်ငယ်များပိုင်းခြားပြီးလျှင်
တိုင်းရင်းသားသစ်ကုန်သည်များ သို့ တင်ဒါစံနစ်ဖြင့်
Line ၄၄၄ ⟶ ၃၈၆:
(၂)ဧရာဝတီတိုင်း၊ (၃)ချင်းတွင်းတိုင်းနှင့် (၄)
မန္တလေးတိုင်းတို့ဖြစ်ကြပြီးလျှင် ဌာနချုပ်ကိုရန်ကုန်မြို့၌
ထားရှိလေသည်။ ထိုပြင် သစ်ခွဲရေး၊သစ်ဖြန့်ချိရောင်းဝယ်ရေးသစ်ခွဲရေး၊ သစ်ဖြန့်ချိရောင်းဝယ်ရေး
စသော လုပ်ငန်းအလိုက်ဆောင်ရွက်ရွက် ရသည့်
ဌာနစိတ်များလည်းရှိပေသေးသည်။
Line ၄၇၅ ⟶ ၄၁၇:
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မတိုင်မီက သစ်လုပ်ငန်းတွင်ဆင်အကောင်ရေ
၆ဝဝဝ ကျော်ကိုအသုံးပြုခဲ့ရာ စစ်ပြီးခေတ်တွင် စစ်ဒဏ်၊
ပြည်တွင်းသောင်းကျန်းမှှုုဒဏ်တို့ကြောင့်ပြည်တွင်းသောင်းကျန်းမှု ဒဏ်တို့ကြောင့် ဆင်ကောင်ရေ
၂ဝဝဝခန့်ပင် မပြည့်တော့ချေ။ သို့ဖြစ်၍ သစ်လုပ်ငန်းအဖွဲ့
သည်စစ်ပြီးခေတ်နောက်ပိုင်းတွင် သင့်လျော်သည့်နေရာများ
Line ၄၈၃ ⟶ ၄၂၅:
ဆင်များကိုမသုံး၍မဖြစ်ပေ။
 
သစ်မာမျိုးတို့သည် ရေတွင်မပေါ်သောကြောင့်
သစ်မာမျိုးတို့သည်ရေတွင်မပေါ်သောကြောင့်
အခြားပေါ့သောသစ်များနှင့် တွဲ၍ဖြစ်စေ၊ ဝါးများ
အခြားပေါ့သောသစ်များနှင့်တွဲ၍ဖြစ်စေ၊ ဝါးများ
နှင့်တွဲ၍ဖြစ်စေ၊ ဖောင်ဖွဲ့ပြီးလျှင်မျှောချရသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ
လှေများတစ်ဖက်တစ်ချက်တွင်တွဲ၍လည်း သယ်ယူကြရ
Line ၄၉၄ ⟶ ၄၃၆:
သစ်စက်များသိုအရောက်သယ်ယူရေးသည် အလွန်အချိန်ကြာ
သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ခုနစ်နှစ် ရှစ်နှစ်ခန့်ပင်ကြာသည်။
ကျွန်းသစ်များထုတ်ယူရေးသည် ခုတ်ပြီး သည်မှခုတ်ပြီးသည်မှ
သစ်စက်သို့ရောက်သည်အထိ အချိန်ကြာမြင့်ခြင်း၊
ပို့ဆောင်ရေးခက်ခဲခြင်း၊ ကျွန်းပင်များက လည်း
Line ၅၃၇ ⟶ ၄၇၉:
နိုင်ငံခြားသို့အများဆုံးတင်ပို့ရသော သစ်မာမျိုးမှာ
ကျွန်းသစ်ဖြစ်သည်။ အောက်မြန်မာနိုင်ငံကို အင်္ဂလိပ်တို့က
သိမ်းယူပြီးစ ၁၈၅၆·၅ရ၁၈၅၆−၅ရ ခုနှစ်ကပင်
ကျွန်းသစ်တန်ချိန် ခြောက်သောင်းကျော်တင်ပို့ခဲ့သည်။
ထိုအခါမှစ၍ မြန်မာကျွန်းသစ်များကို တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ်
တိုးတက်တင်ပို့နိုင်ခဲ့ရာ ၁၉၃၉·၄ဝ၁၉၃၉−၄ဝ ပြည့်နှစ်အတွင်း
အများဆုံးတင်ပို့နိုင်ခဲ့၍ တန်ချိန်အားဖြင့်၂ ့၃.၃
သိန်းကျော်ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က မြန်မာကျွန်းသစ်များကို
အိန္ဒိယကအများဆုံးဝယ်ယူ၍ ဥရောပနိုင်ငံများ က
Line ၅၆၅ ⟶ ၅၀၇:
စစ်ပြီးခေတ်တွင် ၁၉၄၅ ခုနှစ်မှ ၁၉၄၈
ခုနှစ်အထိနှစ်များအတွင်းသစ်လုပ်ငန်းကို
ကျနသေ ချာစွာလုပ်ကိုင်နိုင်ခြင်းမရှိသော်လည်း ၁၉၄၅·၄၆၁၉၄၅−၄၆
ခုနှစ်မှစ၍ သစ်များကိုနိုင်ငံခြားသို့တင်ပို့နိုင်စပြုခဲ့သည်။
ငါးနှစ်အတွင်းစစ်ကာလမတိုင်မီ စံချိန်အတိုင်း
Line ၅၇၅ ⟶ ၅၁၇:
ထက်ဝက်မကလျော့နည်းသွား၍ လုပ်ငန်းနှောင့်နှေးခြင်း၊
သစ်ခိုးမှုများ အဆမတန်များပြားခြင်းတို့ကြောင့်လည်းဖြစ်သည်။
မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ၁၉၄ရ·၄၈၁၉၄ရ−၄၈ တွင်တန်ချိန်တစ်သိန်း
ကျော်နိုင်ငံခြားသို့တင်ပို့လာနိုင်သည်အထိ
လုပ်ငန်းအရှိန်ကောင်းလာဆဲတွင် ၁၉၄၈-၄၉ခုနှစ်မှအစပြု၍
ပြည်တွင်းသောင်းကျန်းမှုများဒဏ်ကြောင့်
ပြန်၍အားလျော့သွားပြန်သည်။ သို့သော် ၁၉၅၅·၅၆၁၉၅၅−၅၆ ခုနှစ်တွင်
တန်ချိန် ရှစ်သောင်းကျော်အထိတိုးတက်တင်ပို့နိုင်ခဲ့၍
ထိုနောက်နှစ်များတွင်လည်း သစ်များကို ပိုမိုထုတ်လုပ်နိုင်
ပြီးလျှင် နိုင်ငံခြားသို့လည်းတိုးတက်တင်ပို့နိုင်ခဲ့သည်။
မြန်မာနိုင်ငံသစ်ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့၏ရည်မှန်းချက်မှာ
ြဲမန်မာနိုင်ငံသစ်ထုတ် လုပ်ရေး အဖွဲ၏ရည်မှန်းချက်မှာ
ကျွန်းသစ်ကိုတစ်နှစ်လျှင် တန်ချိန် လေးသိန်းခွဲ
ထုတ်လုပ်ရန်ဖြစ်လေသည်။
Line ၆၀၃ ⟶ ၅၄၅:
ပြည်တွင်းသုံးရန်အတွက်ပင် မလုံလောက်ချေ။
အရှေ့အိန္ဒိယကျွန်းစုမှ ကျွန်းသစ်များသည်လည်း
သဘာဝပေါက်အပင်များမဟုတ်ဘဲ စိ်ုက်ပျိုးယူရသောစိုက်ပျိုးယူရသော
ကျွန်းပင်များဖြစ်၍ မြန်မာ့ကျွန်းသစ်အဆင့်အတန်း
ကိုမမီသေးချေ။ အရှည်မျှော်ကိုးသောစီးပွားရေး
Line ၆၃၆ ⟶ ၅၇၈:
အရှေ့နိုင်ငံများကအသုံးများလေသည်။
 
မြန်မာကျွန်းသစ်များကမ္ဘာ့ဈေးကွက်၌မျက်နှာပန်းလှရခြင်း အကြောင်းရင်းသည်ကား မြန်မာသစ်တောများကို စည်းကမ်းတကျ ထိန်းသိမ်းခဲ့၍ စည်းကမ်းတကျ
သစ်ထုတ်ရေးကိုဆောင်ရွက်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။ စင်စစ်သော်ကား မြန်မာ့ကျွန်းပင်များသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရွှေပင်ငွေပင်များဟု ဆိုရ မည်သာဖြစ်လေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၃)</ref>
အကြောင်းရင်းသည်ကား မြန်မာသစ်တောများကို
စည်းကမ်းတကျ ထိန်းသိမ်းခဲ့၍ စည်းကမ်းတကျ
သစ်ထုတ်ရေးကိုဆောင်ရွက်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်ပေသည်။
စင်စစ်သော်ကား မြန်မာ့ကျွန်းပင်များသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏
ရွှေပင်ငွေပင်များဟု ဆိုရ မည်သာဖြစ်လေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁၃)</ref>
 
== ကိုးကား ==