မိဂါလောပဇာတ်

ဆက္ကနိပါတ် - ၁။ အဝါရိယဝဂ် -(၃၈၁) - မိဂါလောပဇာတ် အဘစကားကို မနာယူမူ၍ မြင့်စွာပျံသန်းသဖြင့် သေရသော မိဂါလောပလင်းတ အကြောင်း။

ရဟန်းဖြစ်လျက် ဆိုနိုင်ခက်

နတ်လူတို့ဆရာ ဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဇေတဝန်ကျောင်း၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် အဆုံးမခက်သော ရဟန်းတစ်ပါးကို အကြောင်းပြု၍ အောက်ပါ အတိတ်ဇာတ်ကို ဆောင်တော်မူသတည်း။

သားသက်ရှည်ရေး ဩဝါဒပေး

လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်ဝယ် ဗြဟ္မဒတ်မင်း မင်းပြုသည်ရှိသော် ဘုရားအလောင်းသည် လင်းတမျိုး၌ ဖြစ်၍ အပနန္ဒ အမည်ရှိ၏။ လိုလင်းတ၏ သားကား မိဂါလောပ အမည်ရှိ၏။ လင်းတ တစ်သောင်း ခြံရံလျက် ဂိစ္ဈကုဋ်တောင်၌ နေ၏။ ထိုမိဂါလောပ လင်းတသည် တစ်ပါးသော လင်းတတို့ အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍ အလွန်မြင့်စွာ ပျံသန်းလေ၏။

ထိုအခါ လင်းတတို့သည် အဘ လင်းတမင်းအား ထိုအကြောင်းကို ပြောကြားကြကုန်၏။ လင်းတမင်းသည် သားကိုခေါ်၍ -

“ချစ်သား မိဂါလောပ …သင်သည် အလွန်မြင့်စွာ ပျံသန်းဘိ၏၊ သင်သည် အရာ မဟုတ်သည်ကို မှီဝဲဘိ၏၊ သင် ထိုသို့ အလွန်မြင့်စွာ ပျံခြင်းသဘောကို ငါ မနှစ်သက်” –

“ချစ်သား မိဂါလောပ … ဤမြေကြီးသည် လေးထောင့်ရှိသော လယ်ကွက်ကဲ့သို့ ထင်မြင်လောဘိမူ ထိုအရပ်မှ ပျံလဲ့လော၊ ထိုထက်အလွန် မပျံသန်းလင့်” –

“ချစ်သား မိဂါလောပ … ကောင်းကင်သို့ သွားကုန်လျက် အတောင်လျှင် ယာဉ်ရှိကုန်သည်ဖြစ်၍ အမြဲတည်ရှိသည် မြေတောင် စသည်တို့နှင့်တူ၏ဟု မိမိကိုယ်ကို မှတ်ထင်ကုန်သော အခြား လင်းတတို့သည် လေအဟုန်အဖြင့် လွှင့်အပ်ကုန်သည် ဖြစ်၍ အသက်တစ်ထောင် မပြည့်ဘဲ ပျက်စီးကြရကုန်၏” –

ဟု သားအား အဆုံးအမ ပေးလေ၏။ သားလင်းတသည် အဆုံးအမကို မနာယူ၊ အဘစကားကို နားမထောင်ဘဲ အလွန်မြင့်စွာ ပျံသန်းသဖြင့် ကာလလေသို့ ရောက်လေ၏။ ထိုမှတစ်ဖန် ပျံတက်ပြန်သော် ဝေရမ္ဘလေဝသို့ ရောက်ပြန်လေ၏။

ဆုံးမခက်လှ သေဘေးကျ

ထိုအခါ ဝေရမ္ဘလေတို့သည် တိုက်ခတ်သဖြင့် မိဂါလောပ လင်းတသည် ကောင်းကင်၌ ပင် အပိုင်းပိုင်းပြတ်ကာ ကွယ်ပျောက်လေ၏။

သဗ္ဗညုမြတ်စွာဘုရားသည် ဘုရားဖြစ်တော်မူပြီး၍ -

“ရဟန်းတို့ … မိဂါလောပ လင်းတသည် ကြီးသော အဘ အပနန္ဒ၏ အဆုံးအမကို မလိုက်နာသဖြင့် ပျံသန်းရာ ကာလလေကို ကျော်လွန်ကာ ဝေရမ္ဘလေသို့ ရောက်ခဲ့၏။

မိဂါလောပ လင်းတ၊ ၎င်း၏ သား မယား၊ ၎င်းကို မှီ၍ အသက်မွေးကြကုန်သော အလုံးစုံသော လင်းတတို့သည် အဆုံးအမကို နားမထောင်ကြသောကြောင့် ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ကုန်သကဲ့သို့ ထို့အတူ ငါဘုရား သာသနာတော်၌ ငါဘုရား၏ စကားတော်ကို မသိမမြင် အပိုင်းအခြားကိုလွန်၍ ကျင့်ကာ ကြမ်းတမ်းသော အလုံးစုံသော သူတို့သည် ငါဘုရား၏ အဆုံးအမကို နားမထောင်ကြသောကြောင့် ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်ရကုန်၏” –

ဟု ဟောကြား ဆုံးမတော်မူ၏။

ဇာတ်ပေါင်း

ဤသို့လျှင် မြတ်စွာဘုရားသည် အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန် နှစ်တန်သော ဝတ္ထုတို့ကို အနုသန္ဓေ ဆက်စပ်တော်မူလျက် -

ရဟန်းတို့ -

ထိုအခါ မိဂါလောပ လင်းတသည် - ယခုအခါ အဆုံးအမခက်သော ရဟန်း။

အပနန္ဒ လင်းတသည် - ငါဘုရား ဖြစ်လာပြီ -

ဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူသတည်း။

ဆောင်ပုဒ်

(၁) ကောင်းသောဆုံးမ၊ ဩဝါဒ၊ မုချလိုက်နာပါ။

(၂) ဘုရားဆုံးမ၊ မလိုက်က၊ မုချပျက်စီးရာ။

(၃) အဆုံးမခက်၊ လင်းတပျက်၊ ပျံလျက်သေရရှာ။

မိဂါလောပဇာတ် ပြီး၏။