ကထာဝတ္ထုသုတ်

(၃)သုတ် ရှိပါသည်။

ဤသုတ်၌ -

(က) စကားပြောဆိုခြင်း၏အကြောင်း ၃-မျိုး၊

(ခ) စကားပြောဆို (ဆွေးနွေး)ထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ် ၄-မျိုး၊

(ဂ) စကားမပြောဆို (မဆွေးနွေး)ထိုက်သောပုဂ္ဂိုလ် ၄-မျိုး၊

(ဃ) (သစ္စာ ၄-ပါးသိနိုင်သော) အကြောင်းရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊

(င) (သစ္စာ ၄-ပါးသိနိုင်သော) အကြောင်းမရှိသော ပုဂ္ဂိုလ်၊

(စ) စကားပြောဟောခြင်း၏ ပန်းတိုင်တို့ကို အကျယ် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

ပညာရှိ (အရိယာ)ပုဂ္ဂိုလ်တို့ မပြောဆိုသောစကားများ, ပြောဆိုသောစကားများ ပညာရှိ (အရိယာ)ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ တိုင်ပင်ခြင်းတို့ကိုလည်း ဟောတော်မူပါသည်။

အဋ္ဌကထာ/ဋီကာတို့၌-အကျယ်ဖွင့်ပြချက်များ ရှိပါသည်။

---

တိရစ္ဆာနကထာ ၂၇-မျိုးကို ပြောဆိုနေကြသောရဟန်းတို့အား အညတိတ္ထိယ ပရိဗ္ဗာဇကတို့၏အစွမ်းသတ္တိကို ကုန်စေနိုင်သော ကထာဆယ်ပါးကို ထောက်ဆ၍ ထောက်ဆ၍ ပြောဆိုကြရန် ဘုရားရှင် ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

တိရစ္ဆာနကထာတို့၏ ဖွင့်ဆိုချက် အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ပါရှိပါသည်။ ဋီကာ၌ တိရစ္ဆာနကထာ ၃၂-မျိုးရှိပုံကို ပြဆိုထားပါသည်။

---

သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော် ညနေချမ်းအခါ ဥပဋ္ဌာနသာလာ၌ တိရစ္ဆာနကထာကို ပြောဆိုနေသောရဟန်းတို့အား အထက်သုတ်ပါကထာဝတ္ထု ၁၀-ပါးတို့ကို မိမိကိုယ်တိုင်လည်း ကျင့်သုံး အခြားရဟန်းတို့အားလည်း ကျင့်သုံးရန် ဟောပြောသောရဟန်းသည် ချီးမွမ်းထိုက်ပုံကို ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။