ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
No edit summary |
အရေးမကြီး Bot: Automated text replacement (-၀ပမ် +ဝမ်, -ဥ် +ဉ်, -ဩ +ဩ, -ဪ +ဪ, -့် + ့်, -စျ +ဈ, -၀ေ +ဝေ, -၀ိ +ဝိ, -၀ီ +ဝီ, -၀ု +ဝု, -၀ို +ဝို, -၀ူ +ဝူ, -၀ဲ +ဝ |
||
စာကြောင်း ၁ -
[[File:Kyoto Protocol participation map 2009.png|thumb|300px|right|အစိမ်းရောင်သည် သဘောတူညီကြောင်း လက်မှတ်ရေးထိုးပြီးနိုင်ငံများ၊ မီးခိုးရောင်သည် မဆုံးြဖတ်ရသေးသောနိုင်ငံများ၊ အနီရောင်သည် လက်မှတ်ရေးထိုးရန် ဆန္ဒမရှိသည့် နိုင်ငံများ]]
၂၀၀၉ ခုနှစ် ဇွန်လ အထိ ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်တွင်
မီးခိုးရောင်သည် မဆုံးဖြတ်ရ သေးကြောင်းနှင့် အနီရောင်သည် အတည်ပြုရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။
ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ် သည် (UNFCCC သို.မဟုတ် FCCC) (ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းဆိုင်ရာ [[ကုလသမဂ္ဂ]] ကန့်သတ်ခြင်းညီလာခံ) နှင့်အတူ ကမ္ဘာကြီးပူနွေးလာမှု ကို တိုက်ဖျက်ရန် ရည်ရွယ်သည့် သဘောတူညီချက်စာချုပ် ဖြစ်သည်။ UNFCCC သည် "ရာသီဥတုစံနစ်ကို လူတို့၏အန္တရာယ်ရှိသော
==ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လုပ်မှုလျော့ချခြင်း==
သဘောတူညီချက်စာချုပ်ကို ကျိုတို၊ [[ဂျပန်နိုင်ငံ|ဂျပန်]] တွင် ၁၁ ရက် ဒီဇင်ဘာလ ၁၉၉၇ ခုနှစ်တွင် အစဦး သဘောတူ လက်ခံခဲ့ပြီး ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၆ ရက် ၂၀၀၅ ခုနှစ်တွင် စတင်၍ အာဏာတည်ခဲ့သည်။၂၀၀၉ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ အထိ သဘောတူညီချက်စာချုပ်ကို နိုင်ငံပေါင်း ၁၈၇ နိုင်ငံမှ လက်မှတ်ရေးထိုးခဲ့ပြီး အတည်ပြုခဲ့သည်။သဘောတူညီချက် စာချုပ်အောက်တွင် စက်မှုနိုင်ငံ ၃၇ နိုင်ငံသည် ("နောက်ဆက်တွဲ နိုင်ငံများ" ဟုခေါ် သည်) ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ ့(GHG) (ဂျီအိပ်ဂျီ) လေးမျိုးဖြစ်သော [[ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်]] ၊ မီသိန်း၊ နိုက်ထရပ်(စ်) အောက်ဆိုဒ် ၊ ဆာလဖာ ဟက်ဆာဖလူအိုရိုက် နှင့် ၎င်းတို့ ထုတ်လုပ်သော ဓာတ်ငွေ ့အုပ်စု ဖြစ်သည့် ဟိုက်ဒရိုဖလူရိုကာဗွန် နှင့် ပါဖလူရိုကာဗွန် လျော့ချခြင်းတွင်
ထုတ်လွှတ်ခြင်း ကန့်သတ်ချက်များတွင် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေကြောင်း ပျံသန်းမှုနှင့် ရေကြောင်းခရီးစဉ် တို့ကြောင့် ထုတ်လွှတ်ခြင်းများ
==စာချုပ်၏ခွင့်ပြုချက်များ==
၁၉၉၀ထုတ်လွှတ်ခြင်းစံအမှတ်အဆင့်များသည်UNFCCCအဖွဲ့ဝင်များ၏ညီလာခံ(ဆုံးဖြတ်ချက်၂/စီပီ.၃)မှလက်ခံခဲ့ပြီးဖြစ်ပြီးIPCC(အိုင်ပီစီစီ)ဒုတိယအကြိမ်အကဲဖြတ်ခြင်းအစီရင်ခံစာအတွက်
တွက်ချက်သော"ကမ္ဘာကြီးပူနွေးလာခြင်းအလားအလာ"၏တန်ဖိုးများဖြစ်သည်။ထိုဂဏန်းများကိုအလုံးစုံသောအရင်းအမြစ်များ
သဘာဝ သို့မဟုတ် ဖန်တီး ပြုလုပ်ထားသည့် သိုလှောင်ကန်များကို တွက်ချက်ရာတွင် ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်ခြင်း မြောက်မြား စွာကို နှိုင်းယှဉ်ခြင်း ပြုနိုင်သော (ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်) တူညီသည့်ပမာဏများသို့ ပြောင်းလဲခြင်းအတွက် အသုံးပြုသည်။
"ထုတ်လွှတ်ပစ္စည်းများကို ကုန်သွယ်ရောင်းဝယ်ခြင်း"၊ သန့်ရှင်းသောဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနည်းလမ်း (CDM) (စီဒီ အမ်)နှင့် ပိုလျှံေေေ သောခွင့်ပြုချက်များနှင့် နောက်ဆက်တွဲ I နိုင်ငံများမှဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အခြားနောက်ဆက်တွဲ I နိုင်ငံများမှဖြစ်စေ၊ နောက်ဆက်တွဲ I မဟုတ်သည့် နိုင်ငံများတွင် ထုတ်လွှတ်ပစ္စည်းများကို လျော့ချသည့် ငွေကြေးဆိုင်ရာ ဖလှယ်ခြင်းများ၊ စီမံကိန်းများမှတဆင့် အခြားတစ်နေရာမှဖြစ်စေ GHG ထုတ်လွှတ်ခြင်း လျော့ချမှုလဲယူခွင့် လက်မှတ်များကိုဝယ်ယူခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ GHG ထုတ်လွှတ်ခြင်း ကန့်သတ်ချက်များကို ပြည့်မီ စေရန် နောက်ဆက်တွဲ I နိုင်ငံများ ကို ခွင့်ပြုရန် ပူးတွဲအကောင်အထည်ဖော်ဆောင်ရွက်ခြင်း ကဲ့သို့သော "ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ်ရှိသည့်နည်းလမ်းများ" များစွာအတွက် သဘောတူညီချက်စာချုပ်သည် ခွင့်ပြုထားသည်။
UNFCCC နှင့် ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်အရ နောက်ဆက်တွဲ I နိုင်ငံတိုင်းသည် အရင်းအမြစ်များနှင့်
==ရည်မှန်းချက်များ==
စာကြောင်း ၂၆ -
ရည်မှန်းချက်မှာ "ရာသီဥတုစံနစ်အား လူသားတို့၏အန္တရာယ်ရှိသော စွက်ဖက်မှုများမှတားဆီးမည့် အဆင့်တစ် ခုတွင် လေထုအတွင်းရှိ ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ့ပြင်းအားများကိုတည်ငြိမ်မှုရှိစေခြင်းနှင့် ပြန်လည်တည်ဆောက် ခြင်း" ဖြစ်သည်။ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းဆိုင်ရာ ကျိုတို ညီလာခံ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ ဥပဒေအရ တရားဝင်ြဖြစ်သော နိုင်ငံ တကာ သဘောတူညီချက်တစ်ရပ်ကို ထူထောင်ရန်နှင့် ထိုသို့အားဖြင့်
သဘောတူညီခဲ့သည့် ဦးတည်ချက်မှာ ၁၉၉၀ အဆင့်များမှနေ၍ ၂၀၁၂ ခုနှစ် နောက်ဆုံးထားပြီး ပျမ်းမျှလျော့ချခြင်း ၅.၂ ရာခိုင်နှုန်းကို လျော့ချရန်ဖြစ်သည်။ စာချုပ်အရ ၂၀၁၂ ခုနှစ်တွင် နောက်ဆက်တွဲ I တိုင်းပြည်များသည် ပထမ ကတိကဝတ်ပြုထားသော အချိန်ကာလ (၂၀၀၈-၂၀၁၂)အတွက် အခြေပြုထားသော ဖန်လုံအိမ်ဓာတ်ငွေ ့ထုတ်လွှတ်ခြင်းကိုလျော့ချရန် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ဝတ္တရားများကို မဖြစ်မ နေေေ ကျေပွန်အောင် ဆောင်ရွက်ရမည်ဖြစ်သည်။ (သဘောတူညီချက်စာချုပ် နောက်ဆက်တွဲ ဘီ ကို ကြည့်ပါ)။
စာကြောင်း ၄၀ -
ကုလသမဂ္ဂ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အစီအစဉ် ၏သတင်းထုတ် ပြန်ချက်အရ -
၁၀ ရက်ကြာ အပြင်းအထန် ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းပြီးနောက်တွင် နိုင်ငံပေါင်း ၁၆၀ မှ
အရေးကြီးဆုံး ဓာတ်ငွေ ့သုံးမျိုး ဖြစ်သည့် ကာဗွန်ဒိုင် အောက်ဆို်ဒ်၊ မီသိန်း နှင့် နိုက်ထရပ်(စ်) အောက်ဆိုဒ် ဖြတ်တောက်ခြင်းများကို ၁၉၉၀ ခုနှစ်အား အခြေခံနှစ်အဖြစ်ထား၍ တိုင်းတာလိမ့်မည် - သက်တမ်းကြာရှည်သည့် စက်ရုံမှထွက်ရှိသော ဓာတ်ငွေ့သုံးမျိုးဖြစ်သည့် ဟိုက်ဒရိုဖလူရို ကာဗွန်၊ ပါဖလူရိုကာဗွန် နှင့် ဆာလဖာ ဟက်ဆာဖလူအိုရိုက် ဖြတ်တောက်ခြင်းများကို ၁၉၉၀ သို့မဟုတ် ၁၉၉၅ ခုနှစ် တစ်ခုခုကို အခြေခံအဖြစ်ထား၍ တိုင်းတာနိုင်သည်။
စာကြောင်း ၄၆ -
UNFCCC ၏ အဖွဲ့ဝင်အားလုံးသည် ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်ကို လက်မှတ်ရေးထိုးခြင်း သို့မဟုတ် အတည်ပြုခြင်းပြုလုပ်နိုင်သော်လည်း UNFCCC ၏ အဖွဲ ့ဝင်မဟုတ်သော နိုင်ငံများသည် ထိုအရာ များကို မပြုလုပ်နိုင်ကြပါ။ ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်ကို ဂျပန်နိုင်ငံ ကျိုတို ၌ ၁၉၉၇ ခုနှစ်တွင် UNFCCC အဖွဲ ့ဝင်များ၏ ညီလာခံ တတိယအစည်းအဝေး COP (စီအိုပီ ၃) တွင် သဘောတူလက်ခံခဲ့သည်။ ကျိုတို သဘောတူညီချက်စာချုပ်ပါ ပြဋ္ဌာန်းချက်အများ စုသည် UNFCCC ၏ နောက်ဆက်တွဲ I တွင် စာရင်းပြုထား သော ဖွံ ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံများကို အကျိုးသက်ရောက်စေသည်။
နိုင်ငံတော်ဆိုင်ရာ ထုတ်လွှတ်ပစ္စည်း သတ်မှတ်ချက်များတွင် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေကြောင်းပျံသန်းခြင်းနှင့်
==ဖန်လုံအိမ် ဓာတ်ငွေ ့ထုတ်လွှတ်ခြင်းများအပေါ်တွင် ကျိုတို သဘောတူညီချက် စာချုပ်နောက်ပိုင်း ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းခြင်းများ==
၂၀၀၇ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၆ ရက်နေ့တွင် သဘောတူညီခဲ့သော ဥပဒေအရ
၂၀၀၇ ခုနှစ် ဇွန်လ ရ ရက်တွင် ကျင်းပသော ၃၃ ကြိမ်မြောက် ဂျီ ၈ ညီလာခံ ၌ ခေါင်းဆောင်များအနေဖြင့် ဂျီ ၈ နိုင်ငံများ သည် " ၂၀၅၀ နောက်ဆုံးထား၍ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ် ထုတ်လွှတ်ခြင်းများ ကို အနည်းဆုံး တစ်ဝက်လျှော့ချရန် ရည်ရွယ်ကြောင်း " သဘောတူခဲ့သည်။ ၎င်းအရာကို အောင်မြင်စေရန် အထောက်အကူပြုမည့် အသေးစိတ်များကိုရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းဆိုင်ရာ ကုလသမဂ္ဂ ကန့်သတ်ခြင်း ညီလာခံ အတွင်း၌ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ဆိုင်ရာ
UNFCCC ၏ ဦးဆောင်မှုအောက်တွင် ကျင်းပသောေ ဆွေးနွေးပွဲများ ဖြစ်သည့်ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းဆိုင်ရာ ဗီယင်နာဆွေးနွေးပွဲများ၂၀၀၇သည်ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းကို အကျိုးသက်ရောက်သော နိုင်ငံတကာမှ တုံ့ပြန်မှုတစ်ခုအတွက် အရေးပါသော အချက်အလက်များအပေါ်တွင် သဘောတူညီချက်ရယူပြီး ၃၁ သြဂုတ်လ ၂၀၀၇ ခုနှစ်တွင်အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။ဆွေးနွေးပွဲများ၏အဓိကလက္ခဏာတစ်ရပ်မှာ အချိန်တိုအတွင်း အကျိုးများသောစွမ်းအင်သည် ထုတ်လွှတ် ပစ္စည်းများကို ကုန်ကျစရိတ်အနည်းငယ်ဖြင့် သိသာထင်ရှားသော ဖြတ်တောက်မှုများကို မည်သို့ပေးနိုင်ကြောင်း ပြခဲ့သည့် ကုလသမဂ္ဂ အစီရင်ခံစာတစ်စောင်ဖြစ်သည်။
|