ဆင်ကြီးဂဠုန်ချီ (သီချင်း)

နန်းတော်ရှေ့ဆရာတင် ပထမဦးဆုံးရေးပြီး "ယုဇနမအေးစိန်" သီဆိုသော မယ်အေးကပို့တဲ့မေတ္တာသီချင်းသည် ထိုခေတ်အနေအထားအရ အသံများသည် ဆန်းလွန်းသောကြောင့် လက်ဦးဆရာများက "ဒီသူငယ် ဟာ တို့လို သီချင်းကြီး၊ သီချင်းခန့် ကို တတ်ပုံမရပါဘူး ကောက်ရိုးမီးပါ"ဟု ပြောသည့်အခါ ဆရာတင်က "ဟုတ်ပါတယ် ဘာဂီတမှမရတဲ့သူပါ" ဟုဆိုပြီး ၊ သူ့ခေတ်အခါတွင် မဟာဂီတဟုခေါ်ဆိုသော မဲဇာတောင်ခြေ၊ ထောင်ရောင်နေ ကဲ့သို့သော သီချင်းကြီးများကို ရောစပ်ပြီးရေးဖွဲ့သွားခဲ့သည်။ မဟာဂီတတတ်မှ တကယ်တတ်တယ်ထင်နေတဲ့ခေတ်မှာ ဆရာတင်က မဟာဂီတဆိုတဲ့သီချင်းကြီး သီချင်းခန့်များကို ရောမွှေရေးစပ်ပြီး သီချင်းအမည်ကို ကုန်းသတ္တဝါများတွင် အကြီးဆုံးခေါ်ဆိုအပ်သော ဆင်ကို အကြီးဆုံးငှက်ဖြစ်သော ဂဠုန် ကချီတယ် ဆိုပြီး "ဆင်ကြီးဂဠုန်ချီ" ဟု အမည်ပေးခဲ့သည်။ သီချင်းကလည်း မဟာဂီတ ဆိုသဟာတွေကို ရောစပ်ရေးထားခြင်းဖြစ်သဖြင့် သူ့သီချင်းထက် ကြီးတဲ့သီချင်းများရှိပါသေးရဲ့လား ဆိုသည့် ပုံစံဖြင့် ပညာသားပါပါ သရော်ရေးသားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ တချိန်ထဲတွင် ဂဠုန်ဘွဲ့ခံ ဆရာစံ သည်လည်း သူပုန်ထချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင်နေသဖြင့် အင်္ဂလိပ်အစိုးရက သူပုန်နှင့်အဆက်အသွယ်ရှိသည်ဟုဆိုကာ ဆရာတင်ကို ခေါ်ယူစစ်ဆေးခံခဲ့သည်။ ဆရာတင်သည် ၁၉၄၉ ခုနှစ် မတ်လ ၁၂ ရက် (မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၁၁)တွင် မန္တလေးမြို့ နန်းတော်ရှေ့ ခင်မကန်တိုက်၊ ဆရာတော်ဦးသုမနကျောင်းတွင် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ "ဆင်ကြီးဂဠုန်ချီ" မူရင်းအဆိုတော်မှာ "ပျော်တော်ဆက်မတင်အောင်" ဖြစ်သည်။