မြိုမင်းဆက်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အချိန်၌ ယောင်ယမ်း တွံပြု ၏။မိဖုရားလည်းအကြောင်းကိုမေ့လတ်သော် မြို မင်းကြီးကညီအိမ်ရှေ့မင်းကိုခေါ်၍ ဤသို့ဆိုတော်မူ၏။ငါတို့က ရှေ့ကောင်းမူကံကြောင်းသာလျှင်မရမာ မင်းအဖြစ်ရ၏ ။ငါတို့အမျိုးခုနှစ်ဆက်ကား တောင်ထက်တောထဲကြီး သား မြို ဖြစ်၏။အနွယ်ဖြစ်သော တောစောင့်တောင်စောင့်နတ်တို့သည် များစွာလာကုန်လျက် သံလှံတံတောင်လေးဖြင့်ခြိမ်းခြောက်လာ၍ ငါလန့်ဖျပ်ယောင်ယမ်းသတည်းဟုပြန်ပြောပေသော် စန္ဒာဒေဝီမိဖုရားနှင့် ညီအိမ်ရှေ့မင်းက ရှေးကျင်းရိုးကျင့်စဉ်ကိုကျင့်တော်မုပါဟုဆိုပေသော် နွားနောက်၊ကျွဲဖြူ များစွာယူလျက် မြို တို့၏ ဝတ်မြဲဖြစ်သောကြိမ်နွယ် ကြွေပေါက်ဦးဖွဲ့ စသည်တို့ကိုဝတ်လျက် တောင့်လေးမြားကို ကိုင်၍ ညီအားကျွဲကြိုး၊နွားကြိုး ကိုင်စေ၍ ရှေးကသွားစေ၏။မြို မင်းကြီးကား တောင့်လေးမြား လွားကိုကိုင်လျက်

 

 

မိုးသောက်လုပြီတကားဟု ညီဖြစ်သော အိမ်ရှေးမင်းကို အဆိပ်လူးသောမြားဖြင့်ပစ်လေ၏။ယင်းသို့မြားဖြင့်ပစ်သောချောင်းငယ်ကို ငလျက်ခေါင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကုန်၏။မီုးသောက်လုပြီဖြစ်၍

 

=== စည်သဘင်အမတ်ကြီး မြို မင်းနှင့်သမီး ပန်းနီလာ ===

 

တွေမြို့သို့ ရောက်နေသော ကျွန်တော်တို့ရန်ကုန် ဝိဇ္ဇာနှင့် သိပ္ပံတက္ကသိုလ်မှ ဆရာတစ်စုသည် ကုလားတန်၏ အလှနှင့် ကုလားတန်၏ စည်းဝါးအာရုံခံနေကြပါသည်။ကျွန်တော်တို့နှင့်အတူ စာပေးစာယူ သင်တန်းသားအချို့လည်း ရှိနေကြပါသည်။ရုတ်ခြည်းပင် ကုလားတန်၏ စည်းဝါးနှင့်ညီညွတ်စွာ ရခိုင်တေးတစ်စသည် စာပေးစာယူသင်တန်းသားများထံမှမှုန်ပျပျမြစ်ယံသို့ ခုန်ထွက်လွင့်ပျံသွားပါသည်။

အထူးအဆန်းတို့သည် ခဏပန်းမျှသာ ပန်းတံမောင်အားစိတ်ဝင်စားစေခဲ့၏။အသည်းနှလုးံတွင်တငွေ့ငွေ့ကျွမ်းနေသော အလွမ်းမီးကတဒင်္ဂစိတ်ဝင်စားမူ ကိုဝါးမျို

 

 

 

အ့ံဖွယ်ရှိပေစွ။မြတံခါးရွက် အသွယ်သွယ်တပ်အပ်သော လေသွန်ပြတင်းများဖြင့် မြုံမင်းသခင်နန်းဆောင်များသည် တင့်တယ်ခန့်ညားလေစွ။အဝတ်အထည်အစားအသာကိုချိုငဲ့ခြိုးခြံ

 

 

လှည်းငါးရာ။ ။နဂါးထိုင်ရာ ငွေကျောက်ဖျာ။နဂါးထိုင်ရာ ရွှေကျောက်ဖျာ။ ။ဥးဒရာဇ် ကေစံပယ်၊မြံပြည်အရပ်မှာ၊ငွေပေါရေ။ဥဒရာဇ်ကေစံပယ်၊မြုံ ပြည်ရပ်မှာ၊ရွှေပေါ့ရေ။မြုံ မင်းသခင် စိုးစံတော်မူရာ ဥဒရာဇ်တိုင်းကား ချမ်းသာကြွယ်ဝပေစွ။မြုံ ဘုရင်ကိုးကွယ်သော နတ်နဂါးရုပ်တုကြီးများစံရာ ကျောက်ဖျားကြီးများသည်ပင် ငွေသားအတိ၊ရွှေသားအတိ။တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်မြင့်၍မြင့်၍ တက်ခဲ့သော

 

 

စိန်ခြယ်မြနားတောင်းကို နားဝယ်ပန်၍၊စိန်ဂေါ်မုတ် ပတ္တမြားများ စီခြယ်သော ဘယက်လည်ရွဲကို လည်ဝယ်ဆွဲ၍၊နှင်းဆီရောင်ပိုးချည်ဖြင့် ရက်သော ပိုးထဘီ၊ဦးဒေါင်းကြိုးကြာ ကျေးတစ်ရာရုပ်တို့ဖြင့် တင့်တယိလှသော အကျၤ ီတို့ကို ဝတ်ဆင်၍ ဆွမ်းလောင်းထွက်ခဲ့သောမြုံမင်းသမီး ပန်းနီလာ၏ ချောမွေ့သော ရုပ်ဆင်းသဏ္ဌာန်သည် ပန်းတံမောင်နှလုးံသားမှ အလွမ်းမီးခဲကို ထူထဲသောပြာဖြင့် ဖုးံပေးလိုက်သည်သို့။ပန်းတံမောင်သည် ခဏတာမျှငေးမောစူးစိုက်မိသည်။ ပန်းနီလာမှာလည်း လူသားမကား နတ်တမျှဟု သူ့စိတ်ဝယ်ထင်မိသော ပန်းတံမောင်၏ ရူပါရုံတွင် နစ်မွန်းနေမိ

 

 

တော်ပီပီ ပန်းနီလာသည် စိန်မာန်ထက်သူကလေးဖြစ်၏။ထက်မြတ်သောစိတ်ထားကို မြို လူမျိုးတို့၏ သဘာဝကနှိုးဆွလိုက်ရကား ပန်းနီလာသည် ပန်းတံလုလင်အားစတင်၍ စကား

ဆိုတော့သည်။ ပန်းတံမောင်လေး......လုလင်နွဲ့နှောင်း၊စိတ်ညိုးှညှိုးနှင့်၊မနေကောင်း။မောင်ပင်နွဲနွဲ့၊ကိုယ့်ပြည်ရွာကို၊စိတ်မှာလွမ်းဗျာ၊မညိုှးကေ့။ ။မေရို့နေမှတ်၊ဗွေပြာသာဒ်မှာ၊လည်လတ်ပါလေ။

 

 

သောနှီးကြောဖျာများကို သူ့နေရာနှင့်သူခင်းထား၏။မိုး၊ဆောင်း၊နွေခါ ရာသီအလိုက်စံမြန်းမည့်တိုက်ခန်းဆောင်များကလည်း မွေ့လျော်စရာ။ပန်းနီလာသည် ဧည့်သည်လုလင်အား

သန်မာသောညို့ှဓာတ်ပင့်ကူနွယ်တွင်ရုန်းမလွတ်သောပိုးကောင်ငယ်ဖြစ်ရ၏။သို့သော်ပန်းနီလာ၏နန်းပြာသာဒ်သို့မရောက်သောအချိန်များတွင်ကား လှဦးရံသည်သာ ပန်းတံမင်းသား၏ နှလုးံသားဧကရီဖြစ်ပါ၏။ထို့ကြောင်းလည်းရည်းမြုံ ပြည်တွင်သုးံနှစ်တာမျှကြာသောအချိန်တွင် ဆရာသခင် ရွှေကျောင်းရှင်အားဓညဝတီသို့ပြန်ရန်လျှောက်ထားလေတော့သည်။

 

 

တစ်ပြည်သားကို မေတ္တာပွားမိခဲ့သောပန်းနီလာမှာကား ပန်းတံမောင်၏ မိဘပြည်ရွာသို့ခေတ္တပြန်စေကြောင်းခွန့်ပန်တောင်းချက်များကိုမငြင်းပယ်သာဘဲ၊ပန်းတံမောင်တို့ပြန်သည့်

 

 

ဆွေမျိုးသားချင်းများဝေးရာသို့ မသွားလိုဘဲကိုယ့်ပြည်ကိုယ့်ရွာတွင်သာ ဖြစ်သည့်နည်းနှင့်ပေါင်းရအောင်ကြံဆောင်လို၏။နောက်ဆုးံတွင်ပန်းတံမောင်က ဆံထုးံ

၄.https://www.dropbox.com/sh/3640chcjjwa9xqd/AABa4ISwaf3sHt3EtQ1GlUGQa?dl=0&fbclid=IwAR0L31MId_koG8j7MjTtsPwHdHHcEokiAapLsn5WDFw_e5u_d6-wh3C2Qdg&preview=%E1%80%95%E1%80%AE%E1%80%BB%E1%80%95%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B1%E1%80%9E%E1%80%AC+%E1%80%9B%E1%80%81%E1%80%AD%E1%80%AF%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%98%E1%80%AF%E1%80%9B%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%BA%E1%80%AC%E1%80%B8%E1%81%8F%E1%80%9B%E1%80%AC%E1%80%87%E1%81%80%E1%80%84%E1%80%B9.pdf ပီပြင်သော ရခိုင်ဘုရင်များ၏ ရာဇဝင် စာ-၇၊ (ကု-ရင်) ၊ (ကူ-ကြော)၊ စာ-၁၀ (ကေ-ရင်)။

 

 

=== ကိုးကား ===