ပကာသနိယကံ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-ကြပါသည် +ကြသည်)
အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-ဖြစ်ပါသည် +ဖြစ်သည်, -ရပါသည် +ရသည်, -အဓိပ္ပါယ် +အဓိပ္ပာယ်)
 
စာကြောင်း ၁ -
{{Unreferenced}}
{{cleanup}}
မြန်မာပြည် သာသနာ့သမိုင်းတစ်လျှောက်တွင် ယခုအချိန်အထိ ပကာသနိယကံ အပြုခံရသော ရဟန်း၂ပါးသာ ရှိခဲ့သည်။ တစ်ပါးမှာ [[အာဒိစ္စဝံသ|အရှင်အာဒိစ္စဝံသ]]ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ပါးမှာ [[ဥက္ကဋ္ဌ (တောင်တွင်းကြီး ဆရာတော်)|ရှင်ဥက္ကဋ္ဌ]]ဖြစ်ပါသည်။ဖြစ်သည်။ ရှင်ဥက္ကဋ္ဌသည် လူသေလူဖြစ်အဆိုနှင့် ရှင်အာဒိစ္စဝံသမှာ ဘိက္ခူနီသာသနာ ပြန်လည်ထူထောင်ရန် အဆိုများ တင်ပြရာမှ အခြေခံပြီး ပကာသနိယကံ အပြုခံကြရပါသည်။အပြုခံကြရသည်။
 
ဤနေရာတွင် ရှင်ဥက္ကဋ္ဌသည် ဗုဒ္ဓဝါဒအမေးအဖြေများ စာအုပ်ရေးကို ရေးခဲ့သော အရှင်အရိယဓမ္မ၏ ဆရာဖြစ်ပြီး အရှင်အာဒိစ္စဝံသမှာ ကမ္ဘာ့ဗုဒ္ဓ သာသနာပြုဆရာတော် [[သေဋ္ဌိလ|အရှင်သေဋ္ဌိလ]] ၏ လက်ရင်းဆရာ ဖြစ်ပါသည်။ဖြစ်သည်။)
ထိုကာလ နောက်ပိုင်းတွင် အရှင်ဥက္ကဋ္ဌသည် ပျံလွန်သည်အထိ ရဟန်းဝတ်နှင့်ပင် နေထိုင်သွားပြီး အရှင်အာဒိစ္စဝံသမှာမူ အသက်၆၀ပြည့်သည့်အခါ လူဝတ်လဲ၍ ဆရာကြီးဦးအောင်မြတ်ထွဋ် ဘဝဖြင့် နေထိုင်သွားခဲ့သည်။
ယခုကဲ့သို့ သမိုင်းဝင် ပကာသနိယကံ အပြုခံရသော ရဟန်းနှစ်ပါးသည် အိန္ဒိယရောက်ကတည်းက စာအတူတူ သင်ဖော်သင်ဖက်၊ တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက်၊ ဘာသာရေး နိုင်ငံရေးဆွေးနွေးဖော် ဆွေးနွေးဖက်ဖြင့် နောက်ပိုင်း ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် ကောင်းတူဆိုးဖက် သူငယ်ချင်းအရင်းများ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
ဆရာတော် အရှင်ဥက္ကဋ္ဌကို ၁၉၆၃၊ ဇူလိုင် ၁၄ ရက်နေ့တွင် ပကာသနိယကံ ပြုကြသည်။… ဆရာတော် အရှင်အာဒိစ္စဝံသကိုမူ မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၂၉၇၊ တော်သလင်းလဆန်း ၁၂ ရက်နေ့တွင် ပကာသနိယကံ ပြုကြသည်။… ဆရာတော် အရှင်အာဒိစ္စဝံသသည် ဆရာတော် အရှင်ဥက္ကဋ္ဌထက် ၂၈ နှစ် ပိုစော၍ ပကာသနိယကံ ပြုခံခဲ့ရသည်။…
ဆရာတော် အရှင်ဥက္ကဋ္ဌ ပျံလွန်တော်မူသွားသောအခါ တောင်တွင်းကြီးမြို့ နတ်မှီတောရကျောင်းတွင် ဂူသွင်းထားသည်။
ဘိက္ခူနီသာသနာ ဆိုင်ရာကို ရှေ့တွင် ရေးပေးပြီး ဖြစ်ပါသည်။ဖြစ်သည်။
အမျိုးသမီး(ရဟန်းမ) ဘိက္ခုနီများတွင် သိက္ခာပုဒ် များပြားခြင်း၊ အမှုကိစ္စကလည်းများ၍(ရဟန္တာမဖြစ်ခင်မှာ) ပင်ကိုသဘောမှာလည်း ရုပ်ရော၊စိတ်ရောပါ နုနယ်သည့်အတွက် တောထဲတောင်ထဲ တရားအားထုတ်သီတင်းသုံးခြင်းကဲ့သို့သော ကိစ္စများတွင်လည်း ခက်ခဲပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားရှင်လက်ထက် (၁၆) ဝါမြောက်လောက်တွင် စခဲ့သော ဘိက္ခုနီသာသနာသည် ဘုရားရှင်လွန်တော်မူပြီး နှစ် (၅၀ဝ)အတွင်းတွင်ပျောက်ကွယ်ခဲ့သည်။ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ယနေ့ခေတ် မိန်းကလေးများမှာ ရဟန်းမ ဝတ်ချင်သော်လည်း ဝတ်ခွင့် မရကြတော့ပေ။ အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ ဘိက္ခုနီ မျိုးဆက်ပြတ်သွား၍ ဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးများ ရဟန်းပြုရန် လိုအပ်ချက်များမှာ သိမ်အတွင်းတွင် ကမ္မဝါစာ နှစ်ခါဖတ်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ အမျိုးသားရဟန်းတော်များက တစ်ခါ ၊ အမျိုးသမီးရဟန်းမများက တစ်ခါ ဖတ်ပေးရသည်။ ပြီးမှ ရဟန်းမဖြစ်ခွင့်ရမည်ဟု ဘုရားရှင်က သတ်မှတ်ပေးခဲ့သည်။ သို့အတွက် အမျိုးသမီးချင်း ကမ္မဝါ ဖတ်ပေးရန် ရဟန်းမမျိုးဆက် မရှိတော့၍ မိန်းကလေးများ ရဟန်းဝတ်ခွင့် ဆုံးရှုံးခဲ့ကြသည်။ ဤအချက်ကို ဆရာတော် အရှင်အာဒိစ္စဝံသက ဘုရားရှင်သတ်မှတ်ပေးခဲ့သော ပညတ်ချက်ကို ဆန့်ကျင်သလိုပြု၍ ဘိက္ခုနီသာသနာကို ပြန်လည်အသက်သွင်းလိုသည့်အတွက် ပကာသနိယကံ ပြုခံခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။
လူသေလူဖြစ် ဆရာတော် အရှင်ဥက္ကဋ္ဌမှာမူ -
စာကြောင်း ၂၈ -
#သီလခံယူခြင်း သပိတ်သွပ်ခြင်းဆုပေးဆုယူပြုခြင်းများကို အမပါနပြောဆိုခြင်း
#ဘုရားဟောပါဠိတော်တို့ကို ကိုယ်လိုရာကိုယ်ဆွဲ အနက်မှားပေးခြင်း
#အရိယာနှင့်နိဗ္ဗာန်ကို သူတို့လိုသလို ဖျက်ဆီးအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ခြင်းဖျက်ဆီးအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ခြင်း
#ဓမ္မစကြာတရားတော်မြတ်ကို ဖျက်ဆီးပြီး ထင်ရာအနက်ပေးခြင်း
#လက်ဖြစ်ပါဠိများကို ဘုရားဟောဖြစ်လေဟန် ပလီစိချောက်ချက်ဟောပြောခြင်း