ဘဒ္ဒဇိသုတ်

အရှင်အာနန္ဒာမထေရ် ဝံသနိုင်ငံ ကောသမ္ဗီမြို့ ဃောသိတာရုံကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူနေစဉ် အရှင်အာနန္ဒာက မေးမြန်းသဖြင့် အရှင်ဘဒ္ဒဇိထေရ်ကဒဿနဂ္ဂ၊ သဝနဂ္ဂ၊ သုခဂ္ဂ၊ သညာဂ္ဂ၊ သဝနဂ္ဂတို့ကို ဟောပါသည်။ အရှင်ဘဒ္ဒဇိထေရ်က မေးလျှောက်သဖြင့် အရှင်အာနန္ဒာထေရ်က ထို အဂ္ဂ-ငါးမျိုးကို တစ်မျိုး ထူးခြားဟောတော်မူပါသည်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ဖွင့်ဆိုချက်များရှိပါသည်။

---

ဘဒ္ဒဇိသုတ်သည် အသျှင်အာနန္ဒာ ဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။

ဘဒ္ဒဇိသုတ်

အခါတစ်ပါး၌ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ကောသမ္ဗီပြည် ဃောသိတာရုံကျောင်း၌ (သီတင်းသုံး) နေတော်မူ၏။ ထိုအခါ အရှင်ဘဒ္ဒဇိသည် အသျှင်အာနန္ဒာထံသို့ ချဉ်းကပ်၍ အသျှင်အာနန္ဒာနှင့်အတူဝမ်းမြောက်ဖွယ် အမှတ်ရဖွယ်စကားကို ပြောဆိုပြီးဆုံးစေပြီးလျှင် တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေ၏၊ တစ်ခုသော နေရာ၌ ထိုင်နေသော အသျှင်ဘဒ္ဒဇိအား အသျှင်အာနန္ဒာသည် -

“ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒဇိ မြင်ခြင်းတို့တွင် အဘယ်မြင်ခြင်းသည် အမြတ်ဆုံးနည်း။

ကြားခြင်းတို့တွင် အဘယ်ကြားခြင်းသည် အမြတ်ဆုံးနည်း။

ချမ်းသာတို့တွင် အဘယ်ချမ်းသာသည် အမြတ်ဆုံးနည်း။

သညာတို့တွင် အဘယ်သညာသည် အမြတ်ဆုံးနည်း။

ဘုံဘဝတို့တွင် အဘယ်ဘုံဘဝသည် အမြတ်ဆုံးနည်း”ဟု မေးလျှောက်၏။

ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ မိမိကသာ လွှမ်းမိုးနိုင်၍ မည်သူကမျှ မိမိကို မလွှမ်းမိုးနိုင်သော စင်စစ် (အလုံးစုံကို) မြင်တတ်သော အလိုအတိုင်း ဖြစ်စေနိုင်သည့် ဗြဟ္မာသည် ရှိ၏၊ အကြင်သူသည် ထိုဗြဟ္မာ ကို မြင်၏၊ ဤဗြဟ္မာကို မြင်ရခြင်းသည် မြင်ခြင်းတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ ချမ်းသာဖြင့် လွန်စွာစိမ့်စို, ထက်ဝန်းကျင် စိမ့်စိုကုန်သော အာဘဿရမည်သောဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည် တစ်ရံတစ်ခါ “ဪချမ်းသာပေစွ ဪချမ်းသာပေစွ”ဟုဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာ ဥဒါန်းကျူးရင့်ကြကုန်၏၊ အကြင်သူသည် ထိုဗြဟ္မာတို့ အသံကို ကြား၏၊ ဤဗြဟ္မာတို့၏ ကျူးရင့်သံကို ကြားရခြင်းသည် ကြားခြင်းတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ သုဘကိဏှမည်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ထိုဗြဟ္မာတို့သည် ထင်ရှားရှိသောချမ်းသာကိုသာလျှင် နှစ်သက်ကုန်သည် ဖြစ်၍ ခံစားကုန်၏၊ ဤချမ်းသာကို ခံစားခြင်းသည် ချမ်းသာတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ အာကိဉ္စညာယတနဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤဗြဟ္မာတို့၏ သညာသည် သညာတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ငါ့သျှင်အာနန္ဒာ နေဝသညာနာသညာယတနဘုံသို့ ကပ်ရောက်ကုန်သော ဗြဟ္မာတို့သည် ရှိကုန်၏၊ ဤဗြဟ္မာတို့၏ ဘဝသည် ဘဝတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏ဟု (မိန့်ဆို၏)။

အသျှင်ဘဒ္ဒဇိ၏ အဖြေစကားသည် များစွာသော လူအပေါင်း၏ အလိုနှင့် ညီညွတ်ပါ၏ဟု (ဆို၏)။

အသျှင်အာနန္ဒာသည် အကြားအမြင်များ၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာပင် ဖြေပါလော့ဟု (လျှောက်ပြန်၏)။

ငါ့သျှင်ဘဒ္ဒဇိ သို့ဖြစ်လျှင် နာကြားလော့၊ ကောင်းစွာ နှလုံးသွင်းလော့၊ ဟောကြားပါအံ့ဟု (ဆို၏)။

“အသျှင်အာနန္ဒာ ကောင်းပါပြီ”ဟု အသျှင်ဘဒ္ဒဇိသည် အသျှင်အာနန္ဒာအား ဝန်ခံ၏၊ အသျှင်အာနန္ဒာသည် ဤစကားကို ဟောကြားတော်မူ၏ -

ငါ့သျှင် မြင်သူအား (မြင်ခြင်း၏) အခြားမဲ့၌ အာသဝေါတရားတို့ကုန်ခန်း၏၊ ဤမြင်ခြင်းသည် မြင်ခြင်းတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ကြားသူအား (ကြားခြင်း၏) အခြားမဲ့၌ အာသဝေါတရားတို့ကုန်ခန်း၏၊ ဤကြားခြင်းသည် ကြားခြင်းတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ချမ်းသာခြင်းရှိသူအား (ချမ်းသာခြင်း၏) အခြားမဲ့၌ အာသဝေါတရားတို့ကုန်ခန်း၏၊ ဤချမ်းသာခြင်းသည် ချမ်းသာတကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

သညာရှိသူအား (သညာ၏) အခြားမဲ့၌ အာသဝေါတရားတို့ကုန်ခန်း၏၊ ဤသညာသည် သညာ့တကာတို့တွင် အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏။

ဘဝရှိသူအား (ဘဝ၏) အခြားမဲ့၌ အာသဝေါတရားတို့ကုန်ခန်း၏၊ ဤဘဝသည် ဘဝတကာ တို့တွင်အမြတ်ဆုံးဖြစ်၏ဟု (ဟောကြားတော်မူ၏)။