တရုတ်စာသား: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

No edit summary
No edit summary
စာကြောင်း ၁၃ -
တရုတ်စာသည် အရုပ်စာဆိုသည့်အတိုင်း ဝေါဟာရတစ်ခုစီအတွက် စာလုံး တစ်လုံးနှုန်းဖြင့် ဖော်ပြရလေ့ရှိရာ အသံထွက်များမှာလည်း များမြောင်လှသည်။ သို့ရာတွင် မည်မျှပင် အသံထွက်ကွဲပြားစေကာမူ နှောင်းလူတို့က စံပြအသံထွက် ဖြစ်စေရန် ဖင်းယင်းဟူသော စံနစ်ကို တီထွင်လိုက်ပြီးလျှင် ယင်းစံနစ်အတိုင်း ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် သုံးစွဲ၍ အသံထွက်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် စည်းသားကိုက်လာရာ လက်ရှိ နိုင်ငံတကာ ဘာသာစကား ကျောင်းများ၌ အခြေခံမှ စတင်ရာတွင် အသုံးပြုလျက် ရှိလေပြီ။
 
=== ဗျည်းများ ===
{| class="wikitable"
|+
!b
!p
!m
!f
|-
|ပေါ
|ဖော
|မော
|ဖှော
|-
|d
|t
|n
|l
|-
|တဲ
|ထဲ
|နဲ
|လဲ
|-
|g
|k
|h
|
|-
|ကဲ
|ခဲ
|ဟဲ
|
|-
|j
|q
|x
|
|-
|ကျီး
|ချီး
|ရှီး
|
|-
|zh
|ch
|sh
|r
|-
|ကျူည်း
|ချူည်း
|ဆူည်း
|ရုည်း
|-
|z
|c
|s
|
|-
|ကျုည်း
|ချုည်း
|စူည်း
|
|-
|y
|w
|
|
|-
|ယီး
|ဝူး
|
|
|}
ဘာသာစကားတခုနှင့် တခု အသံထပ်တူညီမျှစွာ ဖလှယ်နိုင်သည်ဟု ဆိုလျှင် ယုံတမ်းစကားသဖွယ် ဖြစ်နေပေလိမ့်မည်။ တရုတ်အသံထွက်ကို မြန်မာဘာသာဖြင့် အသံဖလှယ်ရာတွင် ဖော်ပြပါဇယားတွင် မြင်နိုင်သည့်အတိုင်း အသံဖလှယ်ရ ခက်ခဲလှပေသည်။ ကွာခြားချက်များကို တစ်ချက်စီ ပြန်လည် ရှင်းပြ၍ ရွတ်ပြသည်ကို အကြိမ်ကြိမ် အထပ်ထပ် နားထောင် လေ့ကျင့်မှသာလျှင် အမှန် ရမည်ဟု ယုံကြည်ရသည်။ p(ဖော)နှင့် f(ဖှော)ကို ရွတ်ဆိုရာတွင် p သည် ရိုးရိုး ရွတ်နေကျ ဖဦးထုပ်သံ ဖောဟု ရှည်ရှည် ဆွဲဆိုရပြီးလျှင် f မှာ အပေါ်သွားက အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး လေထွက်ချိန်တွင် ဖှောဟု ရှည်ရှည်ဆွဲဆိုလိုက်လျှင် အသံထွက် ကွဲပြားသည် ဖြစ်တော့သည်။ zh, ch, sh, r အသံများ ဆိုရာတွင် h သံပါနေသည်ကို တွေ့မည်ဖြစ်ပြီး လျှာလိပ်ဆိုရန် ကိုယ်စားပြုပြီး လေထွက်ရမည်။ z, c, s တို့မှာမူ h မပါသည် ဖြစ်၍ လျှာပြား၍ အသံထွက်ရမည် ဖြစ်သည်။ zh, ch, sh, r, z, c, s ၎င်းတို့ကို ရွတ်ဖတ်ရာ၌ ထားရှိရမည့် ပါးစပ်ပုံစံမှာ သွားနှစ်တန်းကို စေ့၍ လျှာကို သွားနောက်၌ တေ့ထားကာ သက်ဆိုင်ရာ အသံများကို ထွက်လိုက်ရမည် ဖြစ်သည်။
 
=== သရများ ===
<br />
[[zh-yue:漢字]]