ဂရိဘာသာနှင့်စာပေ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီး Reverted 1 edit by 74.50.213.210 (talk) to last revision by Octahedron80. (TW) စာတွဲ: နောက်ပြန် ပြန်ပြင်ခြင်း |
→ဂရိစာပေ: စာသားပြင်ဆင် စာတွဲများ: မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် ဝက်ဘ် တည်းဖြတ် |
||
စာကြောင်း ၈၀ -
နန ရေးသားထားသည့် စာပေဟူ၍ မရှိခဲ့သေးချေ။ ဂရိလူမျိုး
တို့သည် လွတ်လပ်သော လူမျိုးအဖြစ်ဖြင့် အေးချမ်းသာယာ
သောဒေသတွင် နေထိုင်ခဲ့ကြ၍ ထက်မြက်သော
ပြည့်စုံသူများဖြစ်သည်။ စိတ်ကူးကောင်းမွန်ကြသည်။ထို့ကြောင့်
သူတို့၏ စိတ်အာရုံထဲတွင် ပေါ်ပေါက်ခဲ့သမျှကို
အဖြစ် နှုတ်တိုက် ဖွဲ့နွဲ့သီကုံးနိုင်ကြသည်။ ထိုသည်မှတစ်ဆင့်
တဖြည်းဖြည်း ကဗျာကို စာပေအနေနှင့် ရေးသားစီကုံးသည့်
အခြေအနေသို့ ရောက်ခဲ့ကြသည်။ ဂရိတို့ ရေးသားပြုစုခဲ့သည့်
ပုံပြင်များ၊
ထက် အဆင့်အတန်း သာလွန်သော စာပေမျိုး ကမ္ဘာတွင် ရှာမှ
ရှားလှ၏။ စာပေအမျိုးအစားမှာလည်း အမျိုးစုံဖြစ်၏။ ဖွဲ့နွဲ့
စာကြောင်း ၁၀၁ -
၆ ရာစုနှစ်အထိ ထွန်းကားခဲဲ့သည်။ ထိုခေတ်တွင် ထင်ရှားခဲ့
သော ကဗျာစာဆိုရှင်ကြီး ၂ ဦးမှာ ဟိုးမားနှင့် ဟီးဆိယော့
တို့ ဖြစ်ကြ၏။ ဂရိစာပေသည် နှုတ်ဖြင့် သီဆိုရသော
များမှ စတင်ခဲ့၏။
နှင့် စွန့်စားသူတို့၏ အကြောင်းကို စပ်ဆိုထားသော
များဖြစ်၍ စားပွဲသောက်ပွဲ၊
ရ၏။
'အော့ဒိဆီ'နှင့် 'အစ်လယက်'အမည်ရှိ
ကျော်ကြီး ဟိုးမား ဖြစ်၏။
စာကြောင်း ၁၅၆ -
ပြဇာတ်များမှာ အေသင်မြို့တော်တွင် နွေဦးရာသီ၌
ဒိုင်အိုနိုင်းဆပ်နတ်မင်းအား ပူဇော်ပသပွဲများ ကျင်းပခဲ့ရာမှ
စတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ ထိုပွဲတော်တွင်
ထားသူစုသည် ယိမ်းသားများပမာ သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို သံပြိုင်
သီဆိုပြီးနောက် နတ်မင်း၏နတ်စင်ကို ပတ်လည်ဝိုင်း၍ ကကြရ
စာကြောင်း ၁၆၃ -
ထို့နောက် တွင်မူ ဂရိတို့၏
လင်္ကာရွတ်သည့်နေရာတွင် လင်္ကာမရွတ်စေဘဲ စကားပြော
စေခြင်းဖြင့် ပြုပြင်ပေးကာ ဂရိအလွမ်းပြဇာတ်ကို စတင်
စာကြောင်း ၁၈၅ -
လေအောင် လွမ်းခန်းဖော်၍ အတော်အသင့် လွမ်းစေပြီးလျှင်
စိတ်လက်ပေါ့ပါးသက်သာရာရစေသော တေးကဗျာသီဆိုသည့်
အခန်းမျိုးကို ရှိတ်စပီးယား၏ ပြဇာတ်များကဲ့သို့
ထည့်ပေးလေသည်။
စာကြောင်း ၁၉၇ -
အိမ် ဖွဲ့ကာ ကပြကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဂရိတို့သည် အကြမ်း
အတမ်းပြုရသည့်အခန်း၊ သေကြေပျက်စီးသည့် အခန်းမျိုးကို
ပြသခြင်းမပြုဘဲ
ပရိသတ်အား သိရှိစေသည်။
စာကြောင်း ၂၀၃ -
ပေါက်ခဲ့၍ ယင်းတို့သည်လည်း စက်တင်ဘာလ ကောက်သိမ်း
ပွဲတွင် ဆိုင်ရာနတ်မင်းအား ပူဇော်ပွဲမှ စတင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။
ကြသည့် စကားများသည်၎င်း၊ စိတ်လက်ပေါ့ပါး ပျော်ရွှင်ဖွယ်
ရာများသာ ဖြစ်၏။ ထင်ရှားသော အသောပြဇာတ်ရေး ပုဂ္ဂိုလ်
စာကြောင်း ၂၅၄ -
ပလေတိုသည် စကားပြေအရေအအသားတွင် အကျော်
အမော်ဖြစ်သော
သည် စုံတွဲ အပြန်အလှန် စကားပြောဆိုပုံမျိုးကို ရေးသားလေ့
ရှိသည်။ သူ့ဆရာ ယထာဘူတ ကဝိကြီးတစ်ဆူဖြစ်သော ဆိုက
စာကြောင်း ၂၇၉ -
တော့ချေ။ အယ်လက်ဇန္ဒာ-သ-ဂရိတ်ဘုရင်မင်းမြတ်၏စွမ်းရည်
ကြောင့် ဂရိလက်နက်နိုင်ငံတော်ကြီးမှာ ကျယ်ပြန့်ခဲ့ရာ ဂရိယဉ်
ကျေးမှုမှာ
ထိုခေတ်၌ ခေတ်တခေတ်ဟု တွင်လောက်အောင် လျှမ်းလျှမ်း
တောက် ကောင်းမွန်လှသော စာပေမျိုးကား မပေါ်ပေါက်ခဲ့ပေ။
စာကြောင်း ၃၁၉ -
ထွန်းကားရာ မြို့တော်ကြီးဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုခေတ်က စာပေဘက်
တွင် ကျမ်းပေါင်းမြောက်မြားစွာ ထွက်ခဲ့သော်လည်း ဘာသာ
ရေး၊ နိုင်ငံသမိုင်းဆိုင်ရာ စာပေများသာဖြစ်၍
ဖြင့် ပြုစုသည့် စာပေမျိုး မပေါ်ထွက်ခဲ့ပေ။
|