မဏိပူရပြည်နယ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

မဏိပူရပြည်နယ်သည် [[အိန္ဒိယနိုင်ငံ]] အရှေ့မြောက်ပိုင်းတွင် ရှိသော ပြည်နယ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ မဏိပူရဆိုသော အဓိပ္ပာယ်မှာ ရတနာမြေဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ မဏိပူရပြည်နယ်၏ မြို့တော်မှာ [[အင်ဖာမြို့]] ဖြစ်သည်။ မြောက်ဘက်တွင် [[နာဂလန်းပြည်နယ်]]၊ တောင်ဘက်တွင် [[မီဇိုရမ်ပြည်နယ်]]နှင့် အနောက်ဘက်တွင် [[အာသံပြည်နယ်]]တို့က ဝန်းရံထားသည်။ အရှေ့ဘက်တွင် မြန်မာနိုင်ငံနှင့်[[မြန်မာနိုင်ငံ]]နှင့် နယ်ခြားနယ်နိမိတ် ရှိသည်။ ဧရိယာ စတုရန်းမိုင်ပေါင်း ၈,၆၂၈ မိုင် (၂၂,၃၄၇ စတုရန်း ကီလိုမီတာ) ရှိသည်။

မြို့တော်သည် အင်ဖာမြို့သည် ချင်းတွင်းမြစ်၏[[ချင်းတွင်းမြစ်]]၏ လက်တက်ဖြစ်သော မြစ်သာမြစ်အတွင်း[[မြစ်သာမြစ်]]အတွင်း စီးဝင်သော မဏိပူရမြစ်ဝှမ်းတွင်[[မဏိပူရမြစ်]]ဝှမ်းတွင် တည်ရှိလျက် မန္တလေးမြို့၏[[မန္တလေးမြို့]]၏ မြောက်ဘက် အနောက်ယွန်းယွန်း မိုင် ၂၅ဝ အကွာတွင် တည်ရှိသည်။

မဏိပူရနယ်သည် တောင်ထူထပ်သော ဒေသ၏အလယ် ကျယ်ပြန့်သောချိုင့်ဝှမ်းတွင် တည်ရှိသည်။ ယင်းနယ်၏ များသောအပိုင်းမှာ တောကြီးမျက်မည်းဖြစ်လျှက်၊ ဆင်၊[[ဆင်]]၊ ကြံ့၊[[ကြံ့]]၊ ကျား၊[[ကျား]]၊ ကျားသစ်၊[[ကျားသစ်]]၊ ဝက်ဝံ၊[[ဝက်ဝံ]]၊ သမင်၊[[သမင်]]၊ ပြောင်များ[[ပြောင်]]များ ကျက်စားသည်။ မဏိပူရနယ်ရှိ အချို့တောင်များသည် ပေ ၁ဝ ဝဝဝ ကျော်မြင့်သော်လည်း အများအားဖြင့် ပေ ၅ ဝဝဝ၊ ၆ ဝဝဝ အမြင့်ရှိကြသည်။ ချိုင့်ဝှမ်းသည်[[ချိုင့်ဝှမ်း]]သည် စတုရန်းမိုင် ၇ဝဝ ကျယ်၍ ပင်လယ်ပြင်ထက် ပေ၂ ၆ဝဝ မြင့်သည်။ တောင်ပေါ်ဒေသတွင် နေထိုင်သူများသည် နယ်ရှိ လူဦးရေ၏ ၃ပုံ ၁ပုံရှိ၍ လူမျိုးအုပ်စု ခွဲပေါင်း ၄ဝ မျှပါဝင်သည်။ ယင်းတို့အနက် အုပ်စုကြီး ၂ စုမှာ နာဂနှင့်[[နာဂ]]နှင့် ကုကီလူမျိုးများဖြစ်သည်။[[ကုကီလူမျိုး]]များဖြစ်သည်။

မြို့တော် ဖြစ်သော အင်ဖာမြို့အနီး တစ်ဝိုက်တွင် နေထိုင်သူတို့မှာ အများအားဖြင့် မေထေး (မဏိပူရီ) လူမျိုးများဖြစ်သည်။ မဏိပူရနယ်တွင် ပြောဆိုကြသော ဘာသာစကား အများအပြား ရှိသော်လည်း မဏိပူရီ (ကသည်း) နှင့် အင်္ဂလိပ်စကားတို့မှာ ရုံးသုံးဘာသာစကားများ ဖြစ်ကြသည်။ မဏိပူရတွင် နေထိုင်သော လူဦးရေမှာ ၁၉၅၉ ခုနှစ်တွင် ခန့်မှန်းခြေ ၅၇၇ ၆၃၅ ယောက်ဖြစ်၏။ များသောအားဖြင့် ဟိန္ဒူ၊[[ဟိန္ဒူ]]၊ မွတ်စလင်၊[[မွတ်စလင်]]၊ ခရစ်ယာန်နှင့်[[ခရစ်ယာန်]]နှင့် ဗုဒ္ဓအယူ ဝါဒီများ ဖြစ်ကြ၏။

မဏိပူရနယ်တွင် စပါးသည်[[စပါး]]သည် အဓိက စိုက်ပျိုးသော ကောက်နှံဖြစ်၏။ ဆန်အသင့်အတင့်ကို နယ်အပြင်သို့ထုတ်ရောင်းသည်။ သစ်တောထွက် ပစ္စည်းများသည်လည်း အရေးပါသော ထုတ်ကုန်ဖြစ်သည်။ လက်ရက်ကန်း လုပ်ငန်းသည် နာမည်ရသော လုပ်ငန်းဖြစ်၏။ အလုပ်အကိုင်များတွင် အမျိုးသမီးများ ဦးစီးလုပ်ကိုင်သည်က များ၏။ မဏိပူရတွင် ထင်ရှားသော မြင်းတစ်မျိုး ပေါက်ဖွား၍ ယင်းတို့ကို အမျိုးသား ကစားပွဲ တစ်ခုဖြစ်သော ပိုလိုကစားပွဲများတွင် အသုံးပြုသည်။ ယခုအခါတွင် မဏိပူရနယ်၌ လုပ်ငန်းများ တိုးတက်အောင် အစိုးရက စီမံ စိုင်းပြင်းလျက် ရှိပေသည်။

မဏိပူရနယ်သည် ရှေးအခါက တိုင်းရင်းမဟာရာဇာစော်ဘွား အုပ်ချုပ်ခံနယ်ဖြစ်၏။ အတွင်းကျ၍ မထင်ရှားသော ချိုင့်ဝှမ်းတွင် တည်ရှိသဖြင့် အခြားနိုင်ငံများနှင့် အဆက်အစပ် မရှိသော်လည်း မြန်မာနိုင်ငံနှင့် ကပ်လျက်ရှိသောကြောင့် မြန်မာ့သမိုင်းတွင် [[ဘုရင့်နောင်]] လက်ထက်မှစ၍ ဖော်ပြပါရှိသည်ကို တွေ့ရ၏။ သက္ကရာဇ် ၉၂၁ ခု၊ ဘုရင့်နောင် လက်ထက်တွင် ကလေးမင်းခင်း နယ်ပယ်များကို ကသည်းစော်ဘွားက ထိပါး လာသောကြောင့် ရဲမက်တော်တို့ချီတက်ကြရသည်။ ကသည်းစော်ဘွားက သစ္စာတော်ခံ၍ သမီးကိုဆက်သည်။ ဤသို့ဖြင့် ဘုရင့်နောင်လက်ထက်တွင်လက်ဆောင်ပဏ္ဏာများ ဆက်သလာသော်လည်း ကုန်းဘောင်ခေတ်အလျင် မြန်မာနိုင်ငံ ကစဉ့်ကစဉ့်ကလျားဖြစ်နေချိန်များတွင် ကသည်းတို့သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင်းသို့ဝင်ရောက်ကာ သောင်းကျန်းဖျက်ဆီး၏။ သို့ထိပါးတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်ကို တုံ့ပြန်သောအားဖြင့် ကုန်းဘောင်ခေတ် ခရစ် ၁၇၅၈ ခုနှစ် အလောင်း ဘုရားလက်ထက်၊[[အလောင်းဘုရား]]လက်ထက်၊ ၁၇၆၄ ခုနှစ် ကုန်းဘောင်ဆင်ဖြူရှင်မင်းတရားလက်ထက်၊ကုန်းဘောင်[[ဆင်ဖြူရှင်မင်း]]တရားလက်ထက်၊ ၁၈၁၉ ခုနှစ် ဘကြီးတော်ဘုရားလက်ထက်တို့တွင်[[ဘကြီးတော်ဘုရား]] လက်ထက်တို့တွင် မြန်မာတို့က မဏိပူရ ကသည်းပြည်ကို အောင်မြင်သိမ်းပိုက်ခဲ့၏။ ဘကြီးတော်ဘုရား လက်ထက်တွင် မဏိပူရ၊ ကသည်းစော်ဘွား မဟာရှိန်ရာဇာသည် လက်ဆောင်ပဏ္ဏာ အဆက်အသ မရောက်သဖြင့် ၁၈၁၉ ခုနှစ်တွင် ညီတော် ဒွါရဝတီမင်းသား သတိုးမင်းရဲကျော်ထင်ကို ဗိုလ်ချုပ်ခန့်အပ်တော်မူ၍ တပ်များ ချီတက်သိမ်းယူစေရာ မဏိပူရ တစ်မြို့လုံးကိုရ၍ အစောင့်တပ်များ ထားခဲ့ပြီးလျှင် ပြန်လာကြသည်။ ထိုမဏိပူရ ချီတပ်တွင် အလုံးမြို့ဝန်မင်းကြီး မဟာဗန္ဓုလမှာ[[မဟာဗန္ဓုလ]]မှာ လက်ဝဲကြောင်းစစ်ကဲ၊ မင်းကြီးမင်းခေါင်ကျော်မှာ လက်ယာကြောင်း စစ်ကဲအဖြစ်ဖြင့် လိုက်ပါထမ်းရွက်ကြသည်။

ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်ကြီးအတွင်းဖြစ်သော[[ဒုတိယကမ္ဘာစစ်]]ကြီးအတွင်းဖြစ်သော ၁၉၄၄ ခုနှစ်က မဏိပူရနယ်အတွင်းသို့ မြန်မာပြည်၌ တပ်စွဲလျက်ရှိသော ဂျပန်တပ်များက[[ဂျပန်]]တပ်များက ဝင်ရောက်တိုက်ခိုက် ကာ အင်ဖာမြို့တော်ကိုပင် ထိုနှစ် မတ်လမှ ဇွန်လအထိ ဝိုင်းရံထားခဲ့သော်လည်း ဗြိတိသျှနှင့် အိန္ဒိယတပ်များက တွန်းလှန်လိုက်၏။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေး ရရှိသောအခါ မဏိပူရနယ်သည် အာသံနှင့် မဆိုင်တော့ဘဲ သီးခြားနယ် ဖြစ်လာသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၈)</ref>