ထွက်မြောက်ရာကျမ်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီးNo edit summary
အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-ဖြစ်ပါသည် +ဖြစ်သည်, -အဓိပ္ပါယ် +အဓိပ္ပာယ်, -ရပါသည် +ရသည်)
 
စာကြောင်း ၁၄ -
'''၃။''' '''အချိန်ကာလ'''
 
ကျမ်းစာသုတေသီပညာရှင်များက အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်မြောက်လာခါစ စောဆုံး ဘီစီ ၁၅၈၀ နောက်အကျဆုံး ဘီစီ ၁၂၃၀ ကာလဖြစ်မည်ဟု ယူဆကြသည်။ ၁ရာ ၆:၁တွင် ရှောလမုန်မင်း ဗိမာန်တော်ဆောက်လုပ်ခြင်း မစတင်မှီ နှစ်ပေါင်း (၄၈၀)ခန့်တွင် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်လာသည်ဟု ဆိုထားသည်။ ထိုကာလသည် ဘီစီ ၉၆၀ ခုနှစ်ဖြစ်သောကြောင့် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်လာသည်ဟု ဆိုထားသည်။ ထိုကာလသည် ဘီစီ ၉၆၀ ခုနှစ် ဖြစ်သောကြောင့် အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်မြောက်လာခြင်းသည် ဘီစီ ၁၄၄၀ ခုနှစ်ခန့် ဖြစ်တန်ရာသည်။ ကျမ်းစာသုတေသီအများကမူ ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရပ် အထောက်အထားများအရ ဘီစီ ၁၂၉၀ ခန့် ဖြစ်သည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။ ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်များကမူ ထို့ထက်စောမည်ဟု မှတ်ချက်ပြုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ကာလအတိအကျ မပိုင်းခြားနိုင်သော်လည်း ဘီစီ ၁၄၄၀ ခုနှစ်အေစောပိုင်းတွင် အဲဂုတ္တုပြည်အထဲမှ ထွက်မြောက်ရာကျမ်းကို ထို့ထက်နောက်ကျ၍ ရေးသားသည်ဟု ယူရပါသည်။ယူရသည်။
 
 
'''၄။''' '''နောက်ခံသမိုင်းနှင့်ရည်ရွယ်ချက်'''
 
'''         '''ထွက်မြောက်ရာကျမ်းကို လေ့လာမည်ဆိုလျှင် အဲဂုတ္တုပြည်တွင် ဇာတ်လမ်းဆုံးသွားသော ကမ္ဘာဦးကျမ်းမှ အစ ပြန်ကောက်ရပါမည်။ သို့သော် နောက်ခံ သမိုင်းကြောင်းသည် တသီးတခြားစီဖြစ်ပါသည်။တသီးတခြားစီဖြစ်သည်။  ယောသပ် ကွယ်လွန်ပြီးနောက် နှစ်ပေါင်း(၄၀၀) ကျော်ကြာ ဟေဗြဲများသည် ဖာရောမင်းအတွက် အုတ်ဖုတ်၍ ပိရမစ် ဆောက်လုပ်ပေးရသည်။ ကျွန်ခံနေရသေးသည်။ ဖာရေမင်းက နှိပ်ကွပ်သော်လည်း နှိပ်ကွပ်လေ လူဦးရေ တိုးပွားလြေဖစ်သည်။
 
ထွက်မြောက်ရာကျမ်း၏ အဓိကရည်ရွယ်ချက်မှာ ဣသရေလလူမျိုးအား ဘုရားသခင်၏ ရွေးနှုတ်ခြင်း ဇာတ်လမ်းဖြစ်သည်။ နှစ်ပေါင်း (၃၄၀၀)ကျော် ကြာလာသည့်တိုင်အောင် ယုဒလူမျိုးများသည် ထိုအဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်မြောက်လာသည့်အထိမ်းအမှတ် ပဿခါပွဲတော်ကို ကမ္ဘာအဝှမ်းတွင် ကျင်းပနေဆဲဖြစ်သည်။ ခွန်အားဗလ၊ အသက်သွေးကြောအရင်းအနှီးပြု၍ ဣသရေလအမျိုးဟု ပေါ်လွင်ထင်ရှားစေသည်။ ပဿခါပွဲတော် အကြောင်းကိုလည်း တွေ့ရမည်။
စာကြောင်း ၂၅ -
ဣသရေလတို့အသက်သွေးကြောရင်းနှီးမှုကို အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ပဿခါပွဲတော်ကျင်းပရလေ့ရှိသကဲ့သို့ ယုံကြည်သူ ခရစ်ယာန်များသည်လည်း ခရစ်တော်ပေးဆပ်ခဲ့သော ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အသွေးကို အောက်မေ့ သတိရသောအားဖြင့် ပွဲတော်မင်္ဂလာကျင်းပလေ့ရှိကြသည်။ သို့ကြောင့် ဤပွဲတော်နှစ်ခုသည် ဒေဝဗေဒ ရှုထောင့်အရ၎င်း၊ ယဉ်ကျေးမှုသမိုင်းကြောင်းအရ၎င်း၊ ပေါ်လွင်ထင်ရှားသည်။ ပွဲတော်မင်္ဂလာတွင် အသုံးပြုသော မုန့်နှင့် စပျစ်ရည်သည် ထိုပဿခါပွဲတော် ကျင်းပပုံမှ ယူဆောင်လာခြင်းဖြစ်သည်။
 
အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်မြောက်လာကြသောအခါ ဘဝခရီးနှင်ကြစဉ်တွင် မောရှေသည် သူ့လူများ လိုက်နာ ကျင့်ဆောင်ဖို့ ဘုရားသခင်ထံတော်မှ ညွှန်ကြားချက်ရရှိသည်။ ကျမ်းစာတစ်ဝက်နီးပါးသည် ယဇ်ပုရောဟိတ် အရာနှင့် ယဇ်ပလ္လင်အကြောင်း (အခန်း ၂၅-၄၀)ဖြစ်သည်။ အသေးစိတ်အချက်အလက်များ ဖော်ပြထားရာ သမိုင်းအနေဖြင့် မှတ်တမ်းတင်ခြင်းမဟုတ်။ ဝိညာဉ်ရေးရာ အဓိပ္ပါယ်ရှိသည်။အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။
 
ဤကျမ်းကို အနှစ်ကျကျလေ့လာမည်ဆိုလျှင် ယေရှုခရစ်တော်ကို တွေ့မြင်နိုင်သည်။ မောရှေ၊ ပဿခါသိုးသူငယ်၊ ကျောက်ဆောင်၊ ယဇ်ပလ္လင်အစရှိသည်များသည် ခရစ်တော်ကို ပုံဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ (ဥပမာ ၁ကော ၅:၇၊ ၁၀:၄၊ ဟေဗြဲ အခန်း ၃-၃၀)။ ဒမာသက်လမ်းမှ ခရီးသည်နှစ်ဦးသို့ “ပရောဖက်တို့၏ ကျမ်းစာများ၌ ကိုယ်တော်ကို ရည်မှတ်၍ ရေးသားထားသည်။” (လု ၂၄:၂၇)ဟု ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင် ရှင်းပြထားသည်။