ဝတ္ထု: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ
Content deleted Content added
အရေးမကြီးNo edit summary |
အရေးမကြီး →ကိုးကား |
||
စာကြောင်း ၁ -
'''ဝတ္ထု'''ဆိုသည်မှာ ရှည်လျားသော နောက်ကြောင်းရာဇဝင် တစ်ခုကိုသော်လည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် မိမိအာရုံ၌ ပေါ်ပေါက်လာသော စိတ်ကူးစိတ်သန်းအားလည်းကောင်း အမှန်တကယ် ဖြစ်သကဲ့သို့ လူအများနားလည်လွယ်ကူရန် စကားပြေဖြင့် ရေးသားခြင်းဟု အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုနိုင်သည်။အချို့ ဝတ္ထုများသည် လူသားတို့ အတွက် [[သုတ]]၊ ရသများပေးစွမ်းနိုင်သကဲ့သို့ တစ်ခါတစ်ရံတွင်လည်း ပေါကြောင်ကြောင်နိုင်လှလေသည်။
အနောက်တိုင်း ဝတ္ထုအရေးအသားကို ၁၈ ရာစုနှစ်မှ စတင် တွေ့ရှိနိုင်သည်။ [[မြန်မာနိုင်ငံ]]တွင်မူ ပထမဦးဆုံးသော မြန်မာ့ကာလပေါ် ဝတ္ထုဖြစ်သည့် စာရေးဆရာကြီး [[ဂျိမ်းစ်လှကျော်]] ရေးသားခဲ့သော မောင်ရင်မောင် မမယ်မ ဝတ္ထုဖြစ်သည်။ ပြင်သစ်စာရေးဆရာကြီး အယ်လက်ဇန္ဒား ဒျူးမား ရေးသားသော ‘ကောင့်အော့ မွန်တီကရစ္စတို’ (မွန်တီကရစ္စတို မြို့စားကြီး) ဝတ္ထုကိုမှီငြမ်း၍ မြန်မာတို့၏ အခြေ၊ မြန်မာတို့၏ အမြင်နှင့် ဆီလျော်အောင် ပြုပြင်ရေးသားထားသည့် ဝတ္ထုဖြစ်ပြီး ၁၉၀၄ ခုနှစ်တွင် ပထမအကြိမ် ထုတ်ဝေခဲ့သည်။ ထိုခေတ်က "[[မောင်ရင်မောင်မမယ်မဝတ္ထု|မောင်ရင်မောင် မမယ်မဝတ္ထု]]"သည် အတော်လူကြိုက်များ၍
ထိုခေတ်ထိုအခါက မောင်ရင်မောင် မမယ်မ ဝတ္ထုကို မြန်မာနိုင်ငံ သုတေသန ဂျာနယ်မှ ဤသို့ဝေဖန်ခဲ့သည်။
‘‘ ဝတ္ထုဟူသောအရာကို ခေတ်သစ် အဓိပ္ပာယ်အတိုင်း မြန်မာတို့က နားမလည်နိုင်ကြသေးသည့်အလျောက် စာရေးသူ (ဂျိမ်းစ်လှကျော်) က မောင်ရင်မောင် ထားခဲ့သော စာရွက်စာတမ်းများမှ ကောက်ယူ စီရင်ရေးသားသည်ဟုဆိုလျှင် သင့်လျော်မည်ဟု ယူဆပုံရသည်။ ဝတ္ထုဟုသာ ဆိုသည်။ ဝတ္ထုနှင့်မတူပဲ အကြောင်းအရာများ ဖော်ပြသော စာတမ်းနှင့် တူနေချေသည်။ ယင်းသို့ ဆိုရငြားလည်း ဤဝတ္ထုမှာ ပထမ မြန်မာဝတ္ထု ဖြစ်သောကြောင့် ရှေ့ဆောင်သူတို့ ရအပ်သော အခွင့်အရေး ရထိုက်သည်ဟု ဆိုရပေမည်။’’
| |||