ကောင်းကင်ဘုံကျောင်းတော်
ကောင်းကင်ဘုံကျောင်းတော်(တရုတ်: 天坛; ပင်ယင်: Tiāntán) သည် ဘေဂျင်းမြို့ အလယ်၏ အရှေ့တောင်ဘက်အပိုင်းတွင် တည်ရှိသည့် ဘာသာရေးဆိုင်ရာအဆောက်အဦးများဖြင့် ဖွဲ့စည်းတည်ရှိသည့် နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤနေရာသို့ Ming နှင့် Qing မင်းဆက်ကာလများရှိ အုပ်ချုပ်သူများသည် နှစ်စဉ်အခမ်းအနားဖြင့် ကျင်းပ၍ ရောက်ရှိလာကြကာ သီးနှံများကောင်းမွန်စွာရိတ်သိမ်းနိုင်ရန် ဆုတောင်းမှုများ ပြုလုပ်ကြလေ့ရှိသည်။[၁]
Temple of Heaven | |
---|---|
Hall of Prayer for Good Harvests, the largest building in the Temple of Heaven | |
တည်နေရာ | Dongcheng, Beijing, China |
ကိုဩဒိနိတ် | 39°52′56″N 116°24′24″E / 39.8822°N 116.4066°Eကိုဩဒိနိတ်: 39°52′56″N 116°24′24″E / 39.8822°N 116.4066°E |
တရားဝင်အမည်: Temple of Heaven: an Imperial Sacrificial Altar in Beijing | |
အမျိုးအစား | Cultural |
ရွေးချယ်သည့် စံနှုန်း | i, ii, iii |
ရွေးချယ်သတ်မှတ်ခြင်း | 1998 (22nd session) |
ရည်ညွှန်းနံပါတ် | 881 |
Region | Asia-Pacific |
ကောင်းကင်ဘုံကျောင်းတော် | |||||||||||||||||||
"Temple of Heaven" in Simplified (top) and Traditional (bottom) Chinese characters | |||||||||||||||||||
ရိုးရာ တရုတ် | 天壇 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ရိုးရှင်းသော တရုတ် | 天坛 | ||||||||||||||||||
ဆိုလိုရင်း | "Altar of Heaven" Araceli | ||||||||||||||||||
|
သမိုင်း ပြင်ဆင်ရန်
ကျောင်းတော်ကို Ming မင်းဆက်အုပ်စိုးသည့်ကာလ Yongleမင်းလက်ထက် ၁၄၀၆ ခုနှစ်မှ ၁၄၂၀ အတွင်းတွင် တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ Yongle မင်းသည် ဘေဂျင်းရှိ Forbidden City ကို တည်ဆောက်ခဲ့သူလည်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယခုအချိန်တွင် တရုတ်နိုင်ငံ၊ Dongcheng Beijing တွင် တည်ရှိသည်။ ၁၆ ရာစုတွင် ၎င်းနေရာကို Jiajing ဘုရင်လက်ထက်တွင် တိုးချဲ့မှုများလုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး အမည်ကိုလည်း ကောင်းကင်ဘုံကျောင်းတော်ဟု အမည်ပေးခဲ့သည်။ Jia ging သည် ဘေဂျင်းတွင် အခြားသောထင်ရှားသည့် ကျောင်းတော်သုံးခုကိုလည်း တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့မှာ အရှေ့ဘက်တွင် နေကျောင်းတော် (日壇), မြောက်ဘက်တွင် ကမ္ဘာမြေကျောင်းတော် (地壇), အနောက်ဘက်တွင် လကျောင်းတော် (月壇) တို့ ဖြစ်သည်။ Qianlong ဘုရင်၏ အမိန့်ဖြင့် ကောင်းကင်ဘုံကျောင်းတော်ကို ၁၈ ရာစုတွင် ပြုပြင်မွမ်းမံမှုများ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ ပြုပြင်လုပ်ဆောင်မှုများ လုပ်ဆောင်ရာတွင် ဘတ်ဂျက်ငွေ မလောက်ငှမှုများကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ဤပြင်ဆင်မှုသည် အင်ပါယာဆိုင်ရာခေတ်ကာလများအတွင်း အကြီးမားဆုံးသော ပြင်ဆင်မှု ဖြစ်ခဲ့သည်။
ကျောင်းတော်ကို ဒုတိယဘိန်းစစ်ပွဲ (Second Opium War.) တွင် အင်္ဂလိပ်-ပြင်သစ် မဟာမိတ်အဖွဲ့က ပိုဆိုင်ခဲ့သည်။ ၁၉၀၀ ပြည့်နှစ် ကြေးစားသောင်းကျန်းသူများခေတ်ကာလတွင် ရှစ်နိုင်ငံမဟာမိတ်အဖွဲ့ (Eight-Nation Alliance)က ပိုင်ဆိုင်ပြီး ကျောင်းတော်ကို ပီကင်းရှိယာယီခံတပ်နေရာဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခဲ့ပြီး တစ်နှစ်ကြာမြင့်ခဲ့သည်။ Qing မင်းဆက်ကျဆုံးသည့်ကာလတွင် ကျောင်းတော်သည် ထိန်းသိမ်းမှုမရှိဘဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ ကျောင်းတော်ကို လျစ်လျူရှုပစ်ထားသဖြ်င့ နောက်ပိုင်းနှစ်များတွင် ကျောင်းတော်ရှိ ခန်းမများစွာတို့သည် ပြိုလဲပျက်စီးခြင်းများဖြင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်။
၁၉၁၄ ခုနှစ်တွင် တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မနိုင်ငံ၏ သမ္မတဖြစ်သူ Yuan Shikai သည် ကျောင်းတော်တွင် မင်မင်းဆက်ကာလဆုတောင်းမှုပွဲကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ထိုပွဲသည် သူကိုယ်တိုင် တရုတ်၏ ဘုရင်အဖြစ် ကြေညာသည့် အားထုတ်ကြိုးစားမှုလည်း ဖြစ်သည်။ ၁၉၁၈ ခုနှစ်တွင် ကျောင်းတော်ကို ပန်းခြံတစ်ခုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပစ်ကာ အများပြည်သူအတွက် ပထမဆုံးအဖြစ် ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့သည်။
၁၉၉၈ ခုနှစ်တွင် ကျောင်းတော်သည် ယူနက်စကိုကမ္ဘာအမွေအနှစ်စာရင်းဝင်နေရာ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းတွင် ကျောင်းတော်၏ ဗိသုကာနှင့် မြင်ကွင်းဒီဇိုင်းသည် ရိုးရှင်းပြီး ကမ္ဘာပေါ်ရှိ ကြီးမားသော အရပ်သားများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာမှုကို ဖော်ပြသည့် နေရာတစ်ခုဟု ရေးသားဖော်ပြထားသည်။ ထို့အပြင် ကျောင်းတော်၏ ဒီဇိုင်းနှင့် ပုံစံသည် ရာစုနှစ်များစွာသော ကာလတို့၏ ဗိသုကာနှင့် အစီအစဉ်များကို လွှမ်းမိုးကာ ဖော်ပြလျက်ရှိသည်ဟုလည်း ဖော်ပြထားသည်။
ပြင်ပလင့်များ ပြင်ဆင်ရန်
ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်
- ↑ Temple of Heaven: an Imperial Sacrificial Altar in Beijing - UNESCO World Heritage Centre (1998-12-02)။ 2016-10-31 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။