သာမာဝတီ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

လေအဟုန်ကို ခွင်းကာလာသော မြားကိုပင် ပြန်လှည့်စေနိုင်သော မေတ္တာရှင်သည် မီးဖြင့် လောင်မြိုက်ကာ ဆုံးရှုံးရသည်မှ အံ့ဖွယ်ဖြစ်ပေသည်။ ဝဋ်မှာအမြဲ ငရဲမှာအပ ဆိုသည့်စကားအတိုင်း ဝဋ်ကြွေးရှိလျှင် ပြန်လည်ပေးဆပ်ရမည် ဖြစ်၏။ ရှေးဘဝက အကုသိုလ်ကံသည် မကောင်းသောအကျိုးကို ပေးမြဲဖြစ်၏။ အကျိုးပေးမည့်အချိန်သာ အတိအကျမသိရသည်သာ ရှိ၏။ သာမာဝတီသည် အတိတ်ဘဝက နန်းတွင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်၏။ ထိုနန်းတွင်းသူသည် အပေါင်းအပါတို့နှင့် မြစ်အတွင်းဆင်းကာ ရေကစား၏။ ရေကစားတက်လာရာ ချမ်းအေးလှသဖြင့် မြက်ချုံကို မီးရှို့ကာမီးလှုံလေသည်။ ထိုမြက်ချုံအတွင်းဝယ် ဘုရင်မင်းမြတ်ကိုးကွယ်နေသည့် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါတစ်ပါးသည် နိရောဓသမာပတ်ဝင်စားလျက်ရှိသည်ကို မြင်ရသောအခါ ဘုရင်၏ဩရာဇဒဏ်ကိုဘုရင်၏ရာဇဒဏ်ကို ကြောက်သဖြင့် ကြံမိကြံရာ ကြံကုန်၏။ ထို့နောက် ထင်းတုံးထင်းစတို့ဖြင့် ပစ္စေကဗုဒ္ဓါကို ပြာကျအောင် ရှို့၏။ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၏ အသက်ကို အန္တရယ်ပြု၍ မရသော်လည်း ဒုတိယအကြိမ် ပြုခဲ့သည့် အကုသိုလ်သည် အကျိုးပေးခဲ့ရာ ငရဲ၌ အနှစ်တစ်သိန်းကျခံရပြီး ဘဝပေါင်းတစ်ရာတိုင်တိုင် မီးလောင်ကျွမ်းကာ သေဆုံးကြရပေသည်။ <ref name="အဆင့်မြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အမျိုးသမီးများ"/>