ပင်းယခေတ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

No edit summary
စာတွဲများ: မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် app တည်းဖြတ်
No edit summary
စာတွဲများ: မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် app တည်းဖြတ်
စာကြောင်း ၆၄ -
 
== [[စစ်ကိုင်းမြို့|စစ်ကိုင်း]] ခွဲထွက်ခြင်း (၁၃၁၅) ==
Thihathu (သီဟသူ) ဘုရင်၏ သားတော်အကြီးဆုံးဖြစ်သောသားတော်အကြီးဆုံးဖြစ် သော ၁၅ နှစ် အသက် အရွယ်ရှိ Sawyun (စောယွန်း) သည် သူ့အား ကျော်လွန်၍သူ့အားကျော်လွန်၍ ရာထူးတိုးမြှင့်ပေးခြင်းကို လိုလိုလားလားမရှိခဲ့ပေ။ တောတွင်း နေထိုင်သောတောတွင်းနေထိုင်သော ရဟန်းတော်များ၏ အားပေးမှုဖြင့် [[ဧရာဝတီမြစ်]] အနောက်ဘက်ကမ်းရှိ ပင်းယကို တိုက် ရိုက်ဖြတ်ကူးကာတိုက်ရိုက်ဖြတ်ကူးကာ သူ၏နောက်လိုက်နောက်ပါများ နှင့်အတူ (စစ်ကိုင်း) သို့ ထွက်ခွာခဲ့သည်။ Sawyun (စောယွန်း) မင်းသားသည် မည်သည့်အခါကမျှ တရားဝင် ပုန်ကန်ခဲ့ခြင်းမရှိပဲ သူ၏ဖခင်အပေါ်တွင် သစ္စာရှိသယောင် အမည်ခံအဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူ၏ ညီအစ်ကိုများနှင့်သော်မှ ထီးနန်းစည်းစိမ်ကို မျှဝေ မခံစားလိုသော Thihathu (သီဟသူ) သည် Sawyun (စောယွန်း) အား သူ၏ ဖုံးကွယ်ထားသော ပုန်သူ၏ဖုံးကွယ်ထားသော ကန်ထကြွမှုအတွက်ပုန်ကန်ထကြွမှုအတွက် ထူးခြားစွာဖြင့် အပြစ်ပေးခဲ့ခြင်း (ပေးနိုင်ခဲ့ခြင်း) မရှိပါ။Thihathu (သီဟသူ) အငယ်သည် ဤအရာကို သည်းခံနိုင်ခြင်းမရှိသည်မှာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ မည်သို့ပင် ဖြစ်စေ ၁၃၂၄ ခုနှစ် Thihathu (သီဟသူ) နတ်ရွာစံပြီးနောက်တွင် မင်းနေပြည်တော်နှစ်ခုသည် တရားဝင် နှစ်ခြမ်းကွဲ သွားပြီး ပင်းယသည် ဧရာဝတီမြစ် အရှေ ့ဘက်ပိုင်းအရှေ့ဘက်ပိုင်း ရှိ မြန်မာပြည် အလယ်ပိုင်း နှင့် စစ်ကိုင်းသည် အနောက်ဘက်ခြမ်းတစ်ဝက်ကို ထိန်းချုပ်ခဲ့သည်။
 
== အလယ်ပိုင်း နှစ်များ ==