နွဲ့ယဉ်ဝင်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
စာတွဲများ: မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် ဝက်ဘ် တည်းဖြတ် အဆင့်မြင့် မိုလ်ဘိုင်းတည်းဖြတ် |
No edit summary စာတွဲများ: မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် ဝက်ဘ် တည်းဖြတ် အဆင့်မြင့် မိုလ်ဘိုင်းတည်းဖြတ် |
||
စာကြောင်း ၅၇ -
တက္ကသိုလ် ရောက်တော့ ဆိုနေပြီ။ ပြောပြရဦးမယ်။ အဲဒီတုန်းက “ဂီတပဒေ သာပွဲ” တွေ ဘာတွေရှိတယ်။ မေမြို့သို့ မဟုတ် ပြင်ဦးလွင်တို့၊ တစ်လုံးနှစ်လုံး စာစီကုံးတို့၊ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူတို့ အဲဒါတွေက Hit ဖြစ်နေတော့ ကိုယ်က အဲဒီမှာလေ တစ်ချိန်လုံး သွားဆိုနေတာ။ မနက်ဖြန် စာမေးပွဲFinal နော်။ ဒီနေ့ညမှာ မေမြို့ သို့မဟုတ် ပြင်ဦးလွင် သွားလုပ်နေတယ်။ အဲဒီတော့ အမေက ဆဲတာပေါ့။ နင် ဒီလောက်တောင် သီချင်းချည်းပဲ ဆိုနေတယ်။ စာမေးပွဲတော့ အောင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုပြီး သူပြောတာ တစ်ဝက်တော့ မှန်တယ်။ အောင်တော့ အောင်တယ်။ ကွာလဖိုင်း မဖြစ်ဘူး။ MA ဖြေလို့ မရဘူး။ ဆဲ ခံရတာပေါ့နော်။ သီချင်းကို ဘယ်လောက် ဆိုချင်လဲ ဆိုတာ။ စာမေးပွဲ ရှိတာကို သီချင်း သွားဆိုနေတော့ ဉာဏ်ကောင်းလို့သာ နို့မို့ဆို ကျမှာ။
အဲဒီတုန်းက Grade တွေပဲ ပေးတယ်လေ Grade 4 ပြည့်မှ Master တန်းတက်လို့ ရတာ။ မဂျွိုက်(စ်) က (3.8) ပဲ ရတယ်။ (.2) လိုနေတယ်။ ၁၉၆၇ ခုနှစ်မှာအောင်ပြီး အဲဒီနှစ်မှာပဲ ဆရာမ လျှောက်တဲ့ အတွက် ဆရာမဖြစ်ရင် MA က သုံးနှစ် မဖြေရဘူး။ ပြီးတော့ မန္တလေး တက္ကသိုလ် ပြောင်းရရော၊ အဲဒီမှာပဲ
ဂီတ အနုပညာ လောကတည်းကို ဘယ်လို ရောက်ရှိလာတယ်ဆိုတာလည်း ပြောပြပါဦး။
| |||