လေမဲ့မောင်းနှင်ခြင်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီးNo edit summary
အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-စီစစ် +စိစစ်, -၀ပ် +ဝပ်, -ဓါတ် +ဓာတ်)
စာကြောင်း ၄၇ -
စစ်အပြီးတွင် [[ဆိုဗီယက်ယူနီယံ]]သည် တန်ချိန် ၆၅၀ရှိ Quebec-class ရေငုပ်သင်္ဘောငယ်များကို ၁၉၅၃ မှ ၁၉၅၆ အကြားတွင် အစီး ၃၀ တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့တွင် ဒီဇယ်အင်ဂျင် သုံးလုံးပါရှိပြီး နှစ်လုံးသည် သမားရိုးကျဖြစ်ပြီး တစ်လုံးမှာ အောက်စီဂျင်အရည်သုံး closed-cycle အင်ဂျင် ဖြစ်သည်။
 
"single propulsion system" ဟုခေါ်သော ဆိုဗီယက်စနစ်တွင် အိပ်ဇောဓာတ်ငွေ့များသည် ထုံးအခြေပြု ဓာတုစုပ်ယူမှုမှတစ်ဆင့် စီစစ်ယူပြီးနောက်စိစစ်ယူပြီးနောက် အောက်ဆီဂျင်နှင့် ပေါင်းစပ် ထည့်သွင်းသည်။ အဆိုပါရေငုပ်သင်္ဘောသည် စနိုကယ် (snorkel) သုံး၍ ဒီဇယ်အင်ဂျင်ကိုလည်း အသုံးပြုနိုင်သည်။ Quebec တွင် မောင်းနှင်ဝင်ရိုး ၃ ချောင်းပါရှိပြီး အလယ်တွင် 32D မြင်းကောင်ရေ ၉၀၀ (၆၇၀ ကီလိုဝပ်) ဒီဇယ်အင်ဂျင်နှင့် M-50P မြင်းကောင်ရေ ၇၀၀ (၅၂၀ ကီလိုဝပ်) ဒီဇယ်အင်ဂျင်များကို အပြင်ဘက် ဝင်ရိုးများတွင် တပ်ဆင်ထားသည်။ ထို့အပြင် {{Convert|100|hp}} မော်တာကို အလယ်ဝင်ရိုးနှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည်။ အလယ်ဒီဇယ်အင်ဂျင်ကိုသာ အသုံးပြု၍ သင်္ဘောကို နှေးကွေးစွာ မောင်းနှင်နိုင်သည်။
 
အောက်စီဂျင်အရည်ကို အကန့်အသတ်မရှိ သိုလှောင်မရနိုင်သောကြောင့် ထိုသင်္ဘောများသည် အခြေစိုက်စခန်းနှင့် ဝေးဝေးမသွားနိုင်ပါ။ အန္တရာယ်ကြီးပြီး အနည်းဆုံးရေငုပ်သင်္ဘော ၇ စီးသည် ပေါက်ကွဲမှုဖြစ်ပွားခဲ့ကာ ၎င်းတို့အနက် {{Ship|Soviet submarine|M-256||2}} မှာ ပေါက်ကွဲမီးလောင်မှုကြောင့် နစ်မြုပ်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့ကို စီးကရက်မီးခြစ်များအဖြစ် နာမည်ပြောင် ပေးထားသည်။ <ref>Cold War Submarines: The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines
စာကြောင်း ၇၃ -
=== လောင်စာဆဲလ်များ ===
[[ဖိုင်:U_Boot_212_HDW_1.jpg|right|thumb| ဂျာမနီရေတပ်၏လောင်စာဆဲလ်တွန်းအားသုံး Type 212 ရေငုပ်သင်္ဘော]]
လောင်စာဆဲလ်သည် လောင်စာတစ်ခုမှ ဓာတုစွမ်းအင်ကို လျှပ်စစ်စွမ်းအင်သို့ ပြောင်းလဲပေးသော ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ လောင်စာဆဲလ်များသည် ဘက်ထရီများနှင့် ကွဲပြားပြီး ဓာတုဓာတ်ပြုမှုကို ထိန်းသိမ်းရန် လောင်စာဆီ (ဥပမာ ဟိုက်ဒရိုဂျင်)နှင့် ဖိအားမြင့်ကန်များတွင် သိုလှောင်ထားသော အောက်စီဂျင် လိုအပ်သည်။ ဂျာမနီရေတပ်မှ Howaldtswerke Deutsche Werft AG ၏ တန်ချိန် ၁၈၃၀ ရှိသော Type 212A ရေငုပ်သင်္ဘောများတွင် ဆီးမန်း (Siemens)ထုတ် ၃၀-၅၀ ကီလို၀ပ်ကီလိုဝပ် လောင်စာဆဲလ် ယူနစ် ၉ ခု တပ်ဆင်ထားသည်။ ဤအတန်းစား၏ ပြည်ပပို့ကုန်ဖြစ်သော Dolphin class, Type 209 mod နှင့် Type 214 များတွင် ဆီးမန်းမှထုတ်သော ၁၂၀ ကီလိုဝပ် (၁၆၀ မြင်းကောင်ရေ) မော်ကျူး နှစ်ခု အသုံးပြုသည်။<ref name="armada_cap">https://www.naval-technology.com/projects/type_212/</ref>
 
Howaldtswerke Deutsche Werft AG ၏ တင်ပို့မှုတွင်အောင်မြင်ပြီးနောက် အခြားတည်ဆောက်သူများသည် ရေငုပ်သင်္ဘောများအတွက် လောင်စာဆဲလ်များ တီထွင်ခဲ့ကြသော်လည်း ၂၀၀၈ ခုနှစ်အထိ အခြားမည်သည့်သင်္ဘောကျင်းတွင်မျှ ရေငုပ်သင်္ဘောတစ်စီးအတွက် စာချုပ်မရရှိခဲ့ပါ။
 
စပိန်ရေတပ်၏ S-80 class တွင် တပ်ဆင်ထားသော AIP သည် ဘိုင်အိုအီသနောပရိုဆက်ဆာပေါ်တွင် အခြေခံပြီး ဓါတ်ပြုခန်းနှင့်ဓာတ်ပြုခန်းနှင့် intermediate CO-PrOx reactor များ ပါဝင်ကာ ဘိုင်အိုအီသနောမှ သန့်စင်သော ဟိုက်ဒရိုဂျင်အဖြစ် ပြောင်းလဲသည်။ ထို[[ဟိုက်ဒရိုဂျင်]]ကို Collins Aerospace မှထုတ်လုပ်သော လောင်စာဆဲလ်များသို့ ပေးပို့သည်။ (Collins Aerospace သည် အာကာသလွန်းပျံယာဉ်များအတွက် လောင်စာဆဲလ်များကိုလည်း ထောက်ပံ့ပေးသည်)
 
Reformer သည် ဘိုင်အိုအီသနောကို လောင်စာအဖြစ်အသုံးပြုပြီး အောက်ဆီဂျင် (အရည်အဖြစ်သိုလှောင်ထား)နှင့် ပေါင်းကာ ဟိုက်ဒရိုဂျင်ကို ထုတ်ကုန်ခွဲအဖြစ်ထုတ်လုပ်သည်။ ထုတ်လုပ်ထားသော ဟိုက်ဒရိုဂျင်နှင့် အောက်ဆီဂျင် လောင်စာဆဲလ်များကို ပေးပို့သည်။