ပူရဏ်ကျမ်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီးNo edit summary
No edit summary
စာကြောင်း ၆ -
 
မဟာပူရာဏ ၁ စောင်၊ မုက္ခယပူရာဏ (မဟာပူရာဏ) ၁၈ စောင်၊ ဥပပူရာဏ (စူဠပူရာဏ) ၁၈ စောင်ရှိပြီး စာစောင်တိုင်းသည် ပိုဒ်ရေ ၄ သိန်းကျော်ရှိသော စာများဖြစ်၏။ <ref>Cornelia Dimmitt (2015), Classical Hindu Mythology: A Reader in the Sanskrit Puranas, Temple University Press, <nowiki>ISBN 978-8120839724</nowiki>, page xii, 4</ref> အစောဆုံးတွေ့ရသော ပူရာဏ်တို့ကို ခရစ်တော်မပေါ်မီ ၁၀ ရာစုမှ ၃ ရာစုအကြား ရေးထားသည်။ <ref>Collins, Charles Dillard (1988). ''[https://books.google.com/books?id=pQNi6kAGJQ4C&pg=PA36 The Iconography and Ritual of Śiva at Elephanta]''. SUNY Press. p. 36. ISBN <bdi>978-0-88706-773-0</bdi>.</ref> ပူရာဏ်တို့ကို ကျမ်းကြီးကျမ်းခိုင်အဖြစ် မယူသော်လည်း မှတ်စာအဖြစ် မျိုးဆက်တိုင်း လက်ဆင့်ကမ်းတတ်၏။ <ref>Greg Bailey (2001), ''Encyclopedia of Asian Philosophy'' (Editor: Oliver Leaman), Routledge, <nowiki>ISBN 978-0415172813</nowiki>, page 503</ref>
 
== မြန်မာရှိ ပူရဏ်ကျမ်းများ ==
 
* ၁၈၈၁ ခု၊ မတ်လ ၂၄ ရက်တွင် ပြီးသည့် ရွှေတောင် လေးထပ်ကျောင်းဆရာတော် ရှင်မုနိန္ဒာဘိဓဇ ရေးသည့် ပူရဏ်ကျမ်း <ref>ရွှေတောင် လေးထပ်ကျောင်းဆရာတော် ရှင်မုနိန္ဒာဘိဓဇ။ "ပူရဏ်ကျမ်း"။ ဆမာချာပုံနှိပ်တိုက်၊ ရန်ကုန်။ ၁၉၀၆၊ ဒီဇင်ဘာ။ "...ဟံသာဝတီမြို့ အစိုးရလွှတ်တော်ကြီးက မင်းအမိန့်စာနှင့်တကွ ရွှေတောင်မြို့ စစ်ကဲတော်မင်း မောင်မှဲ့ တောင်းပန်လျှောက်ထား ... သက္ကရာဇ် ၁၂၄၂ ခု၊ တပေါင်းလပြည့်ကျော် ၁၀ ရက် ကြာသပတေးနေ့ ညနေ သုံးချက်တီးကျော်အချိန်တွင် ပြီးအောင်မြင်သတည်း။"</ref>
 
== ကိုးကား ==