အနာကြီးရောဂါ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

 

အနာကြီးရောဂါ နှစ်မျိုးနှစ်စား ကွဲပြားသည်။

 

အဖုအကျိတ်သဏ္ဍာန် အနာကြီးရောဂါသည် အရေပြား ထူအမ်းလာပြီး နေရာအနှံ့အပြားတွင် အကျိတ်များထွက်ကာ အနာကြီးများ ပေါက်လာတတ်သည်။ အနံ့အသက်မကောင်း ဖြစ်တတ်သည်။ ခွန်အားဆုတ်ယုတ်ခြင်း၊ အဆုတ်နာ၊ ကျောက်ကပ်ရောဂါများ ထပ်ဆင့် ဖြစ်ပွားခြင်း အကျိုးဆက်များ ဖြစ်တတ်သည်။

 

 

ဆေးပညာရှင်များ၏ ကြိုးပမ်းမှုကြောင့် အနာကြီးရောဂါကာကွယ်ဆေး၊ ကုသဆေး (ဆာလဖုံး)ကို ၁၉၄၁-ခုနှစ်တွင် စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ ထိုဆေးကို ငါးနှစ်မှ တစ်သက်လုံးတိုက်ကျွေးရသော ဆေးဖြစ်သည်။ ၁၉၈၂-ခုနှစ်တွင် MDT(Mulit Drug Therapy)ဆေးပေါင်းဆေး ကုထုံးကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဤကုထုံးမှာ ခြောက်လမှ တစ်နှစ်အတွင်း ရောဂါများပျောက်ကင်းနိုင်သည်။

မြန်မာပြည်တွင် အနာကြီးရောဂါနှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများ လွဲမှားခဲ့ကြသည်။ အချို့က လိင်အပျော်ဖက်ရာမှ ကုဋ္ဌနူနာစွဲရသည်ဟု မှတ်ထင်ကြသည်။ အချို့က အဆီများသော၊ ဆူသော မြေအောင်းသားများကို စား၍ ဖြစ်သည်ဟု ခံယူထားကြသည်။ ဤအယူအဆများ၏ အကျိုးဆက်များက ရောဂါဖြစ်လျှင် လူသိမခံဝံ့၊ ရှက်ရွံ့လာကြသည်။ အိမ်တွင်းပုန်းလုပ်ကာ ဖုံးကွယ်ထားကြသည်။ ဆေးမြီးတိုနှင့် ကျိတ်၍ ကုသတတ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လွဲမှားသော အယူအဆများပင် ဖြစ်သည်။

 

'''အနာကြီးရောဂါ'''သည် လက်ပရာဘက်ဆီးလပ်စ် ရောဂါပိုး ကူးစက်မှုကြောင့် ဖြစ်ပွားသည်။ ပူအိုက်စွတ်စိုသော အပူပိုင်းဒေသများတွင် ဖြစ်ပွားသည်။ အထူးသဖြင့် အာဖရိကတိုက်တွင် အဖြစ်များသော်လည်း ကမာ္ဘတစ်ဝန်းလုံးတွင် ဖြစ်ပွားလျက်ရှိသည်။ ကမာ္ဘပေါ်တွင် အနာကြီးရောဂါဖြစ်ပွားသော နိုင်ငံပေါင်း ၁၂၂-နိုင်ငံရှိပြီး ၁၁၇-နိုင်ငံသည် အနာကြီးရောဂါ ကင်းဝေးခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ အနာကြီးရောဂါ မပပျောက်သေးသောနိုင်ငံများမှာ [[ဘရာဇီး]]၊ [[ကွန်ဂို]]၊ [[မိုဇမ်ဘစ်]]၊ [[နီပေါ]]နှင့် [[တန်ဇန်းနီးယား]]နိုင်ငံများဖြစ်သည်။

 

၂၀၀၃-ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလက ကျင်းပခဲ့သော တတိယအကြိမ် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အနာကြီးရောဂါ ကင်းဝေးရေး ညီလာခံ၌ ကမ္ဘာ့ကျန်းမာရေး အဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံများနှင့် စေတနာရှင် နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းများ၏ ရှေ့မှောက်တွင် မြန်မာနိုင်ငံသည် အနာကြီးရောဂါကင်းဝေးကြောင်း ကြေငြာနိုင်ခဲ့ပေသည်။ ထို့ကြောင့် နှစ်စဉ် ဖေဖော်ဝါရီလ (၆)ရက်နေ့ကို မြန်မာနိုင်ငံ၏ '''[[အနာကြီးရောဂါ ကင်းဝေးရေးအထိမ်းအမှတ်နေ့]]''' ဟု သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ <ref>ဦးရဲဝေ(မြန်မာစာ)၏ အောင်ပွဲဝင် စာစီစာကုံးများ</ref>

 

 

[[Category:ဆေးပညာ]]