ဂိုအင်ကာ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

{{Infobox person

| name=S. N. Goenka

| birth_name=Satya Narayan Goenka

| imagesize=

|awards=[[ဝဏ္ဏကျော်ထင်ဘွဲ့]]<br/>Padma Bhushan Award| birth_date=၃၀ ဇန်နဝါရီ ၁၉၂၄

| website={{URL|http://www.dhamma.org/en/}}

|}}

 

ဆရာဂိုအင်ကာမှာ ဆရာကြီး[[ဘခင်၊ ဦး၊ စည်သူ| ဦးဘခင်]]၏ ဝိပဿနာတရားထိုင်နည်းများအား လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးသူ ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်း၏သင်ကြားမှုမှတစ်ဆင့် လက်ထောက်တရားပြဆရာပေါင်း ၈၀၀ အား မွေးထုတ်ပေးနိုင်ခဲ့ပြီး ဂိုအင်ကာနည်းလမ်းဖြင့် ဝိပဿနာတရားအားထုတ်သည့် သင်တန်းများသို့ နှစ်စဉ် လူတစ်သိန်းကျော် တက်ရောက်လေ့ရှိသည်။ ဆယ်ရက်ကြာ ဝိပဿနာတရားထိုင်နည်းသင်တန်းများကို ကမ္ဘာ့အနှံ့ဖွင့်လှစ်ခဲ့သူ တစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။

၁၄ နှစ်ကြာ လေ့လာဆည်းပူးပြီးနောက် အိန္ဒိယနိုင်ငံသို့ ပြန်သွားခဲ့ပြီး ၁၉၆၉ ခုနှစ်တွင် ဝိပဿနာတရားများ အား သင်ကြားပြသပေးခဲ့သည်။ လူတန်းစားခွဲခြားသော စနစ်များနှင့် ယုံကြည်ကိုးကွယ်မှု မျိုးစုံဖြင့် အုပ်စုခွဲနေသည့် အိန္ဒိယနိုင်ငံတစ်ဝန်းလုံးမှ ထောင်နှင့်ချီသော လူသားများအား ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ကမ္ဘာ့အနှံ့အပြားမှ လူပုဂ္ဂိုလ်များမှာလည်း ဆရာကြီးဂိုအင်ကာ၏ ဝိပဿနာတရားသင်တန်းများတွင် လာရောက်လေ့ကျင့်ခဲ့ကြသည်။

 

 

 

 

ဦးဂိုအင်ကာသည် ကိုယ်တွင်း ငြိမ်းချမ်းရေးမူ မရသေးပေ။

 

ဂိုအင်ကာသည် အသက် ၃၁ နှစ်အရွယ် ၁၉၅၅ ခုနှစ်တွင် (Migraine Headache)ခေါ် ဦးခေါင်းခဲနာကြီး စွဲခဲ့ပါသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေ့အိပ်မရ၊ ညအိပ်မရဒုက္ခလွန်စွာဖြစ်ခဲ့သည်။ ဤရောဂါကို ဆွစ်ဇာလန်၊ ဂျပန်၊ အင်္ဂလန်၊ အမေရိကန်၊ ဂျာမန်စသော နိုင်ငံတို့မှပါရဂူကြီးများနှင့်ကုသခဲ့ပါသော်လည်း မပျောက်ကင်းခဲ့ပါ။

သို့ဖြင့် ဂိုအင်ကာသည် ၁၉၅၅ ခု၊ ဇူလိုင်လကုန်လောက်တွင် မိတ်ဆွေဖြစ်သူတရားရုံးချုပ် တရားသူ ကြီးဦးချန်ထွန်း၏ အကူအညီဖြင့် တရား ပြဆရာကြီးဦးဘခင်ထံသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ အစက ဗုဒ္ခဘာသာတရား၏အဆီအနှစ်များကို သိရှိလိုသူတစ်ဦးအဖြစ်ရောက်လာခဲ့ခြင်းမဟုတ်။ ငယ်စဉ်ကပင် စွဲကပ်ခဲ့သော ၁၂ ရက်တစ်ကြိမ် ရောဂါခံစားနေရသော ခေါင်းခဲနာ ကို ပျောက်ချင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

မစ္စတာဂိုအင်ကာသည် ၄င်းနှင့်အတူ မိသားစုအားလုံးအား ဆရာကြီးထံမှောက်သို့ ခေါ်လာပြီးလျှင် ဗုဒ္ဓဘာသာကမ္မဋ္ဌာန်းတရားများအား ထုတ်စေသည်။ ၄င်းတို့သည် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များဖြစ်သွားကြပြန်သည်။ ဂိုအင် ကာ၏ထူးခြားသော ပြောင်းလဲချက်ကို ကြားနာရပြီးနောက် ဓမ္မစေတီရိပ်သာသို့ အိန္ဒိယနွယ်ဖွားများစွာ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။

အိန္ဒိယနွယ်ဖွားများတရားအားထုတ်စဉ် ဂိုအင်ကာသည် ဆရာကြီးနှင့်ဆရာမအနီးတွင် အမြဲရှိနေသည်။ တရားဟောရာတွင် စကားပြန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ရုံသာ မဟုတ်တော့ဘဲ၊ ၄င်းကိုယ်တိုင် တရားအရည်အသွေး အတော်အတန်ပြည့်စုံနေပြီဖြစ်ရကာ အသိ ဥာဏ်ထက်မြက်လှသော ဂိုအင်ကာအား ၄င်း၏သာသနာပြုလုပ်ငန်းအစီအစဉ်တို့တွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားလာသည်။ နေ့ရောညပါ ၄င်းအားသွန်သင်ပြသပေး၍ များမကြာမီ ဆရာကြီး ယုံကြည်စိတ်ချရသော တပည့်ကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်လာတော့သည်။

ထို့နောက် ၁၉၆၇ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလရောက်လျှင် မန္တလေးပရိသတ်အား တရားပြပေးရာ၌ ဂိုအင်ကာအား စကားပြန် အဖြစ်သာမက ဆရာကြီးတရားပေးပြီးနောက်ပိုင်း၌ တရားစစ်ဆေးခြင်းလုပ်ငန်းများ၊ အခက်အခဲမျာ အား ကူညီဖြေရှင်းပေးသည့်လုပ်ငန်းများကို ဂိုအင်ကာအားယုံကြည်စွာလွှဲအပ်ခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် ဆရာကြီး၏နယ်လှည့်တရားပြပေးသော လုပ်ငန်းကြီး ချောမောအောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည်။

ဆရာကြီးဦးဘခင်သည် လွတ်လပ်ရေးမရမီကနေလွတ်လပ်ရေးရပြီး ၁၉၆၅ အထိ နိုင်ငံခြားသားယောဂီများစွာကို ဗုဒ္ဓ၏ဝိပဿနာတရားတော်ကို ပြသပေးခဲ့သည်။ ထိုယောဂီများကိုအခြေခံ၍ ဆရာကြီးဦးဘခင်သည် နိုင်ငံခြား၌ သာသနာပြုရန် အားထုတ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဆရာကြီး၏ နိုင်ငံခြားသာသနာပြုလုပ်ငန်းမှာ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဆက်လက် ဆောင်ရွက်ခြင်း မပြုနိုင်ခဲ့ပေ။ ထိုစဉ်ဆရာကြီး၏လက်ထောက်ဂိုအင်ကာသည် အိန္ဒိယသို့ စတင်သွားရောက်၍ တရားပြရန်အခွင့်ပေါ်ခဲ့သည်။

ထို့နောက် မဒရပ်မြို့၌လည်း တရားချီးမြှင့်ခဲ့ရပြန်သည်။ ဘုံဘေနှင့် မဒရပ်တွင် တရားပြသပြီးနောက် ဗုဒ္ဓဘာသာတရားတော်၏ အမြိုက်အရ သာကို ကိုယ်တိုင်ခံစားသွားကြသော ပုဂ္ဂိုလ်တို့မှတစ်ဆင့် ဦးဂိုအင်ကာ တရားပြပုံသတင်းပျံ့နှံ့သွားတော့၏။ အိန္ဒိယပြည်ရှိအခြားမြို့များ၊ ဒေသ များမှလည်း မိမိတို့မြို့ရွာအသီးသီးသို့ လာရောက်တရားပြသပေးပါရန် ဖိမန္တကပြုလာကြသည်။

၁၉၇၁ ခု ဇန်နဝါရီလအထိ ဘုံဘေမြို့တွင် တရားပတ်လေးကြိမ်၊ မဒရပ်တွင် တရားပတ် ၃ ကြိမ်၊ နယူးဒေလီမြို့တွင် တရားပတ် ၂ ကြိမ် နှင့်စုစုပေါင်း တရားပတ် ၂၇ ကြိမ်၊ ဦးရေ ၈၇၉ ဦး တရားထိုင်ခဲ့ကြ ပါသည်။ ၂၇ ကြိမ်မြောက် တရားပတ်ကို ဗုဒ္ဓဂယာ၌ ကျင်းပနိုင်ခဲ့ပါ သည်။

ဗုဒ္ဓဂယာ၌ သာသနာ့အလံကို စိုက်ထူခဲ့ပြီးနောက် ဂိုအင်ကာ၏ဓမ္မခရီး မှာ အတန်ရောက်ရှိခဲ့ပေပြီ။ အိန္ဒိယပြည်တစ်နံတစ်လျား အရှေ့အနောက် တောင်မြောက် အိန္ဒိယပြည်မြို့ကြီးပေါင်းများစွာ၌ ဗုဒ္ဓ၏ဝိပဿနာတရားစခန်းများကို တစ်စခန်းပြီးတစ်စခန်း ဖွင့်လှစ်ပြသပေးနိုင်ခဲ့ပါသည်။

ထို့နောက် တစ်ဆင့်တက်၍ သာသနာပြုရန်စီစဉ်သည်။ သို့သော် မြန်မာနိုင်ငံသားဖြစ်နေ၍ ကမ္ဘာသို့ သွားခွင့်မရဘဲဖြစ်နေသည်။ သို့နှင့် ထိုအခက်အခဲကို အိန္ဒိယနိုင်ငံဝန်ကြီးချုပ် ရှရီမူရာဂျီဒေဆိုင်းက ဖြေရှင်း ပေးလိုက်သည်။ ၂ ရက်အတွင်း အိန္ဒိယနိုင်ငံသားအဖြစ် ရရှိခဲ့သည်။ နိုင်ငံကူးလက်မှတ်ကိုလည်း ရရှိခဲ့ သည်။ ပြင်သစ်နိုင်ငံသို့ သွားရန် ဗီဇာလည်း ချက်ချင်းရရှိခဲ့သည်။

သို့ဖြင့် ဂိုအင်ကာ၏ကမ္ဘာ့သာ သနာပြုအစီအစဉ်ကြီး စတင်နိုင်ပါ တော့သည်။ ဓမ္မတမန်တော်သည် ဥရောပ၊ အမေရိကနှင့်အခြားနိုင်ငံ များစွာကို လှည့်လည်ကာ ဝိပဿ နာတရားစခန်းများစွာ ဖွင့်လှစ်နိုင်ခဲ့ ပါတော့သည်။ နိုင်ငံပေါင်း ၈ဝ ကျော်မှလူများသည်ဝိပဿနာတရား ပွားများအားထုတ်ရသည့်အတွက် အကျိုးဖြစ်ထွန်းမှုရရှိကြသည်။ တစ်ကမ္ဘာလုံး၌ ဝိပဿနာရိပ်သာ ၁၃၅ ရိပ်သာနှင့် ယာယီရိပ်သာ ၂ဝဝ လောက်တွင် ရှင်တော်မြတ် ဘုရား၏ဝိပဿနာပွားများအား ထုတ်နည်းကို သင်ကြားပြသပေးခဲ့ သည်။ ဂိုအင်ကာဂျီသည် ဝိပဿနာ တရားပြဆရာ ၉ဝဝ ကျော်ကိုလည်း သင်ကြားပေးပြီး တရားပြဆရာများ အဖြစ် ခန့်အပ်ထားသည်။

ထို့ပြင် သုတေသနအလုပ်လုပ် ရန်အတွက် အီဂယ်ပူရီအနီးတွင် ဝိပဿနာသုတေသန အကယ်ဒမီ ဌာနဖွင့်လှစ်တည်ထောင်ထားသည်။ ထို့နောက် မိုဘိုင်း၌ငွေကုဋေ ၁ဝဝဝ ကျော်အကုန်ကျခံပြီး ဥာဏ်တော် အမြင့် ၃၂၅ ပေရှိသော စေတီတစ် ဆူတည်သည်။ ယင်းစေတီအတွင်းရှိ အခန်းကြီးထဲတွင် ယောဂီပေါင်း ၈ဝဝဝ နှင့် ရင်ပြင်တော်တွင် ယော ဂီပေါင်း ၂ဝဝဝဝ တစ်ပြိုင်တည်း တရားထိုင်နိုင်သည်။ ယင်းစေတီတော်ကို အကြောင်းပြုလျက် ပြည် သူတို့၏နှလုံးစိတ်ဝမ်းချမ်းမြေ့ခြင်း၊ ညီအစ်ကိုသားချင်းစိတ် မွေးမြူခြင်း များ ဖြစ်ပေါ်လာလိမ့်မည်။ ယင်း သို့လူသားအားလုံးအတွက် အကျိုးရှိမည့်ဝိပဿနာ သာသနာပြုလုပ်ငန်းကို ရှရီဂိုအင်ကာဂျီသည် ပါရမီ မြောက် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပေသည်။

 

==ကိုးကား==