ပြည်မင်းသားအရေးတော်ပုံ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ေကာင္းျမတ္တဲ ့ အခ်ိန္ခါ ၊ထိန္လၽြွ့ံသည္ ေရႊ၀၊မယ္ႏွင္ ့ေမာင္တူစုံ ေျပာင္းမယ္၊ေကာင္းျမတ္ ဌာန ဆိုတဲ ့ တေဘာင္ ေပၚလာတယ္ ။ျမိဳ ့ေျပာင္းတဲ ့ အနက္အဓိပါယ္ဘဲ၊မျကာပါ နမိတ္ေတြျပလာ ခဲ ့တယ္။ ၂၅.၄..၁၈၂၁ မွာ အမရပူရ ေတာင္ကုန္းေတာ္ ရန္ကစပီး မီးေလာင္တယ္၊ ေရႊနန္းေတာ္ ပတ္လည္မွာ မီးေလာင္တယ္။ အိမ္၊လြတ္ေတာ္၊စြယ္ေတာ္ေက်ာင္း၊ဗဟိုရ္၀င္း၊ေျမာက္ဘက္တခါး မီးသင္ ့တယ္၊ဒါေျကာင္ ့ ပညာရွိေတြ က ျမိဳ ့ေျပာင္းဖို ့အျကံေပးတယ္။ ဘျကီးေတာ္ မင္းကလည္း စိတ္ျမန္လက္ျမန္ဘဲ ျမိဳ ့ေျပာင္းဖို ့ သက္ေတာ္ရွည္ အမတ္ျကီး မဟာသီဟသူရ ကို ဒီ အေ၇း အျပီးလႊဲ လိိုက္တယ္။၉.၆.၁၈၂၁ မွာ နန္းတက္မယ္ ေျမေနရာကိုျကည္ ့ရူကာ အုတ္ပႏၵဒ္ခ် တယ္ ။ေနရာ ကေတာ့ အင္း၀ ေနျပည္ေတာ္မွာ။၂၂.၁..၁၈၂၁ မွာ နန္းမေတာ္ မယ္ႏုမွာ မယ္သဲ(ေနာင္ ဆင္ျဖဴမရွင္ စုဖုရားလာဘ္ မိခင္)ကို အမရပူရမွာ ဖြားျမင္ေတာ္မူတယ္။၃.၃.၁၈၂၄ ခုႏွစ္မွာ အင္း၀ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ ကို မင္းႏွင္ ့ျပည္သူ ေျပာင္းေ၇ႊ ့ စိုးစံေတာ္မူေလတယ္။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ၊စလင္းမင္းသားျကီးတို ့က အလွဴတန္းျပဳလုပ္ျခင္းႏွင္ ့ အတူ သာယာ၀တီမင္းသားကလည္း သားေတာ္ သတိုးမင္းဖ်ားကို (ေနာင္ျပည္မင္းသား) အား နားထြင္းမဂၤလာ ျပဳ ရၽွ္ သိရိမဟာသုဓမၼရာဇာ ဘြဲ ့ခ်ီးျမွင္ ့ေတာ္မူတယ္။ထို ့ေနာက္ အေျခေန ကား ျငိန္သက္လ်က္ပင္ရွိလာသည္။ ၁၈၂၃ ႏို၀င္ဘာ ၂၁ ရက္ေန ့မွာ ရွင္မျဖဴ အေရး ခင္း ေပၚေပါက္လာတယ္။ တိုင္ေရး ျပည္ေရးမို ့ အားလုံးက စိုးရိမ္စိတ္နဲ ့ ဘျကီးေတာ္ မင္းတရား ဆုံးျဖတ္ ခ်က္ ေစာင္ ့ေနတယ္။နန္းညီလာခံ မွာ လည္း စစ္ေရး အတြက္ အျကီးအက်ယ္သေဘာထားကြဲလႊဲျကတာေျကာင္ ့ ဘျကီးေတာ္ အဖိဳ ့ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနတယ္။ နန္းမေတာ္ ဘုရားတို ့ကား စစ္ကို တိုက္ခ်င္ေနတယ္ ။သာယာ၀တီၤ မင္းႏွင့္ စစ္သူျကီးအခ်ိဴ ့က စစ္ကို မတိုက္ခ်င္ျကေသဘူး။ မျကာေသးခင္က ကသည္းေစာ္ဘြားအေရးကို တိုက္ရာ မွာ အင္အားကလည္း မ၇ွိေသးေျကာင္ ့စစ္ကို ေရွာင္၇ွားသင္ ့ေျကာင္း အျကံ ေပးျကတယ္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခ်စ္တဲ ့မယားနန္းမေတာ္ မယ္ႏုစကား ဖယ္ရွား ေတာ္ မမူဘဲ အဂၤလိပ္ႏွင့္ျမန္မာ တို ့၁၈၂၄ စက္တင္ဘာ ၅ရက္ေန ့မွာ စစ္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲျကတယ္။သာယာ၀တီမင္းကား တိုင္းျပည္ အေ၇း သင္းတို ့ လုပ္တာ နဲ ့ ဒုကၡေရာက္ မွာကို ရင္ေလးေပမယ္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေပ။ ေနာက္ဆုံး စစ္ပြဲမွာ အိမ္ေရွမင္း ့သာယာ၀တီမင္းသား ကိုယ္တိုင္ စစ္ခ်ီထြက္ တိုက္ျကတယ္။ သို ့ ေသာ္ လက္နက္ခ်င္းကြာ ျခားတာေျကာင့္ ျမန္မာ တို ့ အရူံးေပးရပီး နာမည္ စစ္သူျကီး မဟာဗႏၵဴလ ကိုယ္တိုင္ က် ဆုံးတဲ ့ အထိ အဆုံးရူံး ျကီးမားခဲ ့တယ္။ရႏၱပို စာခ်ူပ္ ခ်ဴပ္ပီး ရခိုင္ႏွင္ ့ တနၤသာ ရီ ကိုပါေပးလိုက္ရသည္။စစ္ရူံးေသာေျကာင္ ့ေလ်ာ္ေျကးေငြ က်ပ္ဒဂၤါးျပား ၃ကုေဋ ေပး၇န္ရွိရာ ၄ ဆိုင္း ခြဲပီး ေလ်ာ္ရသည္။ ေငြမေလာက္သျဖင္ ့နန္းမေတာ္ မိဘု၇ားပိုင္ နန္းစဥ္ရတနာတို ့ကို ေရာင္းခ်သည္ အထိ ဆိုးရႊားခဲ ့သည္။ဒီစစ္ပြဲေျကာင္ ့ေ၇ႊနန္းေတာ္ အတြင္းမွာ စိတ္၀မ္းပိုကြဲျကသည္။သည္အထဲမယားႏွင္ ့ညီေတာ္ အေရးကလဲ မျပီးျပတ္ေသးဘဲ တစခန္းထ လာသည္။ ဘျကီးေတာ္ မင္းတရားလည္း ဒီစိတ္ႏွင့္ အိပ္ယာထဲ လဲေလေတာ ့သျဖင္ ့ နန္းတြင္းေရးကို နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ႏွင္ ့ စလင္းမင္းသားျကီးတို ့မွာပိုမို ခ်ဴပ္ကိုင္ေလသည္။စစ္ရူံးရာတြင္ သူေျကာင္ ့ကိုယ္ေျကာင္ ့ဟူ၇်္ ျပစ္တင္ရာမွာ မီးေတာက္လာအသြင္ကို ဖန္တီးလာသည္။ ဘျကီးေတာ္ မွာ အျပင္သို ့ မထြက္ေတာ ့ဘဲ အတြင္းေတာ္ မွာ စံေနသည္။နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ကား သူ ့ေမာင္ စလင္းစား ေမာင္အို ကိုနန္းရေအာင္ိ ျကံစည္ ရာ မွ သာယာ၀တီမင္းသား၏ ပုန္ကန္မူ စတင္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ ့သည္။ စစ္ရူံးသည္ ့အေျကာင္းျပကာ သာယာ၀တီ မင္းသား၏ ဘက္ေတာ္သားမ်ား ကို ၇ွင္းထုတ္ေနရာ မွ စတင္ ျဖစ္လာသည္။ သာယာ၀တီ မင္းသားကား အကို ျဖစ္သူ စစ္ကိုင္းမင္း အပၚ ခ်စ္ခင္ လွ သျဖင္ ့ ပုန္ကန္မူ အျပဳဘဲ အျဖစ္အပ်က္မ်ား သိေအာင္ သြားေရာက္ ေလ်ာက္တင္ေသာ္လည္း ဘျကီးေတာ္မင္း က ထြက္ရ်္ ပင္ မေတြ ့ေပ။ ထို့ေျကာင္ သာယာ၀တီ မင္းသားကား ျဖစ္ႏိုင္သည္ ့ လမ္းကို ေမ်ာ္လင္ ့ေနသည္ မွာ သဘာ၀က် သည္။ တဖက္ တြင္လည္း နန္းမေတာ္ မယ္ႏုတို ့က ျပသာနာအား သာယာ၀တီ မင္းသားအေပၚဦးတည္ လာတာေျကာင္ ့ ေ၇ႊးစရာ တလမ္းသာ ျဖစ္လာေတာ ့သည္။မိမိမွာ ဖ ခမည္းေတာ္ မရွိတည္က အကိုေတာ္ စစ္ကိုင္းမင္းသားအား အဖလို အားကိုးထားခဲ ့သည္။ သို ့ေသာ္ စစ္ကိုင္းမင္းသားမွာ မိဘုရားေခါင္မယ္ႏု၏ ထိန္းခ်ဴပ္မူကို ေရာက္ေနသျဖင့္ သာယာ၀တီ မင္းသား မွာမဆုံးျဖတ္လို ့ လို ့မရေသာ အေျခေနျဖစ္လာသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးအျကီမ္ ေတြ ့ဆုံရ်္ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားကို ရွင္းျပရန္ျကိဳးပမ္းျပန္သည္။နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ၏ အရီးေတာ္ သူ ေပါင္းတည္ စား မယ္ပု မွ တဆင္ ့ ဘျကီးေတာ္ မင္းထံ ေလ်ာက္ တင္ေစရာ ဘျကီးကေတာ္ က အေတြ ့မခံေသာေျကာင္ ့ ေနာက္ဆုံး ပုန္ကန္ေရး လမ္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ရသည္။ပုန္ကန္မူ ျပဳ ရန္ အျကံေပးရာတြင္ သားေတာ္ျကီး(ေနာင္ ျပည္မင္းသား)ႏွင့္ ယင္းေတာ၀န္ျကီး တို ့က အလ်င္အျမန္ ျပဳလုပ္သင္ ့ေျကာင္း အျကံေပးမူကို ေနာက္ဆုံးသာယာ၀တီ မင္းသားက လက္ခံလိုက္သည္။သို ့ေသာ္ ကိုယ္ဘက္မလြန္ေစရန္ အား လုံး ကို ျကိဳတင္မွာ ထားပီး အသင္ ့ရွိေစသည္။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏုႏွင္ ့စလင္းမင္းသားျကီး ေမာင္အို တို ့ကလည္း အေျခေနခ်က္ေကာင္းအားျကည္ ့ရ်္ သူျပဳတ္ကိုယ္ျပဳတ္ ခ်ရန္ ေစာင္ ့ေနျကသည္။ မျကာပါ ပုဂံမင္းသမီး အေရးခင္းက စလာသည္။ျမိဳ ့ေတာ္မွာ ဓားျပမူ ျဖစ္ရာ မသၤကာသူ ပုံဂံ မင္းသမီး၏ စေရး ငေရး ကို ေတာင္ခံ ရာမွ ျဖစ္ပြားလာသည္။ငေ၇းကို ေတာင္းခံရာတြင္ ပုဂံ မင္းသမီးက မေပးနိင္ေျကာင္း ေျပာရာ အိမ္ေတာ္ထဲ ၀င္ ဖမ္းသျဖင္ ့ပုဂံ မင္းသမီးမွာ သာယာ၀တီ မင္းသား ထံသို ့ထြက္ေျပးရသည္။အမွန္ ငေရးမွာ သာမာန္ကိစၥေျကာင္ ့ အိမ္ေတာ္မွာ မရွိသျဖင္ ့ မေပးနိုင္ေျကာင္းေျပာျခင္းကို စလင္းမင္းသားျကီးက ဖမ္းခိုင္းရာမွ ျဖစ္လာျခင္းပင္။ သာယာ၀တီ မင္းသားထံ ေတာင္းရာတြင္ ႏွမေတာ္ ပုဂံ မင္းသမီးအား မေပးႏိုငိေျကာင္း ငေရး အား ဖမ္းလိုက မရွိေျကာင္း ျငင္းလြတ္လိုက္သည္။ဒါကို ခ်က္ေကာင္းေစာင္ ့ေနသူပီပီ ဘျကီးေတာ္မင္းထံ သာယာ၀တီးမင္းသားက မေပးႏိုင္ေျကာင္းေလ်ာက္တင္ရာမွ ျဗဲတိုက္သံေတာ္ဆင္ ့သိရေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာကို လြတ္ပီး ေပးခိုင္တယ္။ သာယာ၀တၤမင္သားက မင္းအမိန္ ့ ဟာ မင္းအမိန္ ့ဘဲ မ၇ွိတဲ ့သူကိုမေပးႏိုင္ေျကာင္းေျပာျကားလိုက္တယ္။ဒါကို စလင္း အိမ္ေတာ္တြင္း ၀င္ရွာဖို ့ခြင္ ့ျပဳမိန္ ့ေတာင္းရာ ေနာက္ဆုံး သာယာ၀တီမင္းသား အိမ္ေတာ္ထဲ ထိ ၀င္ရွာ မင္းမိန့္ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ ဘျကီးေတာ္မင္းလည္း အမွန္ကို လည္းမျမင္ မယားေျပာသမွ်နားေထာင္၇်္ ညီအ၇င္းကိုပင္ ရန္သူလို သေဘာထားခဲ ့သည္။စလင္း မင္းသားျကီးက ဘူရင့္ မင္းတရား၏ အမိန္ ့ဟူရ်္ သာယာ၀တီမင္းသား၊ပုဂံမင္းသမီးတို ့၏ အိမ္ေတာ္၀န္၊အတြင္း၀န္၊စေရးျကီးတို ကို ေခၚယူရ်္ လူအားလုံးစုံမွ ဖမ္းခ်ဴပ္လိုက္သည္။ အစက အားလုံး အံအားသင္ ့သြားျပီး ေနာက္မွ စလင္းမင္းသားျကီး လက္ခ်က္မွန္းသိသြားသသည္။ေယာက္ဖ ဘုရင္ကို ခုတုန္းလုပ္၇်္ ျပသာနာရ်ာျခင္းပင္။ႏွမေတာ္ ပုဂံေတာ္ မင္းသမီးကား ဒီအေရးတြက္ စိတ္ေသာက ေရာက္ေနရျပန္သည္။သူကစပီး ယွက္ႏြယ္လာသည့္ ျပသနာ ပင္ မဟုတ္လား။မိမိႏွင္ ့သာယာ၀တီမင္းသားမွာ ရာဇ၀တ္ေဘး မွာ နီးလာသည္ကို အလိုလို သိေနသည္။စလင္းမင္းသားျကီးက ဖမ္းထားတဲ ့သူ အားလုံးႏွင့္ ငေရးႏွင္ ့လွဲလယ္မည္ျဖစ္ေျကာင္း သာယာ၀တီ မင္းသားထံကို အေျကာင္းျကားလိုက္သည္။ဒါဟာ သက္သက္ ရန္ရွာ တာျဖစ္ေျကာင္း သိလိုက္သည္။ေနုျပည္ေတာ္မွာ ဓားျပတိုက္တာ ငေရး ဆိုရင္ ငေရးကိုသာလ်င္ ဖမ္းသင့္ သည္။အခုေတာ ့ မိမိကို ဦးတည္ တာျ့ဖစ္သည္။ အိမ္ေရွ ့သာယာ၀တီ မင္းသားလည္း မိမိကို တခါ တည္း ဖမ္းေတာ ့မည္ျဖစ္ေျကာင္း အေထာက္ေတာ ္မ်ားမွ တဆင့္ ျကားသိထားပီးျဖစ္တာေျကာင္ ့ ျကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ထားပီးျဖစ္သည္။ျမိဳ ့လတ္၀န္ျကီးႏွင္ ့ေျမာက္ဒ၀ယ္ဗိုလ္ တို ့က အမူထမ္း ၂၀၀ႏွင္ ့ သာယာ၀တီ မင္းသား၊ပုဂံမင္းသမီး အိမ္ေတာ္ သို ့ခ်ီတက္သြားျကသည္။ သာယာ၀တီ မင္းသားလည္း အေစာင္ ့မ်ားကို အအုပ္ အစည္း မပ်က္ေစဘဲ ရွိေစသည္။ဇတ္လမ္းကား စျကေလပီ။ေျမာက္ဒ၀ယ္ဗိုလ္ ၏ ေရွ ့ေျပးတပ္အျဖစ္ ေသြးေသာက္ငခိုက ရဲဖက္ ငါးဦးႏွင္ ့ အိမ္ေတာ္ ၀င္း သို ့ အရင္ေရာက္လာသည္။ မင္းတရား အမိန္ ့ ဆိုေ တာ ့ ဘယ္သူကိုမွ လူမထင္ ေတာ ့ ေဆာင္ ့ျကြားျကြား လာသည့္ မွာ အမွန္ပင္။အရင္က သာယာ၀တီ မင္းသားေဟ ့ဆိုရင္ ဒူးတုန္ေအာင္ေျကာက္ေနရသည္။အခု သူတို ့လုပ္ခ်င္ရာကို လုပ္မယ္ေပါ့၊ဒါကို သာယာ၀တီမင္းသား၏ အိမ္ေတာ္ပါ၀န္မွဴး ေနမ်ိဴးဗႏြဴေက်ာ္ က အက်ိဳးႏွင္ ့အေျကာင္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေျပာျပတယ္။တဦးႏွင္ ့တဦး ေကာင္းေကာင္း မြန္မြန္ ဆက္ဆံ ဖို ့ အထူးသျဖင္ ့သာယာ၀တီ မင္းသားျကီးကို ဂရုျပဳဖို ့ေကာင္းတယ္ေပါ ့။ဒါကို ငခို တို ့က ဟားတိုက္ပီးရယ္တယ္ ။သည္ေတာ ့ ဗႏြဴေက်ာ္ လည္း ဓားလြတ္ကို ဆြဲျပီး ပိုင္း လိုက္ေတာ ့ရာ ငခို အဖို ့ အံအားသင္ ့ခ်ိန္ေတာင္မရလိုက္ဘူး အသက္ပါထြက္သြားေတာ့တယ္။ မည္သူ ထင္မည္ နည္း မင္းအမိန္ ့ကို ဖီ ဆန္ မည္ဟု မင္းတရား၏ အမိန္ ့ေတာ္ေျကာင္ ့ အားလုံး ျပားျပား၀ပ္မည္ ဟုသာ ထင္ေနျကသည္။ေနာက္ပါ ရဲမက္ ၅ ဦးလည္း ေျပးသူကေျပး လဲသူက လဲ ႏွင္ ့ အိမ္ေတာ္၀င္းမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ျမိဳ ့လတ္၀န္မင္းလည္း အိမ္ေတာ္ေတာ္ေ၇ွ ့အေရာက္ မွာ ျမင္းကို အလ်င္ျမန္ႏွင္ရ်္ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသည္။ သည္တြင္ အရည္ ္္အခ်င္းမရွိသည္ ့ လူေတြသာ မ်ားသည္ ဘျကီးေတာ္ ႏွင္ ့မိဘုရားေခါင္ မယိႏုတို ့ကား အႏုတ္လကၡာျပေနသည္။ သာယာ၀တီ မင္းသားႏွင္ ့စစ္ကိုင္းမင္သား(ဘျကီးေတာ္မင္း) တြင္ သာယာ၀တီ မင္းသားသည္ လုပ္ရည္ ျကံရည္ ၊သတၱိ ဗ်တၱီ တြင္ မက လာက၀တ္ ဓမၼသတ္တို့မွာ နွံစပ္က်ြမ္းက်င္ေသာ မင္းသားတပါးျဖစ္သည္။စစ္ကိုင္းမင္းသား(ဘျကီးေတာ္မင္း) မွာ အေနေအးပီး ဘာသာေရးႏွင္ ့သာေမြ့ေလ်ာ္ေသာ အေနေမးေသာ မင္းတပါးဟု မွတ္ယူရမည္။အေရးေတာ္ ပုံမစမွီကလ ကတည္းက ေထာက္ေတာ္တို ့အား ေနရာ အႏွံ မွာ ေစလြတ္ထားသည္။ဒါကို နားႏွငိ ့မက မ်က္စိဖြင္ ့ထားသည္။ မိမိ ကို အျပစ္ျကီးေအာင္ စလင္းမင္းသားျကီးႏွင္ ့ကင္း၀န္ ဦးျကြယ္၀၊က်ီး၀န္ ဦးပါေရာက္၊ျမိဳ ့လတ္၀န္ ေမာင္ေရးႏွင္ ့တလံဗိုလ္ တို ့အေပါင္းပါ မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သာယာ၀တီမင္း ေလာကီ နကၡ ေဗဒျကြမ္းက်င္ေသာ သမီးေတာိ တပါး၇ွိသသည္။ ထိုမင္းသမီး (ေနာင္စျကၤာေဒ၀ီ မင္းတုန္းမင္း မိဘုရားေခါင္ျကီး) အခါေတာ္ ေပးခ်ိန္ တြင္ တနၤသာရီ တခါးမွ ထြက္ေတာ္မူသည္။အရင္ဦးဆုံး ျမစ္ဆိပ္သို ့ခ်ီတက္ ပီး မစ္ဆိပ္တြင္ သာယာ၀တီျမိဳ ့မွ ဆက္သေသာ ေရႊတုံးေတာ္ ေလွကို စိး၇်္ ဗညားဆိပ္ကမ္းမွ တဆင္ ့ ေရႊဘို ကို သိမ္းပိုက္၇်္ ပုန္ကန္ ျခားနားျခင္းကို ျပဳ ေတာ္ မူသည္။သာယာ၀တီ တြင္ သာ၊သမီးႏွင္ ့ေက်းက်ြန္ေတာ္ မ်ားေနာက္လိုက္ ၇၀၀ရွိသည္ မွတ္တမ္းမ်ား အရသိရသည္။ သယာ၀တီ မင္းသားသည္ ေ၇ွ ့က အျပင္းႏွင္ ပီး ေ၇ႊဘို သို ့ ထြက္ခြာ ျကသည္။ေနာက္သား ေတာ္ျကီး သတိုးမင္းဖ်ား (ေနာင္ျပည္မင္းသား)က ေနာက္က ခုံခံရန္ အတြက္ ေနာက္ခ်န္ တပ္အျဖစ္လိုက္ပါသည္။ ေ၇ႊဘို သည္ အေလာင္းမင္းတရား၏ ေအာင္ေျမပင္ မဟုတ္လား။ေ၇ႊဘို မွာ ပင္ ဗိုလ္ ၀င္ ခံ သည္ အနီး နား စီ၇င္ စု ၄၆ ရႊာက အလိုေလ်ာက္ ခို ၀င္ ျကသည္ အတြက္ သာ ယာ၀တီ မင္းသား မွာ ပိုမို အင္အားေတာင္ ့တင္းလာသည္။ေနာက္ ငေရႊဦး ဆိုသူအား မဟာမင္းလွ မင္းေခါင္ ဘြဲ ့ခ်ီးျမွင္ ့ပီး သားေတာ္ သတိုးမင္းဖ်ားႏွင္ ့အတူ ရဲမက္ ႏွစ္ေထာင္ ျမင္း တစ္ရာ ႏွင္ ့ ဗြက္စုရႊာ မွာ တပ္ခ် ေနေစေလသည္။ကင္း၀န္မင္းတပ္စုႏွင္ ့ ရတနာသၤခ ျမိဳ ့မွာ ခရီး ၃တိုင္ အကြာ မွာ ဆုံမိ ပီး ျပင္းထန္စြာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ျကသည္။ကင္း၀န္ တပ္တြင္စစ္သည္ အနည္းဆုံး ၄ေထာင္၊ ေသနတ္တြင္ မက အေျမွာက္ပါ ပါေျကာင္း သတိုးမင္းထင္သည္ သိသညိ အမွ် အနီးကပ္ တိုက္ပြဲ အသြင္ ေျပာင္းလဲ တိုက္ပြဲ ၀င္ျကရာ စစ္ဆင္ေရး နည္းပရိယ္ ေကာင္းေသာ သာယာ၀တီ မင္းသားတပ္က ပထမဆုံး ေအာင္ပြဲ ရလိုက္သည္။က်ၤတိုက္ပြဲ တြင္ သိတုိးမင္းထင္ ကို သာယာ၀တီ မင္းသားက ပိုမို အထင္ျကီးေစခဲ ့သည္ ။ ေသနတ္ အမ်ားျပားႏွင္ ့ အေ့့ျမွာက္ မ်ားပင္ သိမ္းဆည္းရမိသညိ အထိ ေအာင္ျမင္ခဲ ့သည္။ထို ့ေနာက္ ေက်ာက္ေျမာင္း ျမိဳ ့ကို ထပ္မံ တိုက္ခိုက္ သိမ္းပိုက္မိသျဖင္ ့ ေအာင္ပြဲ မွာ ပိုမို ပီျပင္လာသည္။ ေနျပည္ေတာ္ တပ္မ်ားမွာ အရူံးႏွင္ ့သာ ရင္ ဆိုင္ေနရသျဖင္ ့ စစ္ကိုင္းျမို ့မွာ တပ္စြဲ ထားသည္။ ဘဳ၇ားျကီးေတာ္ မင္းလည္း ျကာလ်င္ တိုင္းျပည္ ေသြးေခ်ာင္းစီးပီး ႏြားကြဲ လ်င္ က်ားဆြဲ လိမ္ ့မည္ မိန္ ့ကာ ေနျပည္ေတာ္သို ့ေရာက္ေန ေသာ အဂၤလိပ္သံအမတ္ ဘာေနးအားျကား၀င္ ေစ ့စပ္ေစသည္။ သာယာ၀တီ မင္းသား လည္း ငါသည္ အကိုေတာ္ကို ပုန္ကန္ မဟုတ္ စလင္းမင္းသားႏွင္ ့ နန္းမေတာ္ ဘုရားတို ့ လုပ္ျကံမူကို ပုန္ကန္ျခင္းျဖစ္ သည္။ဒီျပသာနာ ျကားထဲ မင္းတို ့ ၀ငိ မပါနဲ ့ဟု ခပ္ျပတ္ျပတ္ မိန္ ့ေတာ္ မူသည္။ထို ့ေနာက္ လူသူ လက္နက္ စုေဆာင္းကာ ေနာက္ တပ္ကူအျဖစ္ သားေတာ္ငယ္ သတိုးမင္းေစာ ကို ေစလြတ္ျပီး တပ္သုံးတပ္ခြဲ ကာ စစ္ကိုင္းျမီဳ ့လုပ္ျကံရာ ၅ရက္ အတြင္း ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူသည္။ ရတနာပူရအင္း၀ ႏွင့္ကား နီးကပ္ေနသည္။ထို ့ေနာက္ သိတိုးမင္းဖ်ားတပ္က ေ၇ႊျကက္ယက္ ကမ္းသို ့ကူးရ်္ အေနာက္မွ ၀ိုင္းေလ သည္။ သတိုးမင္းေစာ လည္း အင္း၀ကမ္းသို ့ ကူးကာ ျမိဳ ့၀န္းရံ လိုက္ေလသည္။အင္း၀ျမိဳ ့ကား ပိတ္မိေလသည္။ ဘျကီးေတာ္ မင္းလည္း ဒီတခါ ေတာ့ ျပတ္သားရေပမည္ မဟုတ္က စက္မက္ျကာ ေလ ျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ေလ မဟုတ္လား။ မင္ေကာင္းမင္းျမတ္ ဟူသသည္ကား ျပည္သူ တို ့အေ၇းကို ဦးစားေပးရမွာ မင္းက်င့္ မင္းတို ့ ၀တ္ ပင္။ေရႊနန္ေးတာ္ ညီလာခံ ကား တိတ္ဆိတ္ ေလပီ။ နန္းမေတာ္ ဖုရားမွာ မေလွာင္မရီ ေသာ အျကည္ ့ျဖင္ ့ေရွ ့တည္ တည္ ့သို ့ ျကည္ ့ေနေလသည္။ဘျကီးေတာ္ လည္း နာမက်န္းျဖစ္သည္ျကားက အားယူကာ အမိန့္ကို ခ်မွတ္ေလသည္။ညီေတာ္ အလိုရွိေသာ မင္းသားစာရင္းတို ့ကို အရင္ေပးပီးမွ ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ကိို ေပးမည္ ပီူရင္ နန္းသိမ္းပြဲခံ ေပါ ့ အမိန္ ့ခ်လိုက္သည္။ သတိုးမင္းဖ်ား လည္း အင္း၀ ေရႊနန္းကို သိမ္းယူေတာ္ မူရန္ စစ္ကိုင္းျမိဳ ့သို ့ အရင္ ျကြခ်ီဖို ့ ပင္ ့ဖတ္ ့တယ္။ သာယာ၀တီမင္းသားလည္း စစ္ကိုင္းသို ့ ျကြခ်ီကာ အလို ရွိေသာ လူစာရင္းေပးလိုက္တယ္။စလင္းမင္းသား၊ပင္းတလဲစား ေဆာျမိဳ ့စား အတြင္း၀န္ ၊၀န္ေထာက္မင္းျကီးမဟာစည္သူ၊ျမိဳ ့လတ္၀န္ျကီး မင္းလွမင္းေခါင္ေက်ာ္၊ကင္း၀န္မင္းျကီး မဟာ မင္းလွ ေက်ာ္စြာ၊ က်ီ၀န္ မဟာ သီဟသူတို ့ကို ေပးအပ္ေစသည္။ ေဆာ ျမိဳ ့စားဟာ ဒီအေရးမွာ မပါတာေျကာင္ ့ ျပန္ လြတ္လိုက္တယ္။စလင္းစားႏွင္ ့ တိုင္ပင္သူ မဟုတ္ေသာေျကာင္ ့ ျဖစ္သည္။ နန္ေတာ္ အတြင္ဒမွာ ရွိ တဲ ့ လကိနက္ ဘဏၰ တို့ကို စာရင္း တြ လႊဲေျပာင္းေပးရတယ္။ ေနာက္တေန ့မွာ တပ္အားလုံးတကြ သားေတာ္ ႏွစ္ပါး ျခံရံ လ်က္ အင္း၀သို ့ကူးလာ ျမီဳ ့သိမ္းပြဲ ခံ ယူေလသည္။ အကိုေတာ္ ဘျကီးေတာ္ မင္းႏွင္ ့ မင္းေဆြမင္းမ်ိဴးမ်ားက ျကိဳဆိုျကသည္။ ဘျကီးေတာ္ မင္းလည္း နန္ေတာ္ ေျမာက္စမုဒ္က ဆင္းပီး ေ၀ါယာဥ္ျဖင္ ့နန္းျမိဳ ့ေတာ္ အေနာက္တခါးက ထြက္ေတာ္ မူသည္. ဘျကီးေတာ္ႏွင္ ့အတူ ▼