ဧဟိဘိက္ခု

ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိလာပုံကို စွဲ၍ ရဟန်းရှစ်မျိုးရှိသည်။ ယင်းရှစ်မျိုးအနက် ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းဟူသည် ဘုရားရှင်က ဧဟိဘိက္ခု (ရဟန်း၊ လာလှည့်) ဟု ခေါ်တော်မူကာမျှဖြင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်လာသော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည်။

ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်း

ဘိက္ခု = သံသရာဘေးကို ရှုသောပုဂ္ဂိုလ်။ ဧဟိ = ထိုဘေးကို ပယ်ဖျောက်ရန် သရဏဂုံသို့ (ဝါ-သာသနာသို့) "သံသရာဘေးမှ စောင့်ရှောက်တတ်သော တရားဖြစ်သည်၊ သံသရာ ဘေးမှ ကြောက်သူတို့ ပုန်းအောင်းရာ ဖြစ်သည်”ဟု နှလုံးသွင်းလျက် စိတ်ဖြင့် လာပါလော့ ဆည်းကပ်ပါလော့။

ဧဟိ-လာပါလော့ တောင်းပန်အပ်သော ရဟန်းအဖြစ်ကို ခံယူပါလော့။

ပြုအပ်သော ကောင်းမှု

ရှေးဘဝက အရိယာပုဂ္ဂိုလ်အားသော်လည်းကောင်း၊ သီလဝန္တ ပုထုဇဉ်အားသော်လည်းကောင်း ပရိက္ခရာရှစ်ပါး၊ သို့မဟုတ် သပိတ်၊ သင်္ကန်းမျှကို လှူဒါန်းခဲ့ဘူးခြင်း၊ လှူဒါန်းသည့်အခါ ဤပရိက္ခရာ အလှူဒါနသည် နောင်အခါ၌ ဧဟိ ဘိက္ခုရဟန်းဖြစ်ခြင်း၏ အကူအညီ အထောက်အပံ့ ဖြစ်ပါစေ သတည်း ဟု ဆုတောင်းခဲ့ဘူးခြင်းဟူသော အကြောင်းအချက်များသည် ဧဟိဘိက္ခုဖြစ်နိုင်ရန် ပါရမီဆုတောင်းများ ဖြစ်သည်။

ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာမှာ မြတ်စွာဘုရား

ဘုရားရှင်သည် ဧဟိဘိက္ခုဖြစ်နိုင်ရန် ဖော်ပြပါ ပါရမီ ဆုတောင်းနှင့် ပြည့်စုံသော ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမြင်၍ နီမြန်းသော ပံ့သကူသင်္ကန်းတော်အတွင်းမှ ရွှေအဆင်းကဲ့သို့အဆင်းရှိသော လကျာ်လက်တော်ကိုထုတ်၍ မြတ်သောအသံတော်ကိုမြွက်ဟလျက် ရဟန်းလာလှည့်၊ ဝဋ်ဆင်းရဲ၏အဆုံးကိုပြုခြင်းငှာ သာသနာတော်တည်းဟူသော မြတ်သောအကျင့်ကို ကျင့်လှည့် ဟု ခေါ်ဆိုတော်မူ၏။

ဤသို့ ဘုရားရှင်က ခေါ်ဆိုတော်မူလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သက်တော်တစ်ရာ (ဝါတော်ရှစ်ဆယ်) ရရှိပြီးသော မထေရ်ကြီးကဲ့သို့ ပရိက္ခရာရှစ်ပါး အပြည့်အစုံနှင့် ရဟန်းအဖြစ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်။ ဘုရားရှင်တို့သည် ပဌမဗောဓိကာလ၌ ရှေးဦးအစ အချိန် အခါ၌ ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းအဖြစ်ဖြင့်သာ ရဟန်းဘောင်သို့ တက်ရောက်စေခဲ့သည်။

ဧဟိဘိက္ခု ရဟန်းပေါင်းမှာ

ပဉ္စဝဂ္ဂီ (၅)ပါး။ ယသ ရဟန်း(၁)ပါး။ ၎င်း၏ သူငယ်ချင်း (၅၄)ပါး။ ဘဒ္ဒဝဂ္ဂီညီနောင် (၃၀)။ ဥဠုဝေလကဿပ အမှူးရှိသော ရသေ့ (၁၀၀၀)။ အဂ္ဂသာဝကတို့နှင့်တကွ အခြံအရံ (၂၅၀)။ အင်္ဂုလိမာလ(၁)ပါးအားဖြင့် (၁၃၄၁)ပါး ရှိသည်။

ထေရအဋ္ဌကထာ၌—ယသ ရဟန်း (၁)ပါး။ ၎င်း၏သူငယ်ချင်း ဝိမလ၊ သုဗာဟု၊ ပုဏ္ဏဇိ၊ ဂဝမ္ပတိ(၄)ပါး။ ယသ၏သူငယ်ချင်း များပင်ဖြစ်ကြသော အခြားရဟန်း (၅၅)ပါး-ဟုပြဆို၍ အားလုံးပေါင်းသော် (၁၃၅၀) ရှိသည်ဟုလာသည်။ ယင်းအလို ဥဠုဝေလ ကဿပ စသော ရသေ့ညီနောင် (၃)ပါး၊ အဂ္ဂသာဝက(၂)ပါးတို့ကိုသီးခြား ဖြည့်စွက် ရေတွက်ရမည်။ ထို့ပြင် အခြံအရံ(၃၀၀)ရှိသော သေလပုဏ္ဏား။ အခြံအရံ(၁၀၀၀)ရှိသော မဟာကပ္ပိနမင်း။ သုဒ္ဓေါဓနမင်းက စေလွှတ်အပ်သော ကပိလဝတ်ပြည်သား (၁၀၀၀၀)။ အခြံအရံ (၁၆၀၀၀) ရှိသော ပါရာယနိက (ဗာဝရီ)ပုဏ္ဏား၊ ပေါင်း (၂၇၃၀၀) အစရှိသည်တို့သည်လည်း ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းများ ဖြစ်ကြသည်။ ဝိ။

• ထို့ပြင် သုနီတထေရ်
• ဥဂ္ဂသေနထေရ်
• အာမဂန္ဓပုဏ္ဏားနှင့်တပည့်ငါးရာ
• မဟာကပ္ပိနမင်းနှင့် အမတ် (၁၀၀၀)
• မဟာကစ္စယနထေရ် အစရှိသည်တို့သည်လည်း ဧဟိဘိက္ခုရဟန်းများပင် ဖြစ်ကြသည်။