နရပတိစည်သူ(ပုဂံ): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး Bot: Automated text replacement (-၀ပမ် +ဝမ်, -ဥ် +ဉ်, -ဩ +ဩ, -ဪ +ဪ, -့် + ့်, -စျ +ဈ, -၀ေ +ဝေ, -၀ိ +ဝိ, -၀ီ +ဝီ, -၀ု +ဝု, -၀ို +ဝို, -၀ူ +ဝူ, -၀ဲ +ဝ
စာကြောင်း ၆ -
 
==စလင်းမြို့ကြွချီတော်မူလာခြင်း==
ကုလားကျမင်း၏ သားတော် နရပတိစည်သူ မင်းကြီးကား နောင်တော် မင်းယဥ်နရသိင်္ခလုပ်ကြံ၍မင်းယဉ်နရသိင်္ခလုပ်ကြံ၍ သက္ကရာဇ် (၅၂၆)ခုသော် ညီတော်နရပတိစည်သူ ရွှေဘုံရွှေနန်း တက်စံတော်မူ၏။ ထိုမင်းကြီးကား သစ္စာလည်း စောင့်၏။ မင်းကျင့်တရား ဆယ်ပါးနှင်လည်း ပြည့်စုံတော်မူ၏။ နောင်တော်ကို ပြစ်မှားမိ၍ ဘေးတော် အနော်ရထာစောကဲ့သို့ တောင်ဘက်မြောက်ဘက် အရှေ့အနောက်နိုင်ငံတော် အနှံ့ အစပ် မင်းမိဖုယား မောင်းမမိသံ ခြံရံလျက် စစ်အင်္ဂါ (၄)ပါးနှင့် တင့်တယ်စံပါယ်လှျက် ရွှေဖောင်တော်စီး၍ ကန်ချောင်းဆည်မြောင်း ပြုစုတော်မူလာသော သာသနာတော်နှစ်ကား (၁၇၂၃)ခု ကောဇာသက္ကရာဇ် (၅၄၁)ခုတွင် စလင်းအရပ်သို့ဆိုက်ရောက်တော်မူ၏။
 
ဘောင်းလင်းမြို့၌ ဘေးတော်ကောင်းမှုတော် စောလူးဘုရား၊ ကွျဲထိရွာ၌ ပုထိုးကြီးဘုရားများကို ရှိခိုးပူဇော်တော်မူပြီးမှ ပြည်ရွာ အနေအထိုင် အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကို လှည့်လည်၍ ကြည့်ရှုတော် မူသောအခါ ကြငှန်းနတ်မင်း ကိုတွေ့တော်မူ၍ ကုလားကျမင်းသားတော် နရတိစည်သူ ဇမ္ဗူလှည့်သွား မင်းတရားမြတ် မေးတော်မူသည်ကား ကြငှန်းနတ်မင်း ..... ငါသည်ရှေးရှေးမဆွ သံသရာက အဘယ်ဒါနကို ဥသဟမယုတ် အားထုတ်ခဲ့ဘူးသောကြောင့် ထူးမြတ်သော မင်းစည်းစိမ်ချမ်းသာကို ရပါသနည်း ဟုမေးတော်မူလှျင် ကြငှန်းနတ်မင်းသည် ဤသို့ဆို၏။
စာကြောင်း ၂၅ -
 
==စလင်းအရပ်၌ ဆည်မြောင်း ချောင်း ကန် များ တည်ဆောက်စေတော်မူခြင်း==
စလင်းပြည်စိုး လက်ျာခင်မွန်သည် အင်္ကျိ ရွှေဖျဥ်ဝတ်လှျက်ရွှေဖျဉ်ဝတ်လှျက် ပက္ကလာမေးတွင်ကြိုးပတ္တများ ဘယက်ကို သွယ်တတ်သော ပက္ကဘာဆောင်း၍ ကွျန်ငယ် သဘောက် (၂၀၀)နှင့် ဆင်ဖြူကန်ရွာ အရှေ့တွင် နှစ်ထောင်မှျလောက်သော နွားကိုရူစား၍နေ၏။ ထိုအခါ ကုလားကျမင်း သားတော် နရပတိစည်သူ ဇမ္ဗူလှည့်သွား မင်းတရားကြီးသည် ငသမန်ဟူသော မင်းချင်းတစ်ယောက်ကို ခေါ်တော်မူ၍ ငသမန်ငယ်၊ နွားကျောင်းသူကြီးမင်းကို ခေါ်ချေဟု စေတော်မူ၏။
ငသမန်လည်း အဆောတလှျင် သွား၍ခေါ်လေ၏။ နွားကျောင်းသူကြီးမင်း အကွျနု်ပ်တို့သခင် အရှင်မင်းကြီး ခေါ်တော်မူ၏ ဟုဆို၏။
စလင်းသူကြီး လကျ်ာမွန်လည်း မင်းကြီးထံသို့ ကပ်လေ၏။ မင်းကြီးလည်း မင်းမတ်အသူနည်း ဟုမေးတော်မူ၏။ ဘုရားကွျန်တော် စလင်းပြည်စိုး လကျ်ာခင်မွန် ဟုနားတော်လှျောက်၏။ မင်းကြီးလည်း ပြည်စိုးလကျ်ာခင်မွန် ဤအရပ်ကို အဘယ်အရပ်ခေါ်သနည်း ဟုမေးတော်မူ၏။ ပြည်စိုးလကျ်ာခင်မွန်လည်း ဤအရပ်ကို စလင်းအရပ် ခေါ်ပါသည်ဟု နားတော်လှျောက်၏။ ဤစကားကို ကြားတော်မူလှျင် အစဥ်ရှည်ကြာစွာအစဉ်ရှည်ကြာစွာ ပြည်ရွာဖြစ်ခြင်း အကြောင်း ကန်ချောင်း ဆည်မြောင်း တူဖောက်လိုသော အကြံရှိသည်နှင့် နဂါးရုပ်ဖောင်တော်မှ သက်၍ သက္ကဒါန်လှေတော် တက်စီးပြီးလျင်် စလင်းပြည်စိုး လကျ်ာခင်မွန်ကိုလည်း သက္ကဒါန်လှေတော် တွင်တင်၍ လုပ်ခင်းဆောင်တာ လယ်ယာကန်ချောင်းဆည် မြောင်း အစဥ်ဖြစ်မည့်အစဉ်ဖြစ်မည့် အရပ်ကို ပြညွှန်း ရလေ၏။
သက္ကဒါန်လှေတော် နှင့် အနောက်အရပ်သို့ လှည့်လည်ကြည့်ရှုတော် မူပြီးသော် ပေါင်းဝအရပ် တော်အုပ်၌ ဥချိုတွန်သံ ကြားတော်မူ၏။ဤအသံကား အဘယ်အသံနည်း ဟုမေးတော်မူ၏။
ပြည်စိုးလကျ်ာခင်မွန်လည်း ဥချိုးတွန်သံ ဟုနားတော်လှျောက်၏။ ဥချိုးတွန်သည်ကို အကြောင်းပြု၍ ဤအရပ်ကို ဥချိုးပစ်ချောင်း ဟုတွင်၏။
ထိုအရပ်မှ သက္ကဒါန်လှေတော်နှင့် လှည့်ပြန်တော်မူ၍ ချောင်းနားသို့ စုံတော်မူမှ ရတနာခြင်္သေ့ရွာ တိုင်အောင် ဖောင်လှည့်တော်မူခဲ့လေ၏။ မှူးမတ်အပေါင်းတို့ သည်လည်း သက္ကဒါန်လှေတော် လာမည့်အရပ်ကို ကြိုဆိုလှျက်နေလင့်ကုန်၏။လှေတော်ဆိုက်လှျင် မှူးမတ်အပေါင်းကို မိန့်တော်မူသည်ကား၊ လှေတော်ဆိုလှျင် မှူးမတ်အပေါင်းကို မိန့်တော်မူသည်ကား၊ မင်းမတ်တို့ အစဥ်ရှည်စွာအစဉ်ရှည်စွာ မဟာတဋ္ဌာက ထာဝရ ဖြစ်မည့် အကြောင်းကို မောင့်မေ့တော်မူ၍ ကန်ဆည်တော်မူမည် ဟုမိန်တော်မူ၏။စလင်းပြည်စိုး လကျ်ာခင်မွန်၊အမတ်ကြံသိုင်း၊ အမတ်သုဝဏ္ဏဗိုလ် ဤသုံးယောက်တို့သည် ကြံတော်မူသော အကြံတော်သည် ကောင်းမြတ်သော အကြံတော် ဟုနားတော်ဟုနားတော်လှျောက်၏။ထိုအခါ အမတ်တော် အနန္တပစ္စည်းကို ခေါ်တော်မူ၍ မင်းမတ် ကန်ဆည်တော်မူမည် ဖြစ်သောကြောင့် တောင်မြောက် တာထိုးလေ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ထင်းသို့ မိန့်တော်မူရာ အရပ်ကိုလည်း ဂူနှင့် ကျောင်း တည်ဆောက်တော်မူ၍ ဝတ္ထုကန်မြေ လှူတော်မူ၏။
မှူးမတ်အပေါင်းနှင့် တိုင်ပင်တော်မူသည်ကို အကြာင်းပြု၍ ထိုအရပ်ကို မင်းတပေါင်းကူး ဟုတွင်၏။
ယင်းမှသည် တောင်အရပ်သို့ လာတော်မူပြန်၍ ညောင်ပင်စျေးညောင်ပင်ဈေး အနောက်တိုင်လှျင် ကန်ဆည်မည့် အစီအရင်ကို မိန့်တော်မူပြန်၏။ယင်းသည့်အရပ်တွင်လည်း ဂူနှင့်ကျောင်း တည်တော်မူ၍ ဝတ္ထုကန်မြေလှူတော်မူ၏။ ထိုအရပ်ကိုလည်း ကန်စီရင် ဟုတွင်၏။
ယင်းက သည် လာတော်မူပြန်၍ ဝိပဿနာအရပ်သို့ ရောက်တော်မူလှျင် အနန္တပစ္စည်းလည်း တာထိုးရာက ရောက်လှျင် ဤသို့နားတော်လှျောက်၏။မြောက်ကား ရတနာခြင်္သေရွာ ၊တောင်ကား ထစိုက်ရွာ၊ထို အရပ်၌ တာတိုင်စိုက်၍ ပြီးပါကြောင်း ကိုနားတော်လှျောက်လှျင် ဝမ်းမြောက် ဝမး်သာတော်မူ၏။ ယင်းအရပ်တွင် ဂူနှင့်ကျောင်းတည်တော်မူ၍ ဝတ္ထုကန်မြေလည်း လှူူတော်မူ၏။ ဤအရပ်ကိုလည်း ရယ်ရွှင်တော်မူသည်ကို အကြောငး်ပြု၍ ရယ်ရွှင် ဟုတွင်၏။