ပန်ဒဝက်နုဝရရာဇမဟာဝိဟာရ သည် သီရိလင်္ကာနိုင်ငံ၊ ကုရုနီဂလခရိုင်၊ ပန်ဒဝက်နုဝရမြို့တွင် တည်ရှိသည့် ရှေးဟောင်းဗုဒ္ဓဘာသာကျောင်းတော်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ကျောင်းတော်ကို သီရိလင်္ကာအစိုးရက ရှေးဟောင်းသုတေသနနယ်မြေတစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို ၁၉၇၀ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၁၃ ရက်နေ့ အစိုးရဂေဇက်အမှတ် ၁၄၈၉၇ တွင် ကြေညာခဲ့သည်။ []

Panduwasnuwara Raja Maha Vihara
පඬුවස්නුවර රජ මහා විහාරය
The Tempita Vihara building
အချက်အလက်များ
တည်နေရာPanduwasnuwara, Sri Lanka
ကိုဩဒိနိတ်07°35′50.3″N 80°06′30.8″E / 7.597306°N 80.108556°E / 7.597306; 80.108556ကိုဩဒိနိတ်: 07°35′50.3″N 80°06′30.8″E / 7.597306°N 80.108556°E / 7.597306; 80.108556
ဘာသာရေး နှီးနွယ်မှုBuddhism
ခရိုင်Kurunegala
စီရင်စုNorth Western Province
နိုင်ငံသီရိလင်္ကာနိုင်ငံ
အမွေအနှစ် သတ်မှတ်ခြင်းArchaeological protected monument (13 March 1970)
ဗိသုကာ
ဗိသုကာ အမျိုးအစားBuddhist Temple
ဗိသုကာ စတိုင်Tempita Vihara

ဝိဟာရရှိ ကျောက်စာများ

ပြင်ဆင်ရန်

ဤဝိဟာရ၏ သမိုင်းကြောင်းသည် အနုရာဒပူရခေတ်ကာလက ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ရသည်။ ထိုခေတ်ကာလ ဘုရင်များဖြစ်ကြသည့် ဘုရင် Sena II, ဘုရင် Kashyapa IV နှင့် ဘုရင် Udaya II တို့အချိန်က ရေးထိုးထားသည့် ကျောက်စာများကို ဝိဟာရ၏ မြေပေါ်တွင် တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ []

ဗောဓိပင်အနီးရှိ ကျောက်စာတိုင်ရှိ ကျောက်စာ

ပြင်ဆင်ရန်

Reign: Udaya II (887 - 898), Period: 9th century AD, Script: Medieval Sinhala, Language: Medieval Sinhala
Content: "The inscription mentions of an immunity grant made by the royal officers to the two villages named Nagala and Naranvita of the Kapugama District on the 10th day of waxing moon in the month of Bak during the 7th year of the reign of king Udaya II. The inscription includes a decree preventing royal officers on state duty entering the villages"

ရုပ်ပုံများ

ပြင်ဆင်ရန်

ပြင်ပလင့်များ

ပြင်ဆင်ရန်
  1. "Gazette" (13 March 1970). The Gazette of the Democratic Socialist Republic of Sri Lanka 14897. 
  2. Paduwasnuwara#Archaeological evidence of the Panduwasnuwara site။ Central Cultural Fund။ 5 May 2018 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 5 February 2018 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။ “However the information found in transcriptions and other archeological evidence proves that the history of this particular site dates back to the Anuradapura period. Central Cultural Fund archeologists have found transcriptions that belong to the eras of King Sena II, King Kashyapa IV and King Udaya II from the land of Panduwasnuwara Rajamaha Viharaya.”