ဗသိန်းတင်၊ သခင်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-မျိုးအောင်၊ ဗိုလ်မှူးကြီး (ဟောင်း) +မျိုးအောင် (ဗိုလ်မှူးကြီး)) |
အရေးမကြီး →ငယ်ဘဝ |
||
စာကြောင်း ၂ -
{{cleanup}}
[[File:သခင်ဗသိန်းတင်.jpeg|thumb|သခင်ဗသိန်းတင်]]
မာတိကာ
၁ငယ်ဘဝ
== နိုင်ငံရေး ==▼
၂နိုင်ငံရေး
၃ဘဝနိဂုံး
၄ဓာတ်ပုံများ
၅ကိုးကား
၁၉၄၆ ခုနှစ် ဇွန်လတွင် ဗဟိုကော်မတီအစည်းအဝေးတွင် သခင်သန်းထွန်းကို ပါတီအထွေထွေအတွင်းရေးမှူးအဖြစ် တင်မြှောက်၍ သခင် သိန်းဖေကို ဖဆပလတို့ပို့ရာတွင် သခင်ဗသိန်းတင်သည် တက်ကြွစွာပါဝင်ခဲ့သည်။▼
ငယ်ဘဝ[ပြင်ဆင်ရန်]
၁၉၄၇ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလတွင် အင်္ဂလန်ပြည်လန်ဒန်မြို့၌ကျင်းပသော ဗြိတိသျှအင်ပါယာ ကွန်မြူနစ်ပါတီများ၏ကွန်ဂရက်သို့ ကိုအောင် ကြီး (နောင်ပီကင်းပြန်အောင်ကြီး) နှင့်အတူ သခင်ဗသိန်းတင် တက်ရောက်ခဲ့သည်။▼
သခင်ဗသိန်းတင်ကို ၁၉၁၃ ခုနှစ်တွင် ထားဝယ်မြို့ ဇရစ်ရပ်တွင် သတ္တုတွင်းပိုင်ရှင် အဖဦးဘအို(ထားဝယ်လူမျိုး)၊ အမိဒေါ်စောခင်(ဗမာလူမျိုး)တို့မှဖွားမြင်ခဲ့သည့်ဒုတိယမြောက်သားဖြစ်သည်။မွေးချင်း၁၂ဦးရှိပြီးယင်းတို့မှာဦးစိုးညွန့်၊ဒေါ်မေကြွေ၊ဦးကြည်စိန်၊ဗိုလ်မှုးကြီးဖေသက်၊ဦးဖေညွန့်၊ဒေါ်သန်းစု၊ပါမောက္ခဦးစိုးမြင့်၊ဗိုလ်မှုးကြီးမျိုးအောင်၊ဦးမြင့်အောင်၊ဦးမြင့်မောင်၊ဒေါက်တာမျိုးမြင့်တို့ဖြစ်ကြပါသည်။
သခင်ဗသိန်းတင်၏မွေးချင်းတို့အနက်ဗိုလ်မှူးကြီးဖေသက်၊ဗိုလ်မှူးကြီး မျိုးအောင်၊သားဖွားမီးယပ်အထူးကုဆရာ ဝန်ကြီး ပါမောက္ခ ဒေါက်တာစိုးမြင့်တို့မှာ ထင်ပေါ်ကြားသူများ ဖြစ်ကြသည်။[၁]
ထိုအချိန်လောက်မှာပင် ပျဉ်းမနားရှိ သခင်ဗသိန်းတင်၏ဇနီး မမိ(ဒေါ်မိမိလေး) (နဂါးနီဦးထွန်းအေး၏အစ်မ) သည် မိန်းမရောဂါဖြင့် ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ ကျန်ရစ်သူသမီးသုံးယောက်ကို သခင်သန်းထွန်းက ထားဝယ်ရှိ မမမိ ဆွေမျိုးများထံ ပို့ပေးလိုက်သည်။ သမီးသုံးဦးမှာ တင်မြမူ၊ တင်စောမူ နှင့် တင်ထွေးမူတို့ဖြစ်ကြပြီး ကွယ်လွန်ခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည်။ သခင်ဗသိန်းတင်၏သမီး(၃)ဦးအနက် အငယ်ဆုံးဖြစ်သူ ဒေါ်တင်ထွေးမူသည် တရားလွှတ်တော်ချုပ် ရှေ့နေတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ၁၉၈၈ခုနှစ် အရေးအခင်းကာလတွင် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်၏တနင်္သာရီတိုင်း စည်းရုံးရေးမှူးအဖြစ် တာဝန်ယူဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ၁၉၉၀ တွင် စစ်ခုံရုံးမှ နိုင်ငံရေးပုဒ်မများဖြင့် အရေးယူခြင်းခံခဲ့ရသည်။ (၆.၁.၂၀၁၂) တွင် နိုင်ငံတကာ လူ့အခွင့်အရေးဆိုင်ရာ ကော်မတီများနှင့် The Law Society of Upper Canada မှ နိုင်ငံတော်သမ္မတနှင့် ရှေ့နေချုပ်တို့ထံ ပေးစာများကြောင့် ရှေ့နေလိုင်စင် ပြန်လည်ရရှိခဲ့သော်လည်း လျှောက်ထားထုတ်ယူခြင်းမပြုခဲ့ပေ။ (၁၈.၅.၂၀၁၅)တွင်ရန်ကုန်မြို့ SSCအထူးကုဆေးရုံတွင် နာတာရှည် လေဖြတ်ရောဂါဖြင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။▼
သခင်ဗသိန်းတင်သည် ၁၉၃၀ ခုနှစ်တွင် ထားဝယ်မြို့ အစိုးရအထက်တန်းကျောင်းမှ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ (၁၀) တန်းအောင်ပြီးနောက် ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်၌ဆက်လက်ပညာသင်ကြားခဲ့သည်။၁၉၃၇ခုနှစ်တွင်ကျောင်းသားသ မဂ္ဂအဖွဲ့ဝင် ဖြစ်လာသည်။ ၁၉၃၈ခုနှစ်တွင် တို့ဗမာအစည်းအရုံးသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ၁၉၃၉နှစ်ကုန်ပိုင်းတွင် ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီသို့ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။
ယင်းနောက် ဂျပန်ခေတ် ၁၉၄၂ ခုနှစ်တွင် ထားဝယ်မြို့ဘီအိုင်အေအုပ်ချုပ်ရေးဌာနတွင်ဆရာဉာဏ်လှိုင်နှင့်အတူ ပါဝင်ဆောင်ရွက်၍ခရိုင်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးဖြစ်သည်။ထို့နောက် သခင်သန်းထွန်းခေါ်သဖြင့်ရန်ကုန်သို့ပြန်လည် ရောက်ရှိလာပြီးကွမ်းခြံကုန်းရှိ သခင်စိုးထံတွင်နိုင်ငံရေးသင်တန်းတက်ခဲ့သည်။သခင်ဗသိန်းတင်အားသခင်စိုးနှင့် သခင်သန်းထွန်းတို့ကထားဝယ်သို့ပြန်လွှတ်ပြီးစည်းရုံးရေးမှူးအဖြစ်တာဝန်ပေးခဲ့သည်။၁၉၄၅ခုနှစ်ဖက်ဆစ်ဂျပန်တော်လှန်ရေးတွင်တနင်္သာရီတိုင်းတိုင်းနိုင်ငံရေးမှူးအဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့သည်။စစ်ရေးခေါင်းဆောင်မှာဗိုလ်ကြီးတင်ထွန်း (ပလက အထူးအရာရှိ) ဖြစ်သည်။
၁၉၄၅ခုနှစ်ဇူလိုင်လ၂၀ရက်နေ့တွင်ကျင်းပသောကွန်မြူနစ်ပါတီဒုတိယကွန်ဂရက်သို့သခင်ဗသိန်းတင်မတက် ရောက်ခဲ့ချေ။ ဂျပန်တို့ လက်နက်မချသေးသဖြင့် သခင်ဗသိန်းတင်တို့ ဦးဆောင်သော ပြောက်ကျားတပ်ဖွဲ့နှင့် ဂျပန်တို့ သဲသဲမဲမဲတိုက်ခိုက်နေရ၍ ဖြစ်သည်။ ဒုတိယ ပါတီကွန်ဂရက်တွင် သဘာပတိ သခင်သန်းထွန်းက လျှို့ဝှက်အခြေအနေအရသခင်ဗသိန်းတင်ကိုအမည်မဖော်ပြဘဲဗဟိုကော်မတီဝင်အဖြစ်ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခဲ့ သည်။ယင်းနောက်ယင်းဗဟိုကော်မတီအစည်းအဝေး၌ပင်သခင်ဗသိန်းတင်ကိုပေါလစ်ဗျူရို(နိုင်ငံရေးဦးဆောင်အဖွဲ့) အဖွဲ့ဝင်အဖြစ် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။
၁၉၄၆ ခုနှစ် မတ်လ ၉ ရက် စနေနေ့တွင် ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီကို ကနဦးတည်ထောင်သူတစ်ဦးဖြစ်သူ သခင်စိုးနှင့်သခင်သန်းထွန်း၊သခင်သိန်းဖေ(သိန်းဖေမြင့်)တို့သဘောထားကွဲလွဲရာမှသခင်စိုးဦးဆောင်သော ကွန်မြူနစ်ပါတီ (ဗမာပြည်) (အလံနီ) နှင့် သခင်သန်းထွန်း၊ သခင်သိန်းဖေဦးဆောင်သော ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီ (အလံဖြူ)ဟူ၍နှစ်ခြမ်းကွဲသွားရာသခင်ဗသိန်းတင်သည်သခင်သန်းထွန်းဦးဆောင်သောဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီဘက်၌ရပ်တည်ခဲ့သည်။သခင်ဗသိန်းတင်သည်ပါတီ၏ကြွေးကြော်သံဖြစ်သည့်ပြည်သူ့အာဏာဂျာနယ်နှင့် ကွန်မြူနစ်နေ့စဉ်သတင်းစာ၌ အယ်ဒီတာအဖွဲ့ဝင်လည်း ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။
▲၁၉၄၆
▲
၁၉၄၈ခုနှစ်မတ်လတွင်ပေါလစ်ဗျူရိုအစည်းအဝေး၌ရဲဘော်ဘတင်ခေါ်ဂိုရှယ်နှင့်သခင်သန်းထွန်းတို့လက်နက် ကိုင်တောခိုရေး၊ မခိုရေး သဘောကွဲလွဲရာတွင် သခင်ဗသိန်းတင်သည် သခင်သန်းထွန်းဘက်မှရပ်တည်ခဲ့သည်။
၁၉၄၈ ခုနှစ် မတ်လ ၂၇ရက်တွင်ရန်ကုန်မဟာဗန္ဓုလပန်းခြံ၌အခမ်းအနားတစ်ခုကို ဖဆပလနှင့်ယှဉ်ပြိုင်ကျင်းပ၍ သခင်သန်းထွန်းက ဖဆပလအစိုးရကို တော်လှန်ပုန်ကန်ကြရန် "ဗားကရာချောက်" ၌ ဆိုရှယ်လစ်များ၏ သွေးအရိုးဖြင့်ပြည့်လျှံသွားစေရမည်ဟုခြိမ်းခြောက်ပြောဆိုခဲ့သည်။ထို့နောက်မတ်လ၂၈ရက်နေ့တွင်သခင်သန်းထွန်း၊သခင်ဗသိန်းတင်တို့သည်ရန်ကုန်မှဖြူးသို့မီးရထားစက်ခေါင်းတွင်မီးထိုးသူများအဖြစ်အယောင်ဆောင်ကာ လက်နှက်ကိုင်တော်လှန်ရန်အတွက်ပဲခူးရိုးမသို့ထွက်ခွာလာခဲ့သည်။ ထို့နောက် သခင်ဗသိန်းတင်သည် သူနာပြု မစိန်ဝင်းနှင့်အတူတရုတ်ပြည်တွင်ဆေးကုရန်မြစ်ဖျားဒေသ(ကဒူးဒဏန်းဧရိယာ)ပင်လယ်ဘူးသို့ခရီးထွက်ခဲ့သည်။လမ်းခရီးအခြေအနေလုံခြုံမှုမရှိသဖြင့်ပင်လယ်ဘူးနယ်တွင်သခင်ဗသိန်းတင်သည်တစ်နှစ်ခန့်သောင်တင်နေခဲ့သည်။၁၉၅၂ခုနှစ်မတ်လတွင်သခင်သန်းမြိုင်၊ဗိုလ်ဇေယျတို့အဖွဲ့ပင်လယ်ဘူးသို့ရောက်လာရာမှယင်းအဖွဲ့နှင့်အတူသခင်ဗသိန်းတင်သည်တရုတ်ပြည်သို့ခရီးဆက်နိုင်ခဲ့သည်။တရုတ်ပြည်ရောက်သည်နှင့်သခင်ဗသိန်းတင်ကိုတရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီကတရုတ်ပါတီထိပ်တန်းခေါင်းဆောင်များသာတက်ရောက်ကုသခွင့်ရှိသည့်ဆေးရုံတွင်ချောင်းဆိုးသွေးပါရောဂါကိုကုသပေးခဲ့သည်။
▲ထိုအချိန်လောက်မှာပင် ပျဉ်းမနားရှိ သခင်ဗသိန်းတင်၏ဇနီး မမိ(ဒေါ်မိမိလေး) (နဂါးနီဦးထွန်းအေး၏အစ်မ) သည် မိန်းမရောဂါဖြင့် ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။
သခင်ဗသိန်းတင်သည်နယ်စပ်ဖြတ်ကျော်ပြီးတရုတ်ပြည်ရောက်လာကြသောပါတီကေဒါများကိုတရုတ်ပြည်တပ်မတော်စစ်ကျောင်းများသို့ပို့လွှတ်၍စစ်ပညာသင်ကြားစေသည်။နိုင်ငံတကာကွန်မြူနစ်ပါတီများ၏ကွန်ဖရင့်ကွန်ဂရက်များသို့ ပါတီကိုယ်စားလှယ်များ စေလွှတ်ခဲ့သည်။
၁၉၅၅ ခုနှစ်တွင်မြန်မာပြည်အတွင်းရှိပါတီဥက္ကဋ္ဌသခင်သန်းထွန်းသည်လမ်းစဉ်မချနိုင်သဖြင့်သခင်ဗသိန်းတင်ထံ ကြိုးမဲ့ကြေးနန်းဖြင့်လှမ်းအကူအညီတောင်းခဲ့ရသည်။သခင်ဗသိန်းတင်သည်တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီနှင့်ရုရှကွန်မြူနစ်ပါတီ၏ကူညီမှုဖြင့် "၅၅" လမ်းစဉ်ဟု အမည်တပ်ထားသော လမ်းစဉ်သစ်တစ်ရပ်ကိုရေးဆွဲ၍ ကြေးနန်းဖြင့် သခင်သန်းထွန်းထံပေးပို့ခဲ့သည်။ ယင်းလမ်းစဉ်မှာ အာဏာရအစိုးရများနှင့် တွေ့ဆုံပြီး သဘောတူညီမှုရပါက ဥပဒေဘောင်အတွင်းဝင်ရောက်ကာ အတိုက်အခံပါတီတရပ် အဖြစ် ရပ်တည်ရန်ဖြစ်သည်။ အခြားတနည်းမှာ အာဏာရအစိုးရနှင့်သဘောတူညီမှုမရပါကလက်နက်ကိုင်လမ်းစဉ်ဖြင့်တော်လှန်ရေးကိုဆုံးခန်းတိုင်ဆင်နွှဲသွား ရန်ဖြစ်သည်။
၁၉၆၃ခုနှစ်ဇွန်လ၁၁ရက်နေ့တွင်တော်လှန်ရေးကောင်စီဥက္ကဋ္ဌ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေဝင်းကပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေးအတွက်ဆွေးနွေးရန် တောတွင်းလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့များကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ သခင်ဗသိန်းတင်က ဖိတ်ခေါ်မှုကို မူအားဖြင့်လက်ခံသော်လည်းသူတို့အဖွဲ့ကဗကပဌာနချုပ်ရှိသခင်သန်းထွန်းတို့နှင့်အရင်ဆုံးတွေ့ဆုံဆွေးနွေးခွင့်တောင်းခဲ့သည်။ တော်လှန်ရေးကောင်စီက သခင်ဗသိန်းတင်၏ အစီအစဉ် ကိုလက်ခံလိုက်သောကြောင့် သခင်ဗသိန်းတင်သည်အဝေးရောက်ဗဟိုကော်မတီများဖြစ်ကြသည့်ရဲဘော်အောင်ကြီး၊ဗိုလ်ဇေယျ(ရဲဘော်သုံးကျိပ်)တို့ခေါင်းဆောင်သောအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကိုရန်ကုန်ရောက်သည့်နှင့်ပြည်ခရိုင်၊ပေါက်ခေါင်းမှတဆင့်သခင်သန်း ထွန်းတို့ရှိရာ ပဲခူးရိုးမတောတွင်းသို့ ပို့ပေးခဲ့သည်။ ယင်းအဖွဲ့ သခင်သန်းထွန်းထံရောက်ရှိကြောင်း သတင်းရရှိပြီးနောက် သခင်ဗသိန်းတင်နှင့်အတူ ဒေါက်တာမစိန်ဝင်းနှင့် မတင်ဝေ (သခင်သက်တင်၏ ဇနီးဟောင်း) တို့က ရန်ကုန်မှတဆင့် ပဲခူးရိုးမတောတွင်းသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။
သခင်ဗသိန်းတင်သည် တောတွင်း၌ သခင်သန်းထွန်းနှင့် တွေ့ဆုံးဆွေးနွေးပြီးနောက် တစ်ပတ်အကြာတွင် ရန်ကုန်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိ လာသည်။ မစိန်ဝင်းနှင့် မတင်ဝေတို့ တောတွင်း၌ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
Line ၃၈ ⟶ ၅၂:
မကြာမီမှာ ဗကပဥက္ကဋ္ဌ သခင်သန်းထွန်းက နိုင်ငံရေးဦးဆောင်အဖွဲ့ဝင် (ပေါလစ်ဗျူရို) အတွင်းရေးမှူး ရဲဘော်ဌေးခေါင်းဆောင်သော ပဏာ မကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့ကို ရန်ကုန်သို့စေလွှတ်ခဲ့သည်။ ရဲဘော်ဌေးနှင့်အတူ ရဲဘော်အောင်ကြီး (ပီကင်းပြန်)၊ ဗိုလ်ဇေယျ (ရဲဘော်သုံးကျိပ်)၊ ရဲဘော်သက်တင် (ရေနံမြေ)၊ ဗိုလ်ပု (ဂျပန်ပြန်)၊ ဗိုလ်စိုးမောင် (ဓနုဖြူ)၊ ရဲဘော်ခင်ကြီး၊ ရဲဘော်ဘခက်တို့ လိုက်ပါခဲ့ကြသည်။
၁၉၆၃
ထို့နောက် ၁၉၆၈ ခုနှစ်တွင် သခင်ဗသိန်းတင်ခေါင်းဆောင်သောဗကပများသည် မြန်မာပြည်အရှေ့မြောက်ဒေသ ပန်ဆိုင်းတွင် အခြေစိုက် ဌာနချုပ် ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ထိုစဉ်အတွင်း ၁၉၆၈ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၄ ရက်နေ့တွင် ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီဥက္ကဋ္ဌ သခင်သန်းထွန်း လုပ်ကြံခံရ၍ သေဆုံးသွားသောကြောင့် ဗကပဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် သခင်ဇင်နှင့် အတွင်းရေးမှူးအဖြစ် သခင်ချစ်တို့ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၁၉၇၅ ခုနှစ်၊
၁၉၈၅ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၉ ရက်မှ အောက်တိုဘာလ ၂ ရက်နေ့အထိ ပါတီ၏တတိယအကြိမ်ကွန်ဂရက်ကို အရှေ့မြောက်ဒေသ ပန် ဆန်းတွင် ပါတီဥက္ကဋ္ဌ သခင်ဗသိန်းတင်ဦးဆောင်၍ ခမ်းနားစွာကျင်းပခဲ့သည်။ထိုကွန် ဂရက်တွင်မဆလတစ်ပါတီစံနစ်မှပါတီစုံဒီမိုကရေစီစံနစ်သို့သွားရန်ဆိုသည့်အဓိကအချက်ကိုဆွေးနွေးတင်ပြအ တည်ပြုခဲ့ကြသည်။သခင်ဗသိန်းတင်ဦးဆောင်သည့်ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီသည်`ဝ´လူမျိုးအုပ်စုအချင်းချင်းကွဲ ပြားနေရာမှတစ်စုနှင့်တစ်စုအမြဲလိုတိုက်ခိုက်နေသည်ကိုစုစည်း၍လည်းကောင်းခေါင်းဖြတ်နတ်တင်သောအယူအဆလွဲမှားနေခြင်းကိုပပျောက်စေရန်လည်းကောင်း၊ဒေသအတွင်းစာသင်ကျောင်း၊ဆေးရုံစသည်များကိုတည် ထောင်ကာ`ဝ´နယ်တစ်နယ်လုံးလူနေမှုအဆင့်အတန်းမြင့်မားလာစေရန်ဆောင်ရွက်ပေးခဲ့ပါသည်။
၁၉၈၉ခုနှစ်မတ်လ ၁၂ ရက်နေ့တွင်ခေါင်းဆောင်ဖုန်ကြားရှင်၊ဖုန်ကြာဖူးတို့ဦးစီးသောကိုးကန့်တိုင်းရင်းသားများ အဖွဲ့သည်ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီ၏ဦးဆောင်မှုအောက်မှခွဲထွက်ခဲ့ကြပါသည်။အရန်ဗဟိုကော်မတီဝင်နှင့် "ဝ" မြောက်ခရိုင်တပ်မဟာ(၁၂)တပ်မှူးရဲဘော်ကျောက်ညီလိုင်နှင့်အလယ်ပိုင်းဗျူရိုဒုတပ်ရင်းမှူးရဲဘော်ပေါက်ယူချန် ဦးစီးသည့် "ဝ" မြောက်ပိုင်းခရိုင် ခွင်ဖားမြို့နယ်တပ်နှင့် အခြား မြို့နယ်တို့မှ `ဝ´တပ်များက ပန်ဆန်းမှ "ဝ" တပ်မှူးတပ်သားများဆက်သွယ်ကာပန်ဆန်းရှိဗကပဗဟိုကို၁၉၈၉ခုနှစ်ဧပြီလ၁၇ရက်နေ့၌အာဏာသိမ်းပိုက် လိုက်ကြသည်။သခင်ဗသိန်းတင်မှာထိုကဲ့သို့'ဝ'တို့အာဏာသိမ်းမည့်အစီအစဉ်ကိုထိုနေ့မတိုင်မီကတည်းကသိရှိခဲ့ပါသည်၊၊သို့သော်လည်းအကြောင်းအမျိုးတို့ကြောင့်လက်လျှော့ခဲ့ရသဖြင့်လွယ်ကူစွာပင်သွေးထွက်သံယိုမှုမရှိပဲသိမ်းယူရရှိသွားပါသည်၊
အာဏာသိမ်းပိုက်စဉ်က "ဝ" ခေါင်းဆောင် ကျောက်ညီလိုင်ကသခင်ဗသိန်းတင်ကိုချန်ရစ်ထားစေပြီးကျန်ရဲဘော် များကိုတရုတ်ပြည်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ထွက်ခွာပေးရန်ပြောခဲ့သည်။ဥက္ကဌသခင်ဗသိန်းတင်ကိုသူတို့မှနာယကကြီးအဖြစ်ထားရန်နှင့်ပူးပေါင်းရန် ပြောဆိုသော်လည်း သခင်ဗသိန်းတင်သည် ငြင်းပယ်ခဲ့သဖြင့် သေနတ်ကိုသိမ်းပြီး သခင်ဗသိန်းတင်ကိုထမ်းစင်ဖြင့်တရုတ်ပြည်ဘက်ကမ်းသို့ပို့လိုက်လေသည်။သခင်ဗသိန်းတင်တရုတ်ပြည်ဘက်ကမ်းသို့ရောက်ရှိချိန်တွင်တရုတ်အစိုးရအာဏာပိုင်တို့မှအသင့်စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့ပြီးဗဟိုအဖွဲ့ကိုမုန်းလျံဧည့်ဂေဟာတွင်နေရာချထားပေးခဲ့ပါသည်။ကွန်မြူနစ်ပါတီဝင်ရဲဘော် များကိုမုန်းလျှံရှိယာယီအဆောက်အဦးများ တွင်နေရာချထားပေးခဲ့ပါသည်။
ကိုးကန့်၊ဝ၊အခါ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးစုတို့အားလုံးနဝတအစိုးရနှင့်အပစ်အခတ်ရပ်စဲ၍ငြိမ်းချမ်းရေးဆွေးနွေးခဲ့ကြ သည်။နောင်တစ်ချိန်တွင်သိရသည်မှာနဝတအစိုးရမှလော်စစ်ဟန်နှင့်ဗိုလ်မှုးချုပ်ဟောင်းအောင်ကြီးတို့ကိုစေ လွှတ်၍ကိုးကန့်ခေါင်းဆောင်ဖုန်ကြားရှင်ကိုစည်းရုံးသိမ်းသွင်းနိုင်ခဲ့ရာမှစတင်ခွဲထွက်ခြင်းမှအစပြုပါသည်။အစီ အစဉ်အားလုံးကိုညွှန်ကြားသူမှာနဝတစစ်အစိုး၏အတွင်းရေးမှုး ၁ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်ဖြစ်ပါသည်။
ပထမအစတွင် `ဝ´ခေါင်းဆောင်ကျောက်ညီလိုင်ကဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီကိုပြန်လာရန်ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သော်လည်း နဝတအတွင်းရေးမှုး ၁ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်မှမည်သည့်ဗမာကိုမျှလက်ခံခြင်းမပြုရဟုဆိုသောကြောင့်အစီအစဉ်ပျက် ခဲ့ပါသည်။ယင်းနောက်တော်လှန်ရေးဆက်လုပ်လိုသူအနည်းစုကိုသခင်ဗသိန်းတင်ခေါင်းဆောင်၍ရဲဘော်ကျော် မြ၊ရဲဘော်ခင်မောင်ကြီး၊ဗိုလ်မှူးချုပ်ဟောင်းကျော်ဇော၊ရဲဘော်ထွန်း၊ရဲဘော်ရဲထွန်းတို့သည်ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီ၏၁၀၁စစ်ဒေသမှကချင်ခေါင်းဆောင်ဇခုန်တိန်ယိန်းမှဖိတ်ခေါ်လာသဖြင့်ကန်ပိုက်တီးပန်ဝါသို့ထွက်ခွာလာခဲ့ လေသည်။ ပန်းဝါတွင်နေထိုင်စဉ်အတွင်းသခင်ဗသိန်းတင်မျက်စိယောင်လာသဖြင့်၁၉၈၉ခုနှစ်အောက်တိုဘာလ ၁၇ ရက်နေ့တွင် ပေါက်ရှန်မြို့မှတဆင့် ပီကင်းသို့သွား ရောက်ဆေးကုသမှုခံယူခဲ့သည်။ထိုကာလအတွင်းဇခုန် တိန့်ယိန်းနှင့်ကချင်တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့တို့သည်လည်းနဝတနှင့်အပစ်ရပ်ငြိမ်းချမ်းရေးရယူသွားခဲ့သဖြင့်ဗမာပြည် ကွန်မြူနစ်ပါတီသည် ထိုဒေသမှထွက်ခွာခဲ့ကြရပါသည်။
==ဘဝနိဂုံး==▼
ဆေးကုသအပြီးတွင်သခင်ဗသိန်းတင်သည်တရုတ်ပြည်ဟူနန်ပြည်နယ်ချန်ရှားမြို့တွင်နေထိုင်လိုသည်ဟုဆန္ဒပြုခဲ့သဖြင့်သူ၏ဆန္ဒအတိုင်းတရုတ်အစိုးရမှခွင့်ပြုခဲ့သည်။▼
▲ဆေးကုသအပြီးတွင်သခင်ဗသိန်းတင်သည်တရုတ်ပြည်ဟူနန်ပြည်နယ်ချန်ရှားမြို့တွင်နေထိုင်လိုသည်ဟုဆန္ဒပြုခဲ့သဖြင့်သူ၏ဆန္ဒအတိုင်းတရုတ်အစိုးရမှခွင့်ပြုခဲ့သည်။
သခင်ဗသိန်းတင်သည်ငယ်စဉ်ကတည်းကဖခင်ဖြစ်သူ၏အားပေးတိုက်တွန်းမှုကြောင့်လည်းကောင်း၊မိမိကိုယ် တိုင်ကမဟုတ်မမှန်စိတ်ဓာတ်ပင်ကိုယ်ရှိပြီးနိုင်ငံရေးကိုစိတ်ပါမှုအားကြီးသဖြင့်လည်းကောင်းတို့ဗမာအစည်းအရုံးသို့ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီးဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေးကြီးတွင်လည်းကောင်း၊ဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေးပြီးစီးချိန်နိုင်ငံလွတ်လပ်ရေးရရှိရေးအတွက်ရှေ့တန်းမှဦးဆောင်ပါဝင်ခဲ့ပါသည်။၊ထိုမှတစ်ဆင့်ဖောက်ပြန်သောအစိုးရမှအကြမ်းဖက်လာ ခြင်းကြောင့်မလွှဲရှောင်သာလက်နှက်ကိုင်တော်လှန်ခဲ့ပါသည်။စံနစ်ကိုမလိုလားသောကြောင့်လက်နှက်ကိုင် တော်လှန်ခဲ့သောကွန်မြူနစ်စစ်စစ်တစ်ဦးလည်းဖြစ်ရာနိုင်ငံအသီးသီးတို့ရှိကွန်မြူနစ်ခေါင်းဆောင်တို့၏လေးစားမှုကိုလည်းရရှိခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်ပါသည်၊ဘဝနောက်ဆုံးချိန်တိုင်အောင်မဖောက်ပြန်၊တည်ကြည်ဖြောင့်မတ်စွာ ပါတီ ကိုဦးဆောင်ခဲ့ပါသည်။ညီအစ်ကိုမောင်နှစ်မမိသားစုကိုစွန့်လွှတ်၊ဇနီးနှင့်သမီးများကိုလည်းစွန့်လွှတ်ခဲ့ပြီးအသက်သေသည်အထိသူ၏ယုံကြည်မှုဖြစ်သောဝါဒကိုလက်ကိုင်ထားခဲ့သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်ပါသည်၊သူသည်၁၉၉၇ခုနှစ်ဒီဇင်ဘာလ(၂၃)ရက်ညနေ(၃)နာရီအချိန်တွင် တရုတ်နိုင်ငံ ဟူနန်ပြည်နယ် ချန်ရှားမြို့တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့ပါသည်။ သခင်ဗသိန်းတင်တွင်သမီးရင်း ၃ ဦး၊မွေးစားသား ၂ ဦးရှိပြီးသူ၏ဘဝတစ်လျောက်လုံးမိသားစုနှင့်အတူတကွနေ ထိုင်နိုင်ခဲ့ခြင်းမရှိပါ။ကွယ်လွန်ချိန်တွင်သူ၏သေတမ်းစာသူမှာကြားခဲ့သည့်အတိုင်းအရိုးပြာတို့ကိုရှန်းကျန်းမြစ်ထဲသို့မျှောပေးခဲ့ကြပါသည်။သူနောက်ဆုံးပြောကြားခဲ့သောစကားမှာ`ဝ´ဒေသကိုဘယ်အချိန်ကမှဒုက္ခမပေးခဲ့သလို နောင်လဲမရှိပါ။သူ၏အရိုးပြာတို့သည်မြစ်မှပင်လယ်သမုဒ္ဒရာတိုင်အောင်စီးဝင်ပြန့်နှံ့ကာသမုဒ္ဒရာမှပင်လယ်မြစ် ချောင်းစသည်တို့သို့စီးဝင်ရောက်ရှိပြီးမွေးရပ်ဇာတိထားဝယ်တိုင်ရောက်ရှိစေ၊ရဲဘော်အားလုံးတို့နဲ့အတူမတရား မှုမှန်သမျှကိုလူထုဘက်မှရပ်တည်ကာရင်ဆိုင်တော်လှန်ရန်အစဉ်ထာဝရတည်တံ့ပါစေဟု ဖြစ်ပါသည်။ကိုယ်ကျိုး မဖက်ရဲရင့်ခဲ့သောဥက္ကဌကြီးသခင်ဗသိန်းတင်ဆိုသည့်ကြယ်နီကိုကမ္ဘာတည်သရွေ့မော်ကွန်းတင်ကြပါ။
== ဓာတ်ပုံများ ==
|