ဓမ္မစကြာသုတ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အခါတပါး၌ မြတ်စွာဘုရားသည် ဗာရာဏသီပြည် ဣသိပတနအမည်ရသည့် သားတို့ကိုဘေးမဲ့ပေးရာသားသမင်တို့ကိုဘေးမဲ့ပေးရာ မိဂဒါဝုန်တော၌ သီတင်းသုံးစံနေတော်မူဆဲဖြစ်၏။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားသည် ပဉ္စဝဂ္ဂီရဟန်းတို့ကို မိန့်တော်မူ၏။

ရဟန်းတို့ ... ရဟန်းဖြစ်သူသည် ဤအစွန်းတရားနှစ်ပါးတို့ကို မမှီဝဲအပ်ကုန်၊ အစွန်းတရားနှစ်ပါးတို့သည်အစွန်းတရားနှစ်ပါးတို့သည်ကား အဘယ်နည်း။

ဣဒံ ခေါ ပန ဘိက္ခဝေ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စံ - ဇာတိပိ ဒုက္ခာ၊ ဇရာပိ ဒုက္ခာ၊ ဗျာဓိပိ ဒုက္ခော၊ မရဏံပိ ဒုက္ခံ၊ အပ္ပိယေဟိ သမ္ပယောဂေါ ဒုက္ခော၊ ပိယေဟိ ဝိပ္ပယောဂေါ ဒုက္ခော၊ ယံပိစ္ဆံ န လဘတိ၊ တမ္ပိ ဒုက္ခံ။ သံခိတ္တေန ပဉ္စုပါဒါနက္ခန္ဓာပဉ္စုပါဒါန ခန္ဒာ ဒုက္ခာ။

'ဣဒံ ဒုက္ခံ အရိယသစ္စ' န္တိမေ ဘိက္ခဝေ ပုဗ္ဗေအနနုဿုတေသု ဓမ္မေသု စက္ခုံ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ ၊ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇ္ဇာ ဥဒပါဒိ၊ အာလောကော ဥဒပါဒိ။

ဂါထာမဖက် (အမေး၊ အဖြေသက်သက်) စုဏ္ဏိယသက်သက်ဖြစ်သော ဤဓမ္မစက္ကပဝတ္တနသုတ်တော်ကြီးကို ဟောတော်မူအပ်သည် ရှိသော် ရှည်သော အသက်တော်ရှိသောသက်တော်ရှည် အရှင်ကောဏ္ဍညမထေရ်အား ကိလေသာမြူတို့မှ စင်ဖြူကင်းဝေးသော မှောက်မှားဒိဋ္ဌိ အညစ်အကြေးမရှိသော သောတာပတ္တိမဂ်ဉာဏ်ဟုဆိုအပ်သော တရားမျက်လုံးသည် ထင်ရှားစွာ ပေါ်ပေါက်ချေ၏။ အလုံးစုံသော တေဘုမ္မကဝဋ်ဒုက္ခတရားစုသည် ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အကြောင်းရင်းရှိ၏။ ထိုအလုံးစုံသော တေဘုမ္မကဝဋ်တရားစုသည် မကြွင်းမကျန် အမှန်ချုပ်ဆုံးခြင်းသဘောရှိ၏။ (ဤသို့ ဟုတ်တိုင်း မှန်သိ ဉာဏ်မျက်စိသည် ထင်ရှားဖြစ်ပေါ်၍လာ၏။)

ထိုအခါ၌ ဘုန်းတော်ကြီးသောမြတ်စွာဘုရားသည် ဝမ်းမြောက်မြွက်ကြား ဤဉဒါန်းတော်အမိန့်စကားကို ကျူးရင့်တော်မူလေ၏။

“ အို .. လူ နတ် ဗြဟ္မာ သတ္တဝါအပေါင်းတို့ ငါ့သားတော်ကြီးဖြစ်သော ကောဏ္ဍညသည် အသိဉာဏ်အလင်းပေါက်၍ သောတာပန်အဖြစ်သို့ ရောက်လေပြီတကား ” ( ဤသို့ ကျူးရင့်တော်မူလေ၏ ) ဤဉဒါန်းစကားတော်အားဖြင့် သက်တော်ရှည်သော အရှင်ကောဏ္ဍမထေရ်မြတ်ကြီးအားသက်တော်ရှည်အရှင်ကောဏ္ဍမထေရ်မြတ်ကြီးအား အညာသိကောဏ္ဍည ဟူ၍သာ ဤအမည်ထူးသည် ဖြစ်လေသတည်း။