သာမညဖလသုတ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ထိုအခါမြတ်စွာဘုရားက- “မင်းကြီး။ ဤသည်ကား ငါ သင့်အား ရှေးဦးစွာ ဟောပြသော မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဟု ဆင်ခြင်ပြီး  ထိုသူသည် ဆံပင်၊မုတ်ဆိတ်တို့အားပယ်ပြီးလျှင် ဖန်ရည်ဆိုးအဝတ်သင်္ကန်းတို့ကိုဝတ်ဆင်ကာ ပစ္စည်းဥစ္စာနှင့်ဆွေမျိုးအနည်းအများတို့အား ပယ်စွန့်၍ လူ့ဘောင်မှ ရဟန်းဘောင်သို့ ဝတ်ကာ ပါတိမောက္ခသံဝရမည် သော ဖြူစင်သန့်ရှင်းသောရဟန်းတို့၏အကျင့်သီလကို စောင့်ထိန်းပြီး ကောင်းမြတ်သောအကျင့် နှင့် ကောင်းသောနေရာတို့ အားလည်း ပိုင်ဆိုင်ပြည့်စုံတော်မူ၏။ အနည်းငယ်မျှသောအပြစ်ကိုလည်း ဘေးအန္တရာယ်အဖြစ်ရှုမြင်ပြီးရှောင်ကြဉ်ကာ သိက္ခာပုဒ်သီလတို့အား ဆောက်တည်ကျင့်ကြံ ၏။ ကောင်းသော အလုပ်နှင့်ကောင်းမွန်သည့် အပြောနှင့် ပြည့်စုံသဖြင့် ကောင်းမွန်စင်ကြယ်သော အသက်မွေးမှုအားလည်း ကျင့်ကြံပြီးသားဖြစ်၏။ ကောင်းမွန်သော သီလနှင့်ပြည့်စုံ၏။ စေ့ပိတ်ထားသော တံခါးကဲ့သို့ ကိုယ်၊နှုတ်၊စိတ်တို့အားလည်း အမြဲဆင်ခြင်၍ထိန်းသိမ်း၏။ အစားအသောက် စားသောက်ရာ၌လည်း အတိုင်းအတာနှင့်သာ စားသောက်၏။ ရသမျှ အစားအဝတ်နှင့်သာ ရောင့်ရဲတင်းတိမ်၏။ တရားအား အမြဲအောက်မေ့ကာသတိတရားထား၍ အမြဲဆင်ခြင်လေ၏။  ”ဟုမိန့်တော်မူ၏။

 

 

မြတ်စွာဘုရားရှင်-“မင်းကြီး။ ထိုရဟန်းသည် ရဟန်းတို့၏ အခြေခံသီလနှင့်လည်းပြည့်စုံ၏။ အခြေခံသီလဟူသည် အဘယ်သီလတို့နည်းဟူဆိုလျှင် ဤလောက၌ရဟန်းတို့သည် အသက်သတ်ခြင်းကို ပယ်ခွာရှောင်ကြဉ်၍ တုတ်ဓားလက်နက်တို့ကို ကိုင်ဆောင်ရန် ရှက်ကြောက်ရွံ့ပြီးသနား သောကြောင့် မကိုင်ဆောင်ဘဲ ခပ်သိမ်းသော သတ္တဝါတို့၏ အစီးအပွားအား အလိုရှိခြင်းသည် လည်း ရဟန်းတို့၏အခြေခံသီလဖြစ်၏။

 

သံတမန်ပြုခြင်း၊ သူတစ်ပါးခိုင်းသော အမှုကို ဆောင်ရွက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊ အရောင်းအဝယ်လုပ်ငန်းအားမလုပ်ဘဲ ရှောင် ကြဉ်၏၊ ချိန်ခွင်တိုင်းတာရာတွင်လည်း လီဆယ်ခြင်းနှင့် ငွေအသပြာ လိမ်ယူသွားခြင်းအား ရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊ လက်ဆောင်ယူခြင်း ၊ လှည့်ဖြားခြင်း ၊ အတုပြု၍ လိမ်ခြင်းတည်းဟူသော ကောက်ကျစ်ခြင်းအမှုတို့အား ပြုခြင်းမှရှောင်ကြဉ်ခြင်း၊ ခရီးသွားကုန်သည်များအား ဖမ်းဆီးချုပ်ချယ်ကာ သတ်ဖြတ်ခြင်း၊ ရွာနှင့်မြို့အား ဝင်စီးကာ လုယူ ဖျက်ဆီးခြင်းနှင့် ဓားပြတိုက်ခြင်းမှရှောင်ကြဉ်ခြင်းတို့သည်လည်း ရဟန်းတို့၏ အခြေခံသီလများဖြစ်၏။” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

အလယ်တန်းအဆင့်ရဟန်းသီလသည်ပြီး၏။

 

 

 

ရဟန်းတို့၏အထက်တန်းအဆင့်သီလကဏ္ဍပြီးဆုံး၏။

 

 

 

 

မြတ်စွာဘုရား-“မင်းကြီး။ ထိုရဟန်းသည် ဤဆိုခဲ့ပြီးသော အလွန်မြင့်မြတ်သည့် အမြင်၊အကြား၊အနံ့အရသာ၊အတွေ့အထိနှင့်စိတ်တို့အား စောင့်ထိန်းခြင်းတို့နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍ မိမိ၏စိတ်နှလုံးသဘောထားအတွင်း၌ ကိလေသာတရားမနှောင့်ယှက်မပါဝင်မရောနှောသော ပျော်ရွှင်ချမ်းသာမှုအားခံစားရ၏။ ထိုရဟန်း၌ ပိတ်ထားသောတံခါးတို့ကဲ့သို့ လုံခြုံတည်ငြိမ်၍ ပြည့်စုံသော ကိုယ်စိတ်နှလုံးအား စောင့်ထိန်းမှုကို စောင့်ထိန်းနေလျက်ရှိပေ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

မြတ်စွာဘုရား-“မင်းကြီး။ ထိုရဟန်းသည် တရားအား အောက်မေ့ဆင်ခြင်မှုနှင့်ပြည့်စုံစွာရှုမှတ်၏။ အဘယ်သို့ရှုမှတ်လေသနည်းဟုဆိုလေလျှင် ဤသာသနာ၌ ရဟန်းတို့သည် ခြေဖြင့် ရှေ့သို့လှမ်းရာတွင်လည်းကောင်း၊ နောက်သို့ဆုတ်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ ရှေ့သို့တည့်တည့်ကြည့်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ ဘေးသို့ကြည့်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်အကွေ့အဆန့်ပြုရာတွင်လည်းကောင်း၊ မိမိတို့၏ သင်းပိုင် သပိတ် သင်္ကန်းတို့ကို  ဆောင်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ စားသောက်ခြင်းပြုရာတွင်လည်းကောင်း၊ အစားအစာအား ဝါးရာတွင်လည်းကောင်း၊ အစားအစာအား လျက်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ ကျင်ကြီးကျင်ငယ်စွန့်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ သွားလေရာအရပ်၊ ရပ်သောနေရာ၊ ထိုင်သောနေရာ၊ အိပ်သောနေရာ၊ နိုးသောနေရာ ၊ ပြောဆိုသောနေရာ၊ တိတ်ဆိတ်သောနေရာတို့တွင်လည်းကောင်း မည်သည့်နေရာ၌မဆိုတရားအား နှလုံးသွင်း၍ အောက်မေ့ဆင်ခြင်မှုနှင့်ပြည့်စုံစွာရှုမှတ်ခြင်းပင်ဖြစ်ပေ၏” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

 

 

 

 

 

ဈာန်ကဏ္ဍပြီး၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။

 

 

 

ဤသည်ကား မျက်မှောက်ဘဝ၌ပင် ကိုယ်တိုင် သိမြင်နိုင်သော ထူးခြားမြင့်မြတ်သည့် ရဟန်းဖြစ်ခြင်းအကျိုးပင် ဖြစ်ပါပေသတည်း” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။