မြင့်၊ ဦး(နေရှင်နယ်): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

▲နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် [[ညောင်လေးပင်မြို့]] အမျိုးသားကျောင်းနှင့် [[မြို့မ အထက်တန်းကျောင်း၊ ရန်ကုန်|မြို့မ အမျိုးသား အထက်တန်းကျောင်း]]တို့တွင် ကျောင်းအုပ်ကြီးအဖြစ် ဆောင်ရွက်သည်၊ အမျိုးသားပညာရေးကောင်စီအဖွဲ့ဝင်နှင့် အထက်မြန်မာ ပြည် အမျိုးသားပညာဝန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်၊

▲ဦးမြင့်သည် [[ဟံသာဝတီခရိုင်]] ပျော်ဘွယ်ကြီးရွာသူ ဒေါ်စောရှင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျသည်၊ ပျော်ဘွယ်ကြီးရွာသို့ သွားရောက်နေထိုင်သည်၊ လယ်ယာလုပ်ငန်းများကို ဦးစီးလုပ်ကိုင်သည်၊ တောင်သူလယ်သမားများ နိုးကြားလာအောင် စည်းရုံးလှုံ့ဆော်သည်၊ မြန်မာနိုင်ငံ ရေးလောကတွင် ငါးပွင့်ဆိုင်ညီညွတ်ရေးအဖွဲ့ ပေါ်ပေါက်လာသောအခါ ပါဝင်ဆောင်ရွက်သည်၊

▲(၃) သစ္စာဓမ္မ။ ဝီရိယနှင့်

▲စာဂဟူသည်။ ရန်သူအောင်မှု

▲ဤခေတ်ဤအခါက မြန်မာတွေကောင်းအောင်ကောင်းအောင်နှင့် ခေါင်းဆောင်လုပ်ကာ ဥစ္စာဓနပြည့်စုံအောင် မြန်မာပြည်သူ ရှင်လူကိုဗန်းပြပီး ပန်းရအောင် ညစ်သဟာကိုလည်း သစ္စာ ဟူ၍ မမှတ်မိကြရာ (ဝါ)တစ်နည်းအားဆိုလျှင် ၎င်းတို့လုချင်သည့် စားကျက်လမ်းကိုပင် အထက်တန်းက မျက်နှာပန်းလှတဲ့ တက်လမ်းအစစ်ပါဟု သစ္စာမရှိ ကတိမတည် လိမ်လည်ကောက်ကျစ် မှုမျိုးကို အတုမခိုးကြရာ တစ်မျိုးလုံး ခေတ်သာအောင် သစ္စာ ပါရမီအလုပ်ကို အားထုတ်ကြရာသည်။

▲နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ဖက်ဆစ်တို့၏လူမဆန်စွာ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုကို အစောဆုံး သိမြင်ခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်သည်၊ ဒီးဒုတ်ဦးဘချိုနှင့် လက်ပံတန်း ဦးဘတင်တို့ကဲ့သို့ ဖက်ဆစ် ဆန့်ကျင်ခဲ့သူ မှန်သည်၊ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မီး မြန်မာနိုင်ငံသို့ မကူးစက်မီက စာရေးဆရာမဟာဆွေနှင့်အတူ ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ဝါဒဖြန့်လုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်ခဲ့သူ။ စစ်ပြီးခေတ်တွင် ပြန်ကြားရေးဌာန ပြည်သူ့ဆက်ဆံရေးအရာရှိအဖြစ် ဆောင်ရွက်သည်၊ နောက်မှ လူထုပညာဌာနသို့ ပြောင်းရေွှ့လုပ်ကိုင်သည်၊ လူထုပညာဌာန တိုင်းမှူးဖြစ်လာ သည်၊ ငယ်စဉ်ကစ၍ ဗုဒ္ဓဘာသာကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေ့လာလိုက်စားခဲ့သည်၊ ဘာသာရေးကိုင်းညွှတ်သည်၊ နေရှင်နယ်ဦးမြင့်နှင့် နီးကပ်သော ပတ်ဝန်းကျင်အသိုင်းအဝိုင်းကလည်း ဘာသာရေး ကိုင်းညွှတ်သူ များသည်။ ဆရာမှိုင်းက တို့မြန်မာဝတ်ရွတ်စဉ်ကို ရေးသည်၊ ဆရာကျားက ကျောင်းသူကျောင်းသားငယ်များ အတွက် ငါးရာ့ငါးဆယ် (ဇာတကဝတ္ထုများ) ကိုအလွယ်နည်းဖြင့် ရေးသည်၊ ဆရာ ဦးဖိုးလတ်ကလည်း ဓမ္မပဒကို ပထမဦးဆုံး အကျဉ်းချုပ် မြန်မာ ပြန်ခဲ့သည်။ နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ဝန်ထမ်းအဖြစ်မှအငြိမ်းစား ယူပြီးနောက် သာသနာပြု ဓမ္မကထိကအဖြစ်ဆောင်ရွက်သည်၊ အသက် ၇၃ နှစ်အရွယ် ၁၉၆၆တွင် ရန်ကုန်မြို့၌ မထင်မရှားကွယ်လွန်သွားလေသည်၊