ဘာသာစကား: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ဘာသာစကားဆိုသည်မှာ လူတို့ အချင်းချင်း အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုပြုနိုင်ရန် သတင်းအချက်အလက်/ခံစားချက် စသည်တို့ကို ဖလှယ်ရန် တို့အတွက် အသံထွက်၍ တိုက်ရိုက် ဆက်သွယ်မှုစနစ်ကို အသုံးပြုလာကြရာမှ ဝေါဟာရများကြွယ်ဝလာပြီး ဘာသာစကားဟုပေါ်ပေါက်လာခြင်းဖြစ်သည်။

 

 

အစောပိုင်းကာလများက ဘာသာစကားတွင် အသံထွက်ပြောဆိုသောဘာသာစကား နှင့် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ပြောဆိုသော ဘာသာစကား တို့သည် ဖွဲ့တည်ပုံအရ၎င်း၊ အသုံးချပုံအရ၎င်း လုံးဝကွဲပြားခြားနားသည်ဟုယူဆပြီး သုတေသနလေ့လာမှုများကို သီးခြားစီသတ်မှတ်ခဲ့ကြသည်။ ယခုနောက်ပိုင်းကာလများတွင် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့်ပြောဆိုခြင်းဆိုသည့်အတိုင်း ဘာသာစကား တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ကာ အသံထွက်ပြောဆိုသော ဘာသာစကားကဲ့သို့ပင် တည်ဆောက်ပုံ အသွင်သဏ္ဍန်နှင့် သုံးစွဲသည့် ဝေါဟာရတို့ကို ရှင်းလင်းတင်ပြနိုင်သည့် အခြေအနေသို့ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယခုခေတ် ဘာသာဗေဒ သုတေသနစာတန်းဖတ်ပွဲများတွင် လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့်ပြောသော ဘာသာစကားကိုပါ အသံထွက်ဘာသာစကားနှင့်အတူ ကျင်းပသည့် အစီအစဉ်ကိုရေးဆွဲလာ ကြပြီဖြစ်သည်။ ပိုမိုကျယ်ပြန့်စွာရှင်းလင်းပါက ဘော်ဒီလန်းဂွေ့ချ် <ref>ကိုယ်အမူအရာဖြင့်ပြသသောဘာသာစကား [http://en.wikipedia.org/wiki/Body_language↓]</ref> ဟုခေါ်သော ကိုယ်အမူအရာဖြင့်ပြသသော ဘာသာစကား ကိုလည်း၊ အချင်းချင်းဆက်သွယ်မှု အတွက် အသုံးပြုနိုင်ပါက ဘာသာစကားအဖြစ် ခေါ်ဆိုနိုင်သည်။ ဥပမာ။ လက်ယပ်ခေါ်ခြင်း။ ခေါင်းခါခြင်း၊ ခါးညွှတ်၍ လူရှေ့ကိုဖြတ်သန်းခြင်း။