[၁] မိမိ၏ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရဖြစ်ခြင်း၊ နောင်လာနောက်သား ရဟန်းအများ၏ ဒိဋ္ဌာနုဂတိသို့ လိုက်၍ကျင့်သုံးကြခြင်းကြောင့် ရှည်မြင့်စွာသော ညဉ့်နေတို့ပတ်လုံး ဟိတသုခကို ခံစားနိုင်ခြင်းဟူသော အကျိုးထူးနှစ်မျိုးတို့ သိမြင်ခြင်းကြောင့် ဓုတင် ကျင့်သုံးခြင်း၊ အပိစ္ဆ, သန္တုဋ္ဌီ, ပဝိဝိတ္တ, အသံသဋ္ဌ, အာရဒ္ဓဝီရိယပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်အောင် ကျင့်သုံးခြင်း၊ ယင်းတို့၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးကို ချီးမွမ်းပြောဟောပါကြောင်း အရှင်မဟာကဿပထေရ်၏ သီဟနာဒကို မြွက်ကြားစေလို၍ “ဇိဏ္ဏောသိဒါနိ” အစရှိသော စကားကို ဘုရားရှင် မိန့်ကြားတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ မှတ်သားဖွယ် အကျယ်ဖွင့်ပြထားပါသည်။ [၂]

ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်

  1. -သံ၊၁၊၄၀၅-၆။ သံ၊မြန်၊၁၊၃၉၃-၅။ သံ၊ဋ္ဌ၊၂၊၁၅၉-၁၆၂။ သံ၊ဋီ၊၂၊၁၆၀-၁။ -သံယုတ္တနိကာယ၊ နိဒါနဝဂ္ဂသံယုတ္တ၊ ၅-ကဿပသံယုတ္တ၊ ပဉ္စမသုတ်။
  2. ပခုက္ကူမြို့ မဟာဝိသုတာရာမတိုက်၊ သာသနဓဇ သိရီပဝရ ဓမ္မာစရိယ၊ B.A (ဝိဇ္ဇာဂုဏ်ထူး-သီရိလင်္ကာ)၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဘဒ္ဒန္တ ကေလာသမဟာထေရ် တိပိဋကသူစိကျမ်း နှင့် နိုင်ငံတော်ပရိယတ္တိသာသနာ့ တက္ကသိုလ် (ရန်ကုန်) ဒုတိယပါမောက္ခချုပ်၊ အဂ္ဂမဟာပဏ္ဍိတ ဘဒ္ဒန္တကုမာရထေရ် တိပိဋက သုတ္တသူစိ ဝိဘာဝိနီ