မြန်မာစာပေ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-။ထို +။ ထို)
→‎ပုဂံခေတ်စာပေ: အချို့မှလည်း မြန်မာစာပေကို မွန်နှင့်ရခိုင်တို့မှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု အထောက်အထားမခိုင်လုံဘဲပြောကြသည်။ သို့သော် မွန်နှင့်ရခိုင်များ တွင် ကျောက်စာ 100 ပင်မရှိခဲ့ပါ။ မြန်မာတို့သည် ကျောက်စာ 6600 ကျော် ရှိပါသည်။ မွန်နှင့်ရခိုင်ဒေသတွင်ပေရွက်များလည်း မရှိပါ။ စာအဝိုင်းသည် ပေရွက်ပေါ်ရေးမှဝိုင်းပါသည်။ အနော်ရထာ ထက်စောသော ဗူးဘုရားတွင် မြန်မာအက္ခရာနှင့်ကျောက်စာများတွေ့ခဲ့ပါသည်။ ထိုအရာကို မျက်ကွယ်ပြုပြီး မြန်မာစာပေ မွန်နှင့်ရခိုင်က ရသည်ဟု တစ်ဖက်ပိတ်မပြောသင့်ပါ။ မွန်သမိုင်းဆရာတို့သည် မြန်မာကျောက...
စာတွဲများ: နောက်ပြန်ပြင်ခဲ့ပြီး မိုဘိုင်းလ် တည်းဖြတ် မိုဘိုင်းလ် ဝက်ဘ် တည်းဖြတ်
စာကြောင်း ၂၇ -
ဖြစ်ပေသည်။
 
မြစေတီကျောက်စာ၏ မျက်နှာလေးဘက်တွင် ပါဠိ၊
မြန်မာ၊ မွန်၊ ပျူ ဟူသော ဘာသာလေးမျိုးနှင့် တစ်မျက်နှာစီ
ကျောက်စာအသီးသီး ရေးထိုးခဲ့သည်ကို တွေ့ရ၏။
ထိုကြောင့် ပုဂံခေတ်တွင်
မြန်မာစာပေသာမဟုတ်၊ ပါဠိ၊ မွန်၊ ပျူ စသော စာပေကြီးများ ထွန်းကားလျက် ရှိကြောင်းကို
သက်သေအထောက်အထားကောင်း ရရှိလေသည်။
 
ဘာသာခြားစာပေနှင့် အယူဝါဒများသည်
Line ၁၀၁ ⟶ ၉၅:
တစ်ခေတ်သို့ တစ်ဆင့်ထက် တစ်ဆင့် တိုးတက်အောင် ပြုပြ
ကြရသည်မှာ ဓမ္မတာပေတည်း။
 
အချို့မှလည်း မြန်မာစာပေကို မွန်နှင့်ရခိုင်တို့မှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု အထောက်အထားမခိုင်လုံဘဲပြောကြသည်။
သို့သော် မွန်နှင့်ရခိုင်များ တွင် ကျောက်စာ 100 ပင်မရှိခဲ့ပါ။ မြန်မာတို့သည် ကျောက်စာ 6600 ကျော် ရှိပါသည်။ မွန်နှင့်ရခိုင်ဒေသတွင်ပေရွက်များလည်း မရှိပါ။ စာအဝိုင်းသည် ပေရွက်ပေါ်ရေးမှဝိုင်းပါသည်။ အနော်ရထာ ထက်စောသော ဗူးဘုရားတွင် မြန်မာအက္ခရာနှင့်ကျောက်စာများတွေ့ခဲ့ပါသည်။
ထိုအရာကို မျက်ကွယ်ပြုပြီး မြန်မာစာပေ မွန်နှင့်ရခိုင်က ရသည်ဟု တစ်ဖက်ပိတ်မပြောသင့်ပါ။
မွန်သမိုင်းဆရာတို့သည် မြန်မာကျောက်စာများကို
ဖျက်ဆီးခဲ့သည် ဟုလည်း သတင်းများထွက်နေပါသည်။
 
==ပင်းယခေတ်စာပေ==